|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ถนนสายนี้.....มีตะพาบ : หนังสือที่ไม่เคยเปิดอ่าน
ฟ้ากระจ่างนั่งทอดดถอนใจอย่างรู้สึกเบื่อหน่าย
เกมไม่มีเล่น เน็ตไม่ต้องพูดถึง ไฟฟ้ามีแต่ไฟปั่นกับแสงจากเทียน
มีไฟฉายกระบอกเดียวก็หรูแล้วในสถานการณ์แบบนี้
"ทำตัวให้เป็นประโยชน์กับเขาบ้าง
นั่งเศร้าโศกเสียดายของก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร
ข้าวของทรัพย์สมบัติ ไม่ตายก็หาใหม่ได้
ฟ้าครึ้ม ไปช่วยเขาไป"
"หนูชื่อฟ้ากระจ่างนะแม่ ไม่ใช่ฟ้าครึ้มซะหน่อย
ผิวสีน้ำผึ้งแบบนี้ ป้าแอมบอกว่าชาติที่แล้วเคยเป็นนางฟ้า
อยู่ใกล้พระอาทิตย์ ผิวก็เลยเข้มไปหน่อย แต่หนูผิวเนียนละเอียด
ป้าแอมบอกว่า ดีกว่าขาวแล้วหยาบขรุขระๆ"
"จ้า นางฟ้าผิวเนียนของแม่ "
ฟ้ากระจ่างบ่นกระปอดกระแปด แต่ก็ไปอย่างเต็มใจ
หลายวันที่ผ่านมาเธอได้แต่เตร็ดเตร่ไปช่วยอาสาสมัครจัดของลงถุง
ตักข้าวใส่กล่อง และติดเรือออกไปตระเวนหาผู้ประสบภัยน้ำท่วม
ที่ยังไม่ยอมละทิ้งบ้านเรือนออกมา
เรือที่มีจำนวนอันน้อยนิด ไม่เพียงพอต่อการนี้
เธอซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ประสบภัย คุ้นเคยกับคุณป้าคุณยายในละแวกนี้ดี
เข้าไปเกลี้ยกล่อม ให้ทุกคนอพยพมารวมกันที่ศูนย์แห่งนี้
เพื่อสะดวกแก่เจ้าหน้าที่ในการให้ความช่วยเหลือ
บ่ายวันนี้เธอเพิ่งจะมีเวลารื้อค้นสมบัติในกระเป๋า
ว่าเธอได้ฉวยเอาอะไรมาบ้าง
ครั้งสุดท้ายที่นึกได้ ระหว่างที่มวลน้ำก้อนใหญ่เข้าถล่มบ้านเธอ
แม่ตะโกนเรียกเสียงดัง อุ้มทีวีวิ่งหน้าตั้งออกไปจากบ้าน
แล้วแกก็นั่งเป็นลมอยู่ตรงถนน ได้ทีวีมาเครื่องเดียว
เธอเหลี่ยวไปดูแม่ก็กระโดดรวบโน๊ตบุ๊คและหนังสืออีกหอบใหญ่
วิ่งตามกันมาติดๆสองคนแม่ลูกยังมีแก่ใจ
นั่งหัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง เพราะไม่ได้หยิบฉวยเงินทอง
หรือแม้แต่ของกินติดตัวมาแม้แต่นิดเดียว
นี่แหละหนาเวลาคนตื่นตระหนก มักขาดสติ
ทำอะไรไปโดยไม่รู้ตัว
แม่ตอนนี้ต้องผันตัวเองไปเป็นแม่ครัว แม่บอกว่าดีกว่านั่งกลุ้มใจไปวันๆ
พ่อออกไปช่วยเขาขนทรายกรอกใส่กระสอบเพื่อกั้นน้ำที่เอ่อขึ้นมา
ระหว่างพักฟ้ากระจ่างหยิบหน้งสือที่เธอฉวยติดมือออกมา
นั่งเพ่งพินิจ เธอไม่เคยสักนิดที่คิดจะเปิดอ่าน
มันไม่ใช่แนว
แต่วันนี้เธอมีเวลาที่มากมาย ได้มีเวลาละเลียดอ่าน
อะไรหนอ แทรกอยู่ที่หน้ายี่สิบสาม เธอหยิบขึ้นมาอ่าน
"ทุกคนมีใคร ในใจเสมอ"
โปสการ์ดใบนี้ของใครกันล่ะเนีย เธอบ่นงึมงัมในลำคอ
แม่ที่เอนหลังอยู่ข้างๆผงกหัวขึ้นมามอง
ฟ้ากระจ่างยื่นให้แม่ดู
"โปสการ์ดน่ะแม่ มันมาอยู่ในหนังสือของหนูตั้งแต่เมื่อไหร่"
"ใครเขาให้มาลองนึกดีดีสิลูก"
"หนูจำไม่ได้เลยแม่ หรือว่ามันแทรกอยู่ในหนังสือตั้งแต่แรก
ตั้งแต่พี่ต้นให้เป็นของขวัญวันเกิด
ก็ไม่เคยเปิดอ่านสักที"
เธอพลิกอีกด้านออกมาอ่าน
ในที่
ที่หนาวเย็น ยังรู้สึกอบอุ่น
ในที่
ที่อันตราย ยังรู้สึกปลอดภัย
ในที่
ที่เหนื่อยล้า ยังมีแรงใจ
ในที่
ไม่มีใคร ยังมีเธอ
บทนี้เขียนที่ภูกระดึง
แหง่วววววว
ร่มสีแดงสะท้อนใบหน้า เลือดสาวลูบฉีดทำให้แก้มแดงสุกปลั่ง
"ฟ้าครึ้มเป็นอะไรหน้าเขียวเชียวลูก"
เธอยื่นโปสการ์ดให้แม่อ่าน
"ไม่อ่านๆแม่ไม่มีแว่น มองไม่เห็น"
"แบบนี้มันหมายความว่ายังไงคะแม่"
"ก็อ่านมาสิจ๊ะ "
แม่ฟังข้อความแล้วหัวเราะชอบใจ ที่ฟ้าครึ้มของแม่ก็มีเสน่ห์ไม่เบา
พ่อเดินมานั่งสมทบ พอรู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็หัวเราะอีกคน
"นี่แหละน๊า เขาว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น
ยังมีคนเห็นรูปทอง ที่ซ่อนอยู่ข้างใน แล้วไม่รู้ตัวเลยหรือไง
ว่าเขามีใจให้เรา"
ฟ้าสั่นหน้าผมเผ้ากระจาย ทำปากจู้
"เห็นทำท่าเก๊กๆเฉยๆ ใครจะไปรู้คะพ่อ"
ต๊อด ต๊อด ต๊อด
ฟ้ากระจ่างใจเต้นตูมตาม ที่เห็นชื่อผู้ที่โทรมา
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหู
"ฟ้า ฟ้า พี่กำลังอยู่ที่หน้าศูนย์ ฟ้าอยู่ตรงไหนครับ
คนเยอะแยะไปหมด เดินออกมารับพี่ด้วย"
"พี่ต้นมา ทำยังไงล่ะแม่ เสื้อผ้า หน้า ผม โทรมสุดๆ"
"ยัยฟ้า ไม่ต้องทำอะไรหรอกลูก เป็นตัวเองนั่นแหละ
ลูกพ่องามมาจากภายใน"
"สวยสุดๆต้องขุดขึ้นมาดูใช่ไหมคะพ่อ"
"แม่อ่ะ ไม่ให้กำลังใจกันเลย"
"ไปรับพี่เขาเถอะลูกเดี๋ยวพี่ต้นจะรอนาน"
ฟ้ากระจ่างนึกขอบคุณน้ำท่วม
ที่ทำให้เธอได้มีโอกาสอ่านหนังสือเล่มนั้นเจอโปสการ์ดสำคัญ
และความในใจของใครบางคน
แอมอร
ท้ายเรื่อง ใหม่สดจากเตาตามเคยอีกแล้วท่านผู้ชม
เรื่องจริงผสมจินตนาการนำมาผสมผสานกัน
จนมาเป็นตะพาบลอยแก้วถ้วยนี้
วันนี้มีประชุมตลอดบ่าย ฝากท้กทายกันไว้ตรงนี้ก่อนนะคะ
| Create Date : 12 ตุลาคม 2554 |
| Last Update : 12 ตุลาคม 2554 8:23:51 น. |
|
41 comments
|
| Counter : 2202 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กิ่งฟ้า  วันที่: 12 ตุลาคม 2554 เวลา:11:35:29 น. |
|
|
|
| โดย: kapeak วันที่: 12 ตุลาคม 2554 เวลา:14:25:29 น. |
|
|
|
| โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 12 ตุลาคม 2554 เวลา:16:28:45 น. |
|
|
|
| โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 12 ตุลาคม 2554 เวลา:18:08:53 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 12 ตุลาคม 2554 เวลา:21:57:53 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 12 ตุลาคม 2554 เวลา:21:58:59 น. |
|
|
|
| โดย: mastana วันที่: 12 ตุลาคม 2554 เวลา:23:14:41 น. |
|
|
|
| โดย: panwat วันที่: 12 ตุลาคม 2554 เวลา:23:47:28 น. |
|
|
|
โดย: เป็ดสวรรค์  วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:0:58:51 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:6:07:39 น. |
|
|
|
| โดย: JinnyTent วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:10:51:14 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:12:44:09 น. |
|
|
|
| โดย: tifun วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:17:12:27 น. |
|
|
|
| โดย: โสมรัศมี วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:17:46:24 น. |
|
|
|
| โดย: คล้ายดาว วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:22:10:27 น. |
|
|
|
| โดย: mastana วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:23:37:42 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 ตุลาคม 2554 เวลา:6:06:35 น. |
|
|
|
| โดย: ปันฝัน วันที่: 14 ตุลาคม 2554 เวลา:16:52:08 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 ตุลาคม 2554 เวลา:20:10:13 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:6:02:20 น. |
|
|
|
| โดย: Calla Lily วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:8:30:41 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:9:26:33 น. |
|
|
|
| โดย: raya-a วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:17:58:24 น. |
|
|
|
| โดย: พายุสุริยะ วันที่: 15 ตุลาคม 2554 เวลา:22:17:42 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 ตุลาคม 2554 เวลา:6:00:16 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 ตุลาคม 2554 เวลา:7:38:10 น. |
|
|
|
| โดย: พายุสุริยะ วันที่: 16 ตุลาคม 2554 เวลา:11:45:16 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ตุลาคม 2554 เวลา:6:23:42 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 ตุลาคม 2554 เวลา:6:06:12 น. |
|
|
|
| โดย: พี่นู๋อ้อ (pinuaoo2006 ) วันที่: 18 ตุลาคม 2554 เวลา:10:57:24 น. |
|
|
|
| โดย: เจียวต้ายครับ (เจียวต้าย ) วันที่: 18 ตุลาคม 2554 เวลา:13:07:30 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 ตุลาคม 2554 เวลา:6:13:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^....
และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
มองตาก็รู้ใจอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ อิอิ
เขียนเรื่องได้เข้าสถานการณ์น้ำท่วมกันทันทีจากเตาเลยพี่แอม
แต่แต่งหน้าฟ้ากระจ่างให้สวยหน่อยก็ดี
สวยจากภายในอะใช่
แต่ข้างนอกก็คือสวยความมั่นใจ 555