153

โจทย์คุณต่อ toor36

พักร้อน

มีน กุสุมา เขียนคำ

หลังจากที่มนุษย์บ้างานสองคนลาพักร้อนอยู่บ้านพร้อมกัน

เมื่อเสียงโทรศัพท์ดัง ปราณก็ขับรถออกจากบ้านไป

ปล่อยให้ไอริลกินข้าวเดียวดายตามลำพัง

ค่ำคืนอันร้อนอบอ้าว ปราณกลับเข้าบ้าน เมื่อเกือบเที่ยงคืน

แสงไฟหัวเตียงยังส่องสว่าง

ไอริลหลับไปพร้อมกับหนังสือ เป็นภาพที่คุ้นชิน

ปราณยืนมองไอริลเพียงชั่วครู่ แล้วตัดสินใจอุ้มเธอลงจากเตียง

กระซิบข้างหูเบาๆ“ไปนอนต่อในรถนะคุณ”

หญิงสาวลืมตาขึ้นมาด้วยความแปลกใจ

“คุณจะพาฉันไปไหนคะ”

เขาไม่ตอบ วางเธอลงตรงเบาะหลัง คลี่ผ้าแพรบางๆมาห่มให้ 

:

:

เสียงคลื่นกระทบชายหาดดังเบาๆปลุกให้ไอริลลืมตา

อาบแสงจันทร์ข้างแรม

เขาดึงเธอเข้ามาชิดใกล้ สัมผัสถึงลมหายใจอุ่นๆ

ภายในไม่กี่วินาทีบรรยากาศที่แสนหวานก็พลันมลายหายไป

ในความสลัวลาง เธอรู้สึกเคว้งคว้างว่างเปล่า

สัมผัสถึงความเดียวดาย สะอึกสะอื้น น้ำตาเต็มหน้า

“ปราณ ปราณ อย่าไปนะปราณ ”

 เสียงนั้นปลุกชายหนุ่มที่นอนข้างเขาหันมาเขย่าตัว 

ปลุกเธอให้ตื่นจากฝันร้าย ไอริลสะอื้นไห้แล้วหลับต่อ

.......

พระอาทิตย์กำลังจะโผล่พ้นน้ำ สาดแสงสีส้มจางๆ

เข้ามาทางหน้าต่าง อากาศสดๆท้องทะเลสงบ

ไอริลขยับตัว จะลุกจากที่นอน แต่ปราณดึงตัวไว้

“วันนี้เป็นวันหยุดพักร้อนจะรีบไปไหน 

คุณนอนต่ออีกแป๊บก็ได้นะ”

เพียงชั่วครู่บริกรชื่อว่าปราณ นำอาหารมาเสริ์ฟให้ถึงเตียงนอน

”อาหารเช้าพร้อมแล้วท่านหญิง”

“ทำอะไรคะปราณ ”

“ทำทุกวันให้เหมือนเป็นวันสุดท้ายของเราไง”

เสียงเขากระซิบแผ่ว สายตาเป็นประกาย

งานดูดเอาช่วงเวลาของความสุขของเราไปจนหมดสิ้น

นานเท่าไหร่แล้ว ที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้

วันหยุดพักร้อนผ่านไปอย่างรวดเร็วคล้ายติดปีก

เธอกอดเขาไว้แนบแน่น 

In the blink of an eye Just a whisper of smoke

You could lose everything

I'm gonna love you like I'm gonna lose you

เมื่อความรักโบยบิน พรุ่งนี้ไม่มีอะไรแน่นอน

..................................

งานเขียน-บทประพันธ์

Create Date : 21 เมษายน 2559
Last Update : 22 เมษายน 2559 13:15:30 น.		28 comments
Counter : 1427 Pageviews.
Share Tweet