จิตเดิมแท้ ต้องไม่มีธาตุรู้
จิตเกิด-ดับต่อเนื่องกันตลอด
จิตเดิมแท้ ประภัสสร ก็ต้องไม่รู้อะไร
พอเป็นจิตของเราก็จะต้องรู้แล้ว เกิดแล้ว พอรู้แล้วก็จะต้องดับ ถ้าเป็นจิตเดิมแท้ก็ต้องไม่มีธาตุรู้ ก็ดำรงอยู่อย่างนั้ัน ถ้ารับรู้เมื่อไหร่ก็จะมีจิตอีกตัวหนึ่งขึ้นมาแล้ว
กิเลส ไม่มีเกิด-ดับ กิเลสมีแต่ไปตามวิถี
เช่น เวลานี้อยากกินไข่ เห็นผู้หญิงอยากมีเซ็กส์ก็ไปตามวิถี ไม่ถือว่าเกิดดับ แต่การเกิดดับอยู่ที่จิต เราไม่มีเหตุเราจะมีกิเลสได้ยังไง กิเลสเป็นไปตามวิถีของกิเลส แต่มีวิถีขึ้นมาเพราะว่าจิตของเราไปเอาวิถีของกิเลสมา
ความโกรธไม่เกิดดับ แต่ภาวะอารมณ์เกิดดับ ความโกรธก็เป็นกลางๆ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะนำเอาความโกรธไปใช้กับอะไร ภาวะการณ์เช่นนั้นเพราะว่าจิตของเราไปปรุง ปรุงด้วยการเอาโทสะเข้ามา เอาความโกรธเข้ามา จึงเป็นจิตโกรธ ความโกรธก็มีระดับเหตุของความโกรธ พอเหตุนั้นได้รับการแก้ไข เหตุโกรธนั้นก็จบ ก็เปลี่ยน นี่แหละจิตดับ
โกรธ ก็เป็นวิถีของธรรม อารมณ์ที่โกรธจิตก็ปรุงออกมา ระดับที๋โกรธจิตก็ปรุงออกมา
จิตไม่โกรธเลย แต่ความโกรธก็ยังคงอยู่ในธรรม
อารมณ์โกรธมันมีความเกิดดับอยู่แล้ว เพราะเกี่ยวเนื่องกับจิต จิตเราไปปรุงแล้ว
ฉะนั้น ทุกอย่างมันปรุงจากเหตุ มีเหตุกับจิต จิตปรุง จิตรับรู้ของเหตุของปรุง ก็จะเป็นจิตตัวนั้น
อภิธรรม แปลว่า ธรรมที่บ่งบอกถึงความถ่องแท้ของธรรมชาติ
^_^ ..._/_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
