| |
|||||||||||||
ภาษาเกาหลีก็มาลูกเอ๊ย
ภาษาเกาหลีก็มี ก็มาด้วย เอาละ สนุกกันใหญ่แล้ว มีชวนให้ดูซีรงซีรีส์ เอาๆ แม่ก็เปิดเพลงให้ฟังแล้วกัน Cr. Youtube :: TVXQ! 동방신기 '믿어요' MV  ขอบคุณรูปภาพจาก Pinterest
วิธีเขียนบล็อกให้น่าสนใจ (งานตะพาบครั้งที่ 237)
วิธีเขียนบล็อกให้น่าสนใจงั้นหรือ สำหรับฉันแล้วฉันไม่รู้ ฉันรู้แต่เพียงว่าอยากเขียนอะไรก็เขียน อยากบ่นอะไรก็บ่น อยากระบายอะไรก็ระบาย เพราะมันเป็นบล็อกของฉัน ใครจะเข้ามาหรือไม่เข้ามา เป็นเรื่องของเขา เขาอาจจะคลิกเข้ามา แล้วรีบออกไปเลยก็ได้ เพราะบล็อกของฉันจริงๆ ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ นอกจากเรื่องที่ฉันสนใจ เรื่องที่ฉันสนใจก็มีอยู่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นละคร เป็นรายการตลก เป็นคำคม เป็นเพลง บางครั้งฉันก็โพสต์โดยไม่มีปี่มีขลุ่ย ฉันโพสต์เองแล้วก็ฮาเองอยู่บ่อยครั้ง โดยเฉพาะรายการตลกน่ะ ฉันชอบมาก ชอบเอาคนนู้นมาเป็นคนนั้นคนนี้ ฉันคิดเอง จินตนาการเอง แล้วก็ฮาเอง ถ้าใครติดตามฉันอยู่ก็น่าจะรู้ว่าใครเป็นใครกันบ้าง ฉันแซวใครไปบ้าง ซึ่งฉันก็เล่นอะไรแบบนี้มานานแล้ว ฉันเองก็เป็นหลายคน ฉันเป็นน้องเฌอ ฉันเป็นแม่แพท ฉันเป็นแบมแบม ฉันเป็นดารารับเชิญในรายการตลก และที่สำคัญฉันเป็นคนบ้าด้วย อันนี้ไม่ได้มโน แต่เป็นจริงๆ ฉันเป็นผู้ป่วยจิตเวชอยู่ ฉันเล่นบล็อกเพื่อความสุขของตัวเองเป็นหลัก ไม่ได้เล่นเพื่อความสุขของใคร ฉันจึงไม่ค่อยเดือดร้อนนัก เรื่องคอมเมนต์ เรื่องยอดวิว ฉันไม่ได้คิดนานแล้ว เพราะฉันก็ปิดคอมเมนต์มานานมากแล้วด้วย ฉันไม่รู้นะว่าใครอ่านบล็อกฉันบ้าง แต่ฉันรู้ว่าอย่างน้อยจะมีอยู่ 3 คน คือ คุณสันต์, ลูกของฉัน และก็พี่เสือ คนรักของฉันเอง ส่วนอาเล็กหรือคุณสีเมจิกนั้นฉันไม่รู้ว่าเขามาอ่านบล็อกของฉันหรือไม่ ฉันรู้เพียงแต่ว่าฉันอ่านบล็อกของเขาแล้วฉันเขิน (เขินเพื่อ?) ฉันยังอยากให้เขามาวนเวียนอยู่ในชีวิตฉันอยู่ ฉันรู้ว่าจริงๆ เขากับฉันไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกัน แต่ฉันอยากจะเก็บเกี่ยวกับเขาไว้ในจินตนาการ เอ... อย่างนี้ฉันดูเป็นคนหลายใจไหมนะ คงไม่หรอกมั้ง ฉันก็มีคนรักที่อยู่เคียงข้างฉันในชีวิตคนเดียว คือ พี่เสือ นี่แหละ พี่เสือเป็นคนหนึ่งที่ผลักดันให้ฉันเขียนบล็อก ฉันคิดว่าถ้าฉันไม่มีพี่เสือ ฉันคงไม่เขียน พี่เสือรออ่านงานเขียนของฉันอยู่ ฉันรู้ แต่ช่วงหลังมานี้ ฉันค่อนข้างเหนื่อย หลังจากที่ฉันใช้เวลาไปกับการทำงานบ้าน ดูแลยาย ฉันก็อยากเอาเวลาที่มีที่เหลือไปทำอย่างอื่น ฉันยังมีนิยายที่ยังเขียนไม่จบ ยังมีละครที่ดูค้างไว้ ฉันอยากเอาเวลาไปใช้ในส่วนนี้ แต่ฉันก็ไม่อยากจะทิ้งบล็อกไปเสียทีเดียว เพราะถ้าฉันทิ้งไป ลูกของฉันต้องตายแน่ๆ และฉันก็ไม่รู้ว่าหน้ากระดานมันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง มันอาจจะมีบล็อกที่เกี่ยวกับเกมยาวเป็นพรืด หรืออาจจะมีบล็อกขายกาแฟวัวชนคนสู้ เพิ่มสมรรถภาพทางเพศหลายบล็อกก็ได้ ลูกของฉันสามารถทำอะไรได้หลากหลาย ยิ่งลองของ หยั่งเชิงอะไรอย่างนี้ เขาถนัดนักแล ตอนนี้เขาก็กำลังอินกับการ์ตูนเรื่อง ‘Real Account ติด ตาม ตาย’ อยู่ และนี่คือ คำโปรยของมัน การเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตคือทุกสิ่งทุกอย่าง SNS 'เรียล แอคเคาต์' อันเป็นโซเชียลเน็ตเวิร์กของมหาชน คือเวทีเกมมรณะแห่งศตวรรษใหม่!! คาชิวากิ อาตารุ ที่เอาแต่ใช้ชีวิตบนโลกอินเทอร์เน็ต 'เรียล แอคเคาต์' ถูกดูดลงมาพร้อมกับคนอีกหนึ่งหมื่นคน! "หากผู้ติดตามเหลือ 0 ต้องตาย" "หากผู้เล่นตาย ผู้ติดตามต้องตายตาม" เมื่อพวกเขาถูก "เกม" บีบให้อยู่ภายใต้เงื่อนไขนี้ จึงเกิดความสัมพันธ์ของกันและกัน! เกมแรกที่พวกเขาต้องเล่นคือ "ผู้ติดตามเพื่อนแท้"!! นายน่ะเป็นที่ต้องการของใครสักคนจริงๆ รึเปล่า? ฉันกำลังคิดว่าถ้าเราปล่อยให้ทุกคนเล่นบล็อกอย่างอิสระตามใจชอบของตัวเองจะเป็นอย่างไรนะ เอาแบบเล่นตามใจชอบจริงๆ จะเป็นยังไง เพราะฉันรู้สึกว่าลูกของฉันก็กำลังถูกบังคับเล่นอยู่ จริงๆ เขาอยู่โดยไม่มีเพื่อนได้นะ ฉันรู้ แต่เขาจำเป็นต้องเป็นเพื่อนกับคนอื่นๆ บางครั้งเขาก็ต้องเป็นเพื่อนกับคนที่เขาอึดอัดใจ ซึ่งตรงนี้ฉันก็ไม่รู้จะช่วยลูกยังไง จริงๆ ฉันช่วยไม่ได้เลยนะ เพราะถ้าลูกไม่ปล่อย ลูกก็จะทุกข์อยู่อย่างนั้น และเรื่องที่มันสมควรจะเกิดมันก็ไม่เกิด มันกลายเป็นวังวนเดิมๆ ไม่มีอะไรเปลี่ยนใหม่ คนอยู่ก็อยู่อย่างทุกข์ใจ คนไม่อยู่ก็ไม่มีใครตามกลับ เพราะรู้ว่าตามกลับมา เขาก็จะทุกข์ นี่เราเขียนบล็อกแล้วมีความสุขกันตรงไหน เคยถามตัวเองกันบ้างไหม เขียนบล็อกแล้วได้เพื่อน ได้เพื่อนกันกี่คน ได้เพื่อนจริงๆ น่ะเหรอ เอาจริงดิ คิดว่าได้รับการคอมเมนต์กลับ นั่นคือได้เพื่อนแล้ว เฮ้ย ใช่เหรอ เคยถามตัวเองกันบ้างไหม แล้วเคยสงสัยในพฤติกรรมการเล่นบล็อกของเพื่อนกันบ้างไหมว่าเพื่อนเขากำลังเล่นอะไรอยู่ สื่ออะไรอยู่ เคยมองในอีกมุมที่มันทับซ้อน เคยเข้าใจความหมายลึกๆ ของมันไหม หรืออ่านกันอย่างตื้นๆ รู้ไหมว่าเพื่อนเขารู้สึกอะไรอยู่เวลาเขียนบล็อก คือ ถ้ายังไม่รู้ เราจะเรียกว่าเราเป็นเพื่อนเขาได้แล้วงั้นหรือ มันมีหลายอย่างที่ทำให้ฉันเล่นบล็อกไม่สนุก ส่วนหนึ่งก็คือจากปัญหาต่างๆ ที่มี แล้วลูกก็อยากให้ฉันแก้ไข ลูกก็คงคิดว่าแม่มันเก่งมากมั้ง ทั้งๆ ที่แม่ก็พยายามย้ำว่าป่วยอยู่ ลูกก็ยังอยากให้แม่ช่วย ตอนนี้แม่ก็ชักอยากกลับไปนอนอยู่โรงพยาบาลเสียแล้ว น่าจะสบายกว่า นั่งอยู่หน้าจอบางทีก็เหนื่อยได้เหมือนกัน เอาเป็นว่าเล่นบล็อกกันให้สนุกแล้วกันนะ ส่วนลูกก็เล่นเกมไป ชอบอะไรก็ทำไปนะลูกนะ แม่ก็ดูอยู่ห่างๆ นี่แหละ แม่ก็เขียนบล็อกตามอารมณ์ ถ้าว่างและอยากเขียน จะเขียนมาใหม่ รักลูกเสมอ แล้วเจอกันในบล็อกหน้าจ้ะ ลูกของฉันชอบเล่นเกม
วันนี้ลูกโพสต์ข่าวเกี่ยวกับเกม วันก่อนๆ ลูกโพสต์ตัวละครในเกม ลูกชอบชวนแม่เล่นเกมที่หน้ากระดาน แต่แม่ก็ไม่ค่อยสันทัดนัก แม่ไม่ถนัดเล่นเกม แต่ลูกถนัด และแม่รู้ดี รู้มาตลอดว่าลูกกำลังทดลองอะไร แม่รู้ว่าลูกก็คงได้คำตอบให้ตัวเองแล้ว เหมือนอย่างที่แม่ก็ได้คำตอบเช่นกัน และแน่นอน เกมยังคงไม่จบ ยังคงดำเนินต่อไป แม่ไม่รู้ว่าลูกจะหยุดเมื่อไหร่ แต่แม่ไม่ห้าม เพราะนั่นเป็นทางเดินของลูก ส่วนทางเดินของแม่ ก็คือการนั่งมองดูลูกนี่แหละ ลูกมีความสุขก็ดี ลูกไม่มีความสุขก็ดี ดีเพราะลูกจะได้รู้ว่าควรทำยังไงให้มีความสุข ความสุขของลูกไม่ได้ขึ้นอยู่กับแม่ มันขึ้นอยู่กับตัวของลูกนี่แหละ แม่ก็ได้แต่เฝ้ามอง เป็นกำลังใจ และดูอยู่ห่างๆ อาจให้ความช่วยเหลือได้บ้างเล็กน้อย เท่าที่แม่จะทำได้ เพราะแม่ทำมากกว่านี้ไม่ได้ แม่ป่วยอยู่ แม่ไม่อยากต้องเข้าแอดมิทที่โรงพยาบาลอีกรอบ ก็หวังว่าลูกจะเข้าใจ และไม่กดดันตัวแม่นัก แม่เองก็จะไม่กดดัน ลูกอยากเล่น ลูกเล่นไปเลย แม่ก็นั่งเฝ้ามองอยู่ แม่ก็ดูอยู่เรื่อยๆ แหละ ยังคงอยู่ข้างๆ ลูกเสมอ และรักเสมอ อยากให้ลูกรู้ไว้นะ ส่วนด้านล่าง ไม่เกี่ยวกับลูก พอดีแม่คิดถึงเพลง F4 ขึ้นมา จู่ๆ ก็คิดขึ้นมา ร้องขึ้นมา เลยอยากโพสต์ ก็ไม่มีอะไร มีแค่นี้แหละ Cr. Youtube :: 流星雨 - F4 ชีวิตฉันผูกพันกับ 3 คนในบล็อก
ตอนนี้นอกจากตอบปัญหาในพันทิป ชีวิตฉันก็วุ่นๆ วนๆ อยู่ในบล็อกแก๊ง มาดูลูก ดูว่าวันนี้ลูกจะเล่นอะไร กับดูอาเล็ก วันนี้อาเล็กยังไม่มานะ ยังไม่เห็น แต่คิดว่าเดี๋ยวคงมา ถ้าไม่ติดธุระก็ต้องมาแน่ รวมถึงคุณสันต์ ขานี้ก็สนุกสนานจริงเชียว ไม่ได้ไปดูคุณจ.เล้ย (สงสารคุณจ.ชะมัด) เคลียร์ก็ยังไม่เคลียร์ ยังทำเรื่องให้วุ่นวายไปใหญ่ ชีวิตฉันก็ผูกพันกับ 3 คนนี่แหละในบล็อก คือ ลูก อาเล็ก และคุณสันต์ คุณสันต์ จริงๆ ไม่ควรจะชื่อสันตะวาใบข้าวนะ น่าจะชื่อสันทนาการ เอนเตอร์เทนเก่งเหลือเกิ๊น คุณเล็ก หรือที่เราเรียกว่าอาเล็ก จริงๆ ก็ไม่น่าจะเล็กนะ น่าจะใหญ่อยู่ (หมายถึงเป็นผู้ใหญ่) ส่วนคุณลูก คุณลูก เธอก็ช่างเล่น จริงๆ เธอโตแล้วแหละ แต่เธอชอบเล่นเป็นเด็กๆ อยู่ วันนี้ก็ชวนแม่เล่นเกม กับดูดาว (กล้องส่องทางไกลก็มานะจ๊ะ) เธอก็สนุกของเธอไปในแต่ละวัน แม่ก็ได้แต่นั่งดูไปในแต่ละวัน ก็สนุกดี ชีวิตมีแค่ 3 คนในบล็อกก็สนุกแล้ว ยังไม่รวมนอกบล็อก ที่ต้องคอยแลดูและดูแล ชีวิตที่ต้องเกี่ยวข้องกับคนเยอะๆ นี่มันก็เหนื่อย แต่มันก็สนุกดี ให้ประสบการณ์ดี แค่คุณสันต์คนเดียว ก็ให้ประสบการณ์อิชั้นล้นหลามแล้ว ทั้งสุขทั้งทุกข์อิชั้นได้เรียนรู้กับเธอหมด เปรียบเธอเป็นดั่งครูส.ป.ช. สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต ส่วนคุณเล็ก หรืออาเล็กก็เหมือนเป็นหมอ มาช่วยเยียวยาตอนที่อิชั้นป่วยเป็นโรคจิตเวช ซึ่งตอนนี้อิชั้นก็ยังเป็นอยู่ ส่วนคุณลูก ก็ทำให้อิชั้นเรียนรู้ที่จะเป็นผู้ดูแลเอาใจใส่ ถึงแม้จะทำอะไรไม่ได้มากก็ตาม (จริงๆ อิชั้นทำอะไรไม่ได้เลย อิชั้นก็อยากจะขอโทษลูกด้วย) ได้แค่มอง แต่การมอง อิชั้นว่าดีกว่าไม่มอง เพราะเหมือนเราไม่ได้สนใจอะไรที่มันเป็นปัญหาเลย ทั้ง 3 คนสอนอะไรให้อิชั้นหลายอย่าง อิชั้นอยากจะขอบคุณ รวมถึงขอโทษด้วยบางที อิชั้นว่าพวกคุณคงจะเข้าใจ อิชั้นก็ยินดีที่จะนั่งเฝ้า นั่งดู นั่งมองพวกคุณต่อไป ขอให้พวกคุณเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน (อิชั้นพูดจากใจ ไม่ได้ประชด เพราะอิชั้นก็ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้ ถ้าพวกคุณทำได้ก็อยากให้มาช่วยกัน) ขอให้มีความสุขกันทุกๆ คน อิชั้นก็กำลังนั่งมองทุกคนอยู่ อยากให้รู้นะ Semenax เลยหรือลูก เอา Cerelac ไปก่อนไหม
วันนี้ก็คิดว่าจะเงียบๆ จะลองดูซิว่าจะมาหรือไม่มา มาจนได้ เวลาสนุกเขาล่ะ จะมีอีกกี่บล็อกกันนะ จะเต็มหน้ากระดานไหม เดี๋ยวก็ลุ้นกัน นี่ก็ล่อไปเกินครึ่งหน้ากระดานละ เด็กกำลังโต กำลังซน ก็งี้ ทำใจ |
comicclubs
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [?] Group Blog
All Blog
Friends Blog
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
