แวะมาบ่น..หนึ่งในวันห่วยๆของอาทิตย์นี้....เซ็งอะ หวัดดีคร๊าบบบเพื่อนพ้อง ตามหัวจั่วเลย...กะมาบ่นอย่างเดียว...แต่เริ่มต้นประโยคสวัสดีเพื่อนๆก็ใส่ Emo ตัวยิ้มๆไว้ก่อน..มันสัญลักษณ์ประจำตัวผมหน่ะ...แต่จริงๆวันนี้ยิ้มไม่ออก...เหนื่อย..เบื่อ...เซ็ง...โมโห...อ่อนใจ...ไหวหวั่น...และสุดท้าย..หิวโว้ยยยยยย เอาหล่ะ....เมื่อท่านเตรียมพร้อมจะเป็นถัง...ผมก็จะเริ่มเทอารมณ์บูดแหล่ะนะ..อิอิ... V V V V เรื่องแรกเลยครับ....หาเรื่องใส่ตัว.... เมื่อคืนใคร (เมื่อวานตอนเช้าของบ้านเรา) ถ้าใครแว๊ปๆเข้ามาตอนประมาณ 6 โมงเช้าบ้านเรา ก็อาจจะเห็นว่ามีบล๊อกของผม ขึ้นอยู่บนลิสต์อัพเดท...ตอน..งดให้บริการ...จริงๆแล้วว่าจะปิดปรับปรุงชั่วคราว...ด้วยความที่อยากหรูเหมือนชาวบ้านเค้า...อยากเปลี่ยนbackground ของบล๊อกให้เป็นรูปสวยๆที่เราไปถ่ายมา....ก็เริ่มจัดแจงหารูป ปรับขนาดรูปซะดิบดี...พอมันขึ้นหาเว๊บ มันดันไม่ได้ตามขนาดเท่ากับหน้าเว๊ป ปรับไปปรับมา ใหญ่บ้าง เล้กบ้าง...ทนไม่ไหวในความ ง่าวววววว ของตัวเอง...เลยต้องลำบากพี่นัท Picike ฮ่าๆๆๆ...สงสารเจ๊นัทหน่ะ...เหมือนแกจะซวยเลย..ออนไลน์เจอผมพอดี เลยพอให้ช่วย...ปลุกปล้ำกับ background กันอยู่พักใหญ่...เห็นทีจะไม่ไหว..ปาเข้าไปเที่ยงคืนกว่า....ไม่ได้แล้วต้องนอน เพราะรุ่งเช้าต้องตื่นแต่เช้า..ศึกหนักรออยู่....เนี่ยหล่ะ..เหนื่อย..หาเรื่องใส่ตัว V V V V รุ่งเช้า...อันแสนสวยงาม แดดดี อากาศเริ่มอุ่น.....ตื่นสายคร๊าบบ ก็ไอ้ผลจากการนอนดึกเมื่อคืนก่อนนั่นหล่ะตอนหาเรื่องใส่บล๊อกนั่นหล่ะ....เล่นเอาลืมตามาแขวนอยู่บนผนังห้อง ในตำแหน่งที่ดีมากครับ...แบบว่าถ้านอนหงาย ลืมตาขึ้นมาทำมุม 45 องศากับพุง...จะเห็นว่า ขณะนี้ เวลา...XX:XX นาฬิกา....วันนี้ก็เช่นเคย ตื่นมาป๊ป มองนาฬิกา...สะดุ้งเฮือกกกกกก....8 โมง....มี Lab meeting 8 โมงครึ่ง...ตายห่า (ขออภัยในความไม่สุภาพ)..ตาเหลือกเลยครับ...เรื่องของเรื่องก็คือ ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ จะตื่นเจ็ดโมง ทำธุระเสร็จก็ออกบ้นได้ 7 โมงครึ่ง...ถึงแลปก็คง 8 โมง..จะได้หยุดปฏิกิริยาที่ทำกับเซลล์ ครบ 12 ชั่วโมง พอดี..ก็จะพอดีเวลา lab meeting....คราวนี้...ถึงแลปก็เกือบ 9 โมง..สาย...อาย...เซ็ง....(ยังดีครับที่อาจารย์ไม่ว่าซักคำ) V V V V lab ทีทำไว้..เจ๊งงงงงง จริงๆที่ว่าจะหยุดปฏิกิริยา ตอน 8 โมงหน่ะ...ถึงมันจะเลยมาหน่อย มันก็ไม่น่าจะเป็นไรมาก...พอเสร็จจาก lab meeting กลับออกมา มาดูเซลล์...ตายหมดครับ..ลอยคอกันเต็มไปหมด อย่างกtไททานิคล่มงั้นหล่ะ...ปวดหัว....เศร้า...เซ็ง....เสียจายยย V V V V อยู่จนเย็นค่ำ.... วันนี้เรียกได้ว่าเป็น LONG DAY ครับ...วันนี้กลับถึงบ้าน 3 ทุ่มกว่าๆ...เหนื่อย เพลีย..เพราะว่าตอนเย็นมี Journal Club หมายถึง นักเรียน หรือ นักวิจัยที่ได้รับมอบหมายให้ไปอ่าน งานวิจัยที่ตีพิมพ์ จะต้องเอาเรื่องนั้นมานำเสนอ เล่าให้ฟัง..แล้วก็วิจารณ์ อภิปรายกัน...วันนี้ตอนแรกอาจารย์บอกว่า 4โมงเย็น....ด้วยความที่เราแลปเจ๊ง...เราก็รอ...รอ...รอ..จน 4 โมงเย็น... อาจารย์บอกว่ามีคนไข้...ยังไม่เสร็จจากคลินิค.เลื่อนไปเป็น 6 โมง....หน้าเริ่มหงิก...แต่เอาวะ.วิชาการ วิชาการ..วิชาการ...ก็รอ...รอ...รอ...พอเริ่มพูดกัน...ทุกคนก็กระตือลือล้นกันมาก..ซักถาม แสดงความเห็น ออกแบบการทดลอง...ปาไป 3 ชั่วโมง...กว่าจะเสร็จก็ 3 ทุ่มนิดๆ...เสร็จแล้ว เก็บของกลับบ้าน...ที่สำคัญ....หิวโว้ยยยยยย V V V V มาหลอกตูทำไม...(ไอ้สิงห์จ๊าดง่าวว) กำลังจะกลับบ้านครับ...จะเดินไปป้ายรถเมลล์...มีผู้หญิง(แขกโพกผ้า) เดินเข็นรถเข็นเด็กมา..เดินสวนกับเรา ก็ทักเรา...ขอเงินครับท่าน...ขอเงิน...บอกว่สงสารเด็กเถอะ..ไม่มีเงินซื้อนม..เราก็สงสาร..ล้วงกระเป๋าหยิบให้ไปเกือบ 1 ปอนด์...ก็เหรียญมันเหลือไม่มาก...แล้วเค้าก็เดินจากไป.....เราเดินไปสักพัก...เจอผู้หญิงอีกคน...มาแบบเดียวกันเลย...เราสงสารเด็ก...ให้ไปอีก 50p เหลือเงินอยู่แค่นั้นหล่ะ...ยังมาถามต่อว่า ขอ 1 ปอนด์ไม่ได้เหรอ...เราก็บอกว่าเรามีแค่นี้...เค้าก็เดินจากไป....อ๊ะ...มาอีกครับ..คนที่ 3 แบบเดียวกันเลย..ทีนี้ หายโง่แล้วตู...แม่ง..เป็นแก๊งค์นี่หว่า...เซ็งเลย..เราก็บอกว่าไม่มีเงินแล้ว...เราก็เดินไป...คิดในใจว่า... "หน้าตากูมันดูโง่..หรือดูใจบุญวะ" ....คิดได้แป๊ปเดียว...มีผู้หญิงอีกคน คราวนี้ออกแนวฝรั่ง แต่ไม่ใช่คนอังกฤษอะ..เพราะพูดภาษาอังกฤษแป่งๆ...เดินเข้ามาเลย..ทักเราประโยคแรก " What did you do???" แปลให้เลยนะครับ... " เธอทำอะไรของเธอหน่ะ.....เห็นเธอตั้งแธอให้เงินคนแรกแล้วนะ....ทำไมเธอไม่คิดว่าเค้าจะมาหลอก..ฉันเดินตามหลังเธอมา...เห็นเธอให้เงินคนที่ 2 อีก...เธอถูกหลอกแล้วนะรู้ไหม...นี่มาเที่ยวเหรอ...เนี่ยแหล่ะนักท่องเที่ยว โดนบ่อย...คราวหลังอย่าไปให้รู้ไหม...ฉันว่าหน้าตาเธอ..ดูหลอกง่าย" ...ป๊าดดดดดด เครียดเลยครับ....โดนด่าว่า...ไอ้น่าโง่ (แปลเป็นภาษาบ้านเรา)....เซ็ง....เซ็ง...เซ็งกว่าเดิม...หิวกว่าเดิมอีกด้วย.. V V V V ................ยังไม่จบ.................. พักก่อนดีไหมครับ...นี่พิมพ์อยู่อารมย์ก็เริ่มร้อนอีก..เซ็งจริงๆ V V V V เอาหล่ะครับ...มาถึงเรื่องสุดท้ายแล้วหล่ะ..หวังว่าคงไม่มีอะไรซวยไปกว่านี้อีกแล้ว..พอซะทีสำหรับวันนี้ ก่อนเดิเข้าบ้านครับ...ด้วยความที่เงินหมดกระเป๋า...ก็ต้องกด ATM ก็เดินไปกด ATM...อืมสังหรณ์ใจแปลกๆ เลยกดเผื่อเยอะหน่อย...ปรากฏว่าพอเงินออกมาแล้ว บัตรมันไม่เด้งออกมาครับ...มันค้างติดอยู่ในเครื่องดึงก็ไม่ออก...เลยต้องโทรไปที่ธนาคาร...เค้าก็อายัติบัตรให้แล้วก็บอกไม่ให้เราทำอะไรกับเครื่อง..แล้วจะส่งการ์ดใหม่มาให้...พอวางโทรศัพท์ไม่ถึง 3 วินาที..บัตรอยู่ๆมันก็เด้งออกมาครับ...เป็นไง...ผีหลอก...เลยโทรไปที่ธนาคารอีกทีว่าไม่ให้อายัติแล้ว..เจ้าหน้าที่ธนาคารบอกว่า..สายไปแล้ว...ข้อมูลอายัติไปเรียบร้อยแล้ว...จะกู้คืนก็ไม่ได้ ต้องมี supevisor ซึ่งเค้าไม่ทำงานกันหรอกตอน 3 ทุ่ม...แป่ว เค้าเลยบอกว่ารอบัตรใหม่ที่จะส่งไปอีก 5 วันทำการ...เซ็ง เซ็ง เซ็ง... กลับเข้าบ้านมา ไม่มีเพื่อนอยู่ซักคน....ในตู้เย็นไม่เหลืออะไรเลย..นอกจากไข่ไก่ 2 ฟอง...อย่ากระนั้นเลย...ไข่เจียวนี่แหล่ะฟ่ะ...โชคดีเหลือกิมจิที่เพื่อนซื้อมาจากร้านเกาหลี...พอประทังชีวติน้อยๆที่น่าสงสาร..(หรือน่าสมเพชหว่า) เอาหล่ะครับ....ถึงตอนนี้ก็คิดว่าคงไม่มีอะไรจะซวยไปกว่านี้แล้ว...คงจะเยงพอซะทีกับวันนี้....พรุ่งนี้เช้า จะต้องเดินทางไปเมือง Reading ครับ...มีงานประชุม BSCR spring 2007 (British Society of Cardiovascular Research) เกี่ยวกับงานวิจัยทางสาขาที่ผมเรียน (หัวใจและหลอดเลือด)....แล้วจะเก็บบรรยากาศมาฝากครับ... ราตีสวัสดิ์ที่นี่...อรุณสวัดิ์บ้านเรา.. รักและคิดถึง สิงห์นครพิงค์   Create Date : 29 มีนาคม 2550 23 comments Last Update : 19 มกราคม 2551 7:21:03 น. Counter : 836 Pageviews. Share Tweet

สู้ต่อไปครับ ไอ้มดแดง (มันเกี่ยวกันไหมนี่) หุหุ คิดซะว่ามันเหมือนกับ SIN WAVE ก็แล้วกัน หุหุ ลงถึงจุดต่ำสุดเดี๋ยวมันก็ขึ้นมา ถ้ายังไม่ถึงจุดต่ำสุด หุหุ มันก็ลงต่อไปครับ   โดย: สอระ (สอระ ) 29 มีนาคม 2550 7:33:18 น.

แวะมาทักทายและเอากำลังใจมาฝากค่ะ   โดย: เพียงแค่เหงา 29 มีนาคม 2550 7:54:46 น.

อ่านแล้วเหนื่อยแทนเลยอ่ะ อะไรมันจะแย่ขนาดนั้น แต่พรุ่งนี้ขอให้ได้แว๊บๆไปเที่ยวหลังเลิกประชุมนะ ยิ้มมมมมมไว้ก่อนน๊า   โดย: random-4 29 มีนาคม 2550 8:00:32 น.

โอ้ว พี่อ๊อด ใจเย็นเน้อ >> ลอยคอกันเต็มไปหมด อย่างกับไททานิค << เห็นภาพเลยพี่ - -' อยากเห็นเซลตายจริงๆนะเนี่ย :P มันลิ้นจุกปากหรือเปล่าคะ ฮี่ๆ :P ยิ้มๆน้า เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ดีเอง :)   โดย: Namtarn (ลูกลิง กลิ้งไปกลิ้งมา ) 29 มีนาคม 2550 8:15:28 น.

ความซวยมันผ่านไปแล้วเพื่อน 5555 ตอนนี้ได้ข่าวว่าแป๋มจะแต่งงาน แง่มๆ แต่งไปจะครึ่งคณะยังฟะนี่ อิจฉาโว้ยยยย 5555   โดย: chaokha 29 มีนาคม 2550 10:27:09 น.

สู้ๆนะคะ คงไม่มีใครจะ...ซ้ำซ้อนตลอดเวลาหรอกเน๊อะ   โดย: once_day 29 มีนาคม 2550 12:44:16 น.

ที่ลอยคอตาย เหมือนไททานิคล่มเนี่ย บาปเปล่าคะ อิอิ   โดย: โสดในซอย 29 มีนาคม 2550 16:47:35 น.

แค่ " คิดถึง "   โดย: random-4 30 มีนาคม 2550 16:53:15 น.

you have the same feeling as I did the day I left London luey kaa--seng sood yod!   โดย: MeEe IP: 203.114.123.199 30 มีนาคม 2550 17:56:24 น.

ฝันร้ายจะกลายเป็นดี   โดย: missdusita IP: 62.136.183.42 31 มีนาคม 2550 5:59:41 น.

มีคนเค้าบอกว่า..ถึงวันนี้อะไรๆจะไม่ได้ดังใจ ก็ให้ถือซะว่าไม่ใช่วันของเรา ยังไงซะมันก็ต้องมีวันดีๆของเราอยู่แหละว๊า อย่างน้อยวันดีๆนั้นก็คือวันที่เราถือกำเนิดมามาจากท้องของแม่เราเอง ส่วนเรื่องให้เงินกับขอทานนั้น อย่าไปคิดมากเลยครับ แค่ให้ไป..ก็ถือว่าเราได้บุญแล้วหล่ะ เค้าจะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของเค้า เอามาคิดมาก..ทำร้ายตัวเองเปล่าๆเนอะ ปล.น้องสิงห์กำลังเพาะ Stem cell อยู่เหรอ?   โดย: Dr.Manta 1 เมษายน 2550 7:03:23 น.

สู้ๆ ครับ เฮีย เรียนจบไวๆ เด้อ ประเทศไทยกำลังต้องการคนเก่งๆ แบบเฮียอะคับ ขอให้วันต่อๆ ไปพบเจอแต่สิ่งดีๆ ครับผม   โดย: KaVe 1 เมษายน 2550 13:45:48 น.

โห...อ่านแล้ว อืม...เลยค่ะ มัยหนอ..ถึงได้ ขนาดนี้เลยอ่ะค่ะ ที่น่าโมโหก็ตอนเอทีเอ็มเนี่ยด้วยล่ะ หงืม ๆ เอาน๊า..ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้วก็ใจเย็น ๆ ค่ะ เรื่องดี ๆ ก็ยังรอเข้ามาเหมือนกันค่ะ สู้ สู้ นะคะ   โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 1 เมษายน 2550 16:14:35 น.

เอาน่า....ถึงวันนี้จะซวยไปบ้าง แต่มันคงไม่เกิดขึ้นทุกวันหรอก จริงม๊ะ ฟ้าหลังฝนย่อมมีรุ้งสีสวยรอยู่นะ เป็นกำลังใจให้เพื่อนอยู่แล้ว   โดย: tweety girl 1 เมษายน 2550 17:18:08 น.

โธ่...โลกช่างใจร้ายกับสิงค์จริงๆ วันนี้อาจดูแย่ พรุ่งนี้ต้องดีกว่าแน่นอน โชคดีนะ จะบอกว่าอยู่ที่เมืองไทย ก็โดนไถตังค์จากแม่ลูกอ่อนเหมือนกัน บ้านเราชั้นเชิงอาจจะเหมือนกัน แต่ไม่ถี่เท่าที่นู่น เขากล้าขอใกล้ๆกันเนอะ น้องสิงค์ก็กล้าให้ซะด้วยสิ เอานะ ถือว่าทำบุญจะกับใครก็เป็นบุญนะ อย่าไปคิดมาก   โดย: ป้อจาย 1 เมษายน 2550 21:55:49 น.

ไม่มีอะไร คิดถึง คิดถึง   โดย: random-4 2 เมษายน 2550 2:06:04 น.

คิดฮอดอยู่เด้อ หลายๆด้วย เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ   โดย: หมวด หนุ่ม....... IP: 125.26.139.124 2 เมษายน 2550 20:59:33 น.

Hello Great Wizard ! Thanks for Your visiting ! I still don´t plan to put my music in my blog again... ( See details at https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=zongorista&group=2 ) Anyway, we are fine... hopefully You too ! Take care !   โดย: G@boR 3 เมษายน 2550 13:46:02 น.

คิดถึง ๆ จังเลย ช่วงนี้งานยุ่งม้าก มาก ...ไปเป็นคณะทำงาน ในการอบรม Train the Trainer ให้กับกระทรวงศึกษาธิการ ถึงวันที่ 25 เมษายน โน้น หลายรุ่นมาก...ยังไงก็ยังคิดถึงเพื่อน ๆ ใน BP นะ ....เดี๋ยวสงกรานต์ จะหารูปสวย ๆ เมืองสองแควมาฝาก ...ตอนนี้เอารูปสาวน้อยไปดูก่อน   โดย: nissan4848 3 เมษายน 2550 20:19:31 น.

สบายใจขึ้น รึเปล่าเอ่ย... มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: Why England 6 เมษายน 2550 12:58:33 น.

ไม่ได้มาทักทายที่นี่นานมาก สบายดีป่าวคะ กลับมาเมืองไทยก็ไม่ได้เจอกันเลย น่าเสียดายเนอะ   โดย: อุรัสยา 8 เมษายน 2550 0:09:14 น.

สงสัยว่าหน้าตาใจดีไปหน่อย ( ขัดกับรูปร่าง ) ทำทานครับ อย่าคิดมาก   โดย: พลทหารไรอัน 26 พฤษภาคม 2550 17:58:35 น.

คนไทยเปิ้นฮ้องใจ๋บุญฝรั่งเปิ้นฮ้องหน้าง่าวว (คิกๆ)   โดย: แคบหมูเจ้า IP: 125.24.157.145 28 มิถุนายน 2550 13:34:38 น.