Bloggang.com : คนทับแก้ว : เจ้าชายน้อย ฉบับครบรอบ 60 ปี

เจ้าชายน้อย ฉบับครบรอบ 60 ปี

1 ม.ค. 2549

ในช่วงวันหยุดปีใหม่นี้ ผมได้มีโอกาสอ่านหนังสือ "เจ้าชายน้อย" เป็นครั้งที่สอง ผมจำไม่ได้ว่าเมื่อคราวที่อ่านครั้งแรก ผมมีความรู้สึกอย่างไร เพราะตอนนั้นอ่านเพราะคิดว่าเป็นหนังสือที่เป็นที่นิยมไปทั่วโลก และอยากรู้ว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น แต่แล้วสุดท้ายก็จำไม่ได้ว่ามีความรู้สึกอย่างไร

ในการอ่านครั้งที่สองนี้ ผมอ่านเพราะบังเอิญได้ไปเห็นหนังสือเล่มนี้วางขายอยู่และคิดว่าอยากได้ไว้เป็นเจ้าของ เหตุผลก็ยังคงเหมือนเดิมก็คือ เป็นหนังสือยอดนิยมของโลก แต่สำหรับการอ่านครั้งนี้ ผมมีโอกาสที่จะบันทึกความรู้สึกเอาไว้ว่า หลังจากที่อ่านแล้ว ผมมีความรู้สึกอะไรเกิดขึ้นบ้าง

ผมรู้สึกว่าหนังสือ "เจ้าชายน้อย" เป็นหนังสือที่เรียบง่าย สวยงาม มีความละเอียดอ่อน ลึกซึ้ง มีจินตนาการในเชิงเปรียบเทียบสูง และแฝงไปด้วยความเศร้าและเหงาอยู่โดยตลอด ถึงแม้ว่าผู้เขียนอาจจะตั้งใจให้เป็นเรื่องสำหรับเด็ก แต่ผมกลับรู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือสำหรับผู้ใหญ่โดยแท้ หรือผมนึกไม่ออกว่าเด็กจะมีความรู้สึกอย่างไรเมื่อได้อ่านหนังสือเล่มนี้ก็ไม่ทราบ

คนเราอยู่ในสังคมซึ่งประกอบด้วยผู้คนมากมายที่ต่างใช้ชีวิตและประกอบอาชีพการงานหรือทำหน้าที่ของแต่ละคนไป บางคนคิดว่าตนเองนั้นยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่มีใครเป็นเจ้าของอะไรเลย บางคนก็ให้ความสำคัญกับงานของตนเองมากจนกระทั่งเห็นว่างานของคนอื่นไม่มีความหมายทั้งๆ ที่จะต้องนำงานเหล่านั้นมาประกอบเป็นส่วนหนึ่งของงานของตน บางคนก็ทำงานหนักจนไม่มีเวลาพักผ่อนและไม่เคยคิดว่าจริงๆ แล้วเขาทำงานหนักไปเพื่ออะไร บางคนที่แย่กว่านั้นไม่เคยคิดที่จะทำอะไรเลย ได้แต่คิดว่าตัวเองไม่มีความสามารถหรือด้อยโอกาสแล้วก็ทำได้แต่เพียงอยู่ไปวันๆ เท่านั้น ฯลฯ ในสังคมซึ่งประกอบไปด้วยผู้คนมากมายเช่นนี้ น่าแปลกที่เรามักจะรู้สึกเหงาหรือโดดเดี่ยวอยู่บ่อยๆ แต่ก็ไม่มีเวลาที่จะคิดถึงความฝันหรือสิ่งที่เราแสวงหาอย่างจริงจัง

สุดท้าย บางทีสิ่งที่คนเราแสวงหานั้นอาจจะอยู่ในตัวเรานั่นเอง เพียงแต่ว่าเราจะหยุดคิดถึงมันหรือเปล่า เหมือนกับที่นักบินได้มีโอกาสอยู่คนเดียวกลางทะเลทราย ได้พบกับเจ้าชายน้อยและฟังเรื่องราวของเขา บางทีเราอาจจะมีสิ่งที่มีค่าสำหรับเราและเป็นสิ่งที่เรารักอยู่แล้ว แต่ด้วยภาพภายนอกบางอย่างอาจทำให้เราไม่ชอบ ไม่พอใจ จนต้องเดินหนีออกมา เหมือนกับที่เจ้าชายน้อยหนีจากกุหลาบที่เขารักมา จนกระทั่งได้มาพบกับสุนัขจิ้งจอกซึ่งได้สอนให้เจ้าชายน้อยรู้จักที่จะเรียนรู้และรู้จักที่จะมองผ่านเปลือกนอกเข้าไปถึงสิ่งที่อยู่ภายใน แต่ในท้ายที่สุด เมื่อถึงเวลานั้น ทุกอย่างก็อาจจะสายเกินไป

ผมว่านักบินโชคดีที่ได้เจอกับเจ้าชายน้อยและได้ฟังเรื่องราวของเขา ก่อนจะถึงเวลาที่จะต้องให้งูพิษเข้ามาช่วยแก้ปัญหาให้

สิ่งที่เขียนในที่นี้อาจจะอ่านรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ก็ต้องขออภัยไว้ด้วย เนื่องจากเป็นการบรรยายความรู้สึกจากการที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ ซึ่งชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นความรู้สึก หากท่านทั้งหลายอยากจะรู้เรื่องก็คงจะต้องลองอ่านหนังสือเล่มนี้ด้วยตัวเองสักครั้ง รวมทั้งควรอ่าน บันทึกผู้แปล ฉบับสำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช ตอนท้ายเล่มด้วย เพื่อจะได้ทราบว่า อาจารย์อำพรรณ โอตระกูล ผู้แปลนั้น มีความรู้สึกอย่างไรจากการอ่านหนังสือที่มีความพิเศษเล่มนี้

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ท่านจะลงมืออ่าน "เจ้าชายน้อย" ท่านควรจะลืมสิ่งที่ผมเขียนในที่นี้ และไม่ควรชิงอ่านบันทึกผู้แปลที่ผมกล่าวถึงเสียก่อน ผมอยากเชิญชวนให้ท่านอ่านด้วยความรู้สึกและจินตนาการของท่านเอง แล้วค่อยอ่านบันทึกผู้แปลหรือย้อนกลับมาอ่านสิ่งที่ผมเขียนอีกครั้ง จากนั้น จะสนทนาหรือแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันก็ตามแต่อัธยาศัย

หมายเหตุที่หนึ่ง: หนังสือ "เจ้าชายน้อย" ฉบับครบรอบ 60 ปี ของสำนักพิมพ์เรือนปัญญา ขายในราคาปก 150 บาทสำหรับฉบับปกอ่อน ด้วยคุณภาพของกระดาษที่ใช้ ประกอบกับภาพประกอบสีจากต้นฉบับทั้งเล่ม นับว่าคุ้มค่ากับเงินที่ต้องจ่ายไปอย่างยิ่ง

หมายเหตุที่สอง: คุณสาวไกด์ใจซื่อ ได้เขียนถึงหนังสือเล่มนี้ไว้ในบล็อกด้วย เชิญตามไปอ่านกันได้ ในบล็อกได้กล่าวถึงผู้หนึ่งซึ่งบอกไว้ว่า การอ่าน "เจ้าชายน้อย" ในช่วงเวลาต่างๆ ของชีวิต จะให้ความรู้สึกและมุมมองที่ต่างกันไป ก็คงต้องพิสูจน์กันต่อไปด้วยการอ่านหนังสือเล่มนี้อีกหลายๆ ครั้ง

หนังสือ: เจ้าชายน้อย - Le Petit Prince (ฉบับครบรอบ 60 ปี)
ผู้แต่ง: อองตวน เดอ แซงเตก-ซูเปรี
ผู้แปล: อำพรรณ โอตระกูล
สำนักพิมพ์: เรือนปัญญา

Create Date : 04 มกราคม 2549

Last Update : 4 มกราคม 2549 21:40:09 น.

27 comments

Counter : 2644 Pageviews.

ง่า..กะจะกลับมาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกัน

ก็มาเจอคุยเรื่องเจ้าชายน้อยและลิงค์ไปที่บล็อกเราด้วย ขอบคุณจริงๆ ค่ะ

เรื่องการติดบล็อกเป็นเรื่องปกติค่ะ (คนส่วนใหญ่เป็นเช่นนั้น) แต่เราว่าเป็นการคลายเครียดที่ดีมากๆ เพียงแต่ต้องใจแข็งแบ่งเวลาให้ถูกเท่านั้นเอง (ซึ่งเรายังทำไม่ได้

)

สวัสดีปี ๔๙ ค่ะ ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตในปีนี้นะคะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:9:50:34 น.

เคยได้ยินเกี่ยวกับหนังสือเรื่องนี้เหมือนกันครับ อยากอ่านมากๆ แต่ผมไม่ค่อยมีเวลาที่จะมานั่งอ่านหนังสือแบบจริงๆจังๆได้เลยอะ

ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ

โดย: พ่อน้องโจ

วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:9:53:30 น.

น่าสนใจยิ่ง...

ถ้าเวลาซื้อหาได้ก็คงดี

โดย: ju (กระจ้อน

) วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:10:04:02 น.

^
เวลาหาซื้อไม่ได้เพราะทุกคนจะได้มีเท่ากันมั้งคะ

ชอบหนังสือเล่มนี้มากเหมือนกันค่ะ
ไม่เคยเขียนถึงเจ้าชายน้อย แต่เคยเขียนถึงดอกกุหลาบค่ะ

โดย: rebel

วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:10:40:02 น.

อ่านเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ น่าสนใจเหมือนที่อาจารย์เขียน บางทีอ่านแล้วก็อดคิดได้ว่าคนเขียนนี่เขามีจินตนาการกว้างไกลและล้ำลึกจริง ๆ ว่าแต่เมื่อไรอาจารย์จะขยับปากกาล่ะคะ รออ่านเรื่องแรกอยู่นะคะ

ต้องรีบกลับมาเพราะกลัวฝาบ้านพังค่ะ

โดย: ซออู้

วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:11:43:19 น.

น่าอ่านจังค่ะ ยังไม่ได้ซื้อซักกะที

A health to you, A wealth to you, And the best that life can give to you..."
HAPPY NEW YEAR!!!

โดย: คุณย่า

วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:16:01:36 น.

ไม่ว่าจะเป็นหนังสือเล่มไหนก็ตาม

การอ่านครั้งแรกและครั้งต่อ ๆ ไป

สิ่งที่ได้จะแตกต่างกันไปทุกครั้ง

เพราะจิตใจเราเปลี่ยนแปลง

เพราะการเติบโต

เพราะเราเรียนรู้

และปัจจัยอีกหลายๆ อย่าง

เจ้าชายน้อยเป็นหนึ่งในหนังสือที่ชอบ ถึงแม้จะไม่ "ที่สุด"

^^

โดย: ladydunce

วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:22:08:38 น.

เห็นด้วยค่ะ ที่ว่าการอ่านเจ้าชายน้อยในช่วงเวลาที่ต่างกันจะให้ความรู้สึกที่ต่างกันไปด้วย

เราว่า เจ้าชายน้อย ไม่ใช่หนังสือสำหรับเด็กเสียทีเดียว แม้ตัวละครจะเป็นเด็กก็ตาม แต่เป็นหนังสือที่เหมาะกับผู้ใหญ่หัวใจเด็ก เราจำได้ว่าอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกตอนอยู่ประถมแล้วไม่ประทับใจเลย คิดว่าเรื่องอะไรก็ไม่รู้ไม่สนุก เลยทิ้งไปกลางคัน เป็นหนังสือไม่กี่เรื่องที่ตอนเด็กๆ เราอ่านไม่จบ (เพราะเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก) แต่พอได้มาอ่านอีกครั้งตอนช่วงม.ปลาย กลับรู้สึกว่า เป็นหนังสือที่ดีและประทับใจมากๆ เล่มนึง

โดย: เดอะ กั้ง

วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:22:49:42 น.

จำได้ว่าอ่านครั้งแรกๆรู้สึกมันอึ้งๆ เพราะคิดว่ามันจะเป็นเหมือนนิทานสำหรับเด็ก..แทบทุกห้ามีเรื่องให้เราฉุกคิดได้เสมอๆ ...ขอบคุณที่ทำให้อยากลองกลับๆไปอ่านเรื่องนี้อีกครั้งคับ

โดย: tongdigy

วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:23:24:35 น.

เล่มนี้อ่านตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วล่ะครับ..

แล้วพอมาพิมพ์ซ้ำในวาระ แซยิด...
ก็ซื้อมาเป็นท่ระลึกเรียบร้อยแล้วเหมือนกัน..

ชอบ ครับ ชอบ...

โดย: กุมภีน

วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:23:31:50 น.

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 5 มกราคม 2549 เวลา:0:15:36 น.

สวัสดีค่ะ

สำหรับลูซี่ ต้องขอไปอ่านหนังสือก่อนค่ะ ถึงจะตอบได้ว่าแกเกินวัยหรือเปล่า เพราะจำบุคลิกในหนังสือไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าเธอกล้าหาญและมีจิตใจดี ส่วนเฮอร์ไมโอนี่ เรากลับมองว่าเธอถ่ายทอดบุคลิกในตัวหนังสือมาได้เป๊ะๆ เลยนะคะ เพราะเฮอร์ฯ ในหนังสือนี่แก่แดด ฉลาด โตกว่าวัยเหมือนในหนังเลยแหละค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมและแลกเปลี่ยนความเห็นกันค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 5 มกราคม 2549 เวลา:13:17:50 น.

อย่าหาว่าเชยเลยนะครับ ไม่เคยอ่านเจ้าชายน้อยซะที ขนาดไปดูเพื่อนสนิทแล้วเกิดแรงบันดาลใจว่าจะอ่าน ก็ไม่มีเวลาไปหาอ่านซะที มัวแต่ร่อนไปร่อนมา

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมที่บล็อกนะครับ

โดย: T_Ang

วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:2:05:46 น.

ขอบคุณค่ะที่อาจารย์ให้ข้อคิด ผู้หญิงคนนั้นก็ตัวเองนี่ละค่ะ มันฝังใจจนจำติดตา และต่อไปนี้คิดว่าอะไร ๆ ที่ไม่ได้ทำก็ควรรีบทำ ไม่งั้นอาจสายเกินการณ์ก็ได้ ไม่อยากทำบาปกับใครอีกเลยค่ะ

โดย: ซออู้

วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:12:08:01 น.

ทุกท่าน... ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะครับ

คุณสาวไกด์ฯ... ตกลงมันเป็นอย่างนี้นี่เอง เฮอร์ไมโอนี่ในหนังมีบุคลิกตรงตามในหนังสือนี่เอง ผมยังไม่ได้อ่านหนังสือเลย กะว่าครบ 7 เล่มเมื่อไรค่อยซื้อเก็บทีเดียว ซื้อตอนนี้ก็คงยังไม่ได้อ่าน

คุณซออู้... ผมก็คิดไว้ในใจว่าคงเป็นการเล่าความหลังให้ฟัง ที่ผมแสดงความคิดเห็นไปก็คิดว่ากำลังคุยกับคุณซออู้นั่นแหละครับ

คนที่ยังอยู่ก็ใช้ชีวิตกันต่อไปล่ะครับ

โดย: คนทับแก้ว

วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:13:22:24 น.

หวัดดีตอนเช้าครับ...55

เพลงที่ท่านอธิการบดี ร้องในงานเลี้ยง..
ผมจำชื่อเพลงไม่ได้อ่ะครับ

ก็ไม่ได้วัยรุ่นอะไรมากมายหรอก..เพลงชุดใหม่ของเสก โลโซ..อ่ะครับ..

โดย: กุมภีน

วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:1:33:42 น.

วันนี้ จุจะแวะซื้อหนังสือสักเล่ม บางที จะได้วิจารณ์หนังสือที่หลายๆ คนพูดถึง ในแง่มุมของจุบ้าง เจ้าชายน้อย ( นานมากแล้ว เหมือนว่าจะเคยอ่าน แต่ไม่แน่ใจ เจ้าหงิญนี่ ไม่เคยอ่าน และไม่เคยคิดว่าจะหยิบมาอ่านเลย )

ความจริงความคิดของจุ ไม่ค่อยเหมือนคนอื่นนะคะ ( ออกความเห็นที่ไร วงแตก) และไม่เคยเชื่อกับการวิจารณ์ จนกว่าจะได้สัมผัสด้วยตัวเอง

มี 2 ความรู้สึกที่แวะเวียนมาบล็อกนี้ และบล็อกสาวไกด์ คือ..

1.ดีจังเลย มีการแนะนำหนังสือดีๆ ที่เราไม่มีเวลาเลือกอ่าน เลือกซื้อ

2.ดูซิเนี่ย ต้องเสียเงินไปซื้อหนังสือมาอ่านจนได้

โดย: กระจ้อน

วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:7:53:44 น.

คุณกุมภีณ... เสก โลโซ ชุดใหม่เลยหรือ?? ทันสมัยไม่เบาเลยทีเดียว

คุณจุ... คิดไม่เหมือนคนอื่นก็ดีนี่ครับ ถ้าคิดเหมือนกันก็ไม่ต้องคุยกันพอดี คงน่าเบื่อพิลึก ส่วนเรื่องเสียเงินนี่... ตัวใครตัวมันครับ

โดย: คนทับแก้ว

วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:13:19:25 น.

แล้วจะกลับไปอ่านดูอีกครั้ง
เคยอ่านมานานมากแล้ว

โดย: keyzer

วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:22:26:47 น.

มาสวัสดีรุ่นพี่ ผม OSK 111 ครับ
แล้วอย่าไปบอกใครนะครับ เพลงที่บล็อกผมน่ะ ผมร้องเอง

สองสามวันนี้ยุ่งๆ ไม่มีเวลาจะไปอัพบล็อกเลยครับ แต่ในทางกลับกัน มีเวลาไปลบบล็อกเก่าๆ ออกอ้ะครับ

ไปทำงานต่อละครับ

โดย: T_Ang

วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:23:32:01 น.

เด๋วคงต้องได้หาซื้อมาอ่าน น่าสนใจดีค่ะ

โดย: เสียงซึง

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:0:26:16 น.

Hahahaha, would like to be a pilot now!

โดย: POL_US IP: 130.218.206.92 วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:1:54:59 น.

ผมอ้นเจ้าชายน้อยครั้งแรกตอนป.6 ตอนนั้นแม้ไม่เข้าใจอะไรมากนักแต่ก็ชอบเรื่องราวการเดินทางไปที่ต่างๆในหนังสือ ได้ปล่อยให้จินตนาการทำงานตามเรื่องราวที่ผ่านตา แทนตัวเองเข้าไปในนั้น

มาอ่านอีกหลายเมื่อโตขึ้นมา ทุกครั้งที่อ่านได้อะไรใหม่ๆอยู่เสมอครับ

โดย: นายเบียร์

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:8:50:36 น.

ยังไม่ได้หนังสือเจ้าชายน้อยเลยค่ะ เขาบอกว่าต้องสั่ง เพราะหนังสือหมด..

จะไปดูหนัง หนังไม่เข้าค่ะ เพราะคนบ้านนอกไม่ดู ( ฉันนี่แหละบ้านนอก แต่จะดูหนังเรื่องนี้ )

เฮ่อ...อะไรๆ ก็ไม่เป้นอย่างที่คิด

โดย: กระจ้อน

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:9:42:52 น.

ขอบคุณค่ะที่อาจารย์ให้ไอเดียดี ๆ ถ้าเอามารวมเล่ม คงเป็นประเภทพิมพ์เอง อ่านเอง ส่วนขายน่ะ คิดว่าโนเนม อย่างนี้คงไม่มีใครอ่านหรอกค่ะ
รวมเล่มเมื่อไร จะส่งให้อาจารย์เจ้าของความคิดเป็นคนแรกเลย อาจารย์จะอ่านได้หรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะ ....

โดย: ซออู้

วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:20:58:56 น.

สวัสดีค่ะ
ไม่ทราบเหมือนกันค่ะว่าเรียกว่า โฟโตเอสเสรึเปล่าค่ะคุณคนทับแก้ว ใจนึกอยากจะเขียนแบบอาขยานน่ะค่ะ
................................
เรื่องนี้เคยอ่านเมื่อสิบปีที่แล้ว ชอบค่ะ โดยเฉพาะรูปประกอบ ส่วนบันทึกผู้แปลยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ
เจ้าชายน้อยถ้าโตตามอายุหนังสือ ป่านนี้คงเป็นกษัตริย์ชรานะคะ

โดย: เฉลียงหน้าบ้าน

วันที่: 12 มกราคม 2549 เวลา:23:38:44 น.

ขอให้ในหลวงมีสุขภาพแข็งแรง และอยู่กับประชาชนไปนาน ๆ นะคะ หนูรักในหลวงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โดย: อภัสนันท์ เต้ IP: 58.147.74.162 วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:12:08:12 น.