วันหนึ่งลงซูบารุในยามค่ำ
ความมืดโรยตัวต่ำไม่ค่อยเห็น
รอจังหวะข้ามถนนอย่างใจเย็น
เหมือนที่เคยเคยเป็นทุกวันมา

แต่วันนั้นมีตัวอะไรไม่รู้
ที่อยู่อยู่ไต่มาข้างในขา
ในความคิดแมลงสาบแน่ตายละวา
ตื่นตระหนกในอุรากระโดดเต้นไป

ขยับแข้งขยับขาหวังมันหล่น
แต่ไม่รู้มันดั้นด้นหายไปไหน
มันไม่หล่นมันก็ต้องอยู่ภายใน
เลยจับก้นกางเกงไปตลอดทาง

เมื่อมาถึงที่บ้านรีบถอดออก
ถอดกางเกงชั้นนอกในห้องน้ำข้างล่าง
แต่ไม่เห็นตัวมันเลยสักทาง
จนปล่อยวางแล้วเราอาบน้ำไป

อาบน้ำเสร็จแม่จะอาบน้ำต่อ
ปรากฏว่าโอ้ละหนอเจอเข้าให้
มันไม่ใช่แมลงสาบอย่างที่เข้าใจ
ที่เข้าในกางเกงคือตะขาบ

แม่บอกว่าโชคดีที่มันไม่กัด
คงเพราะเราไม่ฆ่าสัตว์ไม่ทำบาป
วันรุ่งขึ้นแม่แจ้งเขตให้รับทราบ
ให้จัดการที่รกให้ราบให้ปลอดภัย

เป็นเรื่องหนึ่งที่ตื่นตระหนกในชีวิต
ที่ขอมาลิขิตเขียนเอาไว้
สอนใจว่าหากลงรถครั้งใด
ยามค่ำมืดขอให้ระมัดระวัง