พระอรหันต์ ๒ อย่าง
พระอรหันต์ ๒ อย่าง
พระอรหันต์ (an Arahant; arahant; Worthy One) คือ ผู้บรรลุอรหัตตผลแล้ว, ท่านผู้สมควรรับทักษิณาและการเคารพบูชาอย่างแท้จริง
๑. สุกขวิปัสสก (the dry-visioned; bare-insight worker) คือในเมื่อท่านมีความพร้อม ท่านก็นำกรรมเหล่านั้นขึ้นมาพิจารณาเป็นวิปัสสนากรรมฐาน คือ เมื่อท่านมีความพร้อม ท่านก็เอามาเจริญวิปัสสนากรรมฐานแล้วก็สำเร็จเป็นพระอรหันต์ แต่ถ้าหากว่าคนทั่วไปไม่มีตัวนี้ ก็ต้องมาเจริญให้เกิดฌาน เกิดญาณก่อนแล้วก็บรรลุพระอรหันต์
แล้วคนที่ได้เป็นพระอหันต์แบบสุกขวิปัสสก ถ้าไม่ได้ฌานยังอยากที่จะปฏิบัติให้ได้ฌานอยู่ไหม? ท่านไม่มีความจำเป็น ท่านก็มีดีอยู่ในตัวของท่านอยู่แล้ว ก็แล้วแต่วิบากของท่านหรือบุพเพกรรมของท่าน ถ้าบุพเพของท่านเคยสั่งสมไว้ พอมาอยู่ ณ ตรงนี้ท่านก็จะได้ สามารถเอามาใช้ได้เลย ก็ไม่จำเป็นต้องไปฝึกให้ได้ฌาน ณ ตรงนั้น
แต่ถ้าฝึกฌาน แป๊บเดียวก็น่าจะเป็นจะได้แล้วมั้ง? ก็ไม่ควร ในเมื่อท่านเห็นว่าทำวิปัสสนาได้ก็ไม่รู้จะทำฌานไปทำไม เหมือนกับเรามีน้ำเต็มขวดอยู่แล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะไปเอาน้ำมาเติมทำไม ก็จะกลายเป็นละโมบ
๒. สมถยานิก (one whose vehicle is tranquillity; the quiet-vehicled) คือ ผู้มีสมถะเป็นยาน คือ ท่านผู้เจริญสมถะจนได้ฌานสมาบัติแล้ว จึงเจริญวิปัสสนาต่อจนได้สำเร็จอรหันต์
^_^ ..._/_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
