งานตะพาบครั้งนี้เป็นงานตะพาบที่รู้สึกว่าเขียนยากมากที่สุด แต่มีความรู้สึกมากมายที่อยากจะเขียน ด้วยรู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณที่ท่านทรงงานหนักเพื่อพวกเรามาโดยตลอด และด้วยความอาลัยที่ไม่รู้ว่าจะบรรยายความรู้สึกออกมาอย่างไร

เรามีโอกาสได้รู้จักกับโครงการในพระราชดำริตั้งแต่ตอนประถม ด้วยว่าที่โรงเรียนเราจะมีนมให้นักเรียนทุกคนดื่มในช่วงบ่ายของทุกๆ วัน เป็นนมถุงจากโครงการส่วนพระองค์ สวนจิตรลดา ที่บนถุงจะพิมพ์ไว้ว่าโครงการส่วนพระองค์ นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้เห็น และได้ซึมซับว่าท่านมีโครงการเพื่อพวกเรา ให้ได้อยู่ดีกินดี สุขภาพดี

เมื่อโตขึ้นเราก็ได้รู้จักกับอีกหนึ่งโครงการ คือ โครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน ในช่วงนั้นเราอยู่ชั้นมัธยมซึ่งที่บ้านก็ได้ซื้อหนังสือสารานุกรมที่เป็นปกแข็งมาไว้ มีหลากหลายเรื่องราวที่ให้ได้ศึกษา ที่โรงเรียนก็มีอยู่ในห้องสมุดให้นักเรียนได้ค้นคว้าหาอ่าน

ทำให้เราได้รู้ว่าท่านให้ความสำคัญต่อการศึกษาของเยาวชนมากเพียงใด

นอกจากนี้เราก็ยังได้เห็นโครงการในพระราชดำริจากสื่อต่างๆ และได้เห็นพระปรีชาสามารถในด้านต่างๆ จากสื่อโทรทัศน์ สื่อสิ่งพิมพ์ ทำให้เราได้รู้ว่าท่านทรงเหน็ดเหนื่อยเพื่อพวกเรามากขนาดไหน

ยังมีในเรื่องของคำสอน หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่ท่านได้ประพฤติ ปฏิบัติเป็นแบบอย่าง รวมไปถึงพระราโชวาทในที่ต่างๆ ที่ให้แง่คิดกับการดำรงชีวิต ให้ได้ปฏิบัติตาม ได้เดินตามรอยเท้าพ่อ