นายนิรยบาล และนรก
เทวทูต ตอน ต่อจากตอนที่แล้ว
นายนิรยบาลและนรก
พระะสัมมาสัมพุทธเจ้าครั้นได้ทรงแสดงมาถึงจุดนี้แล้ว ยังได้ทรงแสดงนายนิรยบาลเครื่องกรรมกรณ์และสาเหตุแห่งการเข้าถึงนรกต่อไปว่า
"ดูกก่อนภิกษุทั้งหลาย เหล่านายนิรยบาลจะจับสัตว์นรกนั้น ลงโทษ ๕ ประการคือ ตรึงตะปูเหล็กแดงที่มือ ข้างที่ ๑ ข้างที่ ๒ ที่เท้าข้างที่ ๑ ที่เท้าข้างที่ ๒ และที่ทรวงอกตรงกลาง สัตว์นั้นจะประสบกับทุกขเวทนาอันแรงกล้า เจ็บแสบ อยู่ในนรกนั้น และยังจะไม่ตายตราบเท่าที่บาปกรรมของเขา ยังไม่หมดสิ้น" (ข้อ๕๑๒)
ภูเขาถ่านเพลิง
"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เหล่านายนิรยบาลจะจับสัตว์นั้นเอาเท้าขึ้นข้างบน เอาหัวลงข้างล่างแล้วถางด้วยพร้า....จะจับสัตว์นั้นเทียมด้วยรถแล้วให้วิ่งกลับไปกลับมา บนแผ่นดินที่มีไฟลุกติดทั่ว ลุกโพลง โชติช่วง....
จะให้สัตว์นั้นปีนขึ้น ปีนลงซึ่งภูเขาถ่านเพลิงลูกใหญ่มีไฟติดทั่ว ลุกโพลง โชติช่วง..จะจับสัตว์นั้นเอาเท้าขึ้นข้างบน เอาหัวลงข้งล่าง แล้วพุ่งลงในหม้อทองแดงที่มีไฟติดทั่ว ลุกโพลง โชติช่วง....สัตว์นั้นจะเดือดพล่านเป็นฟองอยู่ในกระทะทองแดงนั้น
เขานั้นเมื่อเดือดเป็นฟองอยู่ จะพล่านขึ้นข้างบนครึ่งหนึ่งบ้าง พล่านลงข้างล่างข้างหนึ่งบ้างพล่านไปด้านขวางครึ่งหนึ่งบ้าง จะเสวยเวทนาอันเป็นทุกข์กล้า เจ็บแสบ อยู่ในหม้อทองแดง นั้น และยัง ไม่ตาย ตราบเท่าที่บาปกรรมยังไม่สิ้นสุด" (ข้อ๕๑๓)
นี่คือโทษของผู้ประกอบทุจริตกรรม ลองนึกภาพดูเถิดว่าผู้ที่ประสบสภาพเช่นนั้น จะทุกข์ทรมานขนาดไหน การที่ถูกจับตอกตะปูขึงพืดก็ตาม การเข้าใกล้กองเพลิงก็ตาม เพียงกองเพลิงธรรมดามนุษย์เรายังสู้ไม่ไหว เจอภูเขาไฟลุกท่วมในนรก ลองนึกดูก็แล้วกัน ใครก็ตามที่กำลังประมาทอยู่ ลองมาพิจารณาเรื่องเหล่านี้ไว้บ้างเผื่อว่าจะไม่สายเกินไปที่จะแก้...
มหานรกเปลวเพลิง
จากนั้นพระพุทธองค์ได้ตรัสชี้แจงถึงโทษทันฑ์ ในนรกประการต่อไปว่า "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เหล่านายนิรยบาลจะโยน สัตว์นรกนั้นเข้าไปในมหานรก ก็มหานรกนั้นเล่า มีสี่มุม สี่ประตู แบ่งไว้เป็นส่วนเท่ากัน มีกำแพงเหล็กล้อมรอบ ครอบไว้ด้วยแผ่นเหล็ก พื้นของนรกใหญ่นั้นล้วนแล้วด้วยเหล็กลุกโพลง แผ่ไปตลอดร้อยโยชน์ รอบด้านประดิษฐานอยู่ทุกเมื่อ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย และมหานรกนั้น มีเปลวไฟ พลุ่งจากฝาด้านหน้าจดฝาด้านหลัง พลุ่งจากฝาด้านหลังจดฝาด้านหน้า พลุ่งจากฝาด้านเหนือจดฝาด้านใต้"
|
|
ต่อจากตอนที่แล้ว
กรรมให้ปิดประตูนรก
อีกข้อหนึ่งที่ทรงแสดงต่อไปเกี่ยวกับสภาพของมหานรกและสัตว์ผู้ต้องไปทุกข์ทรมานในมหานรกนั้น เพราะกรรมของตนว่า "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ยังมีอีกที่บางครั้งบางคราวซึ่งเมื่อกาลเวลาผ่านไปยืดยาวนาน ประตูด้านหลังของมหานรกนั้นเปิด... ประตูด้านเหนือเปิด....ปรตูด้านใต้เปิด....
สัตว์เหล่านั้นก็จะพากันรีบวิ่งไปยังประตูนั้นๆโดยเร็ว ก็ถูกไฟไหม้ผิวหนัง ไหม้เนื้อ ไหม้เอ็น ไหม้แม้กระทั่งกระดูกจนเกิดควันตลบ แต่อวัยวะที่สัตว์เหล่านั้นยกขึ้น แล้วจะกลับคงรูปเดิมทันที
ในขณะที่พวกเขาใกล้จะถึงประตู ปรากฎว่าประตูนั้นกลับปิดเสียสนิททันที พวกเขาเหล่านั้นก็ต้องโอดโอยครวญครางประสบทุกขเวทนาอย่างแรงกล้าอยู่ในมหานรกนั้นต่อไป ตราบเท่าที่เขายังไม่หมดสิ้นเวรกรรมที่ได้ทำไว้แล้ว" (ข้อ๕๑๖)
ข้อนี้ลองนึกภาพคนที่หนีน้ำทะเลในคราวเกิดคลื่นสึนามิ ดูเถิดว่าจะโกลาหล อลม่านขนาดไหน แต่ในมหานรก จะยิ่งกว่านั้นอีก เพราะไปทางไหนก็โดนปิดประตูทั้งๆ ที่คาดคิดว่าจะพ้นจากความทุกข์ทรมานนั้น แต่เอาเข้าจริงๆ ก็หาพ้นไปได้ไม่
นรก คูถ (อุจจาระ)
ทรงแสดงลักษณะอาการทรมานในมหานรกนั้นเป็นข้อต่อไป ว่า "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มีอยู่ที่บางครั้งบางคราว โดยล่วงกาลนานไกล ประตูหน้าของมหานรกนั้นเปิด สัตว์นรกนั้นจะรีบวิ่งไปยังประตูนั้นโดยเร็ว ย่อมถูกไฟไหม้ผิว ไหม้หนัง ไหม้เนื้อ ไหม้เอ็น ไหม้กระดูกทั้งหลายจนควัตลบ แต่อวัยวะที่สัตว์นั้นยกขึ้นแล้วจะกลับคงรูปเดิมทันที สัตว์นั้นจะออกทางประตูนั้นได้
แต่ว่ามหานรกนั้นยังมีนรกอันเต็มด้วยคูถ (อุจจาระ) ใหญ่ประกอบอยู่รอบด้าน สัตว์นั้นจะตกลงไปในนรกคูถนั้น และในนรกคูถนั้นมีสัตว์ปากดังเข็มคอยเฉือดเฉือนผิว เฉือนหนัง เฉือนเนื้อ เฉือนเอ็น เฉือนกระดูก แล้วกินเยื่อในกระดูก สัตว์นรกนั้นก็เสวยทุกขเวทนาอันแรงกล้า เจ็บแสบอยู่ในนรกคูถนั้นเขาจะยังไม่ตายไปจากนรกนั้นตราบเท่าที่กรรมที่เขาได้ทำไว้แล้วนั้นยังไม่หมดสิ้นไป" (ข้อ๕๑๗)
"ภิกษุทั้งหลาย และนรกคูถนั้นมีนรกที่เต็มไปด้วยเถ้าถ่านที่มีไฟคุกรุ่นมีขี้เถ้าปิดข้างนอกอยู่รอบด้าน ใหญ่โตมโหฬารประกอบอยู่รอบด้าน สัตว์นรกนั้นจะตกลงไปในกองถ่านเพลิงที่มีขี้เถ้าปกคลุมนั้น ประสบทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส แต่ก็ยังไม่ตายเพราะวิบากกรรมของตน" (ข้อ๕๑๘)
นี่คือผลแห่งการประพฤติทุจริตของคนที่ส่งผลต่อไปถึงนรกหลังจากตายไปแล้ว ลองนึกภาพดูหลุมถ่านเพลิงที่ไม่ต้องใหญ่ถึงขนาดนรกแห่งนี้ว่ามีความร้อนน่ากลัวเพียงใด ผู้นำเสนอเคยสังเกต
แสงอาทิตย์ยามพลบค่ำตอนนั่งเครื่องบินอยู่สูงๆ ที่ส่องทะลุขอบฟ้าขึ้นมาอย่างแดงระยับ ก็พอทำให้เห็นภาพนี้อยู่บ้าง เมื่อมานึกถึงสัตว์นรกนั้นทำให้สงสารที่สุด แต่ก็ไม่มีทางช่วยอะไรได้เลยเพราะนั่นเป็นความรับผิดชอบของเขาเอง ที่เขาจะยอมรับสภาพโดยไม่มีทางหลีกเลี่ยง
โปรดติดตามตอน "ต้นงิ้ว"
|
|
TOP
Create Date : 09 มิถุนายน 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 30 กรกฎาคม 2551 23:30:47 น. |
Counter : 934 Pageviews. |
|
|
|
วันนี้อ่านบล๊อคคุณยายแล้วเครียดนี๊ดนะคะ
เราว่าเป็นคนดี ทำแต่ความดี แล้วทุกอย่างจะดีเองน่ะค่ะ