ว่าด้วยบล็อคก่อนที่แปะรูปแก้ขัด

ตีหนึ่งกว่า ๆ เกือบตีสอง (กว่าจะพิมพ์เสร็จก็คงตีสองกว่า ๆ) จริง ๆ คืนนี้ไผ่หลับไปแล้วหล่ะ
แต่พอพลิกตัวตื่น ตะกอนของบางสิ่งในใจก็ฟุ้งเกินกว่าที่จะหลับตาลงได้อีกครั้ง จนต้องลาจากผ้าห่มอุ่น ๆ และเตียงนิ่ม ๆ ขึ้นมา เพราะเวลานี้ คงเป็นเวลาเฉลยภาพที่แอบทำเนียนแป๊ะเอาไว้ไม่ได้อธิบายใด ๆ ปล่อยให้ทุกคนงงว่า ยัยนี่มามุขไหนกันแน่

ขอ INTRO ก่อนเล็กน้อยว่า ปีนี้เหมือนการฟื้นฟูสารรูปตัวเองในหลาย ๆ เรื่อง หนึ่งในกิจกรรมบำบัด(ฟังเหมือนคนเป็นอัมพฤกษ์ อัมพาตหรือโรคจิตเล็ก ๆ เน๊อะ) คือการหาหนังสือน่าอ่านสักเล่มมาแนบกายคล้ายเป็นอวัยวะที่ 33 ของร่างกาย จนเพื่อน ๆ หรือคนรู้จักหลาย ๆ คนแซวว่า พกหนังสือแบบนี้ใครจะกล้ามาจีบ เพราะทุกครั้งที่หยิบมาอ่าน ไผ่เหมือนตัดขาดจากทุกสิ่งรอบกาย แถมปล่อยรังสีอัมหิตห่อไว้อีกชั้นก่อนขึ้นป้ายสีแดง ๆ ว่า “อย่ามายุ่งกับฉ๊านนนน...” ฮ่าๆๆ

เมื่อปลายปีที่แล้ว เจอหนังสือเล่มหนึ่งที่ร้านถ่ายเอกสารประจำตระกูลเล่มนึง (จริง ๆ แอบสบตากับมันมาก่อนแล้ว แต่เห็นว่าเป็นของร้าน แถมตัวเองก็ยุ่ง ๆ เลยกะว่าไว้มีโอกาสจะขอเขาถ่ายเอกสารมาอ่านหรือไปหาซื้อเหมือนกัน แต่บังเอิญพี่สาวเห็นไผ่สนิทเลยใช้เครดิตไผ่ยืมกลับบ้านมาซะงั้น (เหอะๆๆ เป็นเครดิตที่เราไม่เคยกล้าใช้ แต่...she ใช้แทนซะงั้น)

Photobucket


สีปกจริง ๆ ของแต่ละเล่มจะแซ่บมากค่ะ
...พอพี่เขาลองอ่านแบบม้วนเดียวจบแล้ว... ไผ่เห็นมันนอนนิ่งรอเราหิ้วเอาไปคืน เลยเปิดอ่านดู แม่เจ้า...เป็นหนังสืออีกเล่มที่แนะนำเลย(อ่านรวดเดียวจบเหมือนกัน) ในเชิงจิตวิทยาการปรับเปลี่ยนทัศนคติ ซึ่ง...บางครั้ง บางเวลา บางสิ่งบางอย่างในตัวเองหรือสิ่งแวดล้อมก็หล่อหลอมให้เรา “เป็น อยู่ คือ” ในปัจจุบัน
จิตใต้สำนึกก็เปรียบเสมือนลิ้นชักที่สลับซับซ้อน ข้อมูลไหนใหม่ ๆ ก็อยู่บนสักหน่อย อันไหนที่พิเศษ ก็อยู่ลึกลับโดนถมทับด้วยหลายเรื่องราว แถมเผลอ ๆ ก็ใส่กุญแจโซเล็กไว้อีกสี่ห้าดอก รอเวลาที่จะโดนเปิดออก แต่ไม่ได้หายหรือลบเลือนไปจากใจเรา

หลังจากเสพย์หนังสือเล่มแรกไป ไผ่แอบคิดว่า...เล่มอื่น ๆ ของ “โยชิโนริ” จะน่าอ่านเหมือนเล่มนี้หรือไม่ แล้วก็ได้มาอีก 2 เล่มค่ะ (ตอนนี้เก็บเป็นคอลเลคชั่นบนชั้นหนังสือเรียบร้อยทั้ง 3 เล่ม...ทีแรกเชียร์ให้คุณพ่ออ่าน “กฎแห่งกระจก” ตาม ทำเป็นเฉย ๆ ผ่านไปไม่กี่วัน คงแอบอ่าน เช้ามาบอกว่า หนังสือดีมากนะลูก หุหุ...กลายเป็นแฟนคุณโยชิโนริอีกคน)

เล่มที่สองที่อ่าน คือ “มองด้วยใจ”

Photobucket


เป็นการปรับเปลี่ยนทัศนคติและมุมมองของตัวเราเพื่อการพัฒนาตัวเอง ซึ่งอ่านแล้วก็พยายามนำมาใช้กับตัวเอง (ทำได้เป็นช่วง ๆ และ...กับบางเหตุการณ์ กับบางสิ่ง และที่สำคัญคือ กับ “บางคน”
แต่ก็ยังพยายามที่จะทำให้ดีกว่าเดิม เพื่อเปลี่ยนให้คำว่า “บาง” เป็นคำว่า “ทุก ๆ...” แทน)

ไผ่ว่า...

"การเรียนรู้...
เป็นสิ่งที่เราต้องทำไปตลอดชีวิต แม้กระทั่งลมหายใจสุดท้าย ก็ยังคงต้องเรียนรู้ ทุกอย่างรอบตัว ล้วนสามารถเป็นครูที่ดีของเราได้ หากเราคิดจะมอง ยอมรับ และยินยอมให้สิ่งนั้น ๆ เป็นผู้สอน ทุกอย่างมีพลังในตัวของตัวเองแต่...กับคนบางคน เหตุการณ์บางเหตุการณ์ที่...”เรา” ยังเรียนรู้ที่จะ “ยอมรับมัน” ได้ไม่ดีพอ ก็ยังคงต้องพยายามจนกว่าจะดีกว่าที่เป็นอยู่



Photobucket



ข้อความที่แปะไว้...(หลายคนแอบแซวว่าติดรอตรุษจีนเซ็งเม้ง 555) ในหนังสือเล่มนี้ บอกเล่าถึงความเป็นจริงที่เปรียบเทียบได้กับคนเราค่ะ คุณโยชิโนริ ถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือโดยสรุปว่า คนเราทุกคนล้วนมีแง่มุมที่หลายคน หลายเหตุการณ์จะมองเห็นแตกต่างกันไป “มองด้วยตา” แต่แท้จริงแล้ว ถ้าเรามองสิ่งต่าง ๆ ของคน ๆ นั้นด้วย “หัวใจ” จะมองเห็นภาพแห่งความจริงนั้นมากกว่า เหมือนพระจันทร์ ที่...แท้จริงแล้ว มันไม่เคยเว้าแหว่ง หรือเลือนหายไปจากท้องฟ้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว



สำหรับบล็อกวันนี้...ไผ่ว่า กับบางคน...กับบางเหตุการณ์ คงจะต้องพยายามกันต่อไป เพราะบางครั้ง ความจริงก็เป็นสิ่งที่ไม่ได้สวยงามและน่ายอมรับสำหรับเราเสมอไป จนท้ายที่สุดไผ่ก็ “เลือก” ที่จะ “ไม่มองมัน” ไปซะจะดีที่สุด หากหัวใจเรายัง “ยอมรับ” ในรูปแบบของสิ่งที่ “มัน” เป็นไม่ได้

ราตรีสวัสดิ์ค่ะเพื่อน ๆ






Create Date : 06 ธันวาคม 2554
Last Update : 10 ธันวาคม 2554 4:01:48 น.
Counter : 1534 Pageviews.

23 comments
  
เข้ามาทักทายขอรับ..หนังสือสองเล่มนี้น่าอ่านและติดตามนะขอรับ คิดว่าจะเล่ารายละเอียดไว้ในบล็อกนี้ซะอีกแอบแป๊ก
โดย: ขุนเพชรขุนราม วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:7:35:55 น.
  
ฝันดีค่ะ
โดย: เชิญจุติ วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:7:42:32 น.
  
ดูแล้วน่าอ่านดีจัง....งัยเอามาแปะไว้ให้อ่านกันบ้างนะ






. . . ยินดีในสิ่งที่ตนได้ . . .

. . . พอใจในสิ่งที่ตนมี . . .

. . . เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก . . .


*~*~*~*..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~*






..HappY BrightDaY..




โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:9:34:53 น.
  
สวัสดีตอนสาย ๆ ค่ะพี่ไผ่

มีเสียงแว่วให้นำเนื้อหามาแปะ (ถ้าได้ก็ดีเลย คริก คริก)

เท่าที่พี่ไผ่ไฮไลท์ก็น่าสนใจดีนะคะ

หายสงสัยถึงที่มาเสียที

คุณโยชิโนรินั่นเอง...คือเหตุแห่งที่มา ^^
โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:10:23:14 น.
  
ช่วงนี้ไม่ได้เข้าร้านหนังสือเลยครับพี่
ถ้ามีเวลาจะลองแว้บๆไปหาอ่านดูครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:11:07:09 น.
  
พี่ไผ่ก่แปะแบบอ้ายก๋าสิเจ้า เปิ้นแนะนำบางจ้วงบางต๋อน

หื้อเกิดกำกี๊ดว่า อืมม...น่าสนใจ๋แต๊ว่า

ไป๋ซื้อมาอ่านสักหน้อยน่าจะดี อิอิ

เป๋นก๋านโฆษณาหื้ออ้ายโยชิโนริตวยเน้อ

เฮาบ่ได้เอาของเปิ้นมาซีร็อกแจก คริก คริก คริก

อั้นล่ะ...เหลียวหาไม้หน้าสามแม่นก่อ

ปายไป๋ล่ะเน้อ เสียวหัวโน ^^
โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:13:11:16 น.
  
มันก่เป๋นบางจ้วงอารมณ์นะก่อเจ้า

อันตี้จริงเฮาก่บ่อได้เกิดเมืองเจียงใหม่สักหน้อย

เฮาเป๋นเด็กเตปเน้อ อิอิ

อันหยังยะหื้อชีวิตมันผกผันก่บ่อฮู้ ได้มาอยู่เจียงใหม่

ได้อู้กำเมืองอยู่หลายปี๋ แต่เฮาก็จ้อบเน้อ

ภาษากำเมืองเพราะนัก ๆ เจ้าในกำกึ๊ดของปาย

แม่เปิ้นก่อู้กำเมืองตวยหนา เวลาเปิ้นป๊ะคนบ้านเดียวกั๋น

ปายก่หัดอู้กับเปิ้นนี่ล่ะ กำไหนบ่อเข้าใจ๋ก่แป๋หื้อฟัง

พี่หมอเปิ้นเป๋นคนเมืองแต๊ ๆ ยังอู้บ่อได้เลย อิอิ

เปิ้นไปเฮียนเมืองนอกเมืองนาตั้งแต่ยังเป๋นละอ่อนนัก



โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:13:54:42 น.
  
สวัสดียามค่ำครับพี่ไผ่ ที่เชียงใหม่หนาวกี่องศาครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:21:26:12 น.
  
พี่ไผ่...พี่ใช่เปล่าที่ปายไปทักที่เฟสบุ๊คอ่ะ

หนูไม่เคลียร์นะเนี่ย พี่กำลังเป็นผู้ต้องสงสัย

รับสารภาพมาซะเด เด
โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:0:00:59 น.
  
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ไผ่^^


คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...>
โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:7:53:11 น.
  

สวัสดีวันสีเขียวจ้ะไผ่


นอนดึกเนาะ



โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:12:58:21 น.
  
ดูหน้าปกแว๊ปแรก นึกว่าหนังสือธรรมมะ นะเนี่ย ^^ สวัสดียามเช้าคับคุงไผ่ นอนดึกอีกละ หรือว่าตอนนี้กำลังหลับอยู่นะ
โดย: CG Kyo วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:14:08:45 น.
  
กินปลาดีออกนะครับพี่ไผ่ ไม่อ้วนแถมได้โปรตีนเต็มๆเลย
ส่วนผมหากินตามท้องทุ่งไปเรื่อยครับ ฮ่าๆๆ

ราตรีสวัสดิ์ครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:21:22:28 น.
  
พี่ไผ่เจ้าขา ปายแวะมาทวงคำตอบเจ้าค่ะ

ว่าพี่ใช่คนที่ปายไปทักที่เฟสบุ๊คป่าว

อ่ะแน่ะ...ทำเป็นผ่านไปซะงั้นแหละ ^^

...

วันนี้พี่ไปเดินดูต้นไม้ ดอกไม้ ยังดีน๊า

ปายดิ ไปเดินดูอิฐหินปูนในไซ้ร์งาน หน้าจะมืด

ขนาดว่าโป๊ะป้องกันรังสียูวี พอกรองพื้นแล้วนะ ยังแย่เลย อิอิ

...

โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:23:46:40 น.
  
วันนี้พี่ไผ่ยุ่งแน่เลย พักผ่อนเยอะ ๆ นะพี่

คิดถึงจ้า

รูปสวย glitter emoticon comment glitter.mthai.com
โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 9 ธันวาคม 2554 เวลา:1:05:12 น.
  
พี่ไผ่ทำเป็นเนียนนะ...แต่มันไม่เนียนเนี่ยน่ะสิ ^^

ปายว่าแล้วต้องพี่ไผ่แน่ ๆ

...
...

มีความสุขในวันวันศุกร์นะพี่ ขยันทำงานกัน ฮึบ ฮึบ ฮึบ

ปลายปีจะได้ไปเที่ยวให้หนุกหนานชุ่มปอดเลย โน๊ะพี่
โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 9 ธันวาคม 2554 เวลา:12:56:01 น.
  
งานตะพาบยังไม่มีพล็อตในหัวเลยอ่ะพี่ เขียนไรดีอ่ะ

นึกไม่ออกง่ะ แง๊ แง๊ ><"
โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 9 ธันวาคม 2554 เวลา:19:34:27 น.
  
ยังหง่างเหง่งอยุ่เลยครับน้องไผ่
แหะๆๆ เที่ยวนี้ป่วยนานเลยครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 ธันวาคม 2554 เวลา:20:09:39 น.
  
พี่ก๋ากำลังจะเข้านอนแล้วครับ
แวะมาส่งข่าวว่า
พรุ่งนี้ตะพาบออกเดินทางช่วงสายๆนะครับ

ช่วงนี้ตื่นตี 5 ไม่ไหวครับ
ยังไม่หายป่วยเลย 555


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 ธันวาคม 2554 เวลา:22:49:07 น.
  
พี่ไผ่ไม่ตื่นแล้วมั้ง นอนเพลินแล้วแน่เลย อิอิ

ราตรีสวัสดิ์นะคะพี่ ฝันดีด้วย
โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 10 ธันวาคม 2554 เวลา:0:05:52 น.
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

อรุณสวัสดิ์ครับ
โดย: panwat วันที่: 10 ธันวาคม 2554 เวลา:5:55:37 น.
  
พี่ไผ่ปายเขียนงานตะพาบเสร็จแล้ว ป่ะ...อ่านกัน อิอิ

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 10 ธันวาคม 2554 เวลา:11:39:03 น.
  
เชียงใหม่หนาวหรือยังคะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะจร้า
โดย: Singlemom (j143 ) วันที่: 17 ธันวาคม 2554 เวลา:23:50:04 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คมไผ่
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



Q ; เป็นคนแบบไหน
A ; เป็นได้ทุกแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่า...เป็นกับใคร และเป็นเมื่อไหร่ แล้วแต่สถานการณ์ค่ะ เป็นนางฟ้าก็ได้ นางมารก็ได้ แล้วแต่ว่าใครจะมาด้วยแบบไหน

Q ; ให้นิยามกับตัวเองว่าอะไร
A ; ทะเล...(มั้ง) ได้บรรยากาศหลากหลายดี นิ่ง ๆ สงบ ๆ ก็ได้ ชิว ๆ ก็ได้ แต่...ถ้ามีองค์ประกอบอื่นก็...ตามนั้น

Q ; เหมือนจะน่ากลัวนะเนี๊ยะ
A ; อย่ากลัวเล้ย บ้าบอไปงั้นแหละ ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ไม่นิยมกัดใครก่อนอยู่แล้น หุหุ โพสต์ได้ เม้นท์ได้ ด่าได้(แต่อาจมีสวนเล็ก ๆ คริๆ)
New Comments
ธันวาคม 2554

 
 
 
 
1
3
5
7
8
9
10
11
12
14
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
All Blog
Friends Blog
[Add คมไผ่'s blog to your weblog]