สภาวธรรม
สภาวธรรม
พระธรรมกิตติวงศ์ (๒๕๕๑ : ๙๘๘) สภาวธรรม แปลว่า หลักแห่งความเป็นเอง, ความเป็นเองตามธรรมดา
สภาวธรรม หมายถึง สภาพปกติตามธรรมชาติของสรรพสิ่ง อันเป็นลักษณะหรือสภาวะประจำตัว หรือมีในตัวเองของสิ่งนั้นๆ ไม่ได้เกิดจากการปรุงแต่งหรือทำให้เกิดขึ้น แต่เป็นธรรมชาติเช่นนั้นของสิ่งนั้นเอง เช่นไฟมีลักษณะร้อน ความร้อนถอว่าเป็นสภาวธรรมของไฟ ดินมีลักษณะแข็ง ความแข็งถือว่าเป็นสภาวธรรมของดิน คนมีแก่ มีเจ็บ มีตาย ควมแก่ ความเจ็บ ความตายถือว่าเป็นสภาวธรรมของคน
สภาวธรรม อีกความหมายหนึ่ง หมายถึงลักษณะความหมายของธรรมแต่ละอย่าง เช่น สติ มีสภาวธรรมคือระลึกได้ นึกขึ้นได้ ไม่หลงลืม เป็นต้น
^_^ ..._/_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
