(กระทู้คนแก่ขี้บ่น)..อะไรคือ"แก่นสาร"ในชีวิตเรา..???
หลายปีมานี้ที่ผมนั่งเขียนนั่งเล่าสิ่งที่ตนได้เห็นได้ยินมาในห้องนี้... เส้นทางที่ผ่านไปยาวนาน..จนกลายเป็นเพียงอีกหนื่งล๊อคอินที่แก่เฒ่าที่นี่... เคยถามตนเองเสมอๆว่าเรา"ได้อะไรจากที่นี่บ้าง..???" รายได้..???..หรือ..ความสุข..????เพราะ 2 สิ่งนี้เป็นยอดปรารถนาของคน.. แน่นอน..ข้อแรกคงไม่ต้องพูดถึง..เพราะเราไม่ได้มาเพราะถูกจ้างมา.. แต่ข้อสอง..ยังสงสัยอยู่บ้าง..เพราะได้บ้างไม่ได้บ้าง..???? ดังนั้นหากจะพูดไป..การมานั่งโพสต์เป็นวันๆ..ก็คงเข้าตำราภาษาจีนที่ว่า... "เจี๊ยะป้าบ่ซือ..????"..ยังงั้นหรือ..????
เพราะโดยปกตินั้น.."เวลา"..สำหรับผมเป็นสิ่งสำคัญ..เสมอ...???? ชีวิตจริงๆของผมจึงถูกมองจากคนรอบข้างว่า..ชีวิตวุ่นวาย..โดยเฉพาะกับการเดินทาง... ไปโน่นไปนี่..จนเมื่อวานต้องมาบ่นเรื่องแอร์เอเซียย้ายสนามบิน.. เพราะกระทบกับการเดินทางเต็มๆ..เวลาไปกรุงเทพ.. แต่"อะไร"เป็นเหตุที่ต้องมานั่งเขียน(พิมพ์)ทุกๆวันๆละหลายชั่วโมง..????? ทำให้คิดถึงคำสอน"หลวงพ่อ"ที่ว่า..อะไรที่"รัก"มากจะทำให้"ทุกข์"มาก..??? เพราะเช่นนี้เอง..หรือเพราะผมเกิด"ความรัก"ในห้องนี้นี่เอง.... แม้จะไม่ได้"เงิน"..ไม่ได้"ความสุข"แต่ก็ยอมทนเสียเวลา..เพื่อสิ่งที่เรา"รัก"..???? แล้ว..คุณๆละครับ..คิดเหมือนผมหรือเปล่า..????
"รัก"...????..แท้จริงเรารักอะไรในห้องนี้..???? ผมอธิบายไม่ถูกหรอกครับว่า..สิ่งที่ผม"รัก"คือ..อะไร..??? เพราะหลายๆคนที่ชื่นชอบไม่เคยเห็นหน้าตากันด้วยซ้ำ.. หลายคนที่ไม่ชอบก็ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันเช่นกัน..??? ถ้าเช่นนั้น..สิ่งที่เรา"รัก"คืออะไร.."คน"หรือ"ห้อง รดน."..??? ด้วยความเป็นคนที่รู้จักคนมาก..จึงเชื่อในใจลึกๆว่า. หลายคนเป็นคนที่รู้จักกัน..หรืออยู่ในแวดวงที่(น่า)จะรู้จักกัน..????
เอาคนต่างจังหวัดก่อน...ผมมีเพื่อนแทบทุกจังหวัด..??? นับไปทางเหนือ..ซี้ๆกันไล่เรียงไปจาก นครสวรรค์ พิดโลก น่าน แพร่ เชียงใหม่ไปถึง เชียงราย.. ทางใต้จากชุมพร สุราษฏ์ นคร หาดใหญ่ ภูเก็ต ตรัง ไปถึงปัตตานี เบตงก็สนิทสนมกัน.. อีสานยิ่งไม่ต้องพูดถึง..ไปขอกินข้าวได้แทบทุกจังหวัด.. จนบางครั้งยังสงสัยว่า..ทำไม..เพื่อนเยอะป่านนั้น..?????
กลับมา ที่ กท.เพื่อนผมมีทั้งเหลืองตัวแม่ แดงตัวพ่อ..???? ในชีวิตจริงผมจึงคุยเรื่องการเมืองน้อยมาก..จะเลือกคุยเฉพาะคนรู้ใจเท่านั้นเอง..
ในขณะที่ในห้องนี้เราต้องคุยแค่เรื่องการเมือง.. วันก่อนคุยเรื่องไปเมืองนอก..คุยเรื่องนั่งรถไฟที่เมืองนอก.. ยังถูกคนแจ้งลบ..WM..บอกว่า..เราตั้งกระทู้ไม่ถูกห้อง..????เป็นงั้นไป..???
นี่..จึงเป็นเรื่องที่บางวันทำให้ผมงงว่า..ผม"รัก"อะไรในห้องนี้..??? จึงต้องเข้ามาทุกๆวัน..ยิ่งโลกวันนี้สื่อสารทันสมัย.. บางทีนั่งกินข้าวอยู่ก็ควักไอโฟนมาดูว่า..เค้าตอบกระทู้เราอย่างไร..???? และบ้ากว่านั้นคือ..เค้าด่าเราหรือเปล่า..???(..อันนี้โรคจิตแหง...????)
ยิ่งเมื่อวานยิ่งเป็นสิ่งที่น่าขำ..นอกจากผมก็มีคนมานั่งรอ"คน"คนเดียว.. เรียกว่าคนส่วนใหญ่ในห้องนี้มานั่งรอ"คน"คนเดียวว่าจะมาเมื่อไร..???? ผมนั่งวิแคะด้วยความขำ..นี่จึงเห็นสัจจธรรม..นี่จึงเป็นการทำให้เห็น"ความอยาก"ของตัวตนเรา.. "ความอยาก"อยากรู้อยากเห็นอยากมีอยากได้และอยากเป็น...(ภวตัณหา) ทั้งๆที่ผมเชื่อว่า..หลายคนไม่รู้จักและไม่เคยเห็น"คน"ๆนั้นแต่ก็เฝ้ารอ.. และอาจจะ"รอ"รอมาถึงวันนี้..และอาจจะ"รอ"ต่อๆไป..จนกว่า"ความอยาก"จะหมดไป..??? นับว่า..น้องชาย"คน"นี้้เก่งที่ทำให้เห็นสัจจธรรม..สมกับที่พึ่งบวชเรียนมา..
ทำให้เช้านี้ผมมานั่งคิดว่า"อะไร"คือ"แก่นสาร"ในชีวิตเรา..??? ชีวิตเรามีแก่นสารแค่ไหน..???สิ่งที่เรารักเราเกลียดนอกจากมีตัวตนยังไม่มีตัวตนอีกด้วย..??? สิ่งที่มีตัวตนทำให้เรายุ่งยากพอแล้ว..เรายังมาหลงสิ่งไม่มีตัวตนอีกหรือ..??? และเช่นนี้ชีวิตเราจะ"สงบ"ได้อย่างไร..??? เพียงเพื่ออยากเอาชนะ"คน"ที่ไม่มีตัวตนด้วย"คำพูด"เท่านั้นเอง..????
กระทู้นี้..อาจจะไร้สาระ(เหมือนเมื่อวาน)หรือมีสาระหากใคร่ครวญ.. อย่าให้สาระกับสิ่งไร้สาระ..เพื่อสร้างทุกข์ให้กับตนเองเลย.. หรือจะทำสิ่งไร้สาระให้เป็นสาระ..เพราะเพียง"คำพูด"ของคนที่เราไม่รู้จัก...???? แต่หันมาดูคนที่อยู่ใกล้ๆซิว่า..เราให้สาระให้ความสำคัญแก่เค้าแค่ไหนจะไม่ดีกว่าหรือ..???? เพื่ออย่างน้อยๆ..เราก็ได้มีส่วนทำให้โลกรอบตัวเราดูมี"แก่นสาร"มากขึ้น.. เพราะคุณค่าของเราที่เกิดมา..ย่อมอยู่ที่เรามีส่วนได้ทำให้คนรอบข้างมี"ความสุข"แค่ไหน..??? ไม่ใช่หรือครับ..?????
Create Date : 18 กรกฎาคม 2555 |
|
2 comments |
Last Update : 18 กรกฎาคม 2555 7:23:52 น. |
Counter : 2740 Pageviews. |
|
 |
|