ถนนสายนี้.....มีตะพาบ : keep on the way ตอนที่แล้ว ความตอนที่แล้ว ก้านและรวิ พวกเขาต่างอยู่คนละเวลา รวิเป็นคนในปัจจุบัน ส่วนก้านเป็นคนในอดีต เขาทั้งคู่อยู่ห่างกันราวห้าสิบปี สัมผัสและลิ้มรส โดยอีกคนเป็นสื่อ ต่างมองเห็นสิ่งต่างๆ โดยผ่านสายตาของอีกคน เงาสะท้อนในน้ำ และกระจกเงาทำให้พวกเขาเห็นหน้ากันและกันได้ รวิกลับไปเรียนต่อ เรื่องที่แต่งงานนั้น ที่แท้เป็นเพียงแค่ความฝัน ติดตามอ่านกันในตอนต่อๆไปค่ะ โจทย์โดยคุณกะว่าก๋า ตอน V V V มีน กุสุมา เขียนคำ ณ ค่ำคืนหนึ่ง ในต่างแดนอันแสนไกล รวิสวมชุดราตรีสีขาวงาช้าง ปล่อยจีบเป็นริ้วพริ้วๆตรงหว่างอก เห็นไหล่เรียบเนียน เนินเนื้อใสกระจ่าง ปล่อยผมยาวสลวย เป็นเกลียวตรงปลายคล้ายเจ้าหญิง วันนี้เป็นวันที่ทางมหาวิทยาลัยจัดงานส่งท้ายบายจูเนียร์ เธอเป็นรุ่นน้องวัยกระเตาะ ถือเป็นหน้าที่ที่ต้องไป “สวยแล้วเจ้าหญิง “ ”อุ๊ย มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะพี่ก้าน " “เพิ่งมา" รวิยิ้มเอียงอาย กระโดดไปแอบอยู่ข้างกระจก “เดินมาตรงนี้สิ พี่จะได้มองจ๋าให้เต็มตา” รวิเดินมาหยุดยืนอย่างว่าง่าย เห็นก้านยืนสง่าอยู่ในนั้น ก้านนิ่งตะลึงมอง ต่างคนต่างจ้อง รวิเขินอาย ก้านยื่นมือแต่ถูกกระจกกั้นไว้ รวิยื่นมือออกไป สัมผัสได้แต่เพียงพื้นผิวกระจกเย็นๆ คล้ายอยู่กันคนละฟากของห้อง ต่างคนต่างมองไม่วางตา ”ในงานเลี้ยงพี่ก้านไปกับจ๋านะคะ “ รวิเอ่ยออกมาแก้เขิน ”จะดีเหรอ พี่ไม่อยากบาดตา เผื่อหนุ่มๆมาล้อมหน้าล้อมหลัง “ ก้านส่งสายตาจับจ้อง รวิก้มหน้าหลบสายตาไม่กล้ามองเพราะอาย ”ก็จ๋าอยากให้พี่ไปด้วยไม่ได้ต้องการใคร” ”แล้วเผื่อมีใครมาโค้งไปเต้นรำพี่จะต้องสบตากับเขาใช่ไหม” ก้านสัพยอกออกไป ”ตามใจไม่ไปก็ไม่ไป ก็บอกแล้วไงว่าไม่เต้นกับใครทั้งนั้น” ”โธ่พี่กระเซ้าเล่น ไม่เห็นต้องงอน ยังไงก็ต้องรักษามารยาทไว้ก่อน จะเต้นก็ตามใจ พี่ก็พูดไปงั้น ไม่ต้องงอนนะคนดี” รวิยิ้มออก เติมลิบมันอีกนิด เดินออกมาเจอโจและเรเชลรออยู่ โจเปิดประตูรถให้สาวๆเสียงทักทายวุ่นวายกันใหญ่ สำรวจชุดรวิ แล้วเอ่ยปากชม รวิบอกว่าชุดนี้เป็นฝีมือของคุณป้า เมื่อครั้งที่กลับเมืองไทย คุณป้ากลัวว่าสาวไทยร่างเล็กอย่างเธอ จะหาไซด์ไม่ได้ เลยออกแบบตัดเย็บให้เอง หน้าอาคารเรียนหลังใหญ่ แปลเปลี่ยนใหม่ไว้เป็นที่จัดงาน ไฟตามทางส่องสว่างราวงานรางวัลออสการ์ ทุกคนเฮฮาแต่งตัวสวยหล่อกันสุดฤทธิ์ รวิเดินไปบนพรมราวเจ้าหญิง แสงแฟรชสาดเข้าใส่ไม่หยุด รวิยิ้มสวยราวกับนางแบบเดินบนแคทวอร์ค เพื่อนๆเดินขนาบข้างโพสต์ท่าสวยหล่อไปตามทาง จนเจอโถงใหญ่ที่เขาจัดงาน รวิแอบกระซิบ ”พี่ก้านยังอยู่ไหมคะ” ”ยังอยู่จ้ะ “ ”จ๋าจะเอาอะไรให้ดื่ม “ รวิเดินลิ่วไปที่บาร์เครื่องดื่ม สั่งพั้นท์มาหนึ่งแก้วแล้วจิบ ”อร่อยมั๊ยคะพี่ก้าน “ ก้านลิ้มรสพั้นท์โดยผ่านปลายลิ้นของรวิ “อร่อยดี และนี่เขาทำยังไง” ”เขานำน้ำผลไม้หลายชนิดค่ะ มีส้ม มะนาว น้ำสับปะรด บางทีก็มีน้ำแตงโม แล้วแต่ว่าจะเรียกว่าพั้นท์อะไร ก็ใส่ผลไม้ชนิดนั้นมากหน่อย หากชอบให้มีแอลกอฮอล์เล็กน้อย ต้องใส่เหล้ารัมลงไปค่ะ ”จ๋าไม่กลัวเมาเหรอ” ”นิดเดียวไม่ถึงกับเมาหรอกค่ะ” หนุ่มสาวสนุกสนาน จับคู่เต้นรำ บ้างนั่งคุยกันที่โต๊ะ เสียงหัวเราะต่อกระซิก สดใส รวิเลี่ยงมาอยู่โต๊ะตรงระเบียง เพื่อกันหนุ่มๆมาขอเต้นรำ หนุ่มทอมรูปหล่อ นักฮ็อกกี้มือฉมังของมหาวิทยาลัยเดินถือแก้วบรั่นดี มายืนเท่ห์อยู่ตรงหน้า เพื่อนๆสะกิดรวิให้หันไปมอง ทอมโค้งอย่างสุภาพ วางแก้วไว้บนโต๊ะ แล้วยื่นมือมาเชิญชวน รวิลังเล ”อย่าเสียมารยาท ไปเถอะ” เสียงก้านดังแว่วอยู่ในหู "พี่เชื่อใจ ว่าจ๋าจะไม่เดินออกนอกเส้นทาง ยังไงก็ดูแลตัวเองได้" นั่นคือคำพูดประโยคสุดท้าย ก่อนที่สัญญานการติดต่อจะหายไป ........เมืองไทย พุทธศักราช 2504........ “ก้าน ทำไมหน้าแดงยังกับลูกตำลึงสุกเลยวะ นี่ไม่สบายหรือว่าแอบไปซดเหล้าโรงมาละเนี่ย” น้าแสงจันทร์ส่งเสียงโวยวาย จนน้ายักษ์ที่กำลังถักแหต้องวางมือแล้วเดินมาดู “เออ ข้าก็ว่าหน้ามันแดงก่ำ แถมหัวยังอุ่นๆ ไม่สบายหรือเปล่าวะก้าน” ก้านพยักหน้า ในหัวหมุนติ้วๆ เพราะไม่เคยแตะแอลกอฮอล์มาก่อน “ผมไปนอนก่อนนะน้า ” ”เออๆไม่ไหวก็ไปนอนซะ” ก้านล้มตัวลงนอน หูยังแว่วเสียงดนตรี และเสียงหัวเราะของรวิดังอยู่ไกลๆ รวิเป็นสาวยุคใหม่ ที่บ้านมีงานจัดเลี้ยงเป็นประจำ คุณพ่อยอมให้จิบนิดๆหน่อยๆประเภทค็อกเทลทั้งหลาย เพราะฉะนั้นแค่พั้นท์แก้วเดียว ไม่ได้ทำให้รวิสะดุ้งสะเทือนอะไร รวิกระซิบเรียกอีกครั้ง ได้ยินเสียงก้านกรนเบาๆ เธอแอบยิ้ม และสนุกสนานกับเพื่อนๆกลุ่มใหญ่ ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปเมื่อค่อนคืน โถงทางเดินในหอนอนเงียบเชียบ รวิเดินเหงาๆมาคนเดียว เรเชลรูมเมตชาวฟิลิปปินส์ขอไปสนุกกันต่อกับเพื่อนๆ ส่วนเธอขอตัวกลับมานอน เพราะใจคิดเป็นห่วงก้าน ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง อาบน้ำเข้านอนปิดไฟหัวเตียง แต่ตากลับลุกโพลง แววตาคู่นั้นเมื่อตอนค่ำ ที่มองเธอผ่านกระจกเงา ทำเธอหัวใจเต้นถี่ นี่เธอเป็นอะไรไปหนอ คว้าหมอนข้างมากอดไว้แนบอก กระซิบเบาๆ " ไม่ต้องเป็นห่วงจ๋านะคะ ยังไงจ๋าก็จะไม่เดินออกนอกเส้นทางโดยเด็ดขาด ขอให้ไว้ใจ ฝันดีนะคะ แอมอร ท้ายเรื่อง คุณเป็ดสวรรค์ไปเชียงใหม่ เพื่อนท่านใดว่าง เขารบกวนทำลิงค์ให้ด้วยค่ะ ไปทำงานก่อนนะคะ หากเน็ตในตอนบ่ายเป็นใจ จะแวะไปทักทายและช่วยทำให้จ้ะ   Create Date : 19 มกราคม 2554 37 comments Last Update : 19 มกราคม 2554 21:15:08 น. Counter : 1412 Pageviews. Share Tweet

มาอ่านก่อน แว่บไปทำงานค่ะพี่แอม   โดย: sierra whiskey charlie 19 มกราคม 2554 8:24:54 น.

เรื่องน่ารักจังค่ะพี่แอม ชอบ ๆ ^^   โดย: Paulo 19 มกราคม 2554 9:27:06 น.

มาจดชื่อก่อนล่ะขอรับ ฮี่ๆ ยังไม่ฟื้นดี เหงาๆ ง่วงๆ   โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) 19 มกราคม 2554 9:59:15 น.

หวานนนนนน มีภาคก่อนด้วยเหรอคะ เดี๋ยวต้องตามไปอ่านซะแล้วล่ะ   โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด 19 มกราคม 2554 11:03:11 น.

แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะ ผ่านกระจกแบบนี้...นึกถึงเรื่อง ทวิภพ เลยค่ะ น่ารักดีนะคะ   โดย: พธู 19 มกราคม 2554 11:46:50 น.

พี่แอมอร ออกนอกเส้นทาง พูดประมาณทิ้งท้ายไว้ไม่ให้เป็นห่วงแน่เลย... ตอนเย็นเคลียร์งานและเดินทางกลับพังงาค่ะพี่แอม สวัสดีค่ะพี่แอมอร   โดย: aenew 19 มกราคม 2554 12:05:47 น.

สวัสดีค่ะพี่แอม กำลังจะอ่านค่ะ เพื่อนชวนไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวมานะคะ   โดย: raya-a 19 มกราคม 2554 12:21:39 น.

เดี๋ยวนี้หลายบล็อกชอบทำภาคต่อนะครับ ถ้าไม่ได้อ่านของเก่ามาก่อนต้องย้อนกลับไปอ่านของเก่าก่อน   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 19 มกราคม 2554 14:40:15 น.

มีภาคต่อ ด้วยอ่ะ อ่านตรงไหน ตามไปอ่านดีกว่า ไม่งั้นงง มาชวนไปอ่านงานผมครับ   โดย: Sleeping_prince 19 มกราคม 2554 17:27:52 น.

สวัสดียามค่ำครับ พี่แอม แวะมาอ่านตะพาบครับ จะเขียนแบบหวานๆแบบพี่แอมบ้าง แต่ก็ได้เป็นหวานเลี่ยนๆ   โดย: เศษเสี้ยว 19 มกราคม 2554 20:43:55 น.

สวัสดีค่ะพี่แอม จริงๆ ชาลีแว่บมาอ่านตอนเช้าก่อนเริ่มงานค่ะ แต่ยังไม่ได้พิมพ์คอมเม้นท์ให้นะคะ ได้อ่านมาตั้งแต่ตอนแรกก็ชอบนะคะ มีพ่อแง่ แม่งอน ที่ซึ้งก็ไม่ซึ้งจนเลี่ยนเกินไปค่ะ ^^   โดย: sierra whiskey charlie 19 มกราคม 2554 21:36:34 น.

มาอ่านตะพาบของคุณแอมคร๊าบ แล้วสรุปว่า ใครหวานกว่าใครฮะ... บล็อกผมหวานกว่านะ เพราะมีไอติมด้วย 555   โดย: เทพบุตรเทวา (ปลายแป้นพิมพ์ ) 19 มกราคม 2554 22:16:12 น.

หลังจากตามอ่านงานตะพาบไปหลายบ้าน รู้สึกคัดจมูก ไปนอนก่อนนะคะ พรุ่งนี้จะตามอ่านกันอีกรอบ ติดกันไว้ก่อนค่ะ แอมอร   โดย: peeamp 19 มกราคม 2554 22:18:08 น.

ฝันดีนะคะพี่แอม อากาศช่วงนี้เปลี่ยนๆแปลกๆ ดี.ก็เริ่มปวดหัว เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้ามาอ่านบล็อกนี้ค่ะ   โดย: d__d (มัชชาร ) 19 มกราคม 2554 22:31:13 น.

โดย: wbj 19 มกราคม 2554 22:32:04 น.

เข้าบ๊อกนี้มดขึ้นจอเลยค่ะพี่แอมอร อิอิอิ   โดย: อุ้มสี 19 มกราคม 2554 22:32:24 น.

ผมอัดที่ร้านด้วยกล้องคอมแพคครับพี่แอม เสียงเลยไม่ค่อยดีเท่าไหร่ กำลังหาซื้อเครื่องอัดเสียงเล็กๆครับ ช่วงนี้ผมอยากจะกลับมาร้องเพลงอีกสักครั้ง หลังจากทิ้งมันไปนานเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 มกราคม 2554 22:37:43 น.

สวัสดีครับคุณแอมอร ผมเพิ่งหัดเขียนตะพาบเป็นครั้งแรก ขอขอบคุณคุณแอมอรที่แวะมาอ่านและแสดงความเห็นครับ .. ส่วนในเนื้อเรื่องผมสืบๆมาทราบว่ากำนันซิดมันแกล้งควายนะครับ ร่ำๆจะแกล้งยกที่ให้ตาเสนเองเลยสิครับ น่ากลัวจะเป็นอย่างนั้น ในกรณีที่คุณแอมอรสันนิฐานก็น่ากลัวไม่น้อยครับ ................................................................ ราตรีสวัสดิ์ ขอให้พักผ่อนอย่างอบอุ่นนะครับ   โดย: panwat 19 มกราคม 2554 22:39:01 น.

ได้ข่าวจากบ้านก๋า ว่าไม่ค่อยบาย แวะมาดูใจ ... นอนหลับพักซะ ไม่ต้องฝัน เดี๋ยวเหนื่อย อิอิ   โดย: tiensongsang 19 มกราคม 2554 22:58:12 น.

เป็นตะพาบที่โรแมนติคมากเลยค่ะคุณแอม "ยังไงจ๋าก็จะไม่เดินนอกเส้นทางโดยเด็ดขาด" แล้วเมื่อไรคุณแอมจะเขียนนิยายโรแมนติคค่ะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 20 มกราคม 2554 0:38:55 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม   โดย: กะว่าก๋า 20 มกราคม 2554 6:36:22 น.

คุณแอมอร เล่นทำเอาจิ๋วนิดอ่านแล้วอบอุ่น กลบความหนาวเย็นของเช้าวันนี้เลยค่ะ แอบหวาน แอบอุ่น .. อ่านแล้วอิน จริงค่ะ ช่วงนี้พอดี๊พอดีกลับมาอ่านนิยาย มากมาย เวลาเจอพ่อแง่ แม่งอน หรือวาช่วงโรแมนติก อ่ะโห เอาเรื่อง เหมือนกันนะค่ะนี่ พิสูจน์ได้ล่ะค่ะว่า ตัวเองไม่ได้ตาย-ด้าน ทางอารมณ์ในการ อ่านเหมือนที่เคยคิดค่ะ 55+   โดย: JewNid 20 มกราคม 2554 7:37:16 น.

แวะมาอ่านตะพาบอีกรอบ   โดย: tiensongsang 20 มกราคม 2554 10:28:33 น.

อ่าเพลินเลยค่ะ ชอบจัง   โดย: เริงฤดีนะ 20 มกราคม 2554 10:45:27 น.

เรื่องราวน่ารักมากๆเลยครับคุณแอมอร สวัสดียามสายนะครับ ^^   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 20 มกราคม 2554 10:57:36 น.

เข้าใจผูกเรื่องดีนะจ๊ะ เหมือนทวิภพเลย ชอบจ้ะ   โดย: JohnV 20 มกราคม 2554 11:19:18 น.

สวัสดีค่ะพี่แอมอร แว๊วมีตอนที่แล้วด้วยหรอค่ะ เด๋วแพมอ่านค่ำต่อนะค๊าบบบ คิดถึงพี่แอมน้าสบายดีลัลล้าเยอะๆกานนะค่ะ   โดย: mastana 20 มกราคม 2554 12:43:19 น.

สวัสดีค่ะคุณแอม แวะมาทักทายหลังปีใหม่กันค่ะ ^^ สบายดีนะคะ ส่วนแหม่มก็สบายดีค่ะ วันนี้ได้อ่านผลงานโครงการตะพาบน้ำของเพื่อนๆ หลายคนเลยค่ะ เรื่องที่คุณแอมเขียนน่ารักดีนะคะ   โดย: mamminnie 20 มกราคม 2554 15:50:54 น.

มาเมียงมองว่าสบายดีหรือเปล่า พยามยามอ่านจนจบ วันนี้มีงานต้อง อ่านจนตาล้ามากๆ แต่เขียนน่าสนใจ มากนะครับ   โดย: nulaw.m 20 มกราคม 2554 20:50:16 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม   โดย: กะว่าก๋า 21 มกราคม 2554 6:29:23 น.

แวะมาทักทาย..ว่างก็ไปดูหนังใหญ่วัดขนอนที่บ้านเฮีย...แก้เหงา   โดย: tiensongsang 21 มกราคม 2554 11:17:41 น.

พูเอาพวงชมพูมาฝากค่ะ พี่แอม   โดย: พธู 21 มกราคม 2554 14:54:54 น.

แวะมาทักทายตอนบ่ายค่ะ..เจ๊แอม   โดย: nootikky 21 มกราคม 2554 16:24:23 น.

ขอบคุณนะคะที่แวะไปทักทาย กำลังจะอัพบล็อกกำลังหาสาระ หรือไม่มีสาระ5555 ว่าจะหาอะไรมาลงซะหน่อย หลังจากหายไปนาน   โดย: tummydeday 21 มกราคม 2554 16:26:57 น.

เรื่องนี้คงไม่จบง่ายๆแน่ ว่าแต่งวดหน้าจะเป็นไดอะรี่ของ รวิหรือก้านกันแน่น้า   โดย: eroz_killer 21 มกราคม 2554 16:57:44 น.

โอ้ววววว ลืมตะพาบไปเลย เห็นบ้านตะเอง เพิ่งคิดได้ ว่าจะไม่พลาดนะเนี่ย ?? เจอศึกในใจ เข้าไป อะไร ๆ ก็ยอมแพ้ .. แบบ ราบคาบ ก่อนอื่น ขอบคุณที่เข้าไปเฝ้าบ้านให้ เป็นกำลังใจจริง ๆ ก็ให้รู้ว่ายังมีเพื่อนแหล่ะเน๊อะ .. อิอิ ส่วนสายสะพาย บอกได้ตั้งแต่ต้น โดยเฉพาะเรา เราเป็นเรา อยากมาก็มา ไม่อยากมาก็ไม่มา ดังนั้น เอาแน่เอานอนอะไรกับเราไม่ได้ บอกตั้งแต่ต้น ไม่อยากได้ ไม่ใช่เพราะรางวัล รู้ได้ด้วยเต็มใจว่า รางวัลสายสะพายเค้าเต็มไปด้วยเกียรติจริง ๆ ติดตัวไปทั้งปี เท่ห์มาก โพสที่ไหนไม่ว่าที่พันทิปหรือ blog ก็โชว์เจ๋ง ๆๆ เลย แต่ที่ไม่อยากได้คือ ความคาดหวัง เพราะเราไม่ใช่จะเป็นคนสาธารณะ ที่จะมาหา มาให้กำลังใจ หรือดำรงอยู่ในสาขานั้น ๆ ที่ให้มา ตลอดเวลาซะเมื่อไหร่ ก็อย่างรู้ ๆ อยากมาก็มา ไม่อยากมาก็อู้มันซะงั้น แล้วแต่อารมณ์ แล้วจะเอาอะไรมารักษาสภาพกันละค่ะแม่คุณ อย่าคิดมาก .. เราอยากทำเพราะเราอยากทำ อย่าให้อะไรหรือใคร มาบังคับให้เราทำ ถ้าได้ ก็ขอให้ได้เพราะเรา มิใช่ได้เพราะร้องขอ การรับผิดชอบมันต่างกันจ๊ะ .. โอเค๊ .......... .. .... .. สองพี   โดย: SongPee 21 มกราคม 2554 22:20:16 น.

กติกาก็ดูโอเคขึ้นนะ ประมาณชอบ blog ไหนก็โหวตได้ทันที ไม่ต้องรอจนสิ้นปี ดังนั้น พอสรุปสิ้นปี เราก็จะได้ blog ที่มาจากการโหวตทั้งปีจริง ๆ หนักที่คนเก็บคะแนนโหวตแหล่ะค่ะ 555.. สองพี เราว่าจะไปร่วมบริจาคหนังสือกับคุณก๋า ตะเองสนบ่   โดย: SongPee 21 มกราคม 2554 23:21:13 น.