อ่านนิยายคุณประภัสสรเหมือนกันคะ แต่เรื่องกลัวตกบันไดไม่กลัวนะคะ แต่เคยตกกระได BTSสถานีสยามมาแล้ว และส้นรองเท้าหักเป๊าะ ก็เดินทั้งงั้นอ่ะไปหารองเท้าใหม่ แต่ที่เวรคือนุ่งกระโปรงสั้นอ่ะคะดีที่พอดีตัว ขาเลยถลอกปอกเปิกเลยคะ

สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านความลับของอาจารย์ค่ะ

วิ่งตามมาจากบล็อกคุณสินครับ

เซียวเหล่งนึ่ง.. นี่เป็นนางในนิยายที่ฝังหัวใครต่อใครหลายคนเลยเนาะ

ข้อสุดท้ายนี่ ปาฏิหารย์มีจริง นะครับ'จารย์ ตกเครื่องบิน แล้วไม่ตายเนี่ยยย

เรื่องตกบันไดนี่อันตรายนะค่ะ ... เหมือนว่าเจอเหตุการณ์อะไรที่เราเจอแล้วก็กลัวมาก่อนนี่มันทำให้เราเป็นโรคกลัวแบบนี้ไปตลอดเลย ... เล่นอะไร ทำอะไรก็ต้องระวังเลยอ่ะค่ะ ...

อ่า..โดนเข้าไปอีกราย

เราจะรีบอัพโดยด่วนค่ะ

เกรงใจคนแท็กเค้าง่ะ

แต่ยังหาคนแท็กต่อได้ไม่ครบเลย

555 ตามไปอ่านเรื่องของเราด้วยเหรอคะ พอดีตามไปอ่าน tag ของเพื่อนๆแล้วนึกอะไรต่ออะไรออกก็เลยเพิ่มน่ะคะอุตส่าห์เก็บเนื้อเก็บตัวตอนที่เค้ามาเล่น tagกันยังดดนอีก เฮ้อ กรรม

ขำที่ไปคอมเม้นท์มากค่ะ

วันนี้ทั้งวันไม่ได้ทำงานอะไรเลย วิ่งไปบล็อกโน้นบล็อกนี้ เที่ยวอ่านเรื่องของชาวบ้านเขาทั้งวัน

อ่านแล้วขำพรืด


ถ้าชอบกรณีฆาตกรรมฯ ลองรับเจ็ดเรื่องสั้นของฟ้าไปอ่านมั้ยคะ?

ถ้าเป็นนักอ่านน่าจะชอบ (คุณคนขับช้าเค้าว่ามา)

แวะเข้ามาอ่านความลับอะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ

เข้ามาอ่านค่ะ
ถ้าอยากอ่าน Tag ก็คลิกเลยค่ะ

แลกกันอ่านนะคะ

555+ -ข้อ 3 . ที่กลัว ใช่ฝีมือโอเล่ป่าวน๊อ

เพราะทำวีรกรรมไว้ช่วงนั้นด้วย แต่ของโอเล่ไม่ผลัก

เพื่อนนะค่ะ ใช้ถีบเพื่อนตกบันไดเลยค่ะคุณทับแก้ว

ป.ล.ขอบคุณค่ะที่เล่าสู่กันฟัง

ตามมาอ่านค่ะอาจารย์เลยรู้ว่า อิชั้นก็มีนิสัยอันนึงเหมือนอาจารย์คือชอบเก็บพาสปอร์ตเก่าๆค่ะ.... เอ อันนี้มันจะเป็นอาการบ่งบอกอายุได้ไม๊คะ แต่ยังโชคดีคือยังไม่เคยหยิบผิด แต่ก็จะเอาไว้เป็นอุทาหรณ์ค่ะ

อาจารย์หาเหยื่อได้ไวดีแท้
ไม่น่าเชื่อว่าจารย์กลัวความสูง เรื่องตกบันไดสมัยเด็ก ๆ คุณย่าตกทุกวัน แต่ไม่เคยเป็นอะไรเลยบันได้สูงประมาณ 5 เมตรเห็นจะได้ กลิ้งตกลงมาทุกวัน คนแก่ ๆ ที่บ้านบอกว่าเป็นเพราะถูกกุมารแกล้ง จริงรึเปล่าก็ม่ายรุ แต่อิช้านก็ไม่น่าซุ่มซ่ามตกได้ตกดีทุกวัน กุมารนะกุมารทำกันด๊าย!!!
เมื่อไม่กี่วันนี้เกือบถูกรถถอยมาชนเหมือนกัน เพราะคุณย่ามัวแต่ดูป้ายโฆษณา โชคดีที่เหลือบไปเห็นรถถอย ม่ายง้านซวยแน่ ๆ เลย

หุหุ เป็นเช้าที่ ง่วงงุนเอามากๆ แอบฮาเล็กน้อยกับ ลูกโซ่ อิเล็คโทนิค...

ต้องขอโทษที่จะไม่อาจส่งไปให้ใครได้ เพราะจุไม่ชอบลูกโซ่ กลัวหาพ่อให้ลูกโซ่ ไม่ได้ เอ๊ย ไม่ใช่ คาดว่าจะไม่มีเวลา แต่จะเขียน 5 เรื่องให้ได้อ่านค่ะ มีเวลาแล้วค่อยส่งลูกโซ่ ก็ได้มั้ง เห็นใจคนวัยเรียน(ชรา) ด้วยเต๊อะ


คุณย่าข้างบนสบายดีนะคะ

คุณเล่าเก่ง....น่าอ่าน...น่าตาม...

เราอยากเล่าได้แบบนี้จัง...

น่ารักดี....

เงยหน้าไว้น้อง....อย่ามองหัวแม่เท้า...
(ไม่ใช่พระไปบินทะบาดนะ)
มองไปข้างหน้า...ก้าวไปอย่างมั่นใจ....

ขอเข้ามาอ่านความลับหน่อยนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

แวะมาส่งข่าวอาจารย์ค่ะ

☆｡.:* อยากรู้ความลับของพี่แพท ...คลิกที่นี่ได้เลยนะคะ *.:｡☆

สวัสดีอีกรอบนะคะ

ขอบคุณที่ส่งกรณีฯ มาแล้วนะคะ (จริงๆ ลืมไปว่าจะชวนคุณคนขับช้าอ่านด้วยแหละ แหะๆ จะได้แลกกันกับคุณคนทับแก้วไปเลย แต่ช้าไปแระ)

ส่วนเรื่องที่ต่อ ๗ เรื่องสั้นของฟ้า เดี๋ยวแจ้งคุณคนขับช้าให้นะคะ

อาจารย์

ดิฉัน สืบทอดทายาทอสูรแล้วนะคะ อีแว๊บสาร (evaporate) ไปก็ แวะมาเขียนไว้ใน word งานไม่ห่วง ห่วงไม่อินเทรน

เข้าเรื่องความลับของ อาจารย์ดีกว่า

ชอบครูภาษาอังกฤษ เลยชอบเรียนไปด้วย

อืม ฉันจะจำไว้ไปประยุกต์ใช้ เวลาไปทำงานสอนค่ะ ที่จริงก็ทำมามั่งแล้วนะ ไม่ได้ทำให้นักเรียนชอบ แต่นักเรียนตะลึง เพราะตัดผมม้าลอย ทาตาม่วงอี๋ (บางทีก็ฟ้สแจ๊ด ทองอร่าม) เด็กๆ ไม่คุยกันเลย ท่าจะอึ้งอย่างแรง

เวลาในขวดแก้ว

จริงสินะ มันเศร้า ขอหมอนฯ ก็บีบคั้นนะคะ เท่าที่จำได้กรณีนี้ของฉันไม่มีนะคะ มีแต่ไม่อยากอ่านซ้ำ แต่จำเป็นต้องอ่าน ก็ หนังสือเรียนไงคะ อิอิ


บันได
ดิฉันก็เคยตกนะ ขาเจ๊งอยู่นานเลยล่ะ แต่ที่จำได้แม่นมากคือ ไปเล่นห้อยโหนที่สนามเด็กเล่น แล้วหล่นลงมาแบบเอาหัวลง ถึงว่า โตมาเลยเป็นพวกสุดๆ ทุกอารมณ์

ขับรถชน
หมดสิทธิ์ เพราะยังขับไม่เป็น แต่เคยบินจากจักรยาน แบบ I believe I can fly แล้ว land ลงด้วยการเอาหน้าไถพื้น กลายเป็นขวานฟ้าหน้าดำไปเรยยยยยย ไม่สวยมากๆ

ตกเครื่องบิน
อันนี้ปาฏิหารย์เนาะ เพิ่งจะมีกะเขาเล่มเดียว ไปทำไว้ใหม่แล้ว ยังไม่มา แต่ไม่หลงแน่นอน เพราะมันคนละสีกัน

มาอ่านเรื่องส่วนตัวของอาจารย์ค่ะ อิ อิ
เรื่องภาษาอังกฤษนี่ตรงกันข้ามเลยค่ะ เจอแต่อาจารย์โหดๆ เลยไม่ค่อยชอบ ก็เลยเรียนไม่เก่งถึงบัดนี้
เรื่องขับรถก็เคยเจอมาแล้ว แต่เป็นคนอื่น เขาบอกมาเหมือนกัน ก็ระวังอยู่
อ่านเรื่องเศร้า ๆ นี่ชอบมาก อ่านไปก็น้ำตาไหลไป ถือว่าล้างตาไงคะ

นึกเคืองเล่น ๆ คุณสินตั้งแต่เข้าไปอ่านแล้วค่ะ Tag อาจารย์ปาดหน้าไปก่อนได้ไง ก็รู้อยู่ว่ายังไงซออู้ต้องนึกถึงอาจารย์คนแรกก่อนละค่ะ ทำไปได้เนอะ

ขำเอิ๊กๆ ข้างบน คุณซออู้ อย่างอนซิ

ผมน่ะ เป็นคนไม่ค่อยจะมีใครอยากคบ ต้องรีบยึดคนทับแก้วไว้เป็นหลักก่อนเลย อุอุ ช่วยด้วยกลัวตกบันได

โห เรื่องที่ไม่คาดคิด ก็เพิ่งจะได้รู้ ....

183 สูงราวกะนายแบบเลยนะเนี่ย กินอะไรครับ กินอ้อย กินลูกตาล แล้ว แล้ว แฟนล่ะสูงเท่าไหร่ ไม่ตอบก็ได้


เรื่องภาษา ผมอ่อนครับ ตอนเรียนที่ต่างจังหวัด ครูผู้ชายสอนไม่หนุกเลย ให้แต่ท่องศัพท์ สอนแต่แกรมม่า ไม่มีการเรียนการพูดเลย โฮะโฮะ สงสัย ครูคงพูดอังกฤษไม่ได้เหมือนกัน

เดี๋ยว จะไปทำความรู้จักคุณย่า ดีกว่า อิอิ

เวลาในขวดแก้ว ผมก็ทิ้งห่างจากรอบแรกไปหลายปีอ่ะครับ เพิ่งหยิบขึ้นมาอ่านอีกรอบเมื่อเดือนที่แล้วเอง

ทำกันได้ลงคอเลยนะคะ

ไม่ค่อยได้เข้ามาบล็อกตัวเอง

เข้ามาก็เจอเลย

ฮือออออออออออ..............

เดี๋ยวนึกหาหัวข้อก่อนนะค้า