เลขที่ออกในงวดนั้น คือแปดสี่

คุณย่าแทบลมใส่ปวดใจไปหลายวันที่ไม่ยอมเชื่อหลาน
รอให้วันเวลาวนมาอีกครั้ง ครั้งนี้หลานชายได้แต่บอกว่า

 “ฉี่ ฉี่ ฉี่”

คราวนี้คุณย่าไม่พลาดซื้อตองสี่ไปหลายบาท เจ้ามือหวยเพื่อนคุณย่าถามว่า

”เป็นอะไรมากหรือเปล่า ซื้อได้ไงวะ ตองสี่”

คุณย่าหัวเราะ”อย่าลีลาจดไปเหอะน่า เจ้าพ่อโชคดีเชียวนา มีบ้านขายบ้านมีรถขายรถ”

“แล้วถ้าไม่ถูกล่ะ”

“ไปอยู่วัดไง”

สุดท้ายคุณย่าก็ซื้อไปยี่สิบบาท และแล้วเลขที่ออกมาคือตองสี่
คุณย่าแทบลมใส่อีกรอบ นึกเสียดายที่ซื้อไปนิดเดียว

 ได้เงินมาแทบจะซื้อทองเปลวมาปิดหลานชายที่ใบ้หวยเก่ง
จ่ายค่าของเล่นที่ได้สัญญาไว้กับหลาน เข้าเนื้อไปอีกหลายร้อย
เมื่อข่าวแพร่สะพัดออกไป ถึงความแม่นของหลานคุณย่า พอถึงวันหวยออก
บรรดานักแสวงโชคมาชุมนุมกันที่หน้าบ้าน เพื่อรอเลขเด็ด
เจ้าโชคดีที่ใครๆต่างขนานนามให้…นอนดูดนมไม่รู้ไม่ชี้
เจอคนมารุมถามก็รำคาญ หอบผ้าขนหนูเก่าๆพร้อมขวดนมย้ายไปนอนหน้าทีวี
คุณย่าตามมาเซ้าซี้ไม่เลิกรา “บอกย่าหน่อยน่า เดี๋ยวจะซื้อของเล่นให้อีก นะ นะ”

“ฉี่ไง”

คุณย่าคาดคั้นอยากได้เลขใหม่ เจ้าหลานชายก็ยังยืนยันคำเดิมคือสี่

“สี่แล้วเลขอะไรอีกล่ะลูก”

“ฉี่ ฉี่ ฉี่ ฉี่” เจ้าโชคดีบอกแต่สี่

“มันจะออกเลขเดิมทั้งปีได้ยังไง”คุณย่านั่งบ่น
คุณปู่นั่งอยู่ใกล้ๆคิดว่าหลายชายปวดฉี่ ก็พาไปห้องน้ำ

“เธอก็เพ้อเจ้อไปได้ หลานมันปวดฉี่จะแย่”

จากวันนี้เป็นต้นมา ใครจะคาดคั้นยังไง หลานชายก็ยังยืนยันอยู่คำเดียวคือสี่
เพื่อนบ้านที่มารอเจ้าพ่อใบ้หวย ต่างถอดใจไม่มาตอแยกับเจ้าโชคดีอีกเลย
คุณย่าก็รู้สึกเฉยๆเลิกตอแยไปอีกคน
กระทั่งเวลาผ่านเลย เจ้าโชคดีอายุครบสองขวบ

พูดมากเป็นต่อยหอย ก็เลิกพฤติกรรมนั้นไปเอง
กระทั่งวันหนึ่งในวงสนทนา เพื่อนๆคุณย่าตั้งข้อสังเกตว่า เลขท้ายสามตัวและสองตัว

ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา จะมีเลขสี่นำหน้า อยู่ตรงกลางและตามหลังเสมอ คุณย่าเห็นสถิติที่เพื่อน
แฟนพันธุ์แท้คนชอบเสี่ยงโชคมาเล่าให้ฟัง และนำเรียงเบอร์มายืนยัน
ตลอดหนึ่งปีเต็มที่เจ้าโชคดีหลานชายจะบอกแต่คำว่าสี่
เลขที่ออกในแต่ละงวดเป็นไปตามนี้

“44,45,54,41,34……449,545,648,443….”

คุณย่าตบเข่าฉาดบอกว่า เพิ่งจะนึกได้ รู้อย่างนี้วิ่งซะก็ดี
เฮ้อ…เสียดายจัง เฮ้อ…เสียดายจัง

แอมอร

ท้ายเรื่อง ห่างหายจากโครงการนี้ไปนาน วันนี้คิดถึงเพื่อนๆ

แวะมาร่วมเดินด้วยกันอีกครั้ง หอมกรุ่นจากเตาเลยค่ะ