-ลครชีวิต-














โรงพยาบาลราชวิถีในสมัยแรกๆ
ที่พอเข้าไปก็ได้กลิ่นยาเตะจมูก
แต่ปัจจุบัน มีต้นไม้ ดอกไม้ สวนหย่อมสวยๆ
ที่เห็นแล้วสะบายตา หมอ พยายบาลก็น่ารัก ยิ้มแย้มแจ่มใส
ดูแลเอาใจใส่คนไข้อย่างดี ครอบครัวเรา คือพ่อ แม่ และเรา
ก็รักษาโรคต่างๆจากที่นี่





เราจึงคิดว่านี่คือเรือนตายของเรา


วันนี้มีเรื่องเล่าจากการไปนั่งที่ม้ายาวตรงทางเดินรอให้หมอตรวจ
ที่โรงพยาบาลราชวิถี ใจก็คิดไปเรื่อยเปื่อย ตาก็มองดูคนที่เดินผ่านไปผ่าน
มา คนแล้วคนเล่าแต่ละคนที่มาโรงพยาบาลส่วนมากเป็นผู้สูงวัยทั้งนั้น
มีคนวัยอื่นบ้างคนหนุ่มสาวบ้างที่พา พ่อแม่ หรือญาติๆ
นั่งรถเข็นบ้าง นอนเปลเข็นบ้าง จูงเดินมาบ้าง บางรายมีสาย
อ๊อกซิเยนใส่จมูกมาด้วย เห็นแล้วก็ห่อเหี่ยวหัวใจ





บ้างก็อุ้มลูกที่เพิ่งคลอด หน้าตาก็จะเบิกบานแจ่มใส มีสมาชิกใหม่ในอ้อม
แขนโดยมีเด็กหญิงหน้าตาน่ารักอายุประมาณ 3 ขวบ คงจะเป็นพี่สาวเด็กน้อยนั่นเดินแบบกระโดดนำหน้าไปตลอดทาง ที่น่ารักคือแม่แก
ผูกผมแกละ ให้ 4 แกละ ทั้งที่ผมแกเต็มหัว พออีกสักครู่มีแม่อุ้มน้อง
มีพี่ชายอายุประมาณ 4 ขวบเดินไปคุยไปหัวเราะเบิกบานไปทั้งกลุ่ม
เราเห็นแล้วอดยิ้มไม่ได้ ดีใจไปกับสมาชิกใหม่ของเขาด้วย



ที่สะดุดความรู้สึกเราอย่างแรง มีสองสามราย
รายแรก ภรรยาผอมบางอายุประมาณ เจ็ดสิบกว่า เข็นรถมีสามีที่ผอม
เรียกว่าหนังหุ้มกระดูกนั่ง ผ่านเราไปแบบช้าๆ หน้าตาดูอมทุกข์ไม่เบิกบาน
เขารักกันดูแลกันจนร่างกายอ่อนแรงไปทั้งคู่ เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง
จะหักจะโค่นลงวันใดวันหนึ่งในเวลาอันใกล้นี้ก็ไม่รู้


รายที่สอง ภรรยาจูงสามี ซึ่งร่างกายก็ผ่ายผอมทั้งสองคนอายุรุ่นราวคราวเดียว กับรายแรก หน้าตาเฉย ไม่แสดงอาการใด เดินก้าวสั้นผ่านเราไป

รายที่สาม เป็นคู่สามีภรรยา อายุประมาณ หกสิบ ภรรยาผิวขาวแต่งหน้าสวย ลักษณะ เป็นคนลูกครึ่งไทยจีนดูมีฐานะไม่เหมือนสองรายแรก
จูงสามี ซึ่งมีขาขวารัดไว้ด้วยสายรัดเป็นเปลาะๆเพราะขาข้างขวา
โค้งลีบเล็ก เดินถือไม้เท้าช่วยพยุงอีกแรง
เดินมานั่งใกล้ๆเรา ภรรยาก้มลง ถกขากางเกงของสามีขึ้น
แล้วให้สามีจับไว้จะได้ไม่เลื่อนลงแล้วภรรยาก็ขยายสายรัด
ทีละเปาะทีละเปาะ เพื่อให้เดินสะดวกไม่รัดรึง หรือเสียดสีจนเป็นแผล
พอเสร็จภรรยาก็หันมายิ้มให้ผู้ที่นั่งรอหมอ รวมทั้งเราด้วย แล้วแกก็จูงสามีค่อยๆเดินจากไป

ส่วนเรา ตัวคนเดียว เจ็บป่ายก็มาโรงพยาบาลคนเดียว นี่อายุเราแค่เจ็ดสิบยังช่วยตัวเองได้หากเราแก่กว่านี้ เราจะมีใครมาจูงเรามาโรงพยาบวลไหม ? นะ....
หยุด....หยุด...คิดเรื่องที่ทำให้เศร้าหมองได้แล้ว ถึงยังไง สังคมก็คงช่วยเราเอง คงไม่มี
ใครปล่อยให้ศพขึ้นอืดอยู่คนเดียวหรอกน่า..





ทันใดก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อเรา...ตื่นจากความดิดต่างๆนาๆ จากภาพตรงหน้าของผู้คนที่เดินผ่านหน้าเราไปคนแล้ว คนเล่า....เราจึงลุกขึ้นเดิน
เข้าห้องให้หมอตรวจ...

และเราก็คงต้องกลับมาใหม่ เพราะโรคของคนแก่ เรายังเป็นหลายโรค....
ที่ต้องมาตรวจตามระยะเวลาที่หมอสั่ง




วันนี้จบเรื่องโรงพยาบาล ต่อไปอาจมีเรื่องอื่นๆที่เราอาจจะนำมาเล่าต่อ
อย่าเพิ่งเบื่อเสียก่อนนะ ขอบคุณเพื่อนๆที่อ่านจนจบ





<*div style="text-align:center;font-size:8px;width:150px">
<*script type="text/javascript" src="//blogparts.spark-
atv.com/java/hoshi3.js"><*/script><*a href="//blogparts.spark-atv.com/"><*img src="//blogparts.spark-atv.com/15.jpg" border="0" alt="ブログパーツ"><*/a><*a target="_parent" href="//estheticmaster.net/">エステ<*/a><*/div>











 

Create Date : 29 มิถุนายน 2552
8 comments
Last Update : 30 ธันวาคม 2554 10:24:02 น.
Counter : 5717 Pageviews.

 

คุณพี่ขา ภาพที่เอาไปให้เดี๊ยน ยังไม่ขึ้นเลยค่ะ
ช่วยส่งให้ใหม่นะคะ ขอบคุณมากๆอีกรอบค่ะ



 

โดย: ซองขาวเบอร์ 9 29 มิถุนายน 2552 23:18:39 น.  

 

แวะมาเยี่ยมค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ

 

โดย: อารีรัตน์ 30 มิถุนายน 2552 5:01:00 น.  

 

366128e7c.gif>


สวัสดีค่ะ...แมงปอแวะมาทักทาย...เกิด ก่ เจ็บ ตาย เป็นสัจธรรมของโรค..ค่ะ...สดชื่นเข้าไว้ถ้าใจเราแข้มแข็ง...เดี๋ยวสุขภาพที่ดีก็จะตามมา...แมงปอขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะค่ะ

 

โดย: แมงปอ...ค๊าบบบบ (ไหมพรมสีสวย ) 30 มิถุนายน 2552 16:22:36 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณยาย

พาหนูนิ้มมาเยี่ยมคุณยายด้วย

เห็นด้วยนะคะว่าทุกสิ่งล้วนอนิจจังค่ะ สังขารไม่เที่ยง ยิ่งเดี๋ยวนี้มีแต่โรคแปลก ๆ บางครั้งการที่ยังอายุน้อยก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะยังอยู่ได้อีกนานเสมอไป

คุณยายรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

 

โดย: nam_sila 30 มิถุนายน 2552 17:02:00 น.  

 



โผล่หน้าหวานๆ มาทักทายแล้วนะคะ

สวัสดีค่ะ

 

โดย: คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก 1 กรกฎาคม 2552 12:58:09 น.  

 

แวะมาอ่านบล๊อคค่ะ ชื่อ ติว นะคะว่างๆแวะไปblogเราบ้างนะ

 

โดย: CIA (tewtor ) 13 เมษายน 2554 15:04:57 น.  

 

แวะมาอ่านจร้า bigeye

 

โดย: CIA (tewtor ) 14 เมษายน 2554 0:43:47 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณยาย หนูมาเป็นสมชิคใหม่นะค่ะ รบกวนช่วยแนะนำด้วยค่ะ

 

โดย: นัทค่ะ (ปุยเมฆที่แสนอบอุ่น ) 18 กรกฎาคม 2555 17:18:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ชมพร
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 162 คน [?]




https://www.codetukyang.com/html/testcode.htm





หลังเกษียณเรามีเวลาว่าง
'Internet' แม้จะเป็นเรื่อง
ใหม่ แต่ก็เหมาะกับเรา
"Bloggangเปิดโอกาสให้
เราบันทึกได้อิสระดังใจคุณ"
เมื่อเข้ามาแล้วก็เพลิดเพลิน
มีเพื่อนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน
แวะเวียนมาทักทาย บ้างก็
ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป บ้าง
ก็คงอยู่ ทักทายช่วยเหลือกัน
เราอยากให้ผู้สูงวัยที่มีเวลาว่าง
สมัครเข้ามาเป็นสมาชิกBloggang
กันมากๆจะได้มีเพื่อนๆ เป็นสังคม
Online ที่ไม่จำกัด เพศและวัย




Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
29 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ชมพร's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.