สว.แอนด์เดอะแก๊งค์ วันนี้ สว.ที่บ้านมีนัด ReUnion กับเพื่อน ๆ อีก 2-3 คน หึหึ...ทำไมรู้สึกเหมือนเป็น nanny ก็ไม่รู้ เค้าคุยกันเอง แล้วก็งงกันเอง จนต้องทำตัวเป็น "วุ้นแปลภาษา" ในโต๊ะอาหารไปซะงั้น จริง ๆ ก็เป็นทุกอย่างเลยจ้า...คนขับรถ พนักงานเสิร์ฟ ล่าม พี่เลี้ยง คุณลุงท่านนึงบอกว่าจะกิน "ปลาเสด็จจี่" ให้ได้ ชอบมาก ๆ ร้านเอามาเสิร์ฟเป็นชุด 1 ชุด มี 3 ตัว แน่นอนว่า พอได้ยินว่า "ปลาเสด็จ" ก็สละเรือก่อนได้เลย เราคนนึงแหละไม่กิน ปลาตัวนิดเดียว ก้างเยอะเป็นบ้า ไม่ไหวๆ เชิญไปเสด็จในจานคนอื่นจ้า พอคุณลุงที่รีเควสจะทานตักแล้ว เพื่อนอีกคนก็เอาไปแล้ว เขาก็หันมาทางพ่อเรา แล้วบอกทานสิ ๆ อยู่หลายครั้ง จน...เราต้องขัดแล้วบอกว่า...อ๋อคุณลุงคะ คือเมนูจำพวกปลา ถ้าหนูไม่แกะ พ่อกับแม่ก็ไม่ได้กินหรอกค่ะ  เป็นพวกอยู่ง่ายกินง่ายอะไรที่กินยาก ๆ ไม่ค่อยจะแลกัน ฮ่า ๆ นั่งทานไปได้สักพัก เริ่มบ่น... ก้างเยอะอ่ะ...กินยาก ติดฟันปลอม...แทงเหงือก ไม่ไหว ๆ  นั่นไง ว่าแร่ะ ฮ่า ๆเสร็จจากร้านอาหารแล้ว ก็กลับมานั่งเสวนาเจรจาต้าอ่วยกันต่อที่บ้าน จะอ่านหนังสือหนังหากันที ก็ต้องหยิบแว่นมาส่อง ส่องเสร็จยังไม่ค่อยจะเห็น nanny ก็เลยต้องควักแว่นขยายแบบ เชอร์ร็อคโฮมมาให้อีกหนึ่งตัวช่วย รุ่นนี้แล้ว จะคุยเรื่องอะไรกันหน่ะเหรอ คุยเรื่องเก่า... เล่าความหลัง... ฝังเพื่อนคนไหนไปแล้วบ้าง... หาหมอที่ไหนบ้าง.... เป็นโรคอะไรกันบ้าง.... ลูกทำงานอะไร.... มีหลานกี่คน... เกษียณแล้วมีกิจกรรมอะไรกัน... ข้อจำกัดตามสภาพร่างแต่ละคนหล่ะ.... เทคโนโลยีบางอย่าง ใช้เป็นบ้างไม่เป็นบ้าง... คุยกันไป บางครั้งก็จะหันมาบอกเราว่า อย่าเบื่อคนแก่นะ นั่นโน่นนี่ เราก็บอกไปว่า สบาย ๆ เลยค่ะ ตอนนี้เพื่อนพ่อเพื่อนแม่หนูแอดเฟรนด์ และส่งไลน์ให้หนูทุกวัน มากกว่าพวกเพื่อนหนูเองด้วยซ้ำจ้า เขาก็หัวเราะเฮฮากันไป บอกว่าคนแก่เหงาอ่ะดิ่ คุยกับคนรุ่นเดียวกัน บางทีมันก็ "ไม่เฟี้ยว" อ่ะจ้า  เจอคำนี้เข้าไป ฮาได้อีกคุยไปคุยมา ก็มีประเด็นว่า ตอนนี้ต้องท่องเลขนึงให้ขึ้นใจ คือ "1669" สายด่วนฉุกเฉินบริการทางการแพทย์ เราก็เลยแนะนำให้หนุ่มน้อยทั้งหลาย Download app ติดโทรศัพท์ไว้เลย เวลานึกอะไรไม่ออก ก็จิ้มที่แอพ จะง่ายกว่า บางทีเทคโนโลยีก็ทำให้ใช้ชีวิตได้สะดวกสบายมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกัน ก็ทำให้ยากและซับซ้อนขึ้นเช่นกัน เคยเห็นใครโพสต์ก็ไม่รู้ว่า ทำไมเดี๋ยวนี้จีบสาวยากจังครับ เมื่อก่อนเดินไปขอเบอร์ ได้เบอร์มาโทรคุย ถ้าถูกคอกันก็ไปต่อ แต่เดี๋ยวนี้พอเดินเข้าไปขอเบอร์ สาวบอกว่าให้แอดไลน์คุย คนโพสต์บอกว่า ยากกว่าเดิมเข้าไปอีก สรุปคือแห้ว นี่แหละที่เรียกว่าเหมือนจะง่ายแต่ก็ไม่ง่าย เหมือนจะยากแต่ก็ไม่เชิง สว.แต่ละคน พอบอกให้โหลดแอพ ก็พร้อมใจกัน ยื่นโทรศัพท์ใส่หน้า แล้วบอก "ลุงทำไม่เป็น" ฮ่าๆๆ พอทำให้พร้อมแนะนำ ทุกคนก็แฮ๊ปปี้ดี๊ด๊ากันไป มีการบอก หว่านเสน่ห์ใส่คนแก่เก่งนะเรา งื้อ...ไม่ได้หว่านนะจ๊ะ แค่คุ้นชินกับการเป็นพี่เลี้ยงเด็ก โฮ๊ะ ๆ ๆ บางที การที่เราอยู่ดูแลพ่อแม่ จนรู้และเข้าใจ ความต้องการของเค้า มันก็ทำให้คิดว่า จริง ๆ มันก็แค่จุกจิก และมีรายละเอียดเท่านั้นเอง นี่ยังคิดว่าธุรกิจเกี่ยวกับผู้สูงอายุ เป็นอะไรที่น่าสนใจมาก ที่อำเภอดอยสะเก็ด เห็นมีโฆษณาธุรกิจพาผู้สูงอายุไปหาหมอ ซึ่งน่าสนใจมาก...แน่นอนว่า มันก็ไม่สบายนะ การดูแลผู้สูงอายุ แต่เอาตัวเองเป็นที่ตั้งว่า ถ้าเราเป็นลูกหลาน มีเงิน แต่ไม่มีเวลาไปนั่งเฝ้าเขาทั้งวัน เพื่อรอพบแพทย์ไม่กี่นาที มันเสียเวลามาก เหนื่อยมาก... แน่นอนว่า เราต้องรับบริการด้วยความเข้าใจ ปัจจุบัน บริการทางการแพทย์ มีบุคคลากรที่จำกัด ถ้าเทียบกับอัตราส่วนแล้ว แพทย์ พยาบาล และบุคลากรทางการแพทย์เหมือนน้ำบ่อ ในขณะที่ผู้ป่วยเท่ามหาสมุทรอินเดีย การจะไม่รอรับบริการเป็นไม่ได้ เพียงแต่รอนานหรือรอไม่นานก็เท่านั้น ดังนั้น ธุรกิจรับส่งผู้สูงอายุไปโรงพยาบาล หรือธุรกิจเกี่ยวกับผู้สูงวัยทุกรูปแบบเป็นอีกหนึ่งสิ่ง ที่น่าเปิดตลาด แต่อย่างว่า ถ้าพูดถึงการทำเงิน คนไทย ไม่ค่อยจะยอมจ่ายกับเรื่องแบบนี้เท่ากับต่างประเทศ เราจึงเห็นว่า คนต่างชาติที่สูงอายุ นิยมย้ายถิ่นฐานมาตายในเมืองไทยกันเยอะ มีเงินเสียหน่อย ค่าครองชีพเมืองไทยถูกกว่าเห็น ๆ การพยาบาลและสาธรณะสุขก็ดีกว่าหลายประเทศมาก นี่จึงเป็นแนวคิดที่อยากจะทำนะ...แต่ก็นั่นแหละ แนวโน้ม ความเป็นไปได้ในอนาคต กว่าจะเป็นรูปเป็นร่างคงอีกยาวไกล ก็ต้องพยายามกันต่อไปเรื่อยๆ สำหรับบล็อคนี้ ก็ถือเป็นบันทึก การอยู่กับสว.อีก 1 เรื่องที่เล่าสู่กันฟังแล้วกันนะคะ สุขสันต์วันอาทิตย์จ้า
ของไทยคงทำธุรกิจเกี่ยวกับการดูแลผู้สูงอายุได้ยากหน่อยเพราะของไทยมีค่านิยมให้ลูกหลานดูแลครับ
โดย: คุณต่อ (toor36
  ) วันที่: 25 ตุลาคม 2563 เวลา:19:34:10 น.เป็นพี่เลี้ยง 555
ต้องทำใจจริงด้วย.. แต่ละคนไม่เหมือนกัน.. อย่าไปว่าคนอื่นเลย ตอนตี 4 จะได้ยินเสียงไลน์ ปิ๊งป๊องกันหลายชุด กลุ่มเพื่อนไลน์(เขาบังคับให้เข้า) ต่างส่งภาพดอกไม้ปลอม วิดิโอ กันคนละ 7 -10 วิดิโอ.. อย่างผมมี 3 กลุ่ม กลุ่มใหญ่ 150 คนได้มั้ง เสียงไลน์พาเหรดกันมาตอนตี 4 นอนไม่ได้เพราะ 555 ผมลืมลดเสียง นั่นไงชักขี้ลืมแบบคนอื่นก็แก่ไง 555 .. อาชีพดูแล สว. ทำเงินได้เยอะ เพื่อนคนหนึ่งอายุ 60 กว่าซื้อบิคไบค์ คันละเกือบล้าน ขี่ทางไกล เกิดอุบัติเหต ลูก ๆ ต่างทำงานเลยต้อง อยู่ เนิร์สฯ เสียค่าใช้จ่ายเดือนละ 4 หมื่นบาท แย่เลยเพราะอยู่ เกือบสองปี เศร้าครับ.. เงินหาเพิ่มไม่ได้ก็ต้องหมดไปทุกวัน ... ที่คุณคมไผ่ว่า พา ส.ว.ไปหาหมอ น่าจะดีเพราะยังไม่มีคนทำอีกอย่างไม่รู้ช่องทาง เอาใจช่วยครับ .. ปลาเสด็จจี่ เป็นไง 555 ไม่รู้จริง ๆ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 26 ตุลาคม 2563 เวลา:6:27:17 น.สวัสดีค่ะ มาทักทายยามค่ำค่ะ
แฮ่..ปลาเสด็จเป็นอย่างไรหนอ หลังจากคอมเม้นท์แล้วคงต้องไปหาดูรูปสักหน่อย เพราะไม่เคยทานจ้า เทคโนโลยีเดี๋ยวนี้ทันสมัยและสะดวกมาก แต่กับบางคนเป็นเรื่องยุ่งยากพอสมควรจริง ๆ ค่ะ โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 26 ตุลาคม 2563 เวลา:20:51:04 น.สวัสดีค่ะ คุณไผ่
พี่มาช้าไปหน่อย ขออภัยนะคะ พี่เองก็สว.มากแล้ว ตัวเอง 82 คนข้างๆ 90 แต่เรายังไปไหนๆได้เอง ไม่ต้องมี nanny เลยค่ะ อิอิ ไปหาหมอ ไปซูเปอร์ ไปเจเจซื้อต้นไม้ พี่เล่นคอม เล่นเน็ต ไม่ต้องมีใครช่วยเรื่องแอพนี่โน่น พี่ว่าปัญหาของผู้สูงวัยที่ต้องอาศัยคนช่วยไปหมด มักอยู่ที่คิดว่าตัวเองแก่แล้ว ช่วยตัวเองไม่ได้นะคะ นานๆเข้าเลยช่วยตัวเองไม่ได้จริง พี่บอกตัวเองอยู่เรื่อยว่า ต้องทำได้เหมือนเดิม ไม่งั้นจะติดเตียง เลยยังซ่าได้อยู่ทุกวันนี้ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ พักนี้พี่ไปสิงอยู่เฟซเสียมากเพราะเล่นง่าย แต่ก็เจอพวกสามหาวได้ง่ายเหมือนกัน  โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
 วันที่: 27 ตุลาคม 2563 เวลา:8:29:07 น.อยู่กับ สว. ความอดทนต้องมาเป็นที่หนึ่งเลยนะครับ
ยิ่งแก่ ยิ่งดื้อ บ้านพี่ก๋าก็เป็น 555 คิดว่าตัวเองแก่ไปก็คงดื้อเหมือนกัน 5555 คนแก่ถึงชอบพูดว่า กินของขม ชมผู้สาว เล่าความหลัง ถึงจะครบเครื่องความแก่นะครับ 555 ภาพในบล็อกพี่ก๋าใช้แอพ prisma ครับน้องไผ่ โหลดมาใช้ได้เลย ใช้ง่าย แต่งภาพได้หลากหลายแบบเลย  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2563 เวลา:20:12:55 น.พี่ก๋าก็ยังเปิดร้านไม่ได้เลย
สันกำแพงนี่เหมือนเมืองร้างเลยครับ ทุกร้านปิดเหมือนกันหมด เปิดมาก็ไม่รู้จะขายให้ใครจริงๆ  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 18 พฤศจิกายน 2563 เวลา:21:59:24 น. |
คมไผ่
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Q ; เป็นคนแบบไหน A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||
