Best Friend From Internet : เพื่อนรักที่มาจากดาวอินเตอร์เน็ต
เห็นหยกกับเกรซี่งอน ที่ไม่ค่อยพาไปทานข้าวที่ไหนเลยนอกจากร้านปลาเผาท้ายซอยรางน้ำ โถๆๆ หนู เอาน่า พี่จะพาไปเร็วๆนี้แหล่ะ ขอเวลาเก็บข้าวของก่อนนะ เพราะย้ายที่อยู่ใหม่ เลยยังไม่เข้าที่เข้าทาง (จริงๆแล้ว ชั้นย้ายไปอยู่บ้านนอกไง ไกล๊ไกลปืนเที่ยง เลยขี้เกียจย้ายก้นอันอวบอ้วนของชั้นไปไหนต่อไหน)
ป้าตั้งใจว่าจะพาไปกินอาหารแมกซิกัน เอาป่าว น่าสนใจนะ เคยไปกินอยู่ครั้งที่พัทยากับอังเคิลสุดที่รักของชั้น แต่ไม่รู้สิ ไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ เลยอยากลองให้แน่ใจอีกที ก่อนตัดสินว่าชอบหรือไม่ชอบ แต่ก่อนไปพวกเรามาคิด ตีม ชุดกันก่อนดีกว่าเอามั๊ย หนุกดีออก ก็แกสองคนช๊อปชุดใหม่ๆ และรองเท้าปราบเซียนมาเยอะแยะแล้วนี่นา เอามาใส่ประชันโฉมกันให้ตายกันไปข้างนึงเลยเอามะ เรื่องอาหารไม่ต้องห่วง มือชั้นนี้แล้ว (มือชั้นป้า) เลือกเก่งมั๊กมั๊ก นอกจากรสชาดดีแล้วยังพะยี่ห้อ ดสท. มาด้วย อ้อ ดสท. คือ แดกสถานที่ ค่ะ คืออาหารอร่อยและสถานที่ดีไงค๊ะ
พี่เจรู้จักกับหยกและเกรซี่ก็นานพอดู เกือบสามปีแล้วมั๊ง สาเหตุที่ทำให้เราสามคนมารักกันหลายๆ คนก็รู้กันอยู่ อย่าพูดถึงมันอีกเลยนะ ให้มันผ่านไป แรกๆ เคยมีความรู้สึกไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าเพื่อนจาก Net จะคบกันไปได้กี่น้ำหรือนานแค่ไหน แต่หยกกับเกรซี่ทำให้เรารู้ว่า มิตรภาพดีดีก็เกิดขึ้นได้ไม่ว่าจะมาจากที่ไหน ขอแค่เราจริงใจกันก็พอ (จริงๆ กลุ่มเรามีอีกหนึ่งนางน้องนุชสุดท้อง แต่ชีหนีพี่ๆ ไปอยู่อิงแลนด์กะพ่อหนุ่มเจสัน และตอนนี้มีผลิตผลที่น่าภูมิใจและน่าเอ็นดูคือ เจ้าแสนดี ของป้าๆนั่นเอง อิอิ)
เราสามคนอาจจะไม่ได้ชอบทำกิจกรรมเหมือนกันซะทุกอย่าง เราชอบอะไรต่างกัน เพราะวัยต่างกัน หยกชอบช๊อปปิ้ง เกรซี่ชอบท่องเที่ยว และเราชอบเคี้ยวหมาก เอ้ย ไม่ใช่ แหมๆ เห็นชั้นแก่หน่อยเดียว จัดขึ้นทำเนียบเลยนะ อีป้าชอบอ่านหนังสือ ชอบซักผ้ารีดผ้า กับชอบอยู่ห้องไง๊ แต่สิ่งนึงที่เราสามคนมีให้กันเสมอคือความจริงใจ ความห่วงใย เพราะเวลาที่เราเศร้า เสียใจ เจ้าหมวยเล็กหยก และ ยัยเซ็กซี่เกรซี่ จะเป็นห่วงเราไม่น้อยกว่าเพื่อนสนิทเราคนนึงเสมอ บางครั้งยัยเกรซี่ เจ็บแค้นแทนเราและยืนอยู่ข้างเราซะจนถึงกับไม่มองหน้า ไม่พูดกับไอ้สารเลวด้วยซ้ำ (ตกลงมันใครวะ ไอ้สารเลวที่ว่า สอง Blog แล้วนะที่แกพูดถึงมัน ฮี่ๆๆ) เราไม่เคยบอกนะว่าต้องเจ็บเหมือนเราหรือต้องโกรธแค้นแทนเรา แต่เจ้าสองคนนี้มันเป็นของมันเอง ป้าป่าวบังคับน๊า แต่จะบอกว่าพี่เจประทับใจสุดสุดนะ ขอบคุณมากจริงๆ
หลายต่อหลายครั้ง เราสามคนมักเจอเหตุการณ์ที่เน่าๆ พร้อมๆกัน บางทีมี อาการหน้ามืด มือสั่น จะเป็นลมแทนเจ้าของเรื่อง จนต้องพึ่งยาดมหลังจากที่ไปเจอคู่กรณีแบบจังๆและมิได้นัดหมาย (รู้ใช่มั๊ย ชั้นหมายถึงใคร อิอิ) หรือจะแบบซิ่งแท็กซี่ (หลังจากที่วิ่งหามอเตอร์ไซด์ไม่ได้ซักคันในวันนั้น) ต่อด้วยวิ่งผลัดสี่คูณร้อยด้วยรองเท้าส้นเข็มอย่างเร็วปรี๊ด เพื่อไปเคาะห้องจับโจรปากแข็งถึงหน้าห้อง หรือแม้แต่ช๊อตเจอจีสตริง เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า และของใช้ผู้หญิงตรึมในห้องของไอ้ตอแหล ( จริงๆหน่ะของเมียมัน แกหน่ะผิด ที่ไปเจ๋อซ๊ามีเค้า แกหน่ะควาย ปล่อยให้มันโกหกแก หลอกใช้แก หลอกยืมเงินแกอยู่ได้ เอ นี่ชั้นกำลังว่าใครวะ ฮ่าๆๆๆๆ เออว่าแต่ว่ามันคืนเงินยังหว่า เงินหลายอยู่นา ) เฮ้อ เอากะพวกหล่อนสามคนสิ แต่เราก็จะผ่านมันไปด้วยกันเสมอนะ อาจจะทุลักทุเลบ้าง เพราะอัตราการสลัดความเศร้าของเราสามคนมีสปีดไม่เท่ากัน แต่เราก็พยายามช่วยพยุงกันและกัน และมีชีวิตรอดจนถึงทุกวันนี้ ( ก็แหง๋มสิแกต้องมีชีวิตอยู่รอดสิ จะต้องถึงกับตายกันเลยเหรอยะหล่อน กะไอ้เรื่องแค่นั้น )
ไม่ว่าอะไรก็ตาม จะถูกจะผิด จะดีหรือไม่ดี ที่เราสามคนได้ผ่านมา พี่เจอยากให้น้องสองคน มีความเข้มแข็ง และมีความสุขในสิ่งที่น้องเลือก ในสิ่งที่น้องทำ และในสิ่งที่เป็นตัวตนของน้องเอง ชีวิตนี้มันสั้นนะ อะไรมีความสุขก็ทำไปเถอะ เออๆ บอกทั้งตัวพี่เจเองด้วยนะ สาธุ๊
หยก เกรซี่ ถึงพี่เจจะไม่ได้ไปเดินช๊อปปิง ไปกินพิซ่า ไปซานติก้า หรือไปกัลลิเว่อร์ กับพวกแกบ่อยๆ แต่พี่เจยังรักแล้วก็เป็นห่วงพวกแกเสมอนะ ดูแลตัวเองด้วยหล่ะ ทุกวันนี้จิ้งจอกสังคม อีปริก อีเหียก หรือคนใจร้ายมันมีเยอะ เฮ้อออออ เจ้าประคุ๊ณ อย่าได้เจอะเจอพวกใจร้ายอีกเล้ย โอมเพี้ยง!!!
โอยยยย จะมาทำซึ้งอารายกัน Blog นี้ยะ แหม ไม่หรอก มานั่งนึกดู เราสามารถรู้สึกได้ถึงความสัมพันธ์ที่เรามีต่อกัน มันดูสวยงามดีนะ ไม่มีผลประโยชน์ ไม่มีอะไรแอบแฝง ถึงแม้ไม่ได้เจอกันบ่อย แต่เราก็ต่อกันติด และสิ่งที่เราชอบมากมากคือ เราสามคนเตือนกันได้อย่างจริงใจ แบบพูดตรงๆ กันเลย และไม่แทงกันข้างหลัง ( เหอๆ ประโยคนี้ คุ้นๆ ม๊ะ ที่ออฟฟิศชั้นหน่ะ เค้าพกมีดกันคนละเล่มเชียวนะแก ) เอาหล่ะ ไว้พี่เจจะอันเชิญพวกแกไปปาร์ตี้ที่รีสอร์ทนะจ๊ะ เตรียมตัวไว้หล่ะ
สุดท้าย ..... ทั้งสองคนจำไว้นะว่า การที่เราล้ม ไม่ได้หมายความว่าเราต้องนอนรอให้ใครมาฉุดเราขึ้นเท่านั้น เราสามารถลุกขึ้นเองได้ด้วยตัวของเรา หรือถ้าเราต้องล้มอีกครั้ง ก็อย่าเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะนั่นมันจะสอนให้เรารู้ว่า ถ้าล้มครั้งต่อไปเราจะลุกขึ้นด้วยท่าไหนที่แข็งแรงและยืนขึ้นเองได้ หรือช่วยให้เราบาดเจ็บน้อยกว่าเดิม แล้วทำให้เราสามารถเดินต่อไปได้อย่างมั่นคง เชื่อพี่เจสิ
ปล. ... ล้ม .... ในนิยามของเราคือ .... (อิอิ เรารู้กันนะ)
รักพวกแกหว่ะ
พี่เจ
คนนี้ชื่อเกรซี่ : Gracy kha
คนนี้ชื่อเจ้าหยก : This is Yok-Fa
พ่อแม่เจ้าหนู่แสนดีที่หนีเราไปอยู่อิงแลนด์ : My good friend live in England now
เกรซี่พลางตัวด้วยแว่นกันแดด : Gracy with Sun Glass
Sexy Yokfa, At Saxophone Pub while E-Turk in BKK /center>
กับหยกและเจ้าอ้วนลูกชายหยก : With Yok and Oun
กับเกรซี่และเจ้าอ้วนลูกชายหยก : Still take a pic with Yok's Son
เราสามคน ณ วันที่เศร้ากันสุดๆที่พัทยา : Sadness Day at Pattaya
กับเกรซี่และทรงผมชั้นที่มันก่นด่าตลอดเวลา : With Gracy at FOGO VIVO
ป้าเจอ้วนมากรูปนี้ : Fat JayJay
กับหยกที่โรงแรมดรีม : At Dream Hotel
ไปแดนซ์ที่เบดซัปเปอร์คลับ : Dance at Bed Supper Club
Still at Bed Supper Club, Photographer by Mr. Ricardo
Work Shop Girl On Girl Opsss!! hahaha
Dream Girl
ป้าเจของน้องๆ : Aunty Jay
Create Date : 03 ตุลาคม 2550 |
|
11 comments |
Last Update : 9 กันยายน 2553 8:18:29 น. |
Counter : 3515 Pageviews. |
|
|
|