รอยร้าว : โจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 152
รอยร้าว ไม่มีใครหรอกที่ไม่เคยเจอ แต่เมื่อเจอแล้ว เราจะจัดการกับรอยร้าวนั้นยังไง จะปล่อยให้มันร้าวไปอย่างนั้น โดยไม่จัดการอะไรอย่างนั้นหรือ หรือจะซ่อมแซมมันเท่าที่เราจะซ่อมแซมได้โดยไม่คาดหวัง แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน รอยร้าวเมื่อเกิดขึ้นมามันก็จะอยู่ในความทรงจำเสมอ เป็นเครื่องเตือนใจว่าจะไม่ทำให้มันร้าวอีก
การประสานรอยร้าวมันยากกว่าทำให้ร้าวนะ เราเองก็เคยสร้างรอยร้าวเหมือนกันในเรื่องความรัก เป็นความหึงที่เกินพิกัดของเราไป จนเกือบจะสูญเสียเพื่อนที่ดี ตอนนั้นรักแบบหญิงรักหญิง แต่อีกฝ่ายหนึ่งเขารักเราแบบเพื่อน เรียกว่าโกรธกันนานพอดูเหมือนกัน ไม่พูดกัน เพราะความหึงล้วนๆ
ไม่ได้ติดต่อกันหลายเดือน ทั้งที่เมื่อก่อนสนิทจี๋จ๋ากันมาก เราเป็นคนเฟดตัวออกมาก่อน เพราะรู้สึกว่าทะเลาะกันรุนแรงไปแล้ว เราเป็นคนเริ่มต้นก่อนด้วย ก็เรียกได้ว่าเป็นคนผิดเต็มๆ
ตอนนั้นก็คิดว่าสงสัยคงจะไม่ได้คุยกันอีกแล้วล่ะ แต่ใจนึงก็รู้สึกเสียดายความสัมพันธ์ที่ดีที่เคยมีให้กัน ก็มานั่งทบทวน หลังจากผ่านไปหลายเดือน แบบว่า เฮ้ย เราจะไม่คุยกันจริงๆ เหรอ เราควรไปขอโทษเขาไหม ยังไงก็เป็นเพื่อนกันได้
สุดท้ายเราก็ตัดสินใจไปขอโทษ เพราะเราเป็นคนเริ่มเรื่องก่อน ไม่ใช่เขาที่จะมาขอโทษเรา ก็ส่งเมล หรือ MSN ไปหา (สมัยนั้นยังไม่มีเฟซ) หลังจากได้ขอโทษก็รู้สึกโล่ง เหมือนยกภูเขาออกจากอก แต่ก็ลุ้นเหมือนกันว่าเขาจะยังคุยกับเราอยู่ไหม
ก็ปรากฏว่าเขาก็ให้อภัย กลับมาคุยกันเหมือนเดิม จี๋จ๋าเหมือนเดิม แต่ในใจเราไม่ได้คิดอะไรเกินกว่าคำว่าเพื่อนแล้ว เราสามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองได้ และเข้าใจว่าเขาก็มีชีวิตของเขา เขาก็แนะนำให้เรามีแฟนเป็นผู้ชาย แต่ ณ บัดนั้น จนถึงบัดนี้ก็ยังไม่มีเลย ฮา...
แต่ก็ยืนยันว่าชอบผู้ชาย แต่เขาคนนั้นคนเดียวจริงๆ ที่รักในแบบหญิงรักหญิง (คนนี้ก็คือคนเดียวกับที่เราเขียนถึงในสมุดบันทึก ตอน หญิงเดียวในใจ)
ก็คงจะเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก ถ้าวันนั้นเราไม่ขอโทษเขา รอยร้าวมันก็คงจะเป็นรอยร้าวอยู่อย่างนั้น ถ้าหากวันใดวันหนึ่งมาเจอะกัน เราอาจจะไม่พูดกันก็ได้
แต่เมื่อรอยร้าวมันได้ถูกสมานเรียบร้อย เราก็สามารถพูดคุย พบเจอกันได้ ไม่มีอะไรที่ค้างคาใจกันอีก
แต่กับบางคน รอยร้าวที่มันเกิดขึ้น เราอาจจะไม่ได้สร้างเอง แต่เขามีส่วนร่วมสร้าง เป็นผู้เริ่มต้น ถ้ามีโอกาสขอโทษก็ขอโทษไปในส่วนของเรา ส่วนเขาจะอยากขอโทษหรือจะอยากคุยกับเราต่อหรือไม่นั้นก็เป็นสิทธิ์ของเขา ชีวิตใคร ชีวิตมันต่างคนต่างมีสิทธิ์เลือก ถ้าไม่ได้กลับมาเป็นเพื่อนกันต่อหลังจากความรักจบไป ก็ให้คิดเสียว่า เราเพียงผ่านมาพบกันเท่านั้น
คำว่า ขอโทษ ไม่ได้แปลว่าจะทำให้ทุกอย่างจบสวย มันเพียงแต่ทำให้ความรู้สึกผิดในใจของเรามันบรรเทาเบาบางไปเท่านั้น แต่อย่างน้อยๆ เราก็ได้ทำหน้าที่ของเราไปแล้ว พยายามจะประสานรอยร้าว ดีกว่าที่จะไม่ทำอะไรเลย แล้วต้องมานั่งเสียใจทีหลังว่ารู้งี้เราน่าจะขอโทษเขานะ
เป็นรอยร้าวที่น่าเศร้านะคะ..
แต่รอยร้าวของอ้อมแอ้ม..ไม่เศร้าหรอค่ะ..อิอิ
แถมมีประโยชน์อีกต่างหากค่ะ..555