ลืมวันลืมคืน
แอบมึนนิดๆ ว่าทำไมเวลามันผ่านไปเร็วจังเลย
สองสามวันมานี่อยากแยกร่างได้เสียจริง
ทั้งซื้อของ จัดของ เตรียมงาน ทำเอารู้สึกและเข้าใจได้ถึงคำว่า
"ควบหลายตำแหน่ง" มากกว่าที่เคยเข้าใจ
เหอะๆๆ เวลาคนเราทำอะไรหลายๆ อย่างในเวลาเดียวกัน
คงไม่แปลกหากจะมึนบ้าง เพลียบ้างตามประสา
เมื่อวานคุณนายทำกับข้าวหม้อใหญ่เหมือนจะกินกันทั้งหมู่บ้าน
ไอ้เราก็ไม่มีปัญญาช่วย เพราะแค่ตัวเองจะยืนยังจะไม่ไหว
หลังจากยืนมาทั้งวัน...มึนๆ งงๆ เลยถามเขาไปว่าพรุ่งนี้วันธรรมดา
แม่จะเอากับข้าวไปไหนเยอะแยะ...ได้สายตาพิฆาตมาหนึ่งดอกเต็มๆ
ฮ่าๆๆ ประมาณว่านับถือพุทธแต่ในทะเบียนบ้านหรือไงฟ่ะลูกฉาน
วันแรงงานแห่งชาติผ่านไป..วันนี้มีแต่เจตนาและปรารถนาจะไปทำบุญล้วนๆ
แต่...คิวยาวเพียบ เลยยกมือท่วมหัว ของแปะหลวงพี่หลวงพ่อไว้ก่อน
ไม่เป็นไรหรอกมั้งเจ้าคะหลวงพ่อ วันนี้พรุ่งนี้ท่านคงมีคนถวาย
ทั้งภัตตาหาร มังสาหารครบครันแล้ว ยังมีอีกหลายวันในปี ในเดือน
ที่ท่านขาดแคลน ไว้หมดเทศกาลบุญใหญ่แล้วค่อยไปถวายแล้วกันเน๊อะ
ขอเคลียร์คิวก่อนเจ้าค่ะ...
วันนี้ไผ่ว่าจะแปลงร่างเป็นพนักงานสโตร์ พนักงานบัญชี
และตบท้ายด้วย...ยัยป้าหน้าเตาอบเสียหน่อย...
ยังไงขออนุญาตทักทายเป็นบางท่านก่อนแล้วกันนะคะ
เพราะคงไปไม่ครบทุกบล็อคในช่วงนี้
พรุ่งนี้ก็ว่าจะแปลงร่างเป็นโฟร์แมนควบคุมการรีโนเวทห้องครัว
สำหรับทำขนมสักหน่อย ไปก่อนนะคะ แว๊บ...
_________
ห้าโมงกว่า ได้เวลาแบตหมด เริ่มมึนๆ งงๆ
ไปวิ่งผ่านน้ำสักรอบดีกว่าเรา
-------------------
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
ส่วนปายพักบล็อกนะคะ ห้ามบ่น ห้ามว่า ห้ามด่า ห้ามกระแหนะกระแหน
รักหนูได้อย่างเดียวพอค่ะ ฮิ้วววว
แต่หนูจะแวะมาหาตลอด ๆ ๆ น๊า ถ้ามีไรก็แปะหลังไมค์ให้หนูแล้วกันน๊า
คิดถึง คิดถึงค่ะเจ้