เป็นเรื่องราวที่เล่าผ่าน "เอลซ่า" เด็กเจ็ดขวบที่มียายเป็นฮีโร่ แม้ว่าใครจะมองหรือบอกว่ายายเพี้ยนแค่ไหนก็ตาม เพราะยายมักทำอะไรไม่เหมือนใครไม่ว่าจะเป็นการสูบบุหรี่ในโรงพยาบาล การบุกสวนสัตว์ยามค่ำคืน หรือการเที่ยวทำอะไรต่อมิอะไรที่เพี้ยนหลุดโลก แต่ทั้งหมดที่ยายทำก็เพื่อให้เธอลืมเรื่องราวแย่ๆที่โดนเด็กในโรงเรียนแกล้งเพียงเพราะเธอแตกต่าง ไม่เหมือนคนอื่น แต่ยายบอกเธอว่า "คนที่เจ๋งที่สุดจะต้องไม่เหมือนใคร"
เอลซ่าเป็นเด็กฉลาด เธอเรียนรู้คำต่างๆโดยการหาความหมายจากวิกิพีเดีย และอ่านหนังสือแบบ e-book จำนวนมาก แต่เรื่องที่เธอชอบมากคือแฮร์รี่ พอตเตอร์และมีผ้าพันคอกริฟฟินดอร์ที่ใช้เป็นประจำ แล้ววันหนึ่งมันเป็นรูจากการพยายามฉีกทึ้งของเด็กที่โรงเรียนที่ชอบมาแกล้ง ทำให้เธอเสียใจอย่างมากจนยายวางแผนพาเธอกับเจ้าเรอโนลต์ (รถเก่าสนิมขึ้นของยาย) บุกไปที่สวนสัตว์ยามค่ำจนยามเรียกตำรวจมาจับกลางดึก แล้วแม่ก็มาประกันตัวพร้อมกับบ่นยายยกใหญ่ที่ทำอะไรเพี้ยนๆตลอดจนแม่เธอเหนื่อยใจ โดยเฉพาะในสภาพที่แม่กำลังท้องอยู่และเด็กในท้องแม่ก็เป็นน้องเธอแค่ครึ่งเดียว เพราะพ่อกับแม่เธอเลิกกันแล้ว แต่เธอก็รู้ว่าทั้งหมดที่ยายทำก็เพราะไม่อยากให้เอลซ่าจำเรื่องราวที่โรงเรียนที่ทำให้เธอเสียใจมาก แต่ให้จำว่าวันนั้นยายพาเธอบุกสวนสัตว์แทน
สิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่งที่ยายเล่าและสอนให้เธอไปคือ ดินแดนไมอามัส หนึ่งในหกของดินแดนแห่งการเกือบตื่น และทำให้เธอเลิกฝันร้าย ที่นั่นมีตัวละครมากมายในเรื่องที่ยายเคยบอกว่าเรื่องจริงกับเรื่องเล่าก็เหมือนกันอย่างแยกไม่ออก แล้ววันหนึ่งเอลซ่าก็ได้รู้ว่าตัวละครมากมายในเรื่องที่ยายเล่า ล้วนมาจากผู้คนที่อยู่รายรอบยาย ไม่เว้นแม้กระทั่งแม่ โดยเฉพาะผู้คนในแมนชั่นของเธอที่ครั้งหนึ่งยายเคยช่วยไว้จากเหตุการณ์สึนามิที่ยายไปทำหน้าที่เป็นศัลยแพทย์ ก่อนที่วันหนึ่งจะมีคนมาบอกว่ายายแก่เกินไปที่จะเป็นหมอและกลับบ้านมาดูแลเธอ
แต่ความสัมพันธ์ของแม่กับยายกับไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะแม่เป็นคนมีระเบียบมาก ส่วนยายก็ไร้ระเบียบสุดๆ และอีกสิ่งหนึ่งที่เอลซ่าได้รู้หลังจากที่เสียยายไปแล้ว และยายขอบางสิ่งจากเธอคือ "อย่าเกลียดยาย" เพราะในขณะที่ยายออกไปช่วยเหลือคนมากมายจากการเป็นหมอ แต่แม่ของเธอกลับถูกทิ้งให้บริทท์มารีดูแลที่ตึกแห่งนี้ เธอขาดแม่มาคอยเคียงข้าง
และยายก็ยังฝากจดหมายอีกมากมายให้เอลซ่าผจญภัยค้นหา แล้วนำไปมอบให้แก่ผู้คนต่างๆเป็นภารกิจสุดท้ายให้เธอทำหลังจากที่ยายจากไป โดยใจความหลักคือ ขอโทษ
เป็นหนังสือที่เราอ่านแล้วดีใจที่มีเรื่องบริทท์มารีอยู่ด้วยถึงจะน้อยนิด เพราะเรารักนาง แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เล่าผ่านเด็กอย่างเอลซ่าทำให้ตัวละครหลักชีวิตไม่หนัก แต่ก็หนักไปที่ตัวละครอื่นๆและเกือบจะดราม่าทุกตัวเลยหลังจากที่ท้ายเรื่องคลี่คลายความเป็นมาของตัวละครต่างๆ แล้วก็มีฉากเศร้าๆ อวลอึงในใจ มันก็มีความอบอุ่นใจแต่มันแฝงความเศร้าลึกๆ