ไประยอง ประสบการณ์จริงๆ ... บล็อกที่ 398
ไประยอง ประสบการณ์จริงๆ
จขบ.กลับมาเมืองไทย รู้สีกไม่ค่อยสะดวกเลย ไปไหนที่ก็ต้องใช้เวลามากคนอื่นอีกสองวัน ส่วนมากเขานัดไปเที่ยวกัน ก็ออกจากจุดรับส่งแต่เช้า ประมาณ 7 - 8 โมงเช้า ถ้าอยากจะไปกับเขาก็ต้องมาค้างบ้านเพื่อนก่อนหนี่งคืน วันกลับเขาถึงเย็นอีก กลับบ้านต่างจังหวัดก็ไม่ทัน ต้องค้างบ้านเพื่อนต่ออีกหนี่งคืน ตกลงจะไปไหนที่ก็ต้องเพิ่มอีกสองวัน บางทีก็นีกๆว่า เราจะทำอย่างนี้ได้อีกน่านเท่าไร
อยากพบเพื่อน อยากไปสนุกกับเพื่อน ก็ต้องหัดเดินทางด้วยรถประจำทาง และหัดเดินทางคนเดียว
อยากนั่งแท็กซี่ ก็ไม่รู้ทางไม่รู้ว่าเขาขับพาไปทางไหนอีก แถมบางที่แท็กซี่ก็ถามว่าจะไปทางไหน เราจะรู้ไม้เนี่ย ตกลงเลยไม่กล้าไปแท็กซี่นอกจากมีเพื่อนไปด้วย
การมาอยู่เมืองไทยทำให้จขบ.ต้องปรับตัวมากพอสมควร สำหรับคนที่ขับรถไปไหนมาไหนเองตลอด ต้องมาหาทางไปไหนๆคนเดียวด้วยรถตู้ประจำทาง พอเดินทางด้วยรถตู้ก็มีอัตราเสียงที่รถตู้ขับเร็วอีก
แถมจขบ.จะลงเป็นคนสุดท้าย ก็จะเหลือคนเดียวในรถอีก ก็ต้องแก้ไขปํญหานี้โดยไม่กลับเย็น ถ้าเข้ากรุงเทพเช้า ไม่คิดค้างก็ต้องกลับก่อนบ่ายสองโมง เพื่อให้ถึงบ้านไม่มืด
วันนี้คิดว่าจะไปหาเพื่อนที่ระยองหน่อย เพื่อนก็บอกว่ารถตู้แล้วจะรอรับที่ปลายทาง สองสามวันก่อนเดินทางก็ตื่นเต้นว่าจะเดินทางไประยอง แต่พอจะถึงวันที่จะไป ใจชักไม่ค่อยดี อยากจะโทรไปบอกเพื่อนว่าเปลี่ยนใจไม่ไปแล้ว เพราะจขบ.พักที่บ้านเพื่อนแถวปากเกร็ด เพื่อนก็บอกว่าไม่ยากนั่งรถไปอนุเสาวรีย์แล้วเดินไปเซนจูรี่ย์ นั่งรถตู้ไประยอง ฟ้งแล้วก็ไม่น่าจะยาก แต่ที่กลัวก็คือที่อนุเสาวรีย์ นี่เราจะเดินไปเซนจูรี่ย์ทางไหนน้า ชักไม่อยากไปแล้วซี...
เพื่อนที่พักด้วยที่ปากเกร็ด พามาส่งที่รอรถตู้ไปอนุเสาวรีย์ ปกติรถตู้ที่จขบ.ไปกรุงเทพ จะขี้นไปและกลับที่ต้นสายเลยไม่มีปัญหาอะไร ตกลงวันนี้ลองแสดงความกล้าหน่อย เดินทางไประยองคนเดียว..
เพื่อนพาไปส่งที่ขี้นรถตู้ไปอนุเสาวรีย์ ราวๆแปดโมงเช้า พอไปถึงเห็นคนเข้าแถวรอแถวละสิบกว่าคนหลายแถว เอ แล้วเราจะไปยืนรอตรงไหนเนี่ย และเวลาเขาขี้นรถตู้เขาจะขี้นกันอย่างไร ใครขี้นก่อนหลัง เรียงกันอย่างไร
จขบ.ไปเรียงแถวข้างหลังแต่ก็ไม่รู้ว่าจะต้องยืนตรงไหน มีเด็กยืนข้างๆ ก็ถามว่าเขายืนกันอย่างไร เด็กก็บอกว่าคุณป้ายืนถูกแล้วค่ะ สักพัก็มีรถตู้มา จะมีคนมาเรียกไปขี้นรถตู้ เห็นว่าคนที่เข้าแถวติดฝาเดินกันเป็นแถวไปขี้นรถ และแถวต่อไปก็ขยับไปแทนที่ เอ แล้วรถเขารับที่ละกี่คนเนี่ย คนที่เขาเข้าแถวเขาก็คงนับเองว่าเขาเป็นคนที่เท่าไร กำลังคิดว่า เราจะรู้ได้ไงว่าเราจะเป็นที่เท่าไร เกิดท้ายแถว เราเดินไปเป็นเกินต้องเดินกลับมาที่แถวคงหน้าแตกนะ แต่โชคดีพอถึงแถวที่จขบ.จะรอ คนเลื่อนๆกันไป จขบ.เป็นคนที่สาม โล่งไปที่ เราไม่ต้องนับแล้ว ได้ขี้นแน่ๆ
ขณะที่รอขี้นรถตู้ อากาศร้อนมากๆ ทั้งๆที่ไม่มีแดด รอนานจนอยากไปรถแทกซี่เอง นึกในใจเราไปแท็กซี่ก็ได้ ชวนคนนั่งไปด้วยสักสามคน ไม่ต้องให้เขาจ่ายหรอก บอกคนที่ยืนข้างหลังว่าขอไปติดต่ออะไรหน่อย เดินไปที่ถนนจะเรียกรถแท็กซี่ เพื่อนรออยู่ข้างนอก บอกจะไปไหนหรือ บอกว่าไปแท็กซี่ดีหว่า เพื่อนบอกรออีกนิด ก็จะถึงคิวแล้ว ไม่ต้องไปแท็กซี่หรอก ... โอเค กลับไปรถที่แถวอีกก็ได้
ผลที่สุดก็ได้ขี้นรถตู้ รถตู้เปิดแอร์เย็นชื่นใจดี ไกลเหมือนกันกว่าจะถึงอนุเสาวรีย์ ค่ารถตู้คนละ 30 บาท พอขี้นรถตู้ คนข้างหน้าก็ส่งกล่องต่อๆให้ทุกคนใส่เงินค่าโดยสารและก็ส่งกล่องกลับมาที่คนขับ
รถต้องผ่านทางด่วนสองแห่ง แห่งแรกประมาณ 30 บาท อีกแห่งหนี่งประมาณ 60 บาท
ถึงอนุเสาวรีย์ จขบ.ก็มองหาทางไปอนุเสาวรีย์และจะเดินไปเซนต์จูรี่เพื่อนบอกให้เดินขี้นสะพานลอย ถามคนแถวนั้นว่ารถตู้ระยองไปทางไหน ก็มีคนบอกทาง จขบ.เดินไปจนถึงที่ขายตั๋วไประยองประมาณ 8.30 น. รถจะออก 9.00 น. เดินดูของหน่อยก็ดี จน 9.00 น.ก็ยังไม่มีคนเรียก ไปถามที่คนขายตั๋ว เขาบอกว่ารถช้า ไปเข้าห้องน้ำหน่อยดีกว่า กลับมารอที่เดิมรถก็ยังไม่มา สักพักมีคนมาเรียกไปขี้นรถไประยอง เพื่อนก็โทรมาเป็นระยๆ ว่าไปถึงไหนแล้ว
คราวนี้ ขอบอกว่าขอบ Google Map มากๆ เลย เราสามารถดูว่า เราไปถึงไหน แถมส่งให้เพื่อนรู้อีกด้วยเรากำลังอยู่ตรงไหน เพื่อนจะโทรถามเป็นระยๆ เห็นผ่านชลบุรี มีลุงคนหนี่งเดินมาหาคนขับบอกว่าผมรู้ว่าขี้นรถผิด จะไปสระบุรี ช่วยจอดให้ลงด้วยถ้ามีที่จอด จขบ.ชักใจไม่ดี เรามาถูกรถเปล่าเนี่ย เกิดขี้นรถผิดทำไง และรถก็ยังวิ่งที่ทางด่วนอีกเกือบครึ่งชั่วโมงถึงจะได้ลง คนขับรถจอดให้ลุงคนนั้นลงตรงที่จ่ายทางด่วน ไม่รู้ลุงจะคนนั้น นานไหมกว่าจะมีรถพากลับไปอนุเสาวรีย์? น่าสงสารจัง คนขับรถก็ใจดี ไม่คิดเงิน ลุงถามว่าจะคิดเท่าไร คนขับก็บอกไม่เป็นไร น่าชื่นชมจังง
พอหายห่วงลุงที่ได้ลงไปแล้ว ก็มาห่วงตัวเอง ว่าเอเราถึงตรงไหนแล้ว และอีกนานไหม กว่าจะถึงที่เพื่อนมารอรับ เพื่อนบอกให้ลงที่เทศบันเทิง ถามคนขับรถว่าช่วยจอดที่เทศบันเทิงด้วย คนขับบอกว่า ป้าไปเลยตลาดเลย คนก็ทะยอยลงจะหมดอีกแล้ว เราจะต้องเป็นคนสุดท้ายหรือเปล่านะ แต่ก็ไม่กลัวมาก เพราะเพื่อนโทรมาเรื่อยๆแถมบอกว่าตอนนี้กำลังรออยู่แล้ว
เด็กผู้หญิงที่นั่งต่อจากจขบ. เห็นจขบ.คุยกับเพื่อน เล่นไลน์ ก็บอกว่าคุณป้าเก่งจัง เล่นไลน์ด้วย คุณแม่ของหนูยังเล่นไม่เป็นเลย ก็เลยถามเด็กว่าแล้วหนูคิดว่าป้าเป็นใครล่ะ(จ๊ะ) หนูผู้หญิงหน้าตาน่ารักทีเดียว ดูเหมือนอยูีวัยเรียน เขาก็ตอบว่าหนูว่าคุณป้าต้องเรียนสูงแน่เลย .. จขบ.ก็เลยบอกว่าป้าเกษียณแล้ว เคยเป็นพยาบาลจ้า หนูคนนั้นก็บอกว่าหนูเรียนเภสัชปีสามค่ะ เลยมีเพื่อนคุยกันจนเกือบสุดทาง หนูคนนั้นลงก่อน บอกว่าคุณป้าไปอีกไม่นานเดี่ยวก็ถึงแล้วค่ะ
จขบ.ดีใจความกล้าของตัวเองจริงๆ ที่เดินทางมาถึงระยองคนเดียวได้ พอถึงที่ลง ก็เห็นเพื่อนมารอรับอยูู่แล้ว เพื่อนพาไปทานอาหารเที่ยงแล้วก็ไปที่บ้านเพื่อน พบคุณแม่และน้องๆ ของเพื่อน บรรยากาศอบอุ่นมาก ความกลัว ความกังวลหายหมดเลย ที่บ้านของเพื่อนมีดอกบัวสวยๆหลายสี สวยมากค่ะ
จขบ.กลับมาเมืองไทยครั้งนี้เกือบสามเดือน ไปเที่ยวหลายแห่ง แทบไม่มีเวลาอยู่บ้านเลย ปีหน้ากลับมาคงไม่ค่อยไปไหนมากแล้ว ตอนนี้กำลังเหนี่อยเลยคิดอย่างนี้ ปีหน้ามาใหม่หายเหนื่อยก็คงไปไหนๆอีก แถมเริ่มกล้าไปไหนๆเองมากขี้น และได้ข่าวว่าบริษัทนครชัยจะมีแท็กซี่ที่ไว้ใจได้ อาจจะเดินทางด้วยรถแท็กซี่ ทำให้เหนื่อยน้อยหน่อยก็ได้ ถ้าบริการดีและไว้ใจได้ เพื่อนบอกว่าที่จริงก็ไว้ใจได้หรอก แต่ปัญหาอยู่ที่ว่า เราไม่รู้ทาง แท็กซี่พาวนไปไหนก็ไม่รู้ต่างหาก ...
ขอขอบคุณ ภาพและยูทูป จากอินเตอร์เนต
Kern - Once in the Long Ago
newyorknurse 
| Create Date : 21 มีนาคม 2558 |
| Last Update : 21 มีนาคม 2558 16:05:25 น. |
|
23 comments
|
| Counter : 1267 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Tui Laksi   วันที่: 21 มีนาคม 2558 เวลา:20:43:53 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 22 มีนาคม 2558 เวลา:6:34:54 น. |
|
|
|
โดย: moresaw  วันที่: 22 มีนาคม 2558 เวลา:8:02:13 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ  วันที่: 22 มีนาคม 2558 เวลา:9:21:55 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 มีนาคม 2558 เวลา:12:01:54 น. |
|
|
|
| โดย: Kavanich96 วันที่: 22 มีนาคม 2558 เวลา:14:24:19 น. |
|
|
|
| โดย: sawkitty วันที่: 22 มีนาคม 2558 เวลา:15:09:29 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 22 มีนาคม 2558 เวลา:20:38:22 น. |
|
|
|
โดย: mastana  วันที่: 22 มีนาคม 2558 เวลา:21:14:56 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 23 มีนาคม 2558 เวลา:5:29:52 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 มีนาคม 2558 เวลา:7:48:27 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe  วันที่: 23 มีนาคม 2558 เวลา:8:33:27 น. |
|
|
|
โดย: mambymam  วันที่: 23 มีนาคม 2558 เวลา:13:29:21 น. |
|
|
|
โดย: เศษเสี้ยว  วันที่: 23 มีนาคม 2558 เวลา:23:43:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 127 คน [
หลายอย่างในเมืองไทยนะค่ะ นั่งรถตู้ หรือนั่งแท็กซี่ ก็น่ากล้วพอกัน
แต่สะดวกไม่เหมือนกันนะค่ะ เราเองก็ยังไม่ค่อยกล้าเดินทาง
ด้วยรถสาธารณะเลยคร้า ขับรถเองตลอด
ดีใจที่ไปถึงระยองโดยสวัสดิภาพ เป็นประสบการณ์จริงๆค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
PZOBRIAN Book Blog ดู Blog
wicsir Travel Blog ดู Blog
Tristy Food Blog ดู Blog
เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog
ปล.ขอขอบคุณสำหรับโหวตที่ให้ด้วยนะค่ะ