• once_life
• once_love
• once_fw

รับปริญญา กำหนดพิธีพระราชทานปริญญาบัตร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2550 จัดขึ้นในวันที่ 10 - 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2551 ดุษฏีบัณทิตบัณฑิตวิทยาลัย วันพฤหัสที่ 10 กรกฏาคม 2551 รอบบ่าย กำหนดการฝึกซ้อมรับปริญญา วันศุกร์ที่ 27 มิถุนายน 2551 เวลา 08:30 น. วันพฤหัสที่ 3 กรกฏาคม 2551 เวลา 08:30 น. กำหนดการถ่ายภาพหมู่งานพระราชทานปริญญาบัตร ประจำปี 2550 วันอาทิตย์ที่ 6 กรกฏาคม 2551 เวลา 14:20 น.   Create Date : 20 มิถุนายน 2551     Last Update : 20 มิถุนายน 2551 13:11:27 น. Counter : 801 Pageviews.   4 comment Share Tweet

จบปริญญาเอกแล้วจ้า~~~~ ตอนนี้ ผ่านการ defend มาแล้ว สถานนนภาพ เป็น ดอกเตอร์ แล้ว เย้ๆๆ สำเร็จซักที   Create Date : 03 มีนาคม 2551     Last Update : 3 มีนาคม 2551 13:38:00 น. Counter : 510 Pageviews.   9 comment Share Tweet

~~ defend dissertation~~ และแล้ว ก็มาถึงเสียที ปริญญาใบสุดท้ายของเรา 29 กุมภาพันธ์ 2551 วัน defend dissertation ต้องมารอลุ้น แล้วล่ะ ว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง   Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2551     Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2551 20:02:35 น. Counter : 380 Pageviews.   1 comment Share Tweet

~~~LOVE~~~ อ่านแล้วมีความสุขและคิดถึงคนที่ส่งให้ทุกคนเลย! เลขา: "ท่านคะ...มีคนจะขอเรียนสายท่านค่ะ" ผู้จัดการ: "ใครครับ" เลขา: "เขาบอกว่าชื่อ ความรัก ค่ะ" ผู้จัดการ: "อืมม.. บอกเค้าว่าผมงานยุ่งมาก" .........เวลาผ่านไป...... เลขา: "ท่านค่ะ ความรัก ยังงรอสายท่านอยู่ค่ะ" ผู้จัดการ: "อือ...บอกไปว่าผมไม่สะดวกรับสายนะ" ..........ผ่านไป.......... เลขา: "ท่านคะ" ผู้จัดการ: "คุณ...ความรัก อีกเเล้วใช่ไหมครับ บอกว่าผมงานยุ่ง ไว้ผมจะ... เลขา: "ไม่ใช่ค่ะ! มีคนจะคุยเรื่องงานค่ะ" ......ในวันที่หัวใจว่างว่างว่าง... mobile Phone: You have 1 new message in your mailbox "Please call.. Goodbye from ความรัก" ผู้จัดการ: "ช่วยต่อสายความรักให้ผมหน่อย" เลขา: "ค่ะ" ............"ตู้ดๆๆๆ .......... ความรักที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาฝากข้อความเเละหมายเลขโทรกลับค่ะ... " เลขา: "ติดต่อไม่ได้ค่ะ จะให้ฝากข้อความไหมคะ" ผู้จัดการ: "ไม่ต้องครับ" ความเหงาเข้ามาเยือน... แล้วเวลาก็ผ่านไป ผ่านไป .............ผ่านไป........... ความรักที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาฝากข้อความเเละหมายเลขโทรกลับ ค่ะ" ผู้จัดการ: "ความรักครับ คือ ผม...เห็นคุณเงียบหายไปไม่รู้ว่าสบายดีไหม ช่วงก่อนหน้านี้ผมงานยุ่งตลอดไม่มีเวลาว่าง ต้องขอโทษด้วย ไม่รู้ว่าจะสายไปไหมถ้าจะบอกว่า ผมพร้อมที่จะมีความรักเเล้ว ถ้าได้รับข้อความเเล้วช่วยติดต่อกลับด้วยนะครับ" ร อ ร อ ร อ รอคอยความรักจนถึงวันนึง..... เลขา: "ท่านค่ะ ความรักโทรมา ให้ปฏิเสธไปเลยไหมค่ะ?" ผู้จัดการ: "ไม่ต้อง รีบโอนสายมาเลย" ผู้จัดการ: "สวัสดีครับความรัก คุณหายไปไหนมา ขอโทษด้วยนะครับ ผมไม่มีเวลาใส่ใจ ไม่เคยสนใจตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมไม่คิดว่าคุณจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตผม ผมขอโทษ..." ความรัก: "ดิฉันไม่ได้โกรธอะไรหรอกค่ะ ไม่ว่าจะอย่างไร ความรักอย่างดิฉันก็มีหน้าที่ให้ความรักเสมอ เมื่อใดก็ตาม ที่คุณเปิดใจต้อนรับ เมื่อนั้น คุณก็จะได้เป็นเจ้าของความรัก เเต่ที่ผ่านมาไม่ได้ติดต่อก็เพียงเพราะว่า ฉันไม่ได้จ่ายค่าโทรศัพท์ค่ะ! เงิน มีค่าเสมอเเม้กับความรัก เเต่อย่าให้ถึงขนาดว่า ความรัก ซื้อได้ด้วยเงิน คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง   Create Date : 04 ธันวาคม 2550     Last Update : 4 ธันวาคม 2550 13:12:03 น. Counter : 384 Pageviews.   37 comment Share Tweet

Good story เด็กหนุ่มคนหนึ่ง...เป็นชาวสงขลา...เรียนเก่งมาก...ได้ทุนไปเรียนอเมริกา...ตั้งแต่เด็ก...จนจบด็อกเตอร์. จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน... บ้านของเด็กหนุ่ม... อยู่อีกฟากหนึ่ง...ของทะเลสาบ สงขลา... ต้องนั่งเรือแจว...ข้ามไป...ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่วโมง...เรือที่ติดเครื่องยนต์.ไม่มีเหรอ...ลุง...?>> ไม่มีหรอกหลาน...ที่นี่มันบ้านนอก...มันห่างไกลความเจริญ...มีแต่เรือแจว... โอ...ล้าสมัยมากเลยนะลุง.โบราณมาก...ที่อเมริกา....เขา ใช้เครื่องบินกันแล้วลุง...ลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก...ไปส่งผมฝั่งโน้น...เอาเท่าไร...ลุง...? 80 บาท... OK...ไปเลยลุง... ในขณะที่ลุงแจวเรือ...หนุ่มนักเรียนนอก...ก็เล่าเรื่องความทันสมัย... ความก้าวหน้า...ความศิวิไลช์...ของอเมริกาให้ลุงฟัง.. เมืองไทย...เมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว...ล้าสมัยมาก... ไม่รู้คนไทย...อยู่กันได้ยังไง...? ทำไมไม่พัฒนา...ทำไมไม่ทำตามเขา...เลียนแบบเขาให้ทัน.? ลุง...ลุงใช้คอมพิวเตอร์.ใช้อินเตอร์เน็ต...เป็นไหม..? ลุงไม่รู้หรอก...ใช้ไม่ เป็น... โอโฮ้...ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ....ชีวิตลุงหายไปแล้ว25% .... แล้วลุงรู้ไหมว่า...เศรษฐกิจของโลก...ตอนนี้เป็นยังไง...? ลุงไม่รู้หรอก... ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ...ชีวิตของลุงหายไป...50 % ลุง...ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม...ลุง...? ลุง...ลุงรู้เรื่องดาวเทียมไหม...ลุง...? ลุงไม่รู้หรอก...หลานเอ๊ย... ชีวิตของลุง...ลุงรู้อยู่อย่างเดียว...ว่าจะทำยังไง...ถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น... ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้.ชีวิตของลุง...หายไปแล้ว...75 % พอดีช่วงนั้น...เกิดลมพายุพัดมาอย่างแรง...คลื่นลูกใหญ่มาก...ท้องฟ้ามืดครึ้ม...นี่พ่อหนุ่ม...เรียนหนังสือมาเยอะ...จบดอกเตอร์จากต่างประเทศ... ลุงอยากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม...? ได้...จะถามอะไรหรือ ลุง...? เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม...? ไม่เป็นจ๊ะ...ลุง.... ชีวิตของเอ็ง...กำลังจะหายไป 100 % ...แล้วพ่อหนุ่ม   Create Date : 13 กรกฎาคม 2550     Last Update : 13 กรกฎาคม 2550 13:55:49 น. Counter : 369 Pageviews.   8 comment Share Tweet

• ศิลาทราย
• weerapong_rx
• พิจักษณา
• คนในสายหมอก
• Kurt Narris
• Clear Ice
• Webmaster - Bloggang