ลั๊นลาทำบุญๆ

ตอนนี้เชียงใหม่อากาศแปรปรวนพิลึก เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว

นี่ถ้าไผ่แก่กว่านี้สักหน่อย คงนึกว่าตัวเองเกิดอาการวัยทองแหง๋ม ๆ 555

ช่วงวันที่ 23 - 25 ที่ผ่านมา เป็นจังหวะที่ขับรถไปงานปาร์ตี้ขาว-ดำ

เพื่อนรุ่นน้องของคุณพ่อที่กรุงเทพ ที่เสียอย่างกระทันหันเพราะหัวใจวาย

เล่นเอาเราใจหายเหมือนกัน เพราะรู้จักกันคุณอาท่านนี้มาตั้งแต่ไผ่ตัว

กระเปี๊ยกนึง ก็สามสิบกว่าปีแล้วอ่ะเน๊อะ ก่อนได้รับข่าวว่าเสีย

ยังคิดถึงอยู่เลย งานที่จัดก็เป็นงานพิธีกรรมแบบพุทธเชื้อสายจีนตามแบบฉบับ

ของเศรษฐีเยาวราช ซึ่งก็แปลกหูแปลกตาสำหรับไผ่ที่มีื้อสายจีนแค่ 25%

เท่านั้นเอง....กว่าพิธีต่าง ๆ จะเสร็จเรียบร้อยก็ปาเข้าไปเกือบ 6 โมงเย็น

ของวันที่ 24

เข้าพักในโรงแรมตอนกลางคืน เห็นข่าวในโทรทัศน์ว่ามีแผ่นดินไหวใหญ่ในพม่า

เพื่อนคุณพ่อที่เชียงใหม่ก็โทรมาถามว่าเป็นไงมั่ง ที่บ้านรู้สึกหรือเปล่า

ไอ้เราก็งงเลย เหรอ ๆ ไม่รู้เรื่องเจ้าค่ะ ไม่ได้อยู่ "เจียงใหม่" หนาเจ้า

ขับรถออกมานอนจังหวัดรอบนอกเพื่อร่นระยะเวลาการเดินทางของเช้าวันรุ่งขึ้น

เมื่อธุระเสร็จ ก็เถรไถลแวะนั่นแวะนี่ตามประสา

ขับรถมาถึงเชียงใหม่ก็คืนวันที่ 25 ถามชาวบ้านชาวช่อง เขาก็บอกว่า

แผ่นดินไหวคราวนี้ เชียงใหม่ไหวแรงเหมือนกัน

แต่สำหรับไผ่....ม่ะเป็งไร คานเราแข็งแรง ไม่หักง่าย ๆ หร๊อก ฮ่าๆๆๆ



บ่ายวันที่ 27 มีความรู้สึกยังอยากทำบุญอยู่

เลยไปทำบุญที่วัดร่ำเปิงกับ buddy มาค่ะ

วัดนี้ไปทีไรก็ได้ความสงบใจกลับมาทุกที ทั้งบรรยากาศและ

องค์ประกอบหลาย ๆ อย่าง มีชาวต่างชาติไปศึกษาพระพุทธศาสนากันเยอะ

เหมือนกัน เมื่อหลายปีก่อน ไผ่เคยไปบวช ด้วยความจำเป็นทีนึง

(ตอนนั้นต้องใช้คำนี้จริง ๆ เลย) เพราะเพื่อนสาวที่อกหักรักคุดแต่ดันกลัวผี

อยากไปสงบจิตสงบใจในวัดในวา เลยลากไผ่ไปเป็นเืพื่อน

สองวันแรกเป็นอะไรที่ทรมานมาก เพราะต้องตื่นเช้ามาทำวัด แต่สมัยก่อน

ยังไม่มีกฎระเบียบเคร่งครัดมากนักมั้งคะ เราก็แอบแว๊บมั่ง เกเรมั่ง

ส่วนนึงก็เพราะไม่ได้ดำเนินการอะไรเองแต่ต้น (เพื่อนจัดการให้หมด...

แค่ไผ่ไปนั่ง ๆ นอน ๆ ปฏิบัติกับมันเท่านั้นเอง)

พอผ่านไปนานเข้า อยากจะกลับไปบวชอีกที รู้สึกเหมือนทำไมมันขั้นตอน

ยุ่งยากจังหว่า จะบวช ๆ หลายทีก็ไม่ได้บวช เจอโรคเลื่อนมาเรื่อย ๆ

จนมีความรู้สึกเหมือนกันตัวเองท่าจะไม่มีบุญได้บวชอีกแล้วมั้งเนี๊ยะ

ก็อาศัยตัวช่วยตัวอื่นไปก่อนแล้วกัน ทำบุญทำทานเก็บเล็กผสมน้อยไป

ชาติหน้าอย่างน้อยก็ยังการันตีได้ว่า จะได้เกิดเป็นอะไรมีดีกว่าอะมีบ้า

หรือจุลินทรีย์หล่ะนะ

เข้าไปที่วัดครั้งนี้ มีชาวต่างชาติหลายประเทศมาก ๆ ที่เข้าไปถือศีล

ทั้งนุ่งขาวห่มขาว บางคนก็ตั้งใจมาบวช(มั้ง) มีกลุ่มนึง

ไผ่ไม่แน่ใจว่าเขาตั้งใจทำผมทรงสกินเฮด หรือว่าเขาเตรียมจะรอบวช

แต่ขอบอกว่า

หล่อทุกคนเลยค่ะ 555 แต่จากประสบการณ์ที่ผ่านมาสด ๆ ร้อน ๆ จาก

ปาร์ตี้ขาว-ดำ ทำให้รู้ว่า ทรัพยากรบุคคลเพศชายปัจจุบัน ที่ดูดีมีสกุล

สุภาพเรียบร้อย สะอาดสะอ้าน นิยมบริโภคกันเองอย่างที่ไม่มีใครคาดคิด

มาก่อนค่ะ แถมมีเกือบทุกสาขาอาชีพที่คุณผู้หญิงหมายปองเลยทีเดียว

แขกที่มาร่วมงาน มีตั้งแต่หมอ ตำรวจ ทหาร นายธนาคาร พ่อค้าวานิช

เพราะฉะนั้น ไม่ต้องแผลกใจเลยค่ะ ว่าทำไมผู้หญิงโสดถึงมากขึ้นทุกวี่ทุกวัน



อุ๊ยตาย ๆ .............ไผ่สะดุ้งในใจแล้วก็ดึงสติกลับมาในเขตวัดดีกว่าเน๊าะ หุหุ

อ่ะ ๆ ฝรั่งหล่อ 4-5 คนในชุดขาวเป็นแก๊งค์สกินเฮด พอให้หัวใจกรี๊ดกร๊าด

กระดี้กระด้าไปงั้นแหละ นี่แหละน้า อย่างที่พระอาจารย์เคยเทศสั่งสอนไว้

ใจคนมันไวกว่าลิงซะอีก แว๊บไปคิดนั่นคิดนี่สารพัด

ไม่ได้มีสติกับเนื้อกับตัวเล้ย

เหอะๆๆ รับศีลรับพรเสร็จก็ สบายใจกลับมานั่งจุ้มปุ๊ก

ทำงานที่บ้านต่อด้วยความแช่มชื่นกันไป

Create Date : 29 มีนาคม 2554 Last Update : 29 มีนาคม 2554 14:14:33 น. Counter : 1180 Pageviews.		10 comments
Share Tweet