ในมุมมองของฉัน ของสิ่งนั้นมันเป็นแบบนี้ เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม ฉันมองไปเห็น หมีขาว เมฆพราวสวย ใจอยากถามเธอล่ะคิดจิตอำนวย สวยไม่สวยเธอเห็นภาพเป็นเช่นไร หากเธอเห็นเป็นภาพอื่นช่วยบอกฉัน ร่วมแบ่งปันมุมเธอมองฉันได้ไหม คุณค่าอยู่ที่วิธีใช่อื่นใด กับหัวใจร่วมถ่ายทอดและแบ่งปัน กระแสการจัดการความรู้หรือที่เราเรียกจนติดปากกันว่า KM (Knowledge Management) นั้นต้องยอมรับเลยว่ามาแรงชนิดที่เรียกได้ว่าไฟไหม้ฟางยังเรียกพี่ เพราะเราเข้าใจในมุมที่เราเข้าใจว่าเราต้องจัดการ เราต้องจัดการ จัดการกับความรู้ของคนอื่นที่มันวิ่งกระจัดกระจายภายในองค์กรของเรา ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้บริหารอาจกังวลว่า สักวัน ความรู้ต่างๆ เหล่านั้น อาจสูญหายไปหากเราไม่ดำเนินการจัดการนำมารวบรวม KM จึงเป็นเสมือนทางเลือก เพื่อเข้ามาจัดการองค์ความรู้ที่ว่านั้น ระบบสารสนเทศต่างๆ ถูกจัดสรร สรรหา มาเพื่อตอบสนองโจทย์ที่เราตั้งไว้ว่า เราต้องจัดการ เราต้องจัดการ ไม่แปลกอะไรที่ เครื่องมือนั้นๆ ไม่ว่าจะเป็นเว็บบอร์ด เว็บฟอรั่ม รวมถึงปัจจุบันที่เรารู้จักและนำมาใช้คือ บล็อค (blog) มันจะถูกทิ้งร้างไร้ซึ่งกิจกรรมที่นำพาไปตอบโจทย์เพื่อผลลัพธ์ที่เราคาดหวัง สูงสุดเพื่อองค์กร คือ KM รากเหง้าแห่งปัญหานั้น คงมิใช่ระบบสารสนเทศที่เรานำมาเพื่อเป็นเสมือนเครื่องมือชั้นเลิศ แต่กลับเป็นที่ข้อมูลนำเข้า (input) ที่เราต้องการที่จะนำเข้ามาในระบบเพื่อจัดการ เพราะเราไม่สามารถหาหรือกำหนดข้อมูลนำเข้านั้นได้ เพราะเหตุที่ว่า มันคือ ความรู้ของคนอื่นที่มันวิ่งกระจัดกระจายภายในองค์กร ที่เราเข้าใจและเรียกมันว่า Knowledge แล้วเราจะทำอย่างไร ถึงจะจัดการกับมันได้? ภาพนี้ลูกชายบอกว่าเหมือนไก่หรือหงส์ คงจะดีหากความรู้ที่วิ่งกระจัดการะจายนั้นมันเป็นความรู้ของเราเอง นั่นคือ แนวความคิดของการเริ่มต้น เพราะเราจะสามารถจัดการกับมันอย่างง่ายดายภายใต้ความถูกต้องเหมาะสม ด้วยเครื่องมือที่มีอยู่ ปัญหาของแนวความคิดเริ่มต้น คือ เพราะสังคมของเราเป็นสังคมแห่งการจับผิด หวาดระแวง ซึ่งพฤติกรรมแบบนี้มันส่งผลกระทบให้พฤติกรรมที่พึงประสงค์ที่เราเรียกว่า การถ่ายทอด ความรู้เกิดขึ้นมาไม่ง่ายนัก สุนทรียสนทนา (dialogue) ศาสตร์ แห่งการพูดและรับฟัง จึงถูกนำมาใช้เพื่อให้ผู้ถ่ายทอดและซึมซับ เข้าใจและปฏิบัติได้ถูกต้องตรงกันเพื่อนำพาไปสู่เป้าหมายในเรื่องเดียวกัน ในความคิดเห็นของผมคือถ่ายทอดและรับฟังในเรื่องเดียวกัน โดยปราศจากมิจฉาทิฐิ มินำความคิดโดยส่วนตัวมาเป็นมาตรฐานแห่งความถูกผิด แต่กลับเป็นการรับฟังกันมากขึ้น ถ่ายทอดกันมากขึ้น และซึมซับเอาส่วนดีไปปรับใช้ให้ถูกต้องเหมาะสม เขาถ่ายทอดอะไร เราก็ตั้งใจรับฟัง ... โดยอย่านำความรู้สึกของเราไปชี้ว่าถูกผิด เพราะ...ในมุมมองของฉัน ของสิ่งนั้นมันเป็นแบบนี้ และฉันก็กำลังรอมุมมองของคุณว่าเป็นแบบไหน เพื่อนำมุมที่แต่ละคนที่มองมาผสานเพื่อให้เห็นภาพโดยรวมได้ชัดเจน ความกล้าหาญแห่งการถ่ายทอด ก็จะบังเกิดทำให้เกิดองค์ความรู้ที่หลากหลายและก่อประโยชน์ ความรู้และความสามารถของเรา จะไม่มีวันตายจากโลกนี้ไปหากแต่เรารู้จักที่จะเป็นผู้ให้ด้วยการถ่ายทอด แต่หากเรายึดติดในอัตตาแห่งความโลภ ถึงถือครองของมีค่ามากมาย ก็ไร้ซึ่งค่าความหมายไปตามกาลของสังขารที่ร่วงโรย เข็มเศรษฐีสีส้ม ขอขอบคุณทุกท่าน ที่แวะเวียนมาทักทายถึงแม้ผมจะหายไปไม่ได้มาทักทายเลย ภาระหน้าที่ต้องทำมันเยอะมากเลยจริงๆ ผมจะไม่อยู่ 3 วันครับ ฝากภาพท้องฟ้าไว้สามภาพ เนื่องจากต้องไปประชุมเชิงปฏิบัติการ ที่พัทยา จ.ชลบุรี และต้องพรีเซนต์ในหัวข้อ blog กับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ฝากแง่คิดที่เกิดจาก blog นี้ไว้ครับ ผมเป็นคนไอที แต่เป็นไอทีที่พอเพียงและทำสิ่งที่มีให้เกิดประโยชน์สูงสุด คิดถึงทุกท่านนะครับ   Create Date : 26 สิงหาคม 2552 14 comments Last Update : 26 สิงหาคม 2552 10:26:08 น. Counter : 1881 Pageviews. Share Tweet

ตัว ๆ อยู้ในวงการ Hr หรือเปล่า ? เราก็อยู่คะ กำลังตื่นตัวเหมือนกันเรื่องนี้ ภาพ 1 แกะ ภาพ 2 ม้าลายนอนชูคอ ภาพ 3 อูฐ   โดย: จูหน่านพ 26 สิงหาคม 2552 6:40:49 น.

สวัสดีค่ะ ... แวะมาบอกว่า บางทีเนื้อหาในบล็อกก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรเพราะเป็นการเขียนเพื่อแลกเปลี่ยนในเรื่องต่างๆ แบบ จับแกนหลักๆ ไม่ถูก ... แต่ที่ยึดถือเสมอๆ ตั้งแต่ทำบล็อกมาว่า ถ้าไม่ทำบล็อก ให้เกิดประโยชน์ในแง่ความรู้ทางวิชาการ ก็คงจะเขียนเพื่อให้ความ บันเทิง และที่สำคัญคือ เขียนแล้วจะต้องไม่เอาไป เป็นโทษต่อบุคคลอื่นใด ไม่ว่าจะด้วยตั้งใจหรือว่าไม่ตั้งใจค่ะพี่ .. ........................ ไม่ได้คุยด้วยกันนานๆ .. เพราะภารกิจติดพันนี่เอง รักษาสุขภาพด้วยนะค๊า ....   โดย: JewNid 26 สิงหาคม 2552 7:15:52 น.

ก้อนเมฆสวยจัง   โดย: kwan_3023 26 สิงหาคม 2552 8:15:56 น.

เห็นแล้วอยากกินขนมปุยฝ้ายค่ะ อิอิ ดูนุ๊ม นุ่ม เมื่อตอนเด็ก ๆ เรามักจะมองเห็นก้อนเมฆเป็นรูปนู้น รูปนี้ หรือตอนโตจินตนาการมันหายไปหมด ถึงเห็นเมฆเป็นเมฆ ไม่เป็นม้า เป็นมังกร เหมือนเมื่อตอนเด็ก ๆ ขอบคุณที่เรียกจินตนาการกลับมาอีกครั้งนะคะ   โดย: ชิฟฟอนคาปูชิโน่ 26 สิงหาคม 2552 10:08:47 น.

กรี๊ดดดด เฮียมาแล้ว เย้ๆๆๆ มาเฝ้าบ้านให้ค่ะ   โดย: biotech_girl 26 สิงหาคม 2552 13:27:07 น.

แวะมาทักทายคร้าบบบผม   โดย: Mr.KUKKU 26 สิงหาคม 2552 15:23:54 น.

แวะมาชมภาพสวยๆค่ะ   โดย: ขนมไทยห่อใบตอง 27 สิงหาคม 2552 10:54:39 น.

เอาน้ำมาฝากค่ะพี่ท่าน   โดย: biotech_girl 28 สิงหาคม 2552 15:43:31 น.

เมฆน่ากิน 555 นึกว่าไอติมค่ะ   โดย: BooM_W 30 สิงหาคม 2552 9:48:46 น.

เฮียจ๋า....คิดถึงเหมือนกันค่ะ เหอๆ ไม่คิดว่าเฮียจะมาทันเจิมเลยนะคะเนี่ย..เย้ๆๆๆ   โดย: biotech_girl 31 สิงหาคม 2552 11:56:22 น.

วันนี้ไม่มีขนม แต่เอาข้าวมาส่งค่ะ   โดย: biotech_girl 31 สิงหาคม 2552 12:42:37 น.

เฮียกลับมาแร้น รูปแรกเห็นเป็นรูปแกะเลยค่ะ แบบมีเจางอๆด้วย   โดย: Fullgold 31 สิงหาคม 2552 16:02:33 น.

แบบเขางอๆอ่ะ พิมพ์ผิดตลอดเลย   โดย: Fullgold 31 สิงหาคม 2552 16:03:36 น.

ขอบคุณมากๆเลยเฮีย... อ่านแล้วซึ้งอ่ะ ขอให้เฮียเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน ขอบคุณเฮียแทนเพื่อนของปูด้วยค่ะ   โดย: Fullgold 31 สิงหาคม 2552 19:13:05 น.