หนังสือแบ่งเป็น ๓ ภาคเล่าเรื่องย้อนไปในอดีตผ่านการเล่าเรื่องของ "แคธี เอช" ภาคแรกเป็นสมัยที่เธอเรียนอยู่ที่ "โรงเรียนเฮลแชม" ที่ซึ่งทุกคนจะได้รับการดูแลโดยครูผู้ปกครองที่นั่นเธอมีเพื่อนสนิทอยู่สองคนคือ รูธ และทอมมี พวกเขาเติบโตมาด้วยกันที่โรงเรียนแห่งนี้พร้อมกับเพื่อนๆอีกมากมาย ที่โรงเรียนทุกคนจะได้เรียนหนังสือและเล่นกีฬาตามปกติ แต่สิ่งที่พิเศษคือทุกคนจะต้องตรวจร่างกายเป็นประจำและต้องตั้งใจทำงานศิลปะแล้วเอาไปขายที่งานโรงเรียน แต่ก่อนหน้านั้น งานศิลปะชิ้นไหนที่สวยและพิเศษจะได้รับเลือกไปแยกไว้ในห้องหนึ่งก่อนที่"มาดาม"จะมาเลือกไป และนักเรียนทุกคนที่นี่ก็ลือกันรุ่นต่อรุ่นว่า "มาดามจะเอาไปเก็บไว้ในแกลลอรี" สิ่งเหล่านั้นมีทั้งภาพวาด สิ่งประดิษฐ์ และบทกวี (ซึ่งตอนท้ายเล่มมาดามก็บอกเหตุผลของการเก็บงานเหล่านี้ได้จับใจ)

และงานศิลปะนี่เองที่ทำให้ "ทอมมี" ต้องลำบากเพราะเขาไม่สามารถทำได้เลย จนทำให้เขาไม่เคยมีอะไรไปแลกเปลี่ยนที่งานเลยสักครั้งจนคนที่โรงเรียนพากันกลั่นแกล้งเขา แล้วเขาก็จะอาละวาด โวยวายเหมือนคนบ้า แล้ววันหนึ่งครูลูซี ครูผู้ปกครองคนหนึ่งก็บอกเขาว่า "เขาเป็นนักเรียนที่ดีมากคนหนึ่งไม่ว่าเขาจะมีความคิดสร้างสรรค์หรือไม่" แล้วทำให้ทอมมีเปลี่ยนแปลงตัวเอง เลิกเป็คนโมโหร้ายและมีเพื่อน แต่วันหนึ่งครูก็บอกว่าสิ่งที่พูดกับเขานั้นเป็นความผิดพลาด ก่อนที่เธอออกจากโรงเรียนไป

ภาคที่สองคือหลังจากอายุ ๑๘ และเป็นปีสุดท้ายที่เฮลแชมก็จะมีรถมารับเพื่อไปอยู่ตามสถานที่ต่างๆที่ถูกจัดไว้ให้ พวกเขาทั้งสามและเพื่อนในกลุ่มใหญ่ได้ไปอยู่ด้วยกันที่กระท่อม ในฟาร์มเก่าร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งมีเด็กนักเรียนรุ่นพี่จากโรงเรียนอื่นมาอยู่ร่วมกัน ที่นี่ความสัมพันธ์ของเธอกับรูธไม่ค่อยดีนัก เพราะรูธไปทำตัวสนิทกับรุ่นพี่จากโรงเรียนอื่นมากกว่า และพยายามทำตัวเลียนแบบพวกเขาและตัวละครในทีวี แล้วทั้งคู่ก็ห่างกันเรื่อยๆและมีเรื่องผิดใจกัน จนแคธีตัดสินใจเลือกที่จะไปทำหน้าที่ฝึกเป็นผู้แลแล้วจากไปลำพัง แล้วไม่นานหลังจากนั้นรูธก็ตัดสินใจเป็นผู้บริจาคเช่นเดียวกันกับทอมมี

ภาคที่สาม เป็นช่วงเวลาของการบริจาคของนักเรียนที่จบออกมาแล้วคนอื่นๆ และการเป็นผู้ดูแลเต็มตัวของแคธี่ และการได้กลับมาพบกันอีกครั้งของรูธและทอมมีหลังจากผ่านไปหลายปี และการเฉลยเรื่องราวทั้งหมดของโรงเรียนแห่งนี้

เป็นหนังสือที่เราเลือกมาอ่านเพราะอยากอ่านอะไรที่เศร้าสุดๆในบรรยากาศวันฝนตก แต่แล้วหลังจากที่อ่านไปเรื่อยๆก็ไม่มีน้ำตาสักหยด และไม่ได้เศร้าอะไรอย่างที่คาดหวัง มีแต่รู้สึกสงสาร หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มที่เราซื้อมาเพราะอ่านรีวิวแล้วเสียงแตกมีทั้งว่าเศร้ามาก บาดอารมณ์ และเฉยๆ ซึ่งเราเป็นแบบหลัง

ที่ปกหลังบอกว่าเป็น "โรงเรียนแสนพิเศษที่ซ่อนความลับดำมืดแห่งยุคสมัยไว้มากมาย" ทำให้เราเข้าใจหนังสือว่าต้องเป็นโรงเรียนที่เบื้องหลังซ่อนความเลวร้าย แต่จริงๆคือเป็นโรงเรียนสำหรับนักเรียนพิเศษที่มีจริยธรรมหรือดีที่สุดในบรรดาโรงเรียนทั้งหมดของคนพิเศษเหล่านี้แล้ว

สำหรับเราที่สงสาร และเศร้าเบาๆคือเขาก็มีชีวิตแต่ถูกกระทำเหมือนสิ่งของ สร้างมาเพื่อใช้งานทั้งที่เขาก็มีเลือดเนื้อและความรู้สึกไม่ต่างกัน เป็นความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ที่คร่าชีวิตของผู้อื่นได้หมดเพื่อรักษาเผ่าพันธุ์ตัวเอง

*หลังจากที่เราอ่านหนังสือจบก็ไปดูหนังต่อ - หนังจะมีการเล่าที่ชัดเจนกว่าในหนังสือ เล่าเรื่องตรงไปตรงมาไม่ต้องคาดเดา เพราะหนังสือเราจะรู้สึกเหมือนเหล่านักเรียนที่ทั้งถูกบอกและไม่บอกเหมือนที่ครูลูซี่พูดกับนักเรียน ทำให้กว่าจะมั่นใจว่าอะไรเป็นอะไรก็คือท้ายๆเล่ม แต่ก็พอเดาได้มาเรื่อยๆ แต่หนังจะเปลี่ยนให้มีคนมาพูดชัดเจนว่าเธอถูกนำมาที่โลกนี้เพื่ออะไร แล้วจะจากไปเมื่อไหร่ ซึ่งหลังจากดูแล้วมันไม่ละมุนเหมือนหนังสือ เพราะดูหนักกว่า โหดกว่า ในหนังสือมันเป็นการบอกที่ละมุนละม่อม แล้วฉากที่ไปหามาดามเราก็ผิดหวังมาก เพราะในหนังสือพูดไว้ดีมากทำให้เรารักครู กับมาดาม แต่ในหนังนี่พูดไร้เยื่อใยมาก แล้วรูธ เพื่อนนางเอกเท่าที่เราอ่านก็ไม่ได้ร้ายอะไรขนาดในหนัง นางมีมุมริษยาเพื่อนเบาๆแต่ก็มีมุมเพื่อนซี้พอๆกัน มีการเปลี่ยนค่อนข้างเยอะแต่สื่อออกมาถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนกันแค่ขาดความละมุน แต่ว่ามีทำเป็นซีรีย์ญี่ปุ่นด้วย เราว่าอันนั้นน่าจะถอดแบบออกมาจากหนังสือเลยเพราะว่ามีเวลาเล่าเรื่อง และน่าจะเศร้ากว่า*