แพ้ครั้งแรกในรอบปี...
เมื่อวานเม้าท์มอยกับน้องปายเป็นคนสุดท้าย
ก่อนสัญญาณการเชื่อมต่อจะหายไป ณ สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้าร์
เอ้ย!! ม่ะใช่ ๆ ณ ร้านกาแฟ(เจ้าประจำ)
ด้วยเหตุน้ำยาถูพื้น(แอบไปถามว่าใช้ยี่ห้อไรหว่า...ตูจะได้ม่ะใช้อ่ะ)
กลับออกมาสูดอากาศโปร่ง ๆ นึกว่าจะดีขึ้นจนโอเค
มันก็ดีขึ้น แต่ก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่
จมูกแดงเป็น Pinocchio เลย เห็นเม้นท์เจ้าปายแซวไว้ตั้งแต่ม่ะวาน
ว่าไอ้ที่กิน ๆ ไปอ่ะ "จบจริงหรือเปล่า" ฮ่าๆ เหมือนมีเซ็นท์
กลับบ้านไปเหมือนจะหิว แสบจมูกก็ยังม่ะหาย
หาไรกินเล็กน้อย กินยาแล้ว shutdown ตัวเองไปเลย
ตื่นมาก็...เป็นใบ้ ซะงั้น...คออักเสบไปเรียบร้อยโรงเรียนกาแฟ
วันนี้คงโดดงานโดยอัตโนมัติ เพราะไม่มีเสียง
และคออักเสบแบบรุนแรง
ไม่น่าเชื่อว่า...ตัวเองจะมาแพ้กะแค่ "กลิ่นน้ำยาถูพื้น"
รู้ถึงไหนอายถึงนั่นเลยนะเนี๊ยะ สงสัยจะแซวรุ่นน้องมากไปหน่อย
เพราะรายนั้นเป็นภูมิแพ้ได้ทุกอย่าง ทั้งกลิ่นอาหารนั่นนี่โน่น ปัดฝุ่นรถนิดเดียว
ฝื่นขึ้นเต็มตัว ยังแอบจิกกัดไปเมื่อวันสองวันก่อนเล้ย...
ว่าเป็นคุณหนูภูมิคุ้มกันบกพร่อง แพ้ได้ซะทุกอย่าง
กรรมเลยตู...แพ้เองซะงั้น
ฝากบล็อคด้วยนะคะ เดี๋ยว restart ตัวเองวันสองวันกลับมาค่ะ
ขอให้หายเร็ว ๆ นะคะ...ไม่ใช่น้ำยาถูพื้นช่วยชีวิตหรอ
แบบยิ่งขี้เกียจอัพบล็อกอยู่ไรเง้ อิอิ แซวเล่นน๊า
ห่วงจ้ะห่วง ^^