ชะมวง

........

ชื่อสามัญ Cowa จัดอยู่ในวงศ์มังคุด

ชื่อท้องถิ่น ส้มป้อง มะป่อง หมากโมก มวงส้ม กะมวง มวง

ส้มมวง กานิ ตระมูง ยอดมวง ส้มม่วง ส้มโมง, ส้มป่อง

เป็นไม้ท้องถิ่นแถบภาคตะวันออกแถวเมืองจันทร์ไปจนถึงตราด

 และแถวปักษ์ใต้ นิยมเก็บยอดและใบอ่อน มาปรุงอาหาร

ประเภทต้มส้ม แกงส้ม โดยต้มกับกระดูกหมู กระดูกวัว

หรือซี่โครงหมู ที่เรียกกันว่า ซี่โครงหมูต้มใบชะมวง

 เมนูอาหารรสเด็ด ที่รู้จักกันดีก็คือ แกงกะทิใบชะมวง

 รสชาติเปรี้ยวกลมกล่อม

ต้นชะมวงและต้นมะดัน มีความคล้ายกัน

มีรากเหง้าเหล่ากออยู่ในวงศ์ Guttifferacae เหมือนกัน

แม้ชะมวง มีรูปทรงใบ ข้อ และผล ที่มีรสเปรี้ยวเหมือน กับมะดัน

 แต่ต้นชะมวงจะมีลำต้นค่อนข้างใหญ่โต ต้นสูง

 ชอบขึ้นตามดินน้ำเค็มถึงดินกร่อยชายทะเล

 ส่วน ต้นมะดันจะมีลำต้นค่อนข้างเตี้ย ไม่ใหญ่โต

 ชอบขึ้นตามดินจืดทั่วไป


ชะมวง เป็นไม้ป่าประเภทยืนต้นขนาดใหญ่

สูงประมาณ 15-20 เมตร ลำต้นโตขนาด คนพอโอบโคนต้นมิด

 เปลือกต้นมีลักษณะแข็งผิวสีน้ำตาลไหม้ปนเทา

กระพี้มีสีเหลือง มีเสี้ยนยาวละเอียด ค่อนข้างเหนียว ทนทาน

แก่นสีน้ำตาลไหม้ แข็งเหนียว ถ้าถากเปลือกออกมา

จะมีกลิ่นเปรี้ยวอ่อนๆ โชยออกมา

 ใบของต้นส้มมวงเป็นใบเดี่ยว ออกสลับคล้ายกับใบมะดัน

 รูปทรงใบหอกรียาว โคนและปลายแหลม

ใบหนาค่อนข้างแข็งเป็นมัน ส่วนยอดอ่อนจะมีสีน้ำตาลแดง

 ใต้ใบจะมีสีนวลจางกว่า ดอกจะมีขนาดเล็ก

กลีบดอกค่อนข้างแข็ง มีสีเหลืองอ่อน

 ซึ่งเมื่อดอกบาน จะมีกลิ่นหอมระรวย

และเมื่อดอกได้รับการผสม จะกลายเป็นผล

ผลชะมวง มีลักษณะคล้ายลูกมังคุด

เนื้อผลมีสีขาวค่อนข้างเปรี้ยว ภายในมีเมล็ดค่อนข้างแข็ง

แยกออก 2 ซีก บางคนจะเก็บเอาลูกชะมวง

มาหั่นตากแดดให้แห้ง เพื่อเก็บเอาไว้ใส่แกงส้ม

ใบชะมวง มีสรรพคุณต้านมะเร็ง

นับเป็นการค้นพบ ครั้งแรกของโลก

พร้อมตั้งชื่อว่า "ชะมวงโอน" (Chamuangone)

 ระบุใช้เป็นสารต้นแบบ ที่นำไปพัฒนาโครงสร้าง

สู่ยาต้านมะเร็งในอนาคต
































ขอบคุณข้อมูลจาก fb. Siriwan Jane
ขอบคุณเจ้าของภาพผลชะมวงค่ะ