Group Blog
 
<<
กันยายน 2555
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
17 กันยายน 2555
 
All Blogs
 

ถนนสายนี้....มีตะพาบ@64..ไม้ตีพริก..เที่ยวบินสู่ดาวอังคาร






ถนนสายนี้…มีตะพาบ


โจทย์โดย



แม่มดน้อย น้องแพม mastana




“ไม้ตีพริก...เที่ยวบินสู่ดาวอังคาร”







มีน กุสุมา เขียนคำ
















“ ค่ำคืนวันที่ 5 สิงหาคม 2555 ของประเทศสหรัฐอเมริกา

(22:31 PDT)


หรือก็คือเวลาประมาณเที่ยงครึ่งของวันที่ 6 สิงหาคม 2555
ตามเวลาบ้านเรา
ยานอวกาศสำรวจดาวอังคารจะลงจอดบนพื้นผิวดาวอังคาร
และจะมีการถ่ายทอดสดที่ NASA TV ด้วย…
ในงวดนี้จะเป็นโครงการสำรวจดารอังคารเพื่อหาธาตุพื้นฐาน
ที่จำเป็นต่อการดำรงชีพ เช่น น้ำ ครับ
แต่ว่าในอนาคตจะมีเรื่องการสำรวจหาสิ่งมีชีวิตบนดาวอังคาร
และในปี พ.ศ. 2564 ทาง NASA เอง
ก็วางแผนจะส่งมนุษย์ไปยังดาวอังคารด้วยครับ"

.

.



สองหนุ่มสาวนั่งๆนอนๆอยู่ตรงระเบียงบ้าน
จันจิราอ่านออกเสียงดังๆให้คนข้างๆได้ฟังด้วย
ยามเช้าๆอย่างนี้ จึงมีข้อกังขาให้ได้ปุจฉาวิสัชนากัน
เพื่อกระชับความสัมพันธ์
ในแต่ละวัน เรื่องราวก็เปลี่ยนไป หัวข้อในวันนี้คือเรื่องดาวอังคาร
ต่อจากนี้ไปโลกจะเปลี่ยนโฉมหน้ามากมายสักแค่ไหน
มนุษย์ถึงกับออกสำรวจหาถิ่นที่อยู่ใหม่
คล้ายที่โคลัมบัสค้นหาทวีปอเมริกาเชียวหรือ


สังคมที่เน้นการบริโภคเป็นใหญ่ ขยับเข้ามาใกล้ๆทุกที
กำลังจะกลืนกินภูมิภาคในแถบนี้ที่เขามักขนานนามว่าโลกที่สาม
หากว่านำวัตถุมาเทียบเคียงกันแล้วก็น่าจะใช่
แต่หากวัดกันทางด้านจิตใจหรือจิตวิญญาณ
คนที่ยังล้าหลังคือใครกันแน่


จีน อินเดีย เขมร เวียดนาม ลาว พม่า
ที่นับว่ายังมีทรัพยากรทางธรรมชาติอยู่มาก
กำลังจะละลายหายวับไปต่อหน้าต่อตา
ในยุคเศรษฐกิจเฟื่องฟูเช่นนี้



“ตรองคะ”



จันจิราเรียกคนที่นอนเอกเขนกอยู่ข้างๆเขาขานรับเบาๆ



”หือ”



และผงกหัวขึ้นมามอง



“หากว่าพลังงานและทรัพยากรทางธรรมชาติหมดไป
ตรองคิดว่ามนุษย์อย่างเราๆจะทำยังไงดี” ตรองสวนออกมาทันที


“ไปอยู่ดาวอังคารไง ”


ตามด้วยหัวเราะอย่างอารมณ์ดี จันจิรานิ่งไปอีกครั้ง
ตรองตะแคงข้างหันมาเพ่งมองวงหน้าที่ขมวดมุ่นครุ่นคิด


”ตรองคิดว่าจะมีสงครามโลกครั้งที่สามไหม”



คราวนี้จันจิราวางหนังสือกางไว้บนตักหันมาจ้องมองคู่สนทนา
ระหว่างรอคำตอบ เอื้อมหยิบขนมกรุบกรอบเคี้ยวดังกรอบแกรบ
และส่งให้อีกคนที่กำลังหาว อ้าปากกว้าง
ตรองรีบหุบปากในทันที


“ไม่มีหรอกมั๊ง มนุษย์มีบทเรียนจากสงครามมาแล้ว
อาวุธนับวันก็ยิ่งร้ายแรงขึ้น
ขืนสาดเข้าใส่กัน โลกคงหายไปจากกาแลคซี่แน่ๆ
สงครามที่น่ากลัวกว่า น่าจะเป็นสงครามกับธรรมชาติ ลองสังเกตดูสิ
ฟ้าถล่ม ดินทะลาย ภูเขาไฟระเบิด
น้ำท่วม เอย ซึนามิเอย ดั่งพุทธทำนาย มดจะกินฟ้าปลาจะกินดาว”


ตรองปิดปากหาวอีกรอบ



“โลกบางส่วนคงจะจมหายไปคล้ายแอตแลนติคนั่นแหละ“



จันพยักหน้าเห็นด้วย หยิบขนมที่เหลือชิ้นสุดท้ายส่งให้ตรอง
แต่เปลี่ยนใจกะทันหันชักมือกลับ ตรองงับได้แต่ลม
ขนมได้หายเข้าปากจันเป็นที่เรียบร้อย



”หิวยังคะ”



“หิวจันมากกว่า”



พูดแล้วก็หัวเราะลั่นกับสำนวนเลี่ยนๆของตัวเอง จันหันมาค้อน



”อารมณ์ไหนกันละเนี่ย”



“อารมณ์รักเมียไง”ตรองยักคิ้วแผล็บ



“อ้วก… สงสัยจะหิวจนเพี้ยน รอก่อนนะ”

.

.

.




.
.
.

จันเดินหายเข้าไปในครัว คั่วพริกชี้ฟ้ากับหอมแดง
ผสมพริกขี้หนูเพิ่มรสเผ็ดโขลกหยาบๆทำน้ำพริกขี้กา
ซี่โครงต้มบนเตาถ่านกำลังเปื่อยได้ที่
เติมชะมวงลงไปปรุงรสใช้เวลาไม่กี่นาทีก็กินได้
เห็ดหยองวางบนโตกพร้อมพลัก สำหรับสองคน
ตรองช่วยตักข้าวใส่จานแล้วมานั่งล้อมวง



“เรามาลองกินด้วยมือกันดีไหมคะตรอง จันว่ามันน่าอร่อยดี”



จันจุ่มมือในชามใบใหญ่ โหย่งนิ้วหยิบข้าวเข้าปาก
ตรองวางช้อนส้อม ทำตามบ้าง ข้าวร่วงกราว
จันตีมือเบาๆแล้วทำเป็นตัวอย่าง



“โหย่งนิ้วแบบนี้ค่ะไม่ใช่กำซะเต็มมือ
อย่างนั้นเขาเรียกว่าสวาปาม”



ตรองพยายามขยุ้มข้าวใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย
ซดน้ำต้มรสเปรี้ยวๆ เปิบข้าวตามไปอีกคำใหญ่เคี้ยวตุ้ยๆ
จันตักข้าวส่งให้เป็นจานที่สอง



“เมื่อเช้าตรองได้ดูข่าวพยากรณ์อากาศไหมคะ
โลกกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เปลือกโลกกำลังขยับตัว
ทวีปหนึ่งทวีปใดคงจะจมหายไปแน่ๆ ”


ตรองชะงักมือที่กำลังตักหมูชะมวงค้างอยู่อย่างนั้น


”คุณรู้ได้ยังไงน่ะจัน”



“ใครๆก็รู้กันทั้งนั้น
ไม่เคยเรียนประวัติศาสตร์โลกหรือไง
รอยเลื่อนเขาจะเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
ไดโนเสาสูญพันธุ์ไปก็น่าจะด้วยเหตุนี้แหละค่ะ”


ตรองทำสีหน้าขึงขังจริงจังขึ้นมาทันใด ละมือจากอาหารตรงหน้า
(เพราะว่ากินไปสามจานแล้ว จุกจนลุกไม่ขึ้น)
เอามือลูบท้อง(วันแพ็ค)เบาๆ จันเงยหน้ามามอง



”มีเรื่องอะไรเหรอคะตรอง ดูซีเรียสจัง”



“คือมันจุก เอ๊ยไม่ใช่ๆคือว่า...หากเขาส่งตรองไปดาวอังคาร

จันจะว่าอะไรไหม”



จันมีสีหน้าแปลกใจระคนกับไม่แน่ใจ



“ในไม่ช้านี้โลกของเราจะเกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่
นาซ่าต้องการส่งมนุษย์และสัตว์จำนวนหนึ่งไปดาวอังคาร
คล้ายๆเรือโนอานั่นแหละจัน ”



จันทำตาโตอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง



”อย่าล้อเล่นนะตรอง”



“นี่เป็นเรื่องซีเรียส จะล้อเล่นได้ไง เมื่อวานเพิ่งจะประชุมมา
ทางกองทัพเขาไม่ต้องการให้ประชาชนโลกแตกตื่น
คัดสรรเฉพาะผู้ที่ยังใช้ชีวิตอิงอยู่กับธรรมชาติ
อาศัยเทคโนโลยีน้อยที่สุด
กินง่ายอยู่ง่าย เมื่อกลับลงมาใหม่ไม่มีพลังงานเหลือแล้ว
จะสามารถมีชีวิตรอดต่อไปได้ ประเภทกินยากเลือกกิน
นอนกลางดินกินกลางทรายไม่ได้
ไปไหนกลัวมดกลัวแมลง กลัวไส้เดือนกิ้งกือนี่หมดสิทธิ์
ตรองเห็นว่าตรองนี่แหละเหมาะ จึงอยากเสนอชื่อตัวเองไปดาวอังคาร”

จันมองหน้าตรองอย่างชั่งใจ


“ข่าวเมื่อเช้ายังบอกว่าเพิ่งสำรวจไม่ใช่เหรอคะ”จันชักลังเล



“เขาปกปิดบอกไม่หมดหรอก”ตรองทำหน้าขึงขังขึ้นไปอีก



”ตรองไปคนเดียวเหรอ”



คนเริ่มเรื่องนิ่งไปอย่างใช้ความคิด
เพราะเรื่องชักจะยืดยาวไปกันใหญ่ เกรงใจคนอ่าน แฮ่ แฮ่



“ช่ายยยยยย”ตรองลากเสียงยาว



“อ้าว”จันร้องเสียงหลง



“เที่ยวบินนี้ ผู้หญิงเขารับเฉพาะสาวๆอายุไม่เกินยี่สิบปีจ้า
คิดดูสิสาวๆหน้าใสๆวัยกระเตาะขนาบซ้ายขนาบขวา ฮา ฮา”




กว่าที่จันจะไหวตัวทันว่าโดนหลอก ตรองก็กระโดดไปไกลเพื่อไปตั้งหลัก
จันคว้าไม้ตีพริกได้ ขว้างตามไป

“เที่ยวบินไปดาวอังคาร สาวหน้าใส ขนาบซ้ายขนาบขวา
ไอ้บ้าตรอง เมริงตายยยยย”



ไม้ตีพริกพุ่งละลิ่วราวหัวจรวดแหวกกับอากาศเสียงดังวืดดดดดด



"โอ๊ยยยย"





แอมอร







ท้ายเรื่อง เป็นหมวดงานเขียนและบทประพันธ์
ใช้จินตนาการล้วนๆค่ะ
โจทย์พาไปอย่าเพิ่งคิดเป็นห่วงเป็นใยนายตรองนะคะ
เพราะนายตรองยังสบายดี ไม่ได้โดนตีหัวแตก ฮา ฮา
ขอบคุณเจ้าของโจทย์ แม่มดน้อย
น้องแพม mastanaที่ทำให้สนุกสนานสำราญใจค่ะ
ตามอ่านงานของเหล่าตะพาบได้ที่บ้านคุณเป็ดสวรรค์ค่ะ

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=crazylazykoodchi

 





 

Create Date : 17 กันยายน 2555
26 comments
Last Update : 17 กันยายน 2555 20:45:44 น.
Counter : 2471 Pageviews.

 

ท่าทางจะอดไปดาวอังคารเพราะไม้ตีพริก อิอิ

แวะมาเกบลิ้งค์ไปดาวอังคาร เอ๊ย เก็บล้ิ้งค์ไปแชร์ที่กลุ่มค่ะพี่แอมอร
จุ๊ฟๆๆ

 

โดย: ณ ปลายฉัตร 17 กันยายน 2555 10:19:37 น.  

 

แวะมาเก็บลิ้งแล้วครับ เดี๋ยวตามมาอ่าน

 

โดย: เป็ดสวรรค์ 17 กันยายน 2555 13:58:03 น.  

 

เอาเข้าจริง มนุษย์ไม่เคยใช้ทรัพยากรหมดเกลี้ยงจริงๆซักทีหรอกครับ

แบบ เดี๋ยวก้คิดค้นหาทรัพยากรใหม่ๆมาทดแทนเองล่ะครับ

 

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 17 กันยายน 2555 14:23:21 น.  

 

พี่แอมค๊า ตรองบอกหิวจันนะ ไม่ได้หิวข้าวมั้ง

ออกมาได้กับข้าวเพียบเลยนี๊ 555+




เอาไม้ตีพริก ฟาดหัวก็ได้ดาวเห็นเดือนแล้วพี่แอม

เชื่อริน นะเชื่อริน ได้ดาวบนหัวหลายดวงด้วย 555+

 

โดย: Rinsa Yoyolive 17 กันยายน 2555 14:47:25 น.  

 

มาแล้วค่ะ นิคมาเฝ้าบ้านให้ นอนอ่านตะพาบอาบน้ำผึ้งไปด้วย
ตะพาบวันนี้น่ารักหนุมหนิมดีนะคะพี่แอม

ใช้น้องมาเฝ้าบ้านนะคะ
แล้วพี่จะหนีไปดาวอังคารป่าว


.. เมื่อทำลายธรรมชาติไปซะเยอะแล้ว
บางส่วนก็เริ่มจะหันหาธรรมชาติ
แต่ส่วนที่ทำลายก็ทำกันต่อไป ไม่มีเลิก


 

โดย: ที่เห็นและเป็นมา 17 กันยายน 2555 14:59:50 น.  

 

ลองพกไปดาวอังคารก้ดีนะครับ ไม้ตีพริก

เป็นภูมิปัญญาของชาวโลก

 

โดย: เป็ดสวรรค์ 17 กันยายน 2555 17:04:55 น.  

 

แนวคู่รักหวานๆ พี่แอม
เขียนได้หวานๆ สนุก น่่ารักดีค่ะ

ยาวกันเลยทีเดียว น่ารักๆ
จินตนาการกันได้สุดยอดจริงๆเลยนะคะ

ตะพาบ สา ก็นะความฝัน เวลาสั้นๆ เร็วๆ
ฮ่าๆๆๆ คิดไปหลากหลาย ได้แค่นี้เอง
ฝันไป ฝันมา แต่ก็ต้องอยู่กับปัจจุบันค่ะ

คืนนี้ นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ^^

 

โดย: Sawnoy 17 กันยายน 2555 23:11:39 น.  

 

555 บล๊อกนี้ความฝันเยอะจัง ขนาดหิว ..ข้าว
งี้แหละพวกเรา คบกะเป็ดนี่นา

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 18 กันยายน 2555 1:10:27 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม

ขึ้นต้นหว๊านหวาน
พอจบกลายเป็นข๊มขมซะอย่างนั้นเองครับ 5555






 

โดย: กะว่าก๋า 18 กันยายน 2555 6:29:31 น.  

 

จินตนาการอย่างคุณแอมอร
เขียนออกมาลำดับออกมาดี๊ดี
อ่านได้เพลินอยางนี้ อยากเขียนเป็น
บ้างเหมือนกันค่ะ แบบว่างานจินตนาการ
ของตัวเองเรียกว่างัดเอามาเขียนจนงง
ว่าจะสื่ออะไรน่ะค่ะ

 

โดย: JewNid 18 กันยายน 2555 8:32:47 น.  

 

แวะมาอ่านค่ะสนุกจัง เหมือนอ่านนิยายรักกระจุ๋มกระจิ๋มเรื่องนึงเลยค่ะ น่ารักดีค่ะ

มีความสุขวันอังคารค่ะ

 

โดย: กิ่งฟ้า 18 กันยายน 2555 9:55:31 น.  

 

ยถาปิ ทารโก จนฺทํ คจฺฉนฺตํ อนุโรทติ
เอวํ สมฺปทเมเวตํ โย เปตมนุโสจติ
ทยฺหมาโน น ชานาติ ญาตีนํ ปริเทวิตํ

ผู้ที่เศร้าโศกถึงคนตาย ก็เหมือนเด็กร้องไห้ขอพระจันทร์ที่โคจรไปในอากาศ
คนตายถูกเผาอยู่ ย่อมไม่รู้ว่าญาติคร่ำครวญถึง

ใช้สติปัญญาในการพิจารณาทุกสถานการณ์ ตลอดไป...นะคะ



 

โดย: พรหมญาณี 18 กันยายน 2555 10:32:57 น.  

 

คนเรามีความโลภไม่สิ้นสุด และตราบเท่าที่ยังมีการแข่งขันกันก็คงจะยากที่จะหยุดยั้งหลายๆ เรื่องในโลกนี้ มนุษย์มีประสบการณ์จากอดีตเยอะ แต่น่าเสียดายที่หลายๆ ครั้งไม่นำเหตุการณ์ในอดีตมาใช้ให้เกิดประโยชน์

ลงท้ายได้ฮาดีครับ ถ้าโดนจริงหัวแตกได้เลยนะนั่น

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 18 กันยายน 2555 15:34:27 น.  

 

ต้องหาคู่แข่งครับ

ผมจุดตัวเองไม่ค่อยจะติด ช่วงนี้หน้าฝนด้วย

เอิ้กๆ

 

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 18 กันยายน 2555 15:38:03 น.  

 

ฟืนคงจะเปียกนั่นแหละ แหะ แหะ


แอมอร

 

โดย: peeamp 18 กันยายน 2555 15:49:35 น.  

 

ดูข่าวมีการแฉคลิปลับมิต รอมนี่ย์ด้วยครับ

มันหยดติ๋ง

 

โดย: เป็ดสวรรค์ 18 กันยายน 2555 16:37:54 น.  

 

มาตามอ่านงานตะพาบครับพี่แอม

อ่านแล้วเหมือนได้อ่านนวนิยายเลยนะครับ

แหมตรองนี่วอนซะแล้วนะครับ เป็นผมก็หัวแตกไปก่อนจะพูดจบแล้ว 555++

เขียนได้สนุกมากๆครับผม กุ๊กกิ๊กดีจริงๆครับ



 

โดย: วนารักษ์ 18 กันยายน 2555 16:49:07 น.  

 

เที่ยวบินดาวอังคารเที่ยวบินนี้น่ากลัวอะ
มีไม้ตีพริกแหวกอากาศด้วย
55
..
ว่าแต่เขาคุยกันหวานซะ
ฮิ้ววว

 

โดย: แม่อาเดียว IP: 115.67.193.217 18 กันยายน 2555 20:26:48 น.  

 

งานตะพาบหนนี้สนุกสนานจริงๆค่ะอิอิ
มาส่งคุณเอมเข้านอนค่ะ หลับฝันดีนะคะ

 

โดย: กิ่งฟ้า 18 กันยายน 2555 21:31:30 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม





 

โดย: กะว่าก๋า 19 กันยายน 2555 6:42:02 น.  

 

ยถาปิ ปุปฺผราสิมฺหา กยิรา มาลาคุเฬ พหู
เอวํ ชาเตน มจฺเจน กตฺตพฺพํ กุสลํ พหํ

ช่างดอกไม้ ร้อยพวงมาลัยได้มากมาย จากกองดอกไม้กองหนึ่ง ฉันใด
คนเราเกิดมาแล้ว ก็ควรใช้ชีวิตชาติหนึ่งนี้สร้างความดีงามให้มาก ฉันนั้น

มีความสุขกับการทำความดี ตลอดไป...นะคะ



 

โดย: พรหมญาณี 19 กันยายน 2555 9:33:02 น.  

 

พี่แอมค๊า รินอ่านหมดทุกบ้านแล้วน๊าตะพาบ
คงไม่มีบ้านไหนตกหล่นอีกเนาะ

โจทย์ใหม่หลังปี 2012

โจทย์นี้ทำเอางง เพราะว่า อีกไม่กี่เดือนแล้วนี่นา


ได้เวลาไปเที่ยวกันแล้วแม้หน้าฝนนะเนี่ยยังเที่ยวได้อีก
ตราบใดที่มีคนขับรถพาไปก็ถึงไหนถึงกันค่า 555+

เอานิตยสารออนไลน์มาส่งให้ด้วยค่า
วัดท่าซุง อุทัยธานี แม้หน้าฝนแต่ฟ้าสวยได้

อัยย๊ะ !!






 

โดย: Rinsa Yoyolive 19 กันยายน 2555 10:36:38 น.  

 

คิกๆ น่ารักดีค่ะ ขำคู่สามีภรรยา นายตรองนี่วอนตายไม่รู้ตัว
ตามตะพาบมาเยี่ยมค่ะ เอ๊ะ หรือว่า ตามมาเยี่ยมตะพาบ เอาเถอะ เอาเป็นว่า แวะมาเยี่ยมค่ะ

 

โดย: ประกายพรึก 19 กันยายน 2555 16:36:59 น.  

 

มาอ่านตะพาบครับ พี่แอม
55ไม้ตีพริกนี่สรรพคุณมากมายจริงครับ
เขียนเรื่อง สนทนา ชวนน่าอ่านมากครับ

 

โดย: เศษเสี้ยว 20 กันยายน 2555 13:06:23 น.  

 

กร๊ากกกกกกกก!!..กว่าจะอ่านจบนึกว่าเค้าจีบกันพูดยวนๆแบบเน๊จะได้ไปดาวอังคารป่าวไม่รุ..เที่ยวบินมีแต่สาวอายุไม่เกินยี่สิบพูดซ้าวืดดดด!!!!ไม้ตีพริกบินกลางอากาศหลบเกือบไม่ทันเรยนายตรอง..555555+เขียนสนทธนากันสไตล์น่ารักจุ๊กจิ๊กๆแบบนี้พี่แอมขนาดแท้ ชอบๆกดไลท์ๆๆๆๆค่ะ

 

โดย: mastana 22 กันยายน 2555 22:41:52 น.  

 

โจทย์หนนี้ คุณแอมอรก็ยังเขียนได้สนุกค่ะ ชอบ...

กุ๊กกิ๊กน่ารักกำลังพอดี ไม่เลี่ยนหรอกค่ะ

เอ ถ้าเค้าให้ไปสำรวจดาวอังคารจริงๆ เพื่อเตรียมอพยพผู้คนไปอยู่ เพราะบนโลกเราไม่มีที่อยู่จริงๆ จะเป็นไงน้อ...

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 24 กันยายน 2555 15:38:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


peeamp
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]




บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า


.....

สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง


..............^^....
และความสุขในปัจจุบัน

ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้

....^^.....^^......


โดยไม่ต้องรอคอย

ความสุขของอนาคต



ปูปรุง








New Comments
Friends' blogs
[Add peeamp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.