(กระทู้คนแก่ขี้บ่น)..อะไรคือ"แก่นสาร"ในชีวิตเรา..???

หลายปีมานี้ที่ผมนั่งเขียนนั่งเล่าสิ่งที่ตนได้เห็นได้ยินมาในห้องนี้...
เส้นทางที่ผ่านไปยาวนาน..จนกลายเป็นเพียงอีกหนื่งล๊อคอินที่แก่เฒ่าที่นี่...
เคยถามตนเองเสมอๆว่าเรา"ได้อะไรจากที่นี่บ้าง..???"
รายได้..???..หรือ..ความสุข..????เพราะ 2 สิ่งนี้เป็นยอดปรารถนาของคน..
แน่นอน..ข้อแรกคงไม่ต้องพูดถึง..เพราะเราไม่ได้มาเพราะถูกจ้างมา..
แต่ข้อสอง..ยังสงสัยอยู่บ้าง..เพราะได้บ้างไม่ได้บ้าง..????
ดังนั้นหากจะพูดไป..การมานั่งโพสต์เป็นวันๆ..ก็คงเข้าตำราภาษาจีนที่ว่า...
"เจี๊ยะป้าบ่ซือ..????"..ยังงั้นหรือ..????

เพราะโดยปกตินั้น.."เวลา"..สำหรับผมเป็นสิ่งสำคัญ..เสมอ...????
ชีวิตจริงๆของผมจึงถูกมองจากคนรอบข้างว่า..ชีวิตวุ่นวาย..โดยเฉพาะกับการเดินทาง...
ไปโน่นไปนี่..จนเมื่อวานต้องมาบ่นเรื่องแอร์เอเซียย้ายสนามบิน..
เพราะกระทบกับการเดินทางเต็มๆ..เวลาไปกรุงเทพ..
แต่"อะไร"เป็นเหตุที่ต้องมานั่งเขียน(พิมพ์)ทุกๆวันๆละหลายชั่วโมง..?????
ทำให้คิดถึงคำสอน"หลวงพ่อ"ที่ว่า..อะไรที่"รัก"มากจะทำให้"ทุกข์"มาก..???
เพราะเช่นนี้เอง..หรือเพราะผมเกิด"ความรัก"ในห้องนี้นี่เอง....
แม้จะไม่ได้"เงิน"..ไม่ได้"ความสุข"แต่ก็ยอมทนเสียเวลา..เพื่อสิ่งที่เรา"รัก"..????
แล้ว..คุณๆละครับ..คิดเหมือนผมหรือเปล่า..????

"รัก"...????..แท้จริงเรารักอะไรในห้องนี้..????
ผมอธิบายไม่ถูกหรอกครับว่า..สิ่งที่ผม"รัก"คือ..อะไร..???
เพราะหลายๆคนที่ชื่นชอบไม่เคยเห็นหน้าตากันด้วยซ้ำ..
หลายคนที่ไม่ชอบก็ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันเช่นกัน..???
ถ้าเช่นนั้น..สิ่งที่เรา"รัก"คืออะไร.."คน"หรือ"ห้อง รดน."..???
ด้วยความเป็นคนที่รู้จักคนมาก..จึงเชื่อในใจลึกๆว่า.
หลายคนเป็นคนที่รู้จักกัน..หรืออยู่ในแวดวงที่(น่า)จะรู้จักกัน..????

เอาคนต่างจังหวัดก่อน...ผมมีเพื่อนแทบทุกจังหวัด..???
นับไปทางเหนือ..ซี้ๆกันไล่เรียงไปจาก นครสวรรค์ พิดโลก น่าน แพร่ เชียงใหม่ไปถึง เชียงราย..
ทางใต้จากชุมพร สุราษฏ์ นคร หาดใหญ่ ภูเก็ต ตรัง ไปถึงปัตตานี เบตงก็สนิทสนมกัน..
อีสานยิ่งไม่ต้องพูดถึง..ไปขอกินข้าวได้แทบทุกจังหวัด..
จนบางครั้งยังสงสัยว่า..ทำไม..เพื่อนเยอะป่านนั้น..?????

กลับมา ที่ กท.เพื่อนผมมีทั้งเหลืองตัวแม่ แดงตัวพ่อ..????
ในชีวิตจริงผมจึงคุยเรื่องการเมืองน้อยมาก..จะเลือกคุยเฉพาะคนรู้ใจเท่านั้นเอง..

ในขณะที่ในห้องนี้เราต้องคุยแค่เรื่องการเมือง..
วันก่อนคุยเรื่องไปเมืองนอก..คุยเรื่องนั่งรถไฟที่เมืองนอก..
ยังถูกคนแจ้งลบ..WM..บอกว่า..เราตั้งกระทู้ไม่ถูกห้อง..????เป็นงั้นไป..???

นี่..จึงเป็นเรื่องที่บางวันทำให้ผมงงว่า..ผม"รัก"อะไรในห้องนี้..???
จึงต้องเข้ามาทุกๆวัน..ยิ่งโลกวันนี้สื่อสารทันสมัย..
บางทีนั่งกินข้าวอยู่ก็ควักไอโฟนมาดูว่า..เค้าตอบกระทู้เราอย่างไร..????
และบ้ากว่านั้นคือ..เค้าด่าเราหรือเปล่า..???(..อันนี้โรคจิตแหง...????)

ยิ่งเมื่อวานยิ่งเป็นสิ่งที่น่าขำ..นอกจากผมก็มีคนมานั่งรอ"คน"คนเดียว..
เรียกว่าคนส่วนใหญ่ในห้องนี้มานั่งรอ"คน"คนเดียวว่าจะมาเมื่อไร..????
ผมนั่งวิแคะด้วยความขำ..นี่จึงเห็นสัจจธรรม..นี่จึงเป็นการทำให้เห็น"ความอยาก"ของตัวตนเรา..
"ความอยาก"อยากรู้อยากเห็นอยากมีอยากได้และอยากเป็น...(ภวตัณหา)
ทั้งๆที่ผมเชื่อว่า..หลายคนไม่รู้จักและไม่เคยเห็น"คน"ๆนั้นแต่ก็เฝ้ารอ..
และอาจจะ"รอ"รอมาถึงวันนี้..และอาจจะ"รอ"ต่อๆไป..จนกว่า"ความอยาก"จะหมดไป..???
นับว่า..น้องชาย"คน"นี้้เก่งที่ทำให้เห็นสัจจธรรม..สมกับที่พึ่งบวชเรียนมา..

ทำให้เช้านี้ผมมานั่งคิดว่า"อะไร"คือ"แก่นสาร"ในชีวิตเรา..???
ชีวิตเรามีแก่นสารแค่ไหน..???สิ่งที่เรารักเราเกลียดนอกจากมีตัวตนยังไม่มีตัวตนอีกด้วย..???
สิ่งที่มีตัวตนทำให้เรายุ่งยากพอแล้ว..เรายังมาหลงสิ่งไม่มีตัวตนอีกหรือ..???
และเช่นนี้ชีวิตเราจะ"สงบ"ได้อย่างไร..???
เพียงเพื่ออยากเอาชนะ"คน"ที่ไม่มีตัวตนด้วย"คำพูด"เท่านั้นเอง..????

กระทู้นี้..อาจจะไร้สาระ(เหมือนเมื่อวาน)หรือมีสาระหากใคร่ครวญ..
อย่าให้สาระกับสิ่งไร้สาระ..เพื่อสร้างทุกข์ให้กับตนเองเลย..
หรือจะทำสิ่งไร้สาระให้เป็นสาระ..เพราะเพียง"คำพูด"ของคนที่เราไม่รู้จัก...????
แต่หันมาดูคนที่อยู่ใกล้ๆซิว่า..เราให้สาระให้ความสำคัญแก่เค้าแค่ไหนจะไม่ดีกว่าหรือ..????
เพื่ออย่างน้อยๆ..เราก็ได้มีส่วนทำให้โลกรอบตัวเราดูมี"แก่นสาร"มากขึ้น..
เพราะคุณค่าของเราที่เกิดมา..ย่อมอยู่ที่เรามีส่วนได้ทำให้คนรอบข้างมี"ความสุข"แค่ไหน..???
ไม่ใช่หรือครับ..?????

Create Date : 18 กรกฎาคม 2555		2 comments
Last Update : 18 กรกฎาคม 2555 7:23:52 น.
Counter : 2415 Pageviews.
Share Tweet