|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ถนนสายนี้.....มีตะพาบ : ไอ ไอ ไอ ไอเลิฟยู
โจทย์โดย กะว่าก๋า
ไอค๊อก ไอแค๊ก ไอกระด๊อก ไอกระแด๊ก ไอเลิฟยู จุ๊ฟ จุ๊ฟ
...........
..........
มีน กุสุมา เขียนคำ
ภควีลากสังขารและสัมภาระลงจากรถแท็กซี่ที่หน้าหัวลำโพง
ทุกครั้งที่มีงานเร่งด่วนเธอมักจะใช้บริการ
สายการบินไทยรักคุณเท่าฟ้า
ครั้งนี้เธอเกรงใจผู้คนที่อยู่บนนั้น
เพราะกระแสเรื่องไข้หวัดนกกำลังมาแรง
ปลายฝนต้นหนาวครั้งนี้ ด้วยเธอโหมทำงานหนักมาทั้งปี
ไม่มีแม้เวลาจะดูแลตัวเอง เธอเริ่มไอ แบบกระแอมเบาๆและถี่กระชั้น
ในช่วงเช้าๆไอยาวจนตัวงอ
ชีวิตของเธอ ผูกติดอยู่กับหน้าจอคอม
อาหารการกิน กินแบบเร่งรีบ ไม่มีสักวันที่จะได้นั่งละเลียดสบายๆ
ผลไม้ ผักสดสีเขียว ไม่ต้องพูดถึง
เจ้านายสั่งอาหารการกินมาให้ถึงปากถึงคอ ประเภทฟาสต์ฟู๊ดทั้งหลาย
แหมมันดูเท่ห์จัง ก็ไม่ต้องเปลืองจานชามช้อน
กินเสร็จแล้วก็ทิ้งกล่อง ไม่ต้องล้างให้เปลืองเวลาทำงาน
เธอแอบค่อยแคะ ทำคล้ายว่าจะเป็นห่วง ที่ไหนได้
ไม่อยากให้ไปเดินฉุยฉาย เสียเวลา
ภควีต้องหอบงานมาลุยต่อที่บ้าน จนแม่และน้องสาวบ่นว่า
อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆแต่ไม่เคยเห็นหน้าเห็นตา
วันนี้เธอต้องจองที่นั่งชั้นสาม ไม่มีเครื่องปรับอากาศ
เป็นที่ที่มีลมโกรก ที่นั่งแข็งโป๊ก แต่ผู้คนก็บางตา
เธอขยับมานั่งคนเดียว อยู่มุมสุดติดกับห้องน้ำ
มีกลิ่นกรุ่นกำจายมาเตะจมูกเบาๆเธอนั่งเงียบ และหลับตา
รถค่อยๆเคลื่อนออกจาชานชาลาหัวลำโพง
อากาศเริ่มเย็น เธอกำลังเคลิ้มๆ
แค๊ก แค๊ก
ภควีตกใจตื่นลืมตา เขาขยับตัวหันไปอีกทาง
"ขอโทษครับ"
"ไม่เป็นไร แค่กๆๆๆค่ะ อิ อิ"
เธอรีบเอาผ้าเช็ดหน้าปิดปาก
เขาหันหน้ามา ตายิ้มแต่ปากมีแมสปิดไว้
ค๊อก ค๊อก แค๊ก แค๊ก แค๊ก แค๊ก ค่อก ค่อก
เขาและเธอผลัดกันไอ ประสานเสียงกันตั้งแต่ออกจากอยุธยา
จนมาถึงลพบุรี หลับๆตื่นๆเขายื่นน้ำมาให้
"จิบซะหน่อย อาจดีขึ้นนะครับ แค๊ก แค๊ก"
เธอรับมาจิบ และกล่าวขอบคุณ เขายื่นเม็ดอมมะแว้งมาให้
ภควีล้วงไปหยิบสเต็บซิลในกระเป๋ามาแบ่ง
"รางเนื้อชอบรางยาค่ะ เห็นคุณย่าเคยบอก
คุณกับฉัน อาจหายเพราะยาคนละชนิดกันก็ได้ เราเอามาแลกกันนะคะ"
เขารับไป และอมไปหนึ่งเม็ด ต่างคนต่างนั่งกันเงียบๆ
ปล่อยให้เสียงรถไฟดังกระฉึกกระฉัก และโยกสั่นไปมา โยกไป โยกมา
คล้ายได้นอนเปล ภควีรู้สึกถึงไออุ่น เธอขยับเข้าไปใกล้ๆ
เขาลืมตาตื่นขึ้นมามอง
ยิ่งดึกก็ยิ่งรู้สึกหนาว ลมจากนอกหน้าต่างพัดเข้ามา
เขาเอื้อมไปดึงหน้าต่าง แง้มไว้เล็กน้อยให้อากาศถ่ายเท
เห็นเธอนั่งกอดอก ขดจนตัวงอ เขาขอเปลี่ยนที่นั่ง
เธอขยับออกมาจากหน้าต่าง เขายื่นเสื้อกันหนาวให้เธอห่ม
"ผมมีอีกตัว คุณสวมไว้เถอะ ค๊อก ค๊อก"
"ขอบคุณค่ะ แค๊ก แค๊ก"
"คุณหลับเถอะ พักผ่อนเยอะๆ คุณแม่ผมบอกว่าเราขาดการพักผ่อน
ร่างกายจึงอ่อนแอ พออากาศเปลี่ยน บางคนก็จาม
บางคนก็ไอ เพราะเป็นภูมิแพ้ แพ้อากาศ แค๊กๆๆๆๆค๊อกๆๆๆๆ"
"คุณย่าก็บอกบ่อยๆเหมือนกันค่ะ แต่งานมันยุ่งนี่คะ
แค๊ก แค๊กๆๆๆๆ แต่คุณย่าก็บอกให้รักตัวเองก่อน
ฉันก็เห็นว่าจริง แต่ก็อดไม่ได้ ต่อจากนี้ไปคงต้องออกกำลังกาย
และ ค๊อกๆๆๆๆ หาเวลารักตัวเองดูแลตัวเอง"
"ขอโทษ พลอยทำให้ แค๊ก แค๊ก คุณระคายคอ เพราะผมชวนคุย"
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันตาสว่างพอดี"
ค๊อก ค๊อก แค๊ก แค๊ก เสียงประสานของการไอดังขึ้นมาอีกรอบ
สองหนุ่มสาวหัวเราะเบาๆ
"ดีนะคะ ที่เราไอเหมือนกัน มานั่งอยู่ด้วยกัน
คนอื่นที่ไม่ได้ไอ คงจะรังเกียจเราแน่เลย"
เขาทำตายิ้มๆพยักหน้าเห็นด้วย
"คุณย่าบอกว่า อาการแพ้อากาศ หวัดไม่มีเชื้อหรอกค่ะ
เป็นการไอที่ไม่แพร่กระจายเชื้อไวรัส
ไม่ติดต่อกันทางอากาศ เป็นเพราะร่างกายอ่อนแอ
และขาด แค๊ก แค๊ก ขาดวิตามินซี ขาดการออกกำลังกาย ค๊อก ค๊อก"
"ยิ่งพูดก็ยิ่งไอ แค๊ก แค๊ก แต่ผมชอบฟังเสียงคุณนะ ฮา ฮา"
เสียงหัวเราะผ่านแมส ทุ้มนุ่มน่าฟัง
"ฉันก็ชอบเสียงหัวเราะของคุณจัง แค๊ก แค๊ก"
"ไม่ติดต่อกัน ไม่ต้องสวมแมสก็ได้นี่คะ"
เพราะเธออยากเห็นหน้าเขาเต็มๆ
"ผมกลัวผู้คนที่กำลังแตกตื่นกับไข้หวัดนก เลยปิดเอาไว้
ใครจะรังเกียจเราไหม เราก็ไม่รู้ เพื่อความสบายใจ ปิดไว้ซะหน่อย"
ภควีอยากเห็นใบหน้าเขาเต็มๆแต่ต้องผิดหวัง แอบพูดเบาๆ
"ไม่สำเร็จแฮะ แค๊ก แค๊ก"
"อะไรนะครับ คุณพูดว่าไง"
"เปล่าค่ะ แค๊กๆๆๆๆ"
เธอเอาผ้าเช็ดหน้าปิดปาก แอบยิ้มจนตาโตๆนั่นหยี
เขาหันมาเห็นพอดี เลิกคิ้วคล้ายๆถามว่าขำอะไร เธอสั่นหน้า
แกล้งหลับตา และกระชับเสื้อมากอดไว้
เขามองเธอจนเพลิน เธอลืมตา ตาสบตา เธอรีบหลับตาปี๋เพราะอาย
กระฉึก กระฉักๆๆๆ ตึกๆตักๆ นั่นคือเสียงของหัวใจ
"หลับแล้วเหรอ"
เขากระซิบใกล้ๆ
"ผมหิวจัง ว่าจะไปที่รถเสบียง คุณจะเอาอะไรไหม
ค๊อก แค๊ก ค๊อก ค๊อก"
เธอลุกพรวดอย่างว่าง่าย
"ไปค่ะ ค๊อก ค๊อก"
สองหนุ่มสาว เดินเคียงกันไปที่รถเสบียง ที่อยู่โบกี้ถัดไป
ผู้คนกำลังหลับไหล เพราะค่อนข้างดึก
แต่ก็ยังมีที่นอนไม่หลับ มานั่งจิบกาแฟอยู่สองสามคน
"คุณหิวไหม ของผมขอกาแฟดำสักแก้ว"
"ฉันขอน้ำมะนาวค่ะ น้ำแข็งไม่ต้องนะคะ"
เธอใจเต้นเมื่อเห็นเขาถอดแมสออก
ไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะหล่อเหลาราวพระเอกในเทพนิยาย
แค่อยากเห็นหน้าเขาเต็มๆสักครั้ง
เพราะเขาเป็นเพื่อนร่วมทางที่แสนดี
ตายิบหยึ แถมตี่ๆของเขา เข้ากับหน้ายาวได้ดี
ก็เทรนด์เกาหลี กำลังมาแรง
เธอพยายามจะมองให้เขาหล่อ แต่เขาก็หล่อในความรู้สึก
หน้าผากโหนกๆน่าจะปาเข้าไปสองแสนห้า ทำให้โหงวเฮ้งของเขาดี
ดูสิเธอนึกเข้าข้างเขาอย่างแรง
เธอและเขาผลัดกันเล่าเรื่องราวของกันและกัน
คล้ายรู้จักกันมาเนิ่นนาน
จนเวลาผ่านไป และถึงจุดหมายปลายทางในที่สุด
เขามีประชุมสัมมนาที่เชียงใหม่สามวัน
เธอต้องพาแขกของทางบริษัททัวร์ทั่วเมืองเชียงใหม่
นัดกันไว้ ว่าขากลับ พวกเขาจะกลับทางรถไฟ และมาเจอกันใหม่
จู่ๆอาการไอ ก็หายไปซะเฉยๆ
หรือนี่คือปาฏิหาริห์ ที่นำพาให้คนสองคนที่ไม่คุ้นเคย
มาพบกันในที่ที่ ไม่น่าจะมาพบกันได้
ระหว่างแยกย้าย เขาหันมาโบกมือให้
และนึกขอบใจ อาการไอ ที่ส่งให้เขาได้มาพบเธอคนนี้
เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร ก็ปล่อยให้มันเป็นไป
แต่วันนี้ที่ได้รู้คือ.....
"ไอค๊อก ไอแค๊ก ไอกะด๊อก ไอกะแด๊ก ไอเลิฟยู จุ๊ฟ จุ๊ฟ"
แอมอร
ท้ายเรื่อง เป็นครั้งแรกที่คิดอะไรก็คิดไม่ออก
นั่งคิดตั้งแต่เมื่อคืน เขียนแล้วลบ ลบแล้วเขียน
แล้วเลยหนีไปนอน ตื่นมาเมื่อตอนเช้า ด้นกันสดๆไปเลย
สดใหม่จากเตา หอมกรุ่นชวนกิน หมดไปหนึ่งโครงการ
ครั้งนี้ ต่อมในสมองอักเสบคล้ายจะเป็นหมัน ครั้งหน้าไม่รู้เหมือนกัน
จะเป็นหมันแบบถาวรหรือเปล่าก็ยังไม่รู้
หากเพื่อนสนใจ จะมาเดินด้วยกัน ไม่ต้องทำหมัน
เชิญอ่านธรรมนูญบล็อกที่บ้านคุณเป็ดสวรรค์ได้เลยค่ะ
แอมอร
| Create Date : 06 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 6 ธันวาคม 2553 9:07:17 น. |
|
34 comments
|
| Counter : 1590 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: JewNid  วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:10:02:49 น. |
|
|
|
| โดย: I_sabai วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:10:20:57 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:11:07:00 น. |
|
|
|
| โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:12:15:53 น. |
|
|
|
| โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:12:25:54 น. |
|
|
|
| โดย: deeplove วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:13:47:31 น. |
|
|
|
| โดย: MeMoM วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:14:02:24 น. |
|
|
|
| โดย: พธู วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:14:08:45 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:14:23:00 น. |
|
|
|
| โดย: JohnV วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:15:16:52 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:15:33:51 น. |
|
|
|
| โดย: Gunpung วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:15:42:42 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นดอย วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:17:52:15 น. |
|
|
|
| โดย: SongPee วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:19:12:25 น. |
|
|
|
| โดย: SongPee วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:19:14:24 น. |
|
|
|
| โดย: ลุงแว่น วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:19:22:31 น. |
|
|
|
| โดย: มัจฉานุ @ mutcha_nu (mutcha_nu ) วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:19:52:51 น. |
|
|
|
| โดย: SongPee วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:21:13:27 น. |
|
|
|
| โดย: SongPee วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:21:32:05 น. |
|
|
|
| โดย: mastana วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:21:56:27 น. |
|
|
|
| โดย: is_ninja วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:22:25:00 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:22:54:41 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:23:01:21 น. |
|
|
|
| โดย: SongPee วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:23:24:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^....
และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
จะมีอาการตะงิดกับอาการไอของ 2 หนุ่มสาว
หรือเปล่าหนอ หรือว่าจะเริ่มมาไอค่อกๆ แค่กๆ
เป็นเพื่อนกันก็ไม่รู้ค่ะคุณแอมอร
งานด้นใหม่ อ่านกันเพลินๆ ไม่รู้สิค่อ
อ่านไปแล้วเกิดอาการอยากไอ ๆๆๆๆๆ
เลิฟยูซ๊าแร่วววว ^^