จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๓ ความเดิม - -> จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๑ และ จงให้สิ่งที่ดีที่สุด..เพื่อคนอื่น ตอนที่ ๒ เกือบสองปีที่ผมได้เขียนบล็อคในเรื่อง จงให้สิ่งที่ดีที่สุด...เพื่อคนอื่น รวมสองตอนด้วยกัน ซึ่งตัวเองก็คิดว่าคงพอแค่นั้น แต่เมื่อไม่นานมานี้เองกลับมาเหตุการณ์ให้ผมต้องหวนกลับมาเขียนในตอนที่ ๓ อีกครั้ง ร้านผักของผมยังคงเหมือนเดิม เหมือนเดิมในที่นี้คือ ไปขายสายเหมือนเดิม ด้วยเหตุผลที่เก็บผักสด ๆเหมือนเดิม ราคาเหมือนเดิม และมีลูกค้ามาอุดหนุนเหมือนเดิม แม้ไม่ใช่คนกลุ่มเดิมเสียทั้งหมดแต่ก็หมุนเวียนเปลี่ยนมาบ้างและสามารถขายได้ ที่ไม่เหมือนเดิมคือ ที่ตั้งของร้าน ซึ่งแปรเปลี่ยนไปตามการจัดตลาด แปรผันไปตามแรงโน้นถ่วงของเส้นสาย ผมไม่ค่อยให้ความสำคัญกับทำเล เพราะที่ผ่านมาผมถูกย้ายมาหลายครั้งและได้ที่ตั้งแบบที่ไม่น่าจะขายได้ ผมก็สามารถฟันฝ่ามาได้ ด้วยจุดยืนที่มั่นคง คือ ผักต้องสด ปลอดสารพิษมากที่สุด ราคาไม่แพง และผักทุกชนิดจะต้องปลูกเองเพื่อสามารถรับผิดชอบสินค้าได้ หลายปีผ่านมีอะไรมากมายเกิดขึ้นกับการขายของ การได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆกับสังคมที่แตกต่างไปจากสังคมการทำงานปกติทำให้เรารู้และเข้าใจและพร้อมที่จะปรับสภาพร่างกายและจิตใจของเราให้อยู่อย่างมีความทุกข์ให้น้อยที่สุด ทุกสังคมมีคนหลายประเภทอยู่ร่วมกัน สังคมที่ดีก็เพราะมีคนดีจำนวนมากกว่าคนไม่ดีและช่วยกันสร้างสิ่งดีเป็นเรื่องปกติ และสังคมนั้นจะเจริญขึ้นได้ก็เพราะคนในสังคมนั้น ๆเองที่ช่วยกันจรรโลงสังคมที่ตนเองอาศัยอยู่ได้อันนี้คือหลักสำคัญ นอกจากผักต่าง ๆที่ถือว่าเป็นสินค้าของผมแล้ว สินค้าอีกชนิดหนึ่งที่ถือได้ว่าเป็นสินค้าขายดี คือ เห็ดนางฟ้าภูฏาณ อาจเพราะความสดและราคาไม่แพง เพราะถุงละ ๒๐ บาทก็ประมาณ ๓ - ๔ ขีด ไม่ว่าจะเทศกาลใดใด กินเจหรือไม่ ผมเองก็ขายในราคานี้ เพราะอย่างที่ผมบอกไว้ในตอนแรกว่าผมมีจุดยืน ซึ่งก็ไม่พอที่จะขายจนลูกค้าต้องสั่งจองไว้ล่วงหน้าเสมอ ด้วยเหตุที่เห็ดที่ผมขายเมื่อเทียบกับราคา ๒๐ บาทที่ดูเสมือนถูกมากทำให้มีแม่ค้ารายหนึ่งซึ่งอยู่ถัดไปประมาณสามสี่ร้าน เดินมาเพื่อขอซื้อไปแบบเอาหมด ผมเองก็ขายให้ไปด้วยไม่ได้คิดอะไรมากมายไปกว่าการขายของเช่นทุกวัน เมื่อแม่ค้ารายดังกล่าวซื้อเห็ดของผมไปแล้วกลับนำเห็ดดังกล่าวไปวางขายร้านของตน โดยเขียนราคาติดถุงไว้ ๓๐ บาท เมื่อลูกค้าของผมมาซื้อที่ร้านผมไม่มีเลยเดินไปพบเข้าและซื้อมาในราคาที่สูงกว่าแต่ลักษณะถุงคล้ายของร้านผมมาก ลูกค้าจึงเดินย้อนมาถามผมว่ามันเป็นของที่ร้านผมหรือไม่ จึงได้ความกระจ่าง "ทำไมทำกันแบบนี้" นี่คือเสียงของลูกค้าที่รำพึงออกมาจากความรู้สึก การค้าขาย ... ผลกำไรอาจไม่ได้เป็นที่ตั้งหรือจุดสูงสุดที่เราต้องไปให้ถึง การค้าขายยังมีอะไรมากมายไปกว่านั้นมากนัก เพราะการค้าขายไม่ได้ทำเพื่อการค้าขายเพียงครั้งเดียวแล้วเลิกราไป พ่อค้าแม่ค้าจะต้องยึดหลักที่ว่าจะทำอย่างไรให้ตลาดที่ตนเองขายของอยู่นั้นอยู่ได้ การอยู่ได้นั้น สิ่งสำคัญที่สุดคือ ลูกค้า และจุดดึงดูดลูกค้านั้นนอกจากตัวสินค้าแล้ว พ่อค้าแม่ค้าเองจะต้องมีความซื่อสัตย์ เห็นแก่ตัวน้อยที่สุด หากถามผมว่าผมสามารถขาย ๓๐ บาทได้ไหม ผมตอบได้เลยว่าสามารถขายได้ และทำไมผมถึงไม่ทำเช่นนั้น? มีคำถามดังจากความคิดผมมากมายให้ได้ขบคิดและตัดสินใจ "ผมจะทำอย่างไร" และการกระทำจากความคิดของผมใครจะเข้าใจและรับรู้ความรู้สึกได้อย่างแท้จริง "จงให้สิ่งที่ดีที่สุด...เพื่อคนอื่น"   Create Date : 11 พฤศจิกายน 2555 24 comments Last Update : 11 พฤศจิกายน 2555 14:21:28 น. Counter : 2460 Pageviews. Share Tweet

ซาบซึ้งถึงก้นบึ้งของหัวใจเลยเฮีย เดี๋ยวมาต่อนะ โดนเรียกตัวซะแล้ว   โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) 11 พฤศจิกายน 2555 15:36:14 น.

เป็นคนดี ทำดีดีแล้ว มาชื่นชมเรื่องราวและภาพถ่ายค่ะ   โดย: เสถียร IP: 115.67.67.97 11 พฤศจิกายน 2555 20:38:37 น.

นานแล้วที่ไม่ได้แวะมา หวังว่าคงสบายดีนะคะพี่หนูหล่อ   โดย: sawkitty 11 พฤศจิกายน 2555 23:07:32 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย ถ้าวัดจากการค้าขาย ใครซื้อก็ไม่ผิดเลย เพราะเฮียได้ขายไปในราคาที่ยุติธรรม เพียงแต่คนที่ซื้อไปดันทำ "กำไร" และในการค้าขายการทำกำไรก็เป็นสิ่งสำคัญ นี่ทำให้ผมนึกถึงเรื่องส้มครับเฮีย ส้มกิโลหนึ่งขายที่ตลาด ราคาโลละ 30 บาท เอาไปคั้นขายในตลาดแก้วละ 10 บาท คั้นขายในร้านอาหารแก้วละ 60 พอเอาไปเสริฟในโรงแรมห้าดาวแก้วละ 300 บาท ทุกอย่างอยู่ที่ความพอใจของคนซื้อจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 12 พฤศจิกายน 2555 6:11:04 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 13 พฤศจิกายน 2555 6:27:24 น.

อ่านแล้วได้ความรู้สึกที่... อยากให้มีคนคิดแบบนี้อีกสักเท่าตัว...   โดย: poo IP: 210.213.49.234 13 พฤศจิกายน 2555 21:00:45 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 14 พฤศจิกายน 2555 6:30:20 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 15 พฤศจิกายน 2555 6:14:42 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 16 พฤศจิกายน 2555 6:11:37 น.

หวัดดีค่าเฮียเทียน ดอกไม้สวยมากกก แต่เฮียพูดเรื่องผักนี่นา 555+ การทำแข่งขันค้าขายในตลาดแบบนั้น เห็นมาเฟียคุมตลาดกันเยอะเลยคะเฮีย อยากได้ทำเลที่ตั้งดีดีกัน หากเรามีจุดยืนที่ผักสด ปลอดสาร เราก็ไม่ต้องหวั่นคะ เพราะผักยังไงก็ขายได้ แต่ก็ดูว่าต้องขายให้หมดเร็วนะคะ อากาศมันร้อนมาก ผักเหี่ยวเร็วด้วย บางทีขายผักมันต้องแข่งกับเวลาด้วยเหมือนกัน บางอย่างผักก็แพงจริงๆค่ะ อย่างคืนฉ่ายตอนนี้ 2 ต้น 5 บาท 10 บาทล่ะ แพงจริงๆ   โดย: Rinsa Yoyolive 16 พฤศจิกายน 2555 9:56:58 น.

สํโวหาเรน โสเจยฺยํ เวทิตพฺพํ ความบริสุทธิ์ พึงรู้ได้ด้วยถ้อยคำ มีความสุขกับการพูดดี มีความไพเราะ และมีประโยชน์ ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 16 พฤศจิกายน 2555 11:58:04 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 17 พฤศจิกายน 2555 6:27:08 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 20 พฤศจิกายน 2555 6:30:00 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 21 พฤศจิกายน 2555 6:15:02 น.

ขโณ โว มา อุปจฺจคา อย่าปล่อยกาลเวลาให้ล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์ มีความสุขกับเวลาอันมีค่า ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 21 พฤศจิกายน 2555 12:24:38 น.

สวัสดียามเย็นค่ะอาเฮีย อยากได้สิ่งดีๆจากใคร ก็เริ่มต้นจากเราต้องให้เค้าก่อนใช่ไหมคะ แล้วเราต้องหวังมั๊ยว่าเราต้องได้กลับมา ถ้าจะให้ดีต้องไม่หวังสิ่งตอบแทนใช่หรือเปล่าคะ   โดย: maitip@kettip 21 พฤศจิกายน 2555 17:54:03 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 22 พฤศจิกายน 2555 6:26:51 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 23 พฤศจิกายน 2555 6:28:32 น.

หวัดดีค่าเฮีย ช่วงนี้เห็นเฮียหายไปจากเฟสด้วย ก็นึกว่า ไปเที่ยวน่านแล้ว อิอิ มาดูในบล้อกก็ยังคงเดิม แล้วก็ไปดีกว่า   โดย: Rinsa Yoyolive 23 พฤศจิกายน 2555 11:49:13 น.

มนาโป โหติ ขนฺติโก ผู้มีความอดทน ย่อมเป็นที่ชอบใจของบุคคลอื่น ใช้ความอดทนให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อชีวิต ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 23 พฤศจิกายน 2555 12:52:11 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 26 พฤศจิกายน 2555 6:25:59 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2555 6:12:39 น.

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย   โดย: กะว่าก๋า 28 พฤศจิกายน 2555 5:59:26 น.

สุขสันต์เทศกาล ลอยกระทงค่า   โดย: Rinsa Yoyolive 28 พฤศจิกายน 2555 14:55:39 น.