ที่ที่อาจจะกลายเป็นมุมโปรดของผม.....
วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่งานเสร็จเร็ว....ก็เลยกลับบ้านเร็วหน่อย เผื่อจะได้มีเวลาเยอะขึ้น...(คิดว่างั้น)
ผมก็เดินผ่านสวน Arbishop park ที่ที่เดินผ่านเป็นประจำทุกวัน ทักทายกับนกพิราบ ต้นไม้ และผู้คนที่เดินผ่านอยู่เป็นกิจวัตร
สองสามวันที่ผ่านมาอากาศเปลี่ยนแปลง แดดไม่ค่อยมี ฝนตกมาสองวันแล้ว แต่วันนี้ไม่มีฝนนะครับ แต่ไม่มีแดดเลย อากาศไม่ร้อน ลมพัดแรงมากๆๆ
วันนี้รู้สึกแปลก ไม่เหงานะ แต่เหมือนไม่มีอะไรในหัวเลย แปลกตัวเองเหมือนกัน
ลมแรงมากๆพัดเอาต้นไม้เอนเลย....เลยคิดถึงเพลงเพลงนี้ครับ...ชื่อเพลงมยุราภิรมย์ อย่าหาว่าโบราณนะ
ใต้ต้นไม้ก็เจอเก้าอี้ตัวหนึ่ง ซึ่งคงตั้งอยู่ตรงนี้มานานแล้วหล่ะ เพราะผมเองก็เห็นเค้าอยู่ตรงนั้นทุกวันที่เดินผ่าน แต่ไม่เคยลองนั่งตรงนั้นสักที ก็เลยนั่งอยู่ตรงนั้นพักใหญ่ รู้สึกว่ามันปลอดโปร่ง สูดลมหายใจได้เต็มที่ อากาศเย็นสบาย ลมพัดมาเรื่อยๆ แถมในสวนยังเงียบอีกต่างหาก อยู่แบบนี้สักพักใหญ่ เหมือนได้พักผ่อนจิตใจเหมือนกันก็ได้คิดนั่น คิดนี่ไปเรื่อยๆ คิดถึงบ้าน คิดถึงคนที่บ้าน คิดถึงเพื่อนๆ คิดถึงงาน คิดถึงชีวิต คิดถึงความสุข คิดว่าจะทำอะไรต่อไป และก็ยังคิดว่าการได้นั่งอยู่ในสวน อากาศดีๆ เงียบสงบแบบนี้ ช่างเป็นความสุขที่หาได้ยาก (ชักติดใจ)
แล้วก็นึกขึ้นได้ ...สัญญากับตัวเองว่าจะอ่านหนังสือให้จบนี่นา (ภาระรออยู่ครับ) ..........ว่าแล้วก็หยุดคิด แล้วเรียกตัวเองกลับสู่สภาวะปกติ.............
เห้อ!!!!!!วันก่อนอิจฉานก วันนี้อิจฉา เก้าอี้ ต้นไม้ และดอกหญ้าแล้วกัน(คนขี้อิจฉา)......จะว่าไรไหมถ้าผมจะอิจฉาพวกเธอ...แล้วจะมานั่งเล่นเป็นเพื่อนอีกนะ (รูปเก้าอี้ใต้ต้นไม้ ถ้าไม่มีคนมันดูเหงาๆนะครับว่าป่าว)......แล้วที่ตรงนี้ก็อาจกลายเป็นที่พิเศษประจำของผม จะเรียกว่า มุมโปรดคงได้ครับ ***************************** ป.ล. ชอบเพลงนี้มาก อย่าหาว่าผมเชยนะครับ
Create Date : 15 มิถุนายน 2549 |
Last Update : 19 มกราคม 2551 6:50:19 น. |
|
10 comments
|
Counter : 589 Pageviews. |
|
|
|
เมืองเราก็มีสวนสวยๆ เราก็เคยมี มุม ม้านั่งส่วนตัวเหมือนกัน
แต่หลังๆไม่มีเวลา ได้ ใช้เวลา กับธรรมชาติ เหมือนกันที่เคยทำเหมือนกันเลย
ดอกหญ้าที่นี่ กำลังหัวเราะต่อกระซิกกันรอคน มาเชยชม เลย ละ อิอิ