Bloggang.com : คนทับแก้ว : สืบเนื่องจากหมาหอนเมื่อคืนนี้

สืบเนื่องจากหมาหอนเมื่อคืนนี้

14 มี.ค. 2549

เมื่อคืนผมผล็อยหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่หมาเจ้ากรรมหกเจ็ดตัวแถวบ้านดันหอนขึ้นมาพร้อมกันแบบประสานเสียง

อย่างกับในหนังเรื่อง "เด็กหอ" ยังไงยังงั้น

ด้วยสติที่ยังไม่เต็มร้อยเสียทีเดียว แต่ก็ยังมากพอที่จะนึกทดลองอะไรบางอย่าง

ผมเริ่มท่องบทสวดแผ่เมตตา และอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลที่ผมยังอาจจะพอมีอยู่บ้าง ให้กับเจ้ากรรมนายเวรและเจ้าที่เจ้าทางที่อยู่ในละแวกนั้น

ทันทีที่ผมอุทิศส่วนกุศลจบ หมาทุกตัวก็หยุดหอนพร้อมกันเป็นปลิดทิ้ง!

สติผมกลับมาเต็มร้อยทันที

รู้สึกกลัวบ้างนิดหน่อย แต่รู้สึกดีใจมากกว่า

ดีใจที่เรื่องแบบนี้อาจจะมีอยู่จริง ทั้งที่อาจจะเป็นเพียงแค่ความบังเอิญเท่านั้น

มองไม่เห็นหรืออธิบายไม่ได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าสิ่งเหล่านี้จะไม่ได้มีอยู่จริง

ถึงแม้จะเป็นคนที่พยายามคิดแบบวิทยาศาสตร์ หาเหตุผลมาอธิบายให้กับสิ่งต่างๆ แต่กับบางสิ่งที่อธิบายไม่ได้ ก็ยังคงเปิดใจกว้างพร้อมที่จะเชื่ออยู่ตลอดเวลา

ผมเชื่อของผมอย่างนี้ ไม่เช่นนั้นผมคงไม่นำประโยคที่ประทับใจจากภาพยนตร์มาทำเป็นตัวหนังสือวิ่งอยู่ด้านบนอย่างที่เห็น

ผมอยากจะเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้มีอยู่จริง เพราะชีวิตหนึ่งที่เกิดมา คงอยู่ และดับไปนั้น สำหรับผมแล้ว ผมรู้สึกว่ามันสั้นเกินไป ผมยังอยากที่จะมีโอกาสเรียนรู้ความเป็นมาเป็นไปของสิ่งต่างๆ ไปอีกนานๆ ยังอยากที่จะมีชีวิตอยู่อีกหลายๆ ครั้ง

พูดง่ายๆ ว่ากิเลสยังคงมีอยู่มากเลยทีเดียว

ผมรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่นมาจนถึงเช้า เพราะในหัวยังคงวนเวียนคิดถึงเรื่องที่หมาหยุดหอน และยังมีความคิดต่อเนื่องตามมาอีกหลายความคิด

ความคิดหนึ่งพลันนึกไปถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่เราเชื่อกันว่ามีอยู่ในเมืองไทย ด้วยความหวังว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายนั้นจะดลบันดาลให้เหตุการณ์วุ่นวายที่กำลังเกิดขึ้นจบลงด้วยดี

หมายเหตุ:

1) ผมเพิ่งได้ไปอ่าน "คุยกับประภาส" ใน มติชนฉบับวันอาทิตย์ที่ 12 มีนาคม 2549 ที่ผ่านมา ผมเองก็นึกถึงเรื่องเก่าที่คุณประภาสเคยเขียนไว้เกี่ยวกับ "มวลวิกฤติ" ในขณะที่ติดตามข่าวเหตุการณ์บ้านเมืองในช่วงที่ผ่านมาเหมือนกัน ผมมีความรู้สึกว่าสิ่งที่แต่ละฝ่ายกำลังทำอยู่ก็คือ การแย่งชิงมวลชน เป็นการพยายามหาประชาชนมาสนับสนุนฝ่ายตนเองให้มากที่สุดเพื่อให้มีจำนวนถึงระดับมวลวิกฤติที่ว่า ซึ่งในท้ายที่สุด ก็จะพาให้คนส่วนใหญ่หันมาสนับสนุนฝ่ายตนเองและนำตนเองไปสู่เป้าหมายที่ต้องการ ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่าเป้าหมายที่ทั้งสามฝ่ายพยายามจะไปให้ถึงนั้น จะเป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อคนส่วนใหญ่อย่างที่แต่ละฝ่ายอ้างจริงหรือไม่ แต่ก็จนปัญญาที่จะไปทำอะไรที่มันไกลเกินตัว ก็ได้แต่ทำงานทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ต่อไป

2) ผมว่าจะไม่พูดถึงเรื่องนี้แล้วนะ แต่มันก็อดไม่ได้จริงๆ ไม่รู้ว่าทำไมแค่หมาหยุดหอนถึงได้พาความคิดของผมไปได้ไกลถึงขนาดนี้ อย่างไรก็ตาม ขอภาวนาให้เหตุการณ์จบลงด้วยดีและในเร็ววัน

Create Date : 14 มีนาคม 2549

Last Update : 14 มีนาคม 2549 20:49:54 น.

10 comments

Counter : 1109 Pageviews.

เลิศค่ะ

ประชาธิปไตย

โดย: erol

วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:21:30:10 น.

เชื่อเรื่องการแผ่เมตตาเช่นเดียวกับอาจารย์ค่ะ เพราะเคยไปปฎิบัติธรรมมาแล้ว และพบเหตุการณ์คล้าย ๆ อย่างนี้ บทแผ่เมตตาศักดิ์สิทธิ์จริงค่ะ แล้วก็แคล้วคลาดอันตรายมาหลายครั้งเพราะบทแผ่เมตตานี้

ส่วนเรื่องการดึงมวลชนเข้าร่วมกับตัวเอง ก็เป็นเรื่องของความเชื่อของแต่ละฝ่าย ฝ่ายหนึ่งต้องการขาว อีกฝ่ายต้องการดำ อาจารย์พูดถูกค่ะ เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้ว

นาน ๆ อาจารย์อัพบล้อกที เลยต้องคุยยาว ๆ หน่อยค่ะ

โดย: ซออู้ IP: 203.172.124.6 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:21:57:54 น.

โอเล่ก็ทำนะค่ะ แต่ไม่ได้ผล เจ้ากรรมนายเวรคงรับไม่ถึง

หมาถึงไม่เลิกเห่าหอน

โดย: โอน่าจอมซ่าส์

วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:22:40:55 น.

ดีค่ะ เขาคงได้รับในสิ่งที่เราสื่อให้เขา

โดย: กระจ้อน

วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:23:21:31 น.

คุณ erol... เป็นเทปคาราบาวชุดสุดท้ายที่ซื้อเลยครับ

คุณซออู้... คุยสั้นคุยยาวก็ได้ครับ แต่ผมชอบแบบคุยยาวๆ มากกว่านะ

คุณโอเล่... หมามันอาจจะกำลังเห่าหอนด้วยเหตุอื่นอยู่มั้งครับ เช่น อยู่ในช่วงเดือนสิบสองหรือเปล่า

คุณจุ... หวังว่าคงเป็นเช่นนั้นครับ

โดย: คนทับแก้ว

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:19:06:39 น.

อาจารย์คะ มาเฉลยให้ทราบค่ะ

ขอเฉลยจุดจบของเรื่องนี้นะคะ

นางเอกของเราตัดสินใจไปบวชชีค่ะที่วัดแห่งหนึ่ง ที่ไม่มีใครตามพบค่ะ
ซออู้ได้ไปพบโดยบังเอิญ เพราะชอบเข้าวัดเข้าวา
จึงได้รับรู้เรื่องราวของเธอ คิดว่าน่าจะนำมาเสนอให้เพื่อนอ่าน อาจจะมีประโยชน์บ้าง

ไม่รูว่าอาจารย์คิดอย่างไรกับตอนจบของเรื่อง

สงสัยว่าอาจารย์ต้องท่องบทแผ่เมตตาให้แน่ ๆ เลย

โดย: ซออู้

วันที่: 15 มีนาคม 2549 เวลา:22:32:25 น.

ที่มาชวนจารย์ไปรับแขกเพราะหนูแบมบูเค้าท้องอยู่ กลัวสมีเค้าไม่อนุญาตให้มาตะลอน
ถ้าจารย์มีสอบก็ม่ายเปงรายนะค๊า ว่าจะพาเพื่อน ๆ ไปกินร้านลมโชย(เพราะมานถูกดี อิอิ) จารย์เคยไปร้านนี้ยังเอ่ย? คุงย่าว่ามานเค็มปายหน่อย รึเราคิดไปเองก็ม่ายรุ (รู้แต่ว่าไม่แพง หุหุ)

โดย: คุณย่า

วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:0:54:23 น.

กลับมาแล้วครับ หายไปนานเลย แหะ ๆ

-วิทยาศาสตร์ไม่ใช่เหตุผลสำหรับทุกอย่างครับ
แต่เป็นแค่ ชุดคำอธิบายชุดหนึ่งเท่านั้น
บางเหตุการณ์ที่วิทยาศาตร์อธิบายไม่ได้
ล้วนยังอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ของธรรมชาติครับ

บางทีเราก็ไม่รู้นะครับว่าพลังที่เราสื่อออกจากใจมันมากขนาดไหน
และจะมีใครที่ได้รับรู้บ้าง

nut305.bloggang.com
ปล. มีเพลงใหม่ให้ฟังที่ blog นะครับ

โดย: นัท305

วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:2:35:12 น.

โดย: erol

วันที่: 16 มีนาคม 2549 เวลา:9:08:43 น.

สวัสดีน๊าาา ทักทายจ้า

โดย: สมาชิกหมายเลข 6161573

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:42:39 น.