ปัจจุบันฉันไม่ใช่หนอนหนังสือ
เพราะว่าฉันติดมือถือกว่าสิ่งไหน
เข้าไปดูทวิตเตอร์ของใครใคร
ดูเรื่องราวข่าวฉับไวที่ติดเทรนด์
 
แต่เมื่อก่อนฉันเป็นหนอนหนังสือ
ฉันนั้นถือหนังสืออ่านไม่มีเว้น
รออาหารฉันก็ไม่คุยเล่น
คล้ายคล้ายเป็นคนที่เงียบที่เก็บตัว
 
ตอนเด็กเด็กได้อ่านนิทานอีสป
ได้ค้นพบข้อคิดหลากหลายทั่ว
ใคร่อยากเรียนด้านวรรณกรรมเด็กโดยส่วนตัว
แต่วาดรูปโคตรมั่วเลยไม่ผ่าน


 
ถ้าสมมุติตอนนั้นเกิดสอบติด
อาจทำให้ชีวิตสนุกสนาน
จมอยู่ในโลกสมมุติโลกนิทาน
คงได้ทำหลายงานในห้วงจินต์
 
แต่ต้องบอกว่าจริงจริงนั้นเขียนยาก
ยิ่งวาดรูปยิ่งลำบากยากสุดหิน
ใครได้เรียนใครได้สร้างให้ยลยิน
ให้เด็กอินขอชื่นชมและปรบมือ
 
จากนิทานโตขึ้นมาท่องตำรา
อ่านเรื่องราวนานาจากหนังสือ
เพื่อให้สอบผ่านได้เพื่อฝึกปรือ
เลยต้องถือหนังสืออยู่ร่ำไป


 
ระหว่างเรียนมีอ่านการ์ตูนบ้าง
เพื่อสรรสร้างเสียงหัวเราะให้สดใส
โดราเอมอนชินจังโชว์กางเกงใน
อ่านแล้วให้ฮาไปเสียทุกที




 
แล้วยังมีนิตยสารเรื่องบันเทิง
เรารื่นเริงเก็บภาพดารานี้
คนที่ชอบตัดเก็บไว้อย่างดี
อย่างเต๊ะศตวรรษนี้อยู่ในกล่อง


 
นอกจากนี้ก็คงเป็นอ่านนิยาย
มีหลากหลายสไตล์ให้ได้ท่อง
ทั้งวัยรุ่นผู้ใหญ่อยู่ในกล่อง
ในลังต้องค่อยค่อยหยิบออกมา
 
ครั้งหนึ่งชอบนิยายอีโรติก
ต่อมาพลิกอ่านแจ่มใสไม่ค่อยหนา
เป็นนิยายแนววัยรุ่นคุ้นสายตา
นามปากกาที่ชอบคือ TheLittleFinger


 
นิยายรักทั่วไปฉันก็อ่าน
นิยายวายกาลนี้ก็พร่ำเพ้อ
ธรรมะหรือก็อ่านเหมือนกันแหละเธอ
แต่พอเจอทวิตเตอร์กลับติดลม
 
ยังคิดถึงกิจกรรมในบล็อกแก๊ง
จัดการแข่งให้อ่านอย่างเหมาะสม
รีวิวหนังสือกันสนุกน่าดูชม
เราเองก็ติดลมด้วยตอนนั้น
 
ไม่ได้คิดถึงโหวตถึงอะไร
รีวิวไปบ้างยาวบ้างก็สั้น
ถือว่าเก็บข้อคิดได้เหมือนกัน
จากการที่แบ่งปันหนังสือลง
 
ในตอนนั้นฉันชอบอ่านถ้อยคำดีดี
ยิ่งของมาบุชี่ทำฉันหลง
บทเรียนที่ความรักไม่ได้สอนฉันเอาลง
ก็ยังคงยังอยู่ให้ได้คิด
 


https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=kunnamas&date=25-09-2016&group=20&gblog=7
 
จากนี้ฉันคงต้องปรับตัวเองใหม่
ถึงไม่มีกิจกรรมนี้ให้ได้ตรึงติด
ก็ควรแบ่งเวลาให้ชีวิต
ให้ได้คิดได้อ่านหนังสือเอย...


ขอบคุณรูปภาพจากอินเทอร์เน็ต