Bloggang.com : weblog for you and your gang
อายุเป็นเพียงตัวเลข(จริง) รึเปล่า?
ซองขาวเบอร์ 9
Location :
นราธิวาส Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
?
]
เป็นคุณแม่ลูกสี่ ตอนนี้เป็นคุณยายหลานห้าแล้วค่ะ
สัมภาษณ์ซองขาวเบอร์ 9
New Comments
Group Blog
ขำขัน
เริ่มการเขียนบล๊อก
วันวานยังหวานอยู่
จิปาถะ
งานประดิษฐ์
ถนนสายนี้....มีมิตรภาพ
บ้านตุ๊กตา
ทริปเยี่ยมหลาน
ถนนสายนี้มีตะพาบ
คุณหลาน หลาน
เข้าครัว
ดอกไม้ต้นไม้
สัตว์เลี้ยง
ซัมเมอร์นี้ฉันต้องรอด
<<
กรกฏาคม 2552
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
27 กรกฏาคม 2552
เพื่อนรักสี่ขา เจ้าหลงและเจ้าทอง
All Blogs
นกปรอดบ้าน
แม่ไก่ป่าฟักไข่ไก่ฟ้า
ไก่ป่า
นกหงษ์หยก
สมาชิกใหม่ "ปีใหม่"
จิ้งจกยักษ์ 2
เพื่อนรักสี่ขา เจ้าหลงและเจ้าทอง
เพื่อนรักสี่ขา (พิม-เฉาก๊วย)
สัตว์เลี้ยงสี่ขา (จองงอง)
เพื่อนรักสี่ขา (หมีอ้วนและเจ้าสังข์)
เพื่อนรักสี่ขา (โทน)
Friends' blogs
GlowPopJigglyJam
Prettymaew
avatayos
skylion
mayistheone
basbas
currywurst
สาวเซาะกราว
Suessapple
ปลายฟ้าค่ะ
grippini
น้องเหนือเมฆ
KhunTop
Flowerfun
asita
ich habe kein Geld
มารน้อยไร้สังกัด
กะว่าก๋า
Dr.Manta
หัวเหม่งคุง
Incheon
รัชชี่
aoigata
ริวคิ-mawin-maji-minic
ลุงแว่น
pinkyrose
ChaleenaP
ป้ามด
Insignia_Museum
Paulo
coji
อมิธีสท์
arlendil
ร่มไม้เย็น
กลีบดอกโมก
c_nia
นักล่าน้ำตก
oanotai
bin wieder da
แม่ปุ้มปุ้ย
lazypiggy
LittleBlueTwingo
มินทิวา
biotech_girl
สกุลเพชร
มัชชาร
nulaw.m
madame_vann
nanajazz
Sweety PB
danaausaman
บุหงาแป้งล่ำ
ตากลม4ตา
เพลงดาบกระบี่เดียวดาย
หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
Little Knight
sushiha
mutcha_nu
ลูกน้ำกว๊าน
maew_kk
nikanda
sawkitty
ไหมพรมสีสวย
ratana_sri
เดินทางรอบโลก
อาคุงกล่อง
non lock
วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
BeCoffee
Summer Flower
Artagold
ปีศาจความฝัน
บุยบุย
addsiripun
nongim-oon
นางสาวดุ่บดั่บ
tanya tanya
beebeetoon
Thairabian
lylinh
Gu_modmod
NateUnbreakable
Mein Schatz
ใครก็ทำได้
Hydryne~*
SongPee
นัทธ์
fifty-four
pafun.p
ท่านหญิงน่าเกลียด
เป็ดสวรรค์
ทาสบอย
แม่น้องแปงแปง
Heart&Home
พรหมญาณี
satineesh
ณ ปลายฉัตร
ThaMN
Pattylala
panwat
JewNid
ยายศรี
พธู
ploythana
เศษเสี้ยว
ปลายแป้นพิมพ์
endless man
ในความอ่อนไหว
คล้ายดาว
wheel we go
fondakelly
magic-women
สายหมอกและก้อนเมฆ
อุ้มสี
Great_opal
ชะเอมหวาน
Rinsa Yoyolive
toor36
รักดี09
sierra whiskey charlie
eroz_killer
mastana
Sleeping_prince
JinnyTent
jamaica
reception hall
แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ
ongchai_maewmong
peeradol33189
ช่อม่วงพวงคราม
คนผ่านทางมาเจอ
เริงฤดีนะ
nainokkamin
OniZukA-Lee
ยัยน้ำตาลเปรี้ยว
ลงสะพาน...เลี้ยวขวา
peeamp
somjaidean100
maitip@kettip
poonfun
nu-an
พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ
mambymam
วิสกี้โซดา
newyorknurse
ป้าปุ๊ย บ้านริมสวน
rosebay
ที่เห็นและเป็นมา
schnuggy
Sweety-around-the-world
youaremyworld
ไวน์กับสายน้ำ
ฝากเธอ2
au_jean
ยังวัน
เนินน้ำ
พรไม้หอม
tanjira
tiensongsang
kae+aoe
aitai
Sweet_pills
แม่ออมบุญ
tui/Laksi
AppleWi
น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา
foreverlovemom
Pribtaa
กาบริเอล
Ariawah Auddy
เที่ยงคืนเราพบกัน
secreate
Close To Heaven
สมาชิกหมายเลข 2925979
สาวไกด์ใจซื่อ
multiple
สมาชิกหมายเลข 3192593
สวนดอกไม้ในความเดียวดายของเธอ
phunsud
ฟ้าใสวันใหม่
ตุ๊กจ้ะ
จารุพิชญ์
สมาชิกหมายเลข 3016924
บ้านต้นคูน
Max Bulliboo
เรียวรุ้ง
tuk-tuk@korat
บ่งบ๊ง
ไม่ต้องหวานซึ้ง...ก็นึ่งได้
lovereason
ชมพร
oranuch_sri
kamuning
Webmaster - BlogGang
[Add ซองขาวเบอร์ 9's blog to your web]
Links
BlogGang.com
เพื่อนรักสี่ขา เจ้าหลงและเจ้าทอง
ชีวิตนี้ผูกพันกับหมามาตลอด อยู่ๆก็คิดถึงเจ้าหมาหมาที่เคยเลี้ยงดูมันมา
วันนี้ก็คงต้องนินทาหมาอีกครั้งหนึ่ง
ถึงคิวของเจ้าหลงก่อนล่ะค่ะ
เจ้าหลงเป็นหมาพันธ์ทางเพศผู้ จะว่าไปแล้วมันเป็นหมาข้างถนนดีดีนี่แหละ
แม่ไปเจอมันนอนอยู่ข้างถนน
มดขึ้นเต็มตัว ตอนเดินผ่านคิดว่าเป็นลูกแมวนอนตาย แต่พอดูใกล้ๆรู้สึกมันยังหายใจ
และมันก็ไม่ได้เป็นแมวแต่เป็นหมาอายุประมาณหนึ่งเดือนไม่ถึงสองเดือนแน่นอน
แม่กะพ่อลองเอามือเขี่ยๆมันดู มันยังไม่ตายจริงๆ แต่ถ้าทิ้งมันไว้ตรงนั้นตายแน่นอน
เราสองคนมองหน้ากันไม่ต้องพูดอะไรเลยค่ะ อุ้มกลับบ้านอย่างเดียว
ช่วงนั้นเป็นช่วงเช้าแม่กะพ่อไปออกกำลังกายค่ะ เสร็จแล้วเราก็เดินเล่นผ่อนคลายอยู่แถวๆนั้น
นับว่าเป็นโชคดีของเจ้าหลง ที่มาเจอพ่อกะแม่ก่อนจะสายไม่งั้นโดนแดดเผาตายแน่นอนค่ะ
อุ้มมันกลับมาถึงบ้านก็เอาน้ำล้างตัวให้มัน ตัวมันเต็มไปด้วยสีขาวไม่รู้ว่ามันไปตกลงในถังสีรึเปล่า
แล้วแม่ก็เอานมค่อยหยอดให้มัน ทั้งๆทีนอนเหมือนจะตายแต่พอลิ้นมันแตะนม
โอ้ยมันกินใหญ่เลยค่ะ คงหิวอย่างแรง
จากนั้นมันก็แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ ได้สักอาทิตย์แม่ก็ให้กินข้าว
คงเป็นเพราะมันอดอยากมามั้ง มันกินไม่อิ่มซะที กินจนพุงกาง
ตอนนั้นแม่ยังเลี้ยงเจ้าเฉาก๊วยอยู่ (ต้องย้อนไปอ่านเรื่องของพิมกะเฉาก๊วยหน่อยค่ะ)
เจ้าพิมไปแล้วคงเหลือแต่เฉาก๊วย เฉาก๊วยกินข้าวเหลือ
หลงก็จัดการเรียบค่ะ
เวลาแม่ให้ข้าวต้องถือไม้เรียว ค่อยตีไม่ให้มันยุ่งกะข้าวของเฉาก๊วย มันตะกละมาก
หลงเป็นหมาที่ดีรักเจ้าของ เฝ้าบ้านดีมากๆ แต่มันเกิดมาอาภัพค่ะ
เกือบตายหลายครั้ง โดนรถชนครั้งแรกเดินไม่ได้ เราก็ช่วยกันรักษาจนดีขึ้น
ทุกวันพ่อจะเอาผ้าขาวม้าผูกที่เอวของมันแล้วยกมันให้หัดเดิน จนหายและเดินได้
เช้าๆพ่อกะแม่เดินไปออกกำลังกายมันก็จะตามห่างๆไม่ให้คลาดสายตา
พอเจ้าเฉาก๊วยหายไปจากบ้านแม่ก็ได้เจ้าทองมาอีกตัว มาเป็นเพื่อนเจ้าหลง
เจ้าทองป็นหมาพันธุ์ไทยหลังอานเพศผู้ แต่หลังมันไม่อานค่ะ
เอามาตอนโตแล้ว ตอนนั้นลูกสาวคนโตเรียนอยู่ที่ มอ.หาดใหญ่
เช่าห้องพักอยู่ เจ้าของห้องพัก ชอบเอาหมามาเลี้ยงแต่เพราะที่บ้านนั้น
ซึ่งเป็นห้องแถวไม่มีพื้นที่สำหรับเลี้ยงหมา ก็ขังอยู่ในกรงตลอด
เขาเอาเจ้าทองมาตั้งแต่เล็ก ก็ขังกรงเล็ก พอเจ้าทองโตแล้วก็ยังอยู่กรงเล็กแบบนั้น
จนหูของเจ้าทองพับไปข้างนึง เพราะชนกับกรง ยืนขึ้นหัวก็ชนกรงแล้ว
ลูกสาวแม่สงสารมันก็เลยขอกับเจ้าของห้องพักค่ะ
แม่ยังจำได้ตอนเอามันกลับจากหาดใหญ่
น้ำลายไหลยืดตลอดทาง คงเป็นเพราะเมารถ
เนื่องจากเจ้าทองมาอยู่บ้านตอนมันโตมันก็เลยเข้ากันไม่ได้กับหลง
คิดว่าจะให้อยู่เป็นเพื่อนกัน กลับทะเลาะกันทุกวัน
กัดกันแต่ละทีเจ้าหลงเจ็บตัวกว่าเจ้าทองค่ะ สุดท้ายคนที่เขามาทำความสะอาดที่บ้านสงสาร
และรักมันให้ขนมมันทุกทีที่มาที่บ้าน
มันก็เลยตามไปอยู่กะเขาเฉยเลย คงเป็นเพราะรำคาญเจ้าทอง
แต่ทุกวันมันก็มาเยี่ยมเราที่บ้านค่ะ
เจ้าหลงเกิดมาอาภัพ มันโดนยาเบื่อด้วยเกือบตายเหมือนกันโชคดีช่วยไว้ทันสุดท้ายก่อนมันจะจากไปจริงๆ
มันป่วยอยู่นานแล้วหายไปโดยไม่รู้ว่าไปตายที่ไหนค่ะ ชีวิตเจ้าหลงแปลกมากๆ
ส่วนเจ้าทอง ก็น่าสงสารไปอีกแบบ อาจจะเป็นเพราะมันโดนเลี้ยงแบบขังมาตั้งแต่เล็ก
เจ้าของเดิมไม่เคยพาออกไปเดินเล่น ไม่เคยเห็นเดือนเห็นตะวัน
ไม่เคยหาหมอ ไม่เคยฉีดวัคซีน
มันก็เลยไม่แข็งแรง แม่เลี้ยงมันได้ซักสองปี หรือสามปีจำไม่ได้แล้ว แต่รู้สึกแปลก มันเดินชนของตลอด
มีครั้งนึงมันจะวิ่งออกไปนอกบ้าน รถเครื่องจอดอยู่ทั้งคัน มันชนอย่างแรงจนรถล้ม
มีบางครั้งเดินอยู่ข้างคูมันเดินตกคูซะ
สุดท้ายจึงรู้ว่าตามันเริ่มจะบอดเพราะเป็นต้อ
หมอบอกผ่าตัดก็ไม่หาย นานเข้ามันเป็นทั้งสองตา แทบจะบอดสนิทค่ะ
สุดท้ายเจ้าทองกลายเป็นอัมพาตเดินไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะมันเดินชน
หรือกระแทกอะไรหลายครั้งซึ่งแต่ละครั้งรุนแรงมาก
แม่ป้อนข้าวป้อนน้ำ เปลี่ยนที่นอนให้มันแถมต้องคอยพลิกตัวให้มันวันละสองครั้ง
เชื่อไม๊ เวลาที่แม่ป้อนข้าวมัน มันจะมองมาที่แม่ สายตามันบอกขอบคุณแม่ สงสารมันจับใจค่ะ
กว่าที่มันจะไปสู่ที่สงบก็เป็นเดือนค่ะ
เจ้าทองไปดีแล้วหมดเวรหมดกรรม
เจ้าหลง
เจ้าทอง
เอารูปเจ้าหลงและเจ้าทองมาลงให้ดูกันค่ะ
ขอบคุณ BG ของคุณทาสบอยมากๆด้วยค่ะ
และขอบคุณภาพการ์ตูนน่ารักๆของแม่ปุ้มปุ้ยค่ะ
Create Date : 27 กรกฎาคม 2552
Last Update : 22 พฤษภาคม 2558 19:27:37 น.
48 comments
Counter : 737 Pageviews.
Share
Tweet
* ว้าว คุณแม่แต่งบ้านใหม่ซะสวยเลยค่ะ ดีใจจังสาวน้อยทั้ง 3 ได้มาเที่ยวนราธิวาสด้วย มีโค้ดไหนที่คุณแม่อยากลองเล่นเพิ่ม บอกมาเลยนะคะ ปุ้มจะส่งมาให้
* เรื่องขึ้นวอร์ด ถึงจะไม่แข็งแรงก็ต้องไปค่ะเพราะไม่มีคนแทน สงสารพี่ๆน้องๆพยาบาลที่วอร์ดเหมือนกันเพราะเค้าต่อเวรกันเยอะมาก เรียกว่าเช้าเห็น เผลอแป๊บเดียว บ่ายมาอีกแล้ว ตอนนี้ก็อาศัยหน้ากากอนามัยกับตบวิตามินเข้าไว้ กลับมาก็เติมน้ำกระชายอีกแก้ว บอกนศ.ไว้เหมือนกันว่าถ้าเห็นท่าปุ้มไม่ดี ลากด้วย ต้องไปติดกันตั้ง 4 อาทิตย์ คุณแม่ช่วยลุ้นให้ผ่านไปได้ด้วยดีด้วยนะคะ
โดย:
แม่ปุ้มปุ้ย
วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:22:16 น.
ขอชมก่อนเลยว่า บล็อคใหม่ไฉไลกว่าเดิมค่ะ ส่วนคำชมต่อมาก็คือ คุณแม่ใจบุญมากกกก เป็นบุญของเจ้าทองและเจ้าหลงนะคะที่มาเจอคุณแม่ ไม่อย่างนั้นมันคงต้องจากไปก่อนเวลาอันควรก็ได้ค่ะ
แวะมาส่งความรักและความคิดถึงค่ะคุณแม่
โดย:
pinkyrose
วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:43:23 น.
น่ารักทั้งคู่เลยค่ะ
แอบฮารูปเจ้าทอง ที่เอามือไปแตะๆ น่ะค่ะ ฮะๆๆๆ
(ปกติวีชอบเรียกขาหน้าของน้องหมาน้องแมว ว่ามือ น่ะค่ะ)
โดย:
oanotai
วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:09:21 น.
ลองยืดเส้นยืดสายท่านี้ดูมั๊ยคะ
แวะมาเยี่ยมช่วงค่ำเช่นเคย เพราะพอจะมีเวลาบ้างก็ช่วงนี้ละค่ะ
ลองดูเถอะค่ะแม่ หายปวดหายเมื่อยจริงๆ
.
บ้านป้าไม่มีสัตว์เลี้ยง แต่เลี้ยงต้นไม้แทนค่ะ
คมคำ : เบื้องหลังความเข้มแข็ง สมควรมีความอ่อนโยน
โดย:
ร่มไม้เย็น
วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:58:56 น.
หน้าตาหล่อเหลาเอาการเลยครับ
โดย:
endless man
วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:08:18 น.
อ่านบล็อกนี้แล้วพาลทำให้นึกถึงหมาตัวแรกในชีวิต พลยังจำได้ทุกวันนี้เลย ขนาดว่าตอนนั้นพลยังเด็กมาก ๆ เลยนะครับ มันชื่อ หลง เหมือนหมาคุณน้าเลย แล้วก็คงจะมีที่มาไม่ต่างจากหมาคุณน้าเท่าไร คือมันหลงมาอยู่ที่บ้าน พ่อพลก็เลยเลี้ยงมัน แล้วมันก็ดี๊ ดี นะครับ จำมันได้ดีเลย ตอนมันจะตายนะ พลร้องไห้สะยกใหญ่ ร้องเป็นวรรคเป็นเวร เป็นเรื่องเป็นราว
ก้อคนมันรักหมาอะน้อ
เจ้าทองของคุณน้านี่ น่าสงสารจริง ๆ เจ้าของแรกใจร้ายจังเลย เลี้ยงหมาแต่ปล่อยให้อยู่แต่ในกรง พลเห็นหมา หรือ สัตย์อะไรก็แล้วแต่อยู่แต่ในกรงทีไร พลใจเสียทุกที นึกถึงความรู้สึกตัวเองว่าถ้าเราต้องโดนจำกัดพื้นที่อย่างพวกเค้าบ้างะจะเป็นยังไง
คนไม่รักมันจริง ก็ไม่รู้จะเลี้ยงทำไมน้อ
บ่นมาเยอะละ ขอบอกสะหน่อยว่าหน้าตาเจ้าหลงกับเจ้าทองนี่น่ารักจังเลยครับคุณน้า
โดย: พล (
aoigata
) วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:01:11 น.
มาต่ออีกหน่อย ว่าจะบอกว่าพื้นหลังบล็อกคุณน้าสวยจังเลย สีอ่อน ๆ สดใส น่ารักครับ พลชอบ อยากทำอย่างนี้บ้าง ก็ทำไม่เป็น คุณน้าเก่งจังเลย
โดย: พล (
aoigata
) วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:02:22 น.
สวัสดีค่ะคุณแม่...เจ้าทองน่ารักดีนะค่ะ....
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ.....^^
โดย:
nanajazz
วันที่: 27 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:02:35 น.
เก่งมาก แสดงว่าเข้าใจการใส่แบกกราวแล้ว ต่อไปก็เปลี่ยนแบกกราวไปเรื่อยๆ ลองแบบต่างๆดูที่บล๊อค(โค๊ด ป้ามด)
วิธีใส่กรอบ
ก่อนอื่นคุณไปเลือกกรอบจาก เวปคุณ thattron หรือคนอื่นๆจากบล๊อคแนะนำ
จากเวป https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=hattori&group=23
แล้วเราก็copy code กรอบที่เราชอบ แล้วนำไป Paste[วาง] เหนือข้อความในที่คุณเขียน
ใน Script area โค๊ดยาวมาก เมื่อวางแล้ว ต้อง
*สังเกตุว่ามี "เขียนข้อความ" หรือ "ใส่ข้อความ"อยู่ตรงกลางโค๊ดไหม
จากนั้นคุณต้องcopy code ครั้งที่สอง "ต่อจากเขียนข้อความ" เมื่อก็อปปี้แล้วลบส่วนที่ก๊อปปี้ออกไป
นำไปวางด้านใต้ข้อความของคุณทั้งหมด ทีนี้ข้อความของคุณก็จะอยู่ในกรอบที่คุณเลือก
แล้วคุณก็ปรับแต่งข้อความให้สวย ให้อยู่กลางกรอบตามใจชอบ
**
สงสัยถามได้ไม่ต้องเกรงใจเก่งมาก แสดงว่าเข้าใจการใส่แบกกราวแล้ว ต่อไปก็เปลี่ยนแบกกราวไปเรื่อยๆ ลองแบบต่างๆ(โค๊ด ป้ามด)
โดย: ยายเก๋า (
ชมพร
) วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:12:04 น.
บรรทัดสุดท้าย ซ้ำกับข้อความแรก
**
ตั้งใจจะบอกแค่ "สงสัยถามได้ไม่ต้องเกรงใจ"
โดย: ยายเก๋า (
ชมพร
) วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:17:33 น.
อ่านชีวประวัติ และวีรกรรมของเจ้าหลง และเจ้าทองของคุณซองฯ แล้ว สะท้อนใจจัง
ผู้คนยุคนี้ พร่ำบอกว่ารักสัตว์ อยากเลี้ยงสัตว์
แต่เลี้ยงเขาแล้วก็เลี้ยงไม่ตลอด ดูแลเขาแบบทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ
กลายเป็นสร้างเวรสร้างกรรม สร้างบาปให้กับชีวิตอีกหลายชีวิตที่จะลืมตามาดูโลกในภายหลัง
พอทางการจะจดทะเบียนสัตว์เลี้ยงเข้าบ้าง ก็โวยวาย อ้างโน่นอ้างนี่
พูดถึงเรื่องหมา ๆ แล้ว คิดถึงการเลี้ยงหมาไว้เพื่อการบริโภคของชาวม้ง และชาวจีนส่วนหนึ่ง
คนรักหมาพากันโวยวายอย่างไม่ลืมหูลืมตา
หาว่าทารุณโหดร้าย และอื่น ๆ มากมาย
แต่ทว่า ถ้าเข้าใจวัฒนธรรม และความเป็นจริงของเขา ก็จะเห็นภาพได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
ถามว่า ใครเป็นคนกำหนดว่า เฉพาะแต่หมู วัว ไก่ แพะ แกะ เท่านั้นจึงเลี้ยงไว้บริโภคได้?
ที่ว่าโหดร้ายทารุณ เคยไปดูในโรงฆ่าสัตว์ที่ฆ่าหมู ฆ่าไก่บ้างไหม?
ฆ่ากันแบบเป็นอุตสาหกรรมไปแล้ว คนเชือดก็เชือดแล้วเอาคนขึ้นแขวนไว้กับขอเหล็กห้องต่องแต่ง อย่างนั้นไม่เห็นมีใครดัดจริตบอกว่าโหดร้าย
ไก่ย่าง ไก่ทอดทั้งแบบโนเนม ทั้งแบบแบรนด์ดัง ๆ ขายกันให้เกลื่อน
ไอ้คนที่ชอบดัดจริตว่ารักสัตว์ ก็ไปซื้อหามากินได้หน้าตาเฉย
พอคนบางกลุ่มเขาเลี้ยงหมาไว้บริโภค เลี้ยงแบบขังกรงไว้กินเนื้อโดยเฉพาะ
ไม่ได้ไล่จับหมาข้างถนน เพราะคุณภาพเนื้อมันไม่ได้มาตรฐาน
ก็ดูถูกเหยียดหยามเขาว่าป่าเถื่อน
ถามว่าชนชาติที่ชี้นิ้วบอกว่าเขาป่าเถื่อนนั้น เอาบัญชาสวรรค์หรือโองการพระเจ้าจากที่ไหนว่า ห้ามกินหมา กินได้แต่วัว แต่ไก่ ฯลฯ
แถมไอ้ชนชาติที่อ้างตัวว่าเจริญ กลับเป็นชนชาติที่คิดประดิษฐ์วิธีฆ่าสัตว์แบบเป็นล่ำเป็นสัน ฆ่าเป็นแบบอุตสาหกรรม ฆ่าแบบเป็นปึกแผ่น ไม่ฆ่าทีละตัว ๆ
ถามย้อนกลับไปว่า ใครโหดร้ายป่าเถื่อนกว่ากัน...
ที่พูดมานี้ เพียงเพื่อกระทุ้งเรา ๆ ท่าน ๆ ให้คิดสักนิด
อย่าหลงประเด็น เห็นเขาว่าป่าเถื่อน ก็เข้าร่วมประนามตามเขาแบบไม่ไตร่ตรอง
แม้ส่วนตัวจะเคยกินหมา แต่ใช่ว่าจะชมชอบ ปัจจุบันยังเลี้ยงหมาไว้ในบ้านอีกฝูง
แต่ก็เข้าใจและเห็นใจคนเลี้ยงหมาเพื่อการบริโภค
เป็นสองด้านที่ต้องแยกแยะออกจากกันให้ถูกนะครับ....
โดย:
ลุงแว่น
วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:50:30 น.
สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณแม่...ผึ้งไม่ได้เข้าบล็อกมาเป็นอาทิตย์ ช่วงนี้งานเยอะจริงๆ พอดีวันนี้มาแต่เช้าเลยขอแว่บเข้าบล็อกก่อนค่ะ ไม่งั้นเด๋วก็อดเข้าอีก..แล้วถ้าว่างอีกจะรีบมาทักทายนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
โดย:
Sweety PB
วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:04:01 น.
สวัสดียามสายครับ คุณอา
เรื่องราวผูกพันกับหมาที่คนคอเดียวกัน
อ่านทุกวันไม่เบื่อครับ วันนี้อ่านผ่านๆ
แล้วจะมาละเลียดอ่านใหม่อีกครับ
โดย: หนูหล่อ (
nulaw.m
) วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:56:03 น.
บ้านสวยดีค่ะหม่ามี๊
อยู่บ้านเรียบๆมานาน
คราวนี้เปลี่ยนทุกวันเลยนะคะ
บ้านเทศห้ามเลี้ยงสัตว์ค่ะ
เพราะผลิตอาหาร
เด็กๆเลยไม่เคยสัมผัสความรู้สึกนี้
เที่ยงแล้วค่ะ
ทานอะไรดีคะ
โดย:
madame_vann
วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:11:34 น.
สวัสดีครับคุณแม่
ช่วงนี้อาจจะทักทายไม่เป็นเวลาครับ
หมิงหมิงตื่นเช้ามากกกกครับ 55555
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:41:24 น.
บ้านสดใสมากๆค่ะคุณแม่
เหมาะเหม็งกับเรื่องราวที่น่าประทับใจ
ภาพที่เจ้าทองเอี้ยวคอมองเจ้าของ น่ารักมากค่ะ
ยิ่งได้พูดถึง ได้ลงภาพแบบนี้ คุณแม่คงยิ่งคิดถึงนะคะ
ที่บ้านตอนนี้ ไม่มีสุนัขแล้วค่ะ
แต่เมื่อก่อน มีเลี้ยงอยู่เรื่อยๆ
ซึ่งพอเขาจากไป ก็เสียใจมากๆทุกครั้ง...
โดย:
นักล่าน้ำตก
วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:37:00 น.
เรื่องเล่าจากคุณซองฯ ประทับใจมากครับ
เมื่อมันจากไปแล้ว ความทรงจำของผู้เป็นเจ้าของ
ก็ยังคงระลึกถึงมัน
ที่บ้านผมก็เก็บหมาข้างถนนมาเลี้ยงตัวหนึ่งครับ
ตัวใหญ่มาก และสมาธิสั้น ชอบกระโจนใส่เจ้าของเสมอๆ
สอนอะไรไม่เคยจำ แต่ทุกคนก็ไม่ถือสา
หมาเป็นสัตว์ที่ใกล้ชิดมนุษย์แต่โบราณ มันคงเข้ามากินของเหลือสมัย
มนุษย์ถ้ำ จึงเกิดความคุ้นเคย ต่อมากลายเป็นสัตว์เลี้ยง
ช่วยเฝ้าของ เลี้ยงสัตว์ มันคงเป็นสัตว์
ชนิดแรกๆที่เข้ามาคุกคลี ตีสนิทกับมนุษย์
กาลเวลาที่ผ่านไปยาวนาน มันจึงคุ้นเคยกับคนได้ง่ายกว่าสัตว์ชนิดอื่น
โดย:
Insignia_Museum
วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:14:34 น.
เเวะมากราบสวัสดีคุณเเม่ค่ะ หนูพลอยหายหน้าไปเเละก็คงจะมาๆหายๆไปอีกสักพัก คุณเเม่ยังสบายดีนะคะ
.....อ่านเรื่องราวของเจ้าทองเจ้าหลงเเล้วคิดถึงหมาๆที่เคยเลี้ยงดู ตอนนี้เขาไปดีกันหมดเเล้ว อยากจะเลี้ยงอีกก็ยังใจไม่กล้าพอ เขาเป็นอะไรขึ้นมาทีก็ร้องไห้ฟูมฟายไปนานเลยค่ะ
โดย:
อมิธีสท์
วันที่: 28 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:19:58 น.
วันนี้คุณแม่ไปทำฟันอีกใช่มั๊ยคะ ทำเสร็จแวะทานอาหารอร่อยก่อนกลับบ้านรึปล่าวคะ
เมื่อวานเศร้าจัง มีเด็กที่วอร์ดเสียชีวิตด้วยค่ะ แม่เค้านั่งร้องไห้ใหญ่เลย อยากเข้าไปปลอบเหลือเกินแต่ตอนนั้นทำนบเราก็กำลังจะพัง กลัวจะแย่ไปกันใหญ่ เลยได้แต่แอบมองอยู่ห่างๆ ลูกเค้าออกมาเป็นเด็กหัวบาตร โดยทั่วไปผ่าตัดรักษาได้ แต่รายนี้ไม่มีเนื้อสมอง มีแต่น้ำ จึงต้องปล่อยไปตามที่ควรจะเป็น ก่อนนี้คุณหมอก็พูดคุยอธิบายจนคุณแม่เข้าใจและทำใจได้ ทั้งญาติเตียงอื่นและพยาบาลน้ำตาซึมกันหมด ต่อไปถ้ามีเรื่องไม่สบายใจ จะนึกถึงแม่รายนี้ จะได้มีแรงฮึดสู้ต่อ
โดย:
แม่ปุ้มปุ้ย
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:6:18:00 น.
สวัสดียามสายครับคุณแม่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:22:13 น.
แวะมาสวัสดีคุณแม่ค่ะ
ไม่ได้มาบ้านนี้ตั้งนาน
คิดถึงเสมอนะคะ ^ ^
โดย:
ริวคิ-mawin-maji-minic
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:51:37 น.
เปลี่ยนพื้นใหม่ซะสวยเลยนะคะ
น่าสงสารเจ้าหลงจัง รู้สึกเจอสารพัดเลยนะคะ
ฟังชื่อเจ้าเฉาก๊วย ทำเอานึกถึงเจ้าควายในเรื่องผู้ใหญ่ลีกับนางมา
โดย: รัชชี่ (
รัชชี่
) วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:54:50 น.
พักนี้ มัวแต่ยุ่งกะงานไร่ แบบพาคนงานไปนอนค้างที่นั่นเลย เลยไม่ได้แวะเวียน มาสนทนา
สบายดีไหมครับ .... ถนอมสุขภาพด้วยเน้อ
โดย:
ไนล์ รอยเคียว
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:01:07 น.
บล็อคคุณแม่สวยจังเลยค่ะ ดูแล้วสดชื่น
โดย:
asita
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:29:39 น.
ว้าว bg สายมากค่ะ
สวัสดีตอนบ่ายค่ะคุณแม่
ชอบ bg สีฟ้ามากเลยค่ะ แต่งบล็อกง่าย สีสดใส ไม่รกด้วยค่ะ
.
สงสารเจ้าหลง
เจ้าทองก็น่าสงสาร ไม่น่าเลยนะคะ
อยู่ในกรงมาตลอด เฮ้อ..ทรมานจัง
.
ปล. บล็อกที่แล้วไปเยี่ยมอยู่นะคะ
ดอลลี่อ่ะค่ะ แต่ไม่ได้เม้นท์นะคะ
โดย:
ChaleenaP
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:28:53 น.
คุณแม่ขา ขอบพระคุณมากค่ะที่ยังถามถึงคุณแม่ที่บ้าน ต้องขอบอกว่า "ไม่สบาย" ค่ะ อาการไม่ดีขึ้นเลย เมื่อวานคุณหมอมาแจ้งว่าจะตัดขาทิ้ง เพราะจะได้รักษาง่ายกว่า แต่ทางครอบครัวยังทำใจไม่ได้หรอกค่ะ เลยดิ้นรนหาทางรักษาใหม่
คุณแม่คงเคยได้ยินข่าว เกี่ยวกับงานวิจัยยาตัวใหม่ที่ใช้รักษาแผลเบาหวาน เมื่อไม่นานมานี้ โรสเลยตัดสินใจลองเสี่ยงที่จะรักษาก่อนค่ะ คุณหมอที่ รพ.ตำรวจยอมรับรักษาให้ พรุ่งนี้เช้าก็จะย้ายแม่มารักษาที่นี่ค่ะ
ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่า ขอให้ยาตัวนี้ได้ผล แล้วไม่ต้องตัดขา แต่ถึงต้องตัด แผลใหม่ที่จะเกิดก็น่าจะรักษาได้ง่ายกว่าไม่ได้ใช้ยาค่ะ แล้วผลเป็นอย่างไร จะแจ้งให้ทราบนะคะ ขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจที่คุณแม่มีให้เสมอมาค่ะ
โดย:
pinkyrose
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:42:47 น.
โดย:
pinkyrose
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:44:47 น.
ขอบคุณค่ะ.... วันนี้ไปเที่ยวมาค่ะ......อิอิ......^___^
เด๋วหนูจะเขียนอีกค่ะ....ไว้รออ่านนะค่ะคุณแม่.....^^
โดย: nuuna (
nanajazz
) วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:10:28 น.
เจ้าหลงเจ้าทองโชคดีมีคนใจบุญดูแล
โดย:
เริงฤดีนะ
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:22:51 น.
รูปในกล่องคอมเม้นท์หาได้ทั้งใน //www.kapook.com, //www.yenta4.com, หรือคุณแม่พิมพ์ emoticon แล้วจะมีเว็บให้เลือกหลายที่เลยค่ะ ถ้าคุณแม่จะเอาหมีพูห์ เดี๋ยวปุ้มส่งโค้ดให้หลังไมค์ค่ะ ถ้าคุณแม่เจอรูปถูกใจก็เปลี่ยนที่ URL ของรูป เป็นอันว่าใช้ได้ค่ะ
คุณหมอที่คุณแม่ไปหาอยู่ที่รพ.ทันตกรรมหรือเปิดคลินิกค่ะ ปุ้มอยากไปอุดฟันบ้าง ไม่อยากบอกเลยว่ากลัวหมอฟันยิ่งกว่ากลัวผ่าตัดซะอีกค่ะ
โดย:
แม่ปุ้มปุ้ย
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:59:19 น.
คุณแม่ขา เช็คเมล์ด้วยค่ะ โค้ดรออยู่ ตอนแรกจะใส่หลังไมค์ แต่ตัวอักษรเกินที่เค้ากำหนดค่ะ
โดย:
แม่ปุ้มปุ้ย
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:16:42 น.
ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดน้องเหนือเมฆครับ ขอให้มีความสุขมากๆเช่นกันนะครับ
โดย:
น้องเหนือเมฆ
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:18:44 น.
เดี๋ยวนี้ไปทำฟันแต่ละครั้ง
ไม่มีต่ำกว่าพันบาทเลยครับคุณแม่
ยังคุยเล่นๆกับมาดาม
ว่าหมอฟันนี่ "ฟัน" จริงๆนะครับ 5555
ต่อราคาไม่ไ่ด้ด้วย 5555
โดย: กะก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:30:24 น.
ยืดเส้นยืดสายท่านี้ก็ไม่เลวนะคะ
แวะมาเยี่ยมช่วงค่ำเช่นเคยค่ะ
แม่ออกกำลังสม่ำเสมอคงไม่มีปัญหาเรื่องปวดเมื่อยเนื้อตัวนะคะ
คมคำ : อยู่ใต้ฟ้าอย่ากลัวฝน เกิดเป็นคนอย่ากลัวคำนินทา
โดย:
ร่มไม้เย็น
วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:26:53 น.
สวัสดียามเช้าครับคุณแม่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:55:03 น.
ชลีก็ไม่คิดว่าตัวเองติดกาแฟนะคะ
กินตอนเช้าเป็นประจำทุกวันเท่านั้น
แต่เคยลืมกินแล้วหาวจนน้ำตาไหลเลยค่ะ ไม่ง่วงแต่หาววววค่ะ
เลยคิดว่าตัวเองติดกาแฟแน่ๆ เลยค่ะ
แต่ยังไม่คิดเลิกค่ะ อิอิ
.
ถ้าคุณแม่มาอุบลฯ จะเลี้ยงม็อคค่าแก้วนั้นเลยค่ะ แถมเค้กอีก 2 ชิ้นค่ะ
โดย:
ChaleenaP
วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:33:10 น.
มาแอบอ่าน
เอาหมาเลี้ยงในกรงเล้กๆน่าสงสารจังเลย
แซลลี่มะค่อยได้เลี้ยงอะไรเลย ที่กรุงเทพ มีที่บ้านสวนน่ะ เลี้ยงหมาได้ มีที่วิ่งเล่นสบาย
ทำงานไม่เป็นเวลา ที่บ้านม่ค่อยมีคนอยู่อีก
เพื่อนเลี้ยงหมา พอตายนะ แต่ละตัว ร้องไห้ซะตาบวมเลย
อิอิ มาสะกิดๆ คิดออกไม๊คะ ถักอะไรกันดี
โดย: แซลลี่ (
lazypiggy
) วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:19:17 น.
หวัดดีค่ะคุณแม่ขา
2 วันมานี่ มินไม่มีเวลามาเล่นคอมพ์เลยค่ะ
เปิดเครื่องมามีแต่เรื่องงานทั้งนั้นเลยอ่ะ
และก็ต้องทำใจแข็ง ไม่เข้าบล๊อคด้วยค่ะ เพราถ้าเข้าแล้วยาวเลยอ่ะ
การงานไม่ได้ทำให้มันเสร็จ ๆ ไปซะทีค่ะ
ช่วงนี้ มินเจองานประมูลหลายที่ด้วยค่ะ แต่ละที่ต้องเตรียมเอกสารแบบว่า..เหอะ เหอะ เลยอ่ะมินหน่ะ..
คุณแม่เป็นไงมั่งคะ สบายดีน๊า อิอิ
อ่านเรื่องของน้องหมาแล้ว มินก็อยากมีไว้มั่งเหมือนกันค่ะ
แต่ ไม่เอาแล้ว เพราะไม่มีเวลาให้เขา สงสารเขาค่ะ
เขาก็เหมือนคนเรานี่แหละนะมินว่า
ต้องการ ความรัก และ การเอาใจใส่ดูแลด้วยเหมือนกัน
ไม่อยากจะเอามาแล้วแบบทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ไม่มีเวลาให้เขาค่ะ
มินนะ เวลาไปเจอน่ารัก ๆ แล้วซื้อกลับมาเลี้ยงนะคะ
ไป ๆ ต้องให้คนอื่นไปทุกทีเลย เพราะกลายเป็นน้องหมามีปัญหาอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
ไม่รู้ว่า เทียบกับเจ้าของแล้ว ใครมีปัญหาความเหงามากกว่ากันอ่ะค่ะ อิอิ
ปล. คุณแม่รักษาสุขภาพมาก ๆ นะคะ ตอนนี้กรุงเทพฮิตวัดอุณหภูมิกันเหลือเกินอ่ะค่ะ
โดย:
มินทิวา
วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:31:50 น.
หวัดดีค่า
มาอ่านเรื่องน้องหมาอีกรอบ
แล้วก็ชวนคุณแม่ไปกินส้มตำน้ำตกด้วยค่ะ...
โดย:
นักล่าน้ำตก
วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:31:28 น.
คุณน้าไม่ไปเยี่ยมกันเลยช่วงนี้ สงสัยว่าจะยุ่ง พลเลยมาตามไปดูบล็อกใหม่พลสะหน่อย มีเวลาก็แวะไปดูได้นะครับ
โดย: พล (
aoigata
) วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:14:35 น.
วันนี้ผมอ่านหนังสือของ OSHO
เค้าเขียนไว้น่าสนใจครับุคณแม่
เค้าบอกว่า
ความรักมันคือการยอมรับอีกด้านที่ไม่สวยงามของคนรัก
เช่น เราอาจจะรักเค้าคัร้งแรกที่น่าตา
แต่พออยู่ด้วยกัน
คนรักของเราจะเริ่มเปิดเผยสิ่งที่น่ารังเกียจออกมาเรื่อยๆ
ความรักที่แท้อาจหมายถึงการยอมรับส่วนที่เราไม่ชอบใจในตัวคนรัก
มากกว่าการรัก ในสิ่งที่เราพึงพอใจ
และเพราะมีความเกลียดชัง
เราถึงได้รู้ว่าความรักมันเป็นเช่นไร
โดย: กะก๋า (
กะว่าก๋า
) วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:09:40 น.
บ่เป็นหยังเลยจ้ะค่ะ เดี๋ยวแซลลี่จัดไปให้
แหะๆ แต่แซลลี่เค้าคงให้แจ้งก่อนจะถักอะไรอ้ะจ้ะ จะได้ไม่ซ้ำๆกัน
โดย: แซลลี่ ทรีซี (
lazypiggy
) วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:18:45 น.
ดีคับคุงยาย
เหนไปลงชื่อถักๆอาหารไทยไว้ด้วย
อิอิอิ ยากส์แหงมๆ
มะเหม่งเลยไม่แจม
กร๊ากกกกกกกกกกกก
โดย:
หัวเหม่งคุง
วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:19:28 น.
ปุ้มส่งไป 2 ชุดค่ะคุณแม่ ส่วน BG ใส่ในกล่องคอมเมนท์น่าจะได้นะคะ ปุ้มไม่เคยลอง คุณแม่จะให้เป็นชุดเดียวกันใช่มั๊ยคะ ลองเปลี่ยน URL รูปที่คุณแม่ใช้ตอนนี้ดูก็ได้ค่ะ ถ้าไม่ได้ก็ค่อยเปลี่ยนกลับ
เมนสืมาอีกแล้วค่ะคุณแม่ เยอะเหมือนเดิม แต่ไม่รู้จะนานเหมือนเดิมมั๊ย น่าจะต้องไปหาหมออีกแล้วล่ะ
โดย:
แม่ปุ้มปุ้ย
วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:5:32:11 น.
สวัสดียามเช้าครับคุณแม่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:56:30 น.
อยู่กับหมานี้เป็นเวลาที่แฮปปี้ไปอีกแบบนะคะ
ดีใจกับบานเย็นบ้านแม่ด้วยค่ะ^^
โดย:
coji
วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:30:56 น.
แง๊ว แซลลี่มาหลังไมค์น๊า
โดย: แซลลี่ (
lazypiggy
) วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:56:50 น.
มาลงชื่อเชียร์ผู้เข้าแข่งขันค่ะ
ถักไม่เป็นของอยู่ขอบเวทีเชียร์ค่ะ
โดย:
ChaleenaP
วันที่: 31 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:41:16 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
* เรื่องขึ้นวอร์ด ถึงจะไม่แข็งแรงก็ต้องไปค่ะเพราะไม่มีคนแทน สงสารพี่ๆน้องๆพยาบาลที่วอร์ดเหมือนกันเพราะเค้าต่อเวรกันเยอะมาก เรียกว่าเช้าเห็น เผลอแป๊บเดียว บ่ายมาอีกแล้ว ตอนนี้ก็อาศัยหน้ากากอนามัยกับตบวิตามินเข้าไว้ กลับมาก็เติมน้ำกระชายอีกแก้ว บอกนศ.ไว้เหมือนกันว่าถ้าเห็นท่าปุ้มไม่ดี ลากด้วย ต้องไปติดกันตั้ง 4 อาทิตย์ คุณแม่ช่วยลุ้นให้ผ่านไปได้ด้วยดีด้วยนะคะ