ขนมแห่งความรัก

ผ่านเดือนแห่งความรักมาได้หลายวันแล้ว
แต่แอบคิดถึงเรื่อง "ขนมแห่งความรัก" ใน เรื่องสั้นประจำส้วม
ของคุณ "บัวไร" ที่เคยอ่านเจอที่ไหนสักแห่งมานานหลายปี
อดทึ่งกับความสามารถในการแต่งแต้มเรื่องราวจากสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ที่มีอยู่ ให้มีตำนาน เป็นเรื่องเล่าได้อย่างลงตัวที่สุด
ใครจะอ่านเอาขำ อ่านเอาฮา ก็ว่ากันไป

ทุกครั้งที่เห็นใครต่อใครพูดถึงวาเลนไทน์และเชื่อมโยงไปถึง
ช็อกโกแลต ก็จะนึกถึงตำนานขนมแห่งความรัก
ของคุณบัวไรให้ได้ยิ้มเสมอ หลายคนอาจจะเคยอ่าน
ตำนานขนมแห่งความรักนี้จาก FW Mail หรือแหล่งอื่น ๆ มาบ้าง

ไผ่ขอเอามาลงให้อ่านขำ ๆ กันสักรอบนะคะ
ใครที่ยังไม่เคยอ่าน คงงงๆ ว่า คนไทยมีด้วยเหรอ "ขนมแห่งความรัก"
ไผ่ยืนยันว่า "มี" ค่ะ ถ้าคิดให้มันมีอ่ะนะ อิอิ

ว่ากันว่า...



ไอ้ทิ หรือพ่อกะทิ ชายหนุ่มโผงผางผู้กำพร้าพ่อแม่
อยู่ตัวคนเดียว พูดจริงทำจริง ขยันขันแข็งเอางานเอาการ
เสร็จจากงานนาก็มารับจ้างขี่ควายส่งคนเข้าซอย
ทุกคนในหมู่บ้านล้วนรักและเอ็นดูไอ้ทิ

ยกเว้นผู้ใหญ่ปลั่ง เพราะผู้ใหญ่ปลั่งมีลูกสาวสวย
ที่ดันมาหลงรักไอ้ทิด้วยเช่นกัน

แม่แป้ง...
ลูกสาวคนเดียวของผู้ใหญ่ปลั่งสาวสวยประจำหมู่บ้าน
นางเจอกับไอ้ทิในวันลอยกระทง
ทั้งคู่ขี่ควายสัญญากันต่อหน้าพระจันทร์
ไม่ว่าข้างหน้าจะมีอุปสรรคขวางกั้นเพียงใด
ทั้งคู่ก็จะขอเอาความรักแท้ที่จริงใจฝ่าฟันข้ามไป

แล้วไอ้ทิก็รวบรวมเงินทองเท่าที่เก็บสะสมมาได้
ไปบ้านผู้ใหญ่ปลั่งเพื่อสู่ขอแม่แป้ง
ซึ่งผู้ใหญ่ก็ต้อนรับมันอย่างดี ด้วยชายฉกรรจ์ 6 นาย
พร้อมอาวุธครบมือ ไอ้ทิไม่ว่ากระไร
ได้แต่พาร่างอันสะบักสะบอมกลับไปบ้านนอนหยอดน้ำข้าวต้มหลายวัน
ด้วยใจยังตั้งมั่นว่า วันหน้าจะมาขอใหม่
ขอไปจนกว่าผู้ใหญ่จะใจอ่อน

ในที่สุดผู้ใหญ่ปลั่งก็ปิดหนทางความรักของไอ้ทิ ด้วยการคลุมถุง
จัดงานแต่งงานให้ลูกสาวกับปลัดหนุ่มจากบางกอก
ไอ้ทิรู้ข่าวจึงรีบวิ่งทุรนทุรายหมายจะมาทำลายพิธี
ซึ่งผู้ใหญ่ปลั่งก็รู้ดีว่าไอ้ทิต้องกระทำแบบนี้
จึงขุดหลุมพรางดักรอเอาไว้ แม่แป้งแอบได้ยินแผนร้าย

ก็แอบหนี หมายจะมาห้ามคนรักไม่ให้หลงกล
เหตุการณ์ต่อไปนี้ไม่มีบันทึกเป็นลายลักษณ์
ได้แต่ปะติดปะต่อมาจากคำบอกเล่าของชาวบ้านแบบปากต่อปากว่า

...คืนนั้นเป็นคืนเดือนแรม
แม่แป้งแอบวิ่งฝ่าความมืดออกมาดักหน้าไอ้ทิ
ไอ้ทิเห็นแม่แป้งวิ่งมาก็ดีใจ รีบวิ่งไปหา
แม่แป้งเห็นไอ้ทิรีบวิ่งมา ก็รีบวิ่งเข้าไปหาให้เร็วยิ่งขึ้นไปอีก

ฉับพลัน...
ร่างแม่แป้งก็ร่วงหล่นลงไปในหลุมพรางของผู้ใหญ่ปลั่ง
ต่อหน้าต่อตาไอ้ทิทันที
อารามตกใจ ไอ้ทิรีบกระโดดตามลงไปเพื่อช่วยเหลือ

อารามดีใจ สมุนชายฉกรรจ์ 6 นายของผู้ใหญ่ปลั่ง
รีบเข้ามาโกยดินฝังกลบ
เพราะคิดว่าก้นหลุมมีเพียงไอ้ทิผู้เดียวที่อยู่ในนั้น

... รุ่งเช้า ผู้ใหญ่ปลั่งเดินยิ้มมาขุดหลุมเพื่อดูผล
ภาพเบื้องล่างพบไอ้ทิตระกองกอดทับร่างแม่แป้งลูกสาวของตน
นอนตายคู่กันอย่างมีความสุข

เมื่อยิ้มถูกเปลี่ยนไปเป็นน้ำตา
ผู้ใหญ่ปลั่งสั่งลูกสมุนสร้างเจดีย์คลุมครอบปิดหลุมนั้นไว้
เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจคนทั่วไปว่า
อย่าคิดทำร้ายหรือทำลายความรักของใครอีกเลย

สถานที่ตั้งเจดีย์นั้นไม่มีใครรู้แน่นอน
จะมีก็แต่เพียงอนุสรณ์แห่งความรักที่กระทำสืบทอดกันมา
จนเป็นประเพณีทุกแรมหกค่ำเดือนหก
ชาวบ้านที่ศรัทธาในความรักของไอ้ทิกับแม่แป้งจะตื่นตั้งแต่มืด

เข้าครัวเพื่อทำขนมที่หอมหวาน ปรุงจากแป้งและกะทิ
บรรจงแคะจากพิมพ์ แล้วนำมาวางคว่ำหน้าซ้อนกัน
เป็นสัญลักษณ์ว่า จะได้อยู่ร่วมกันตลอดไป

ขนมนี้เรียกขานกันในนาม ขนมแห่งความรัก หรือเรียกย่อๆ
ว่า " ขนม ค.ร.ก."...
Photobucket


จริงเท็จแค่ไหนไม่รู้
รู้แต่ว่า...นึกถึงเรื่องที่อ่านทีไรก็ยิ้ม
คิดทีไรก็ขำและชื่นชมกับความสามารถของคุณบัวไร
แถมเป็นเรื่องเล่าที่...
เอาไว้หลอกหลานให้นั่งทานข้าวไปฟังนิทานไปได้อีกหลายยก คริๆ

Have a nice day ทุกท่านคะ




Create Date : 11 มีนาคม 2555
Last Update : 12 มีนาคม 2555 22:54:57 น.
Counter : 2018 Pageviews.

6 comments
  
ผมเพิ่งเคยอ่านจริงๆจังๆก็จากบล็อกพี่ไผ่นี้แหละครับ เคยเห็นในFW Mailแล้วแต่ไม่ได้สนใจ
ถ้าเป็นเรื่องจริงก็สะเทือนใจแต่ก็ขอบูชาในรักแท้ของทั้งคู่ครับ

ราตรีสวัสดิ์ครับพี่
โดย: Don't try this at home. วันที่: 11 มีนาคม 2555 เวลา:23:57:10 น.
  
ชอบจัง....ไม่ทราบว่าคล้ายๆกับตำนานปาท่องโก๋เป่าคับ
ที่น้องกิมเป็ง กะอาติ๊.....ถูกมัดด้วยบ่วง...แล้วตกลงหลุม...


โดย: biocellulose วันที่: 12 มีนาคม 2555 เวลา:5:54:29 น.
  
สุดยอดเลยค่ะพี่
ขวัญเองเพิ่งจะเคยได้ยิน
โดย: kwan_3023 วันที่: 12 มีนาคม 2555 เวลา:7:33:11 น.
  
ขอบคุณคับ.....
ไผ่ไม่แน่ใจว่ามันเป็นตำนาน นิทานหรือเรื่องเล่านะคะไอ้เจ้า "ขนมแห่งความรัก" เนี๊ยะ เพราะเท่าที่อ่านดู เหมือนแต่งให้คล้องจองกับสิ่งที่มีเดิมอยู่แบบขำๆ หน่ะค่ะ (ไม่ชัวร์เหมือนกัน ต้องลองหางานของคุณบัวไรอ่านดูค่ะ) วันนี้อากาศดีเน๊อะ ^_^

...ปล.ไอ้ปาท่องโก๋ผมเขียนเล่นเองคับ... และอากาศก้อดีจิงๆๆคับ
โดย: biocellulose วันที่: 12 มีนาคม 2555 เวลา:9:20:52 น.
  
เศร้าอะ
โดย: bee_บี วันที่: 12 มีนาคม 2555 เวลา:10:15:20 น.
  
อ่านแล้ว ไม่ว่าคิดมุมไหนก็ยิ้มไม่ออกเลยน้องคมไผ่เอ๋ย



แต่ขนมครกมันก็อร่อยแสนอร่อยจริงๆ
โดย: ผัดไทเส้นหมี่ วันที่: 13 มีนาคม 2555 เวลา:10:23:23 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คมไผ่
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



Q ; เป็นคนแบบไหน
A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน

Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร
A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น

Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ
A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
New Comments
มีนาคม 2555

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
9
10
13
14
17
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
11 มีนาคม 2555
All Blog
Friends Blog
[Add คมไผ่'s blog to your weblog]