มะอึก

......

ตำใส่น้ำพริกกะปิหอมอร่อย

เช่นเดียวกับทำน้ำพริกกะปิแล้วใส่มะม่วงเปรี้ยวแทนมะนาว

มีแมงดาตัวผู้ก็ใส่ด้วย เพิ่มความหอม

 หรือมะเขือพวงบุบพอแตกหรือมะเขือกรอบซอยบางๆ

 น้ำพริกกะปิไม่ว่าจะใส่อะไรเพิ่ม หรือไม่เพิ่มก็อร่อยทั้งนั้น

ได้ประโยชน์จากสมุนไพรที่อยู่ในถ้วยน้ำพริก

 และผักที่ใช้ทานด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นผักดิบ

หรือผักลวก ต้ม นึ่ง ราดด้วยหัวกะทิก็จะอร่อยมากขึ้น

เป็นภูมิปัญญาไทยผู้สูงอายุที่อายุยืนแข็งแรงไม่เจ็บป่วยง่าย

จะบอกว่า กินน้ำพริกกับผัก

มะอึกพืชสวนครัว ที่นิยมรับประทาน

และนิยมปลูกกันอย่างแพร่หลายทางภาคเหนือและภาคอิสาน

 โดยในทางอาหาร ผลอ่อน ผลแก่หรือผลสุกเต็ม

ที่ใช้รับประทานเป็นผักแกล้มด้วยวิธีขูดเอาขนบนเปลือกผลออก

 จิ้มน้ำพริกชนิดต่างๆ กรอบเฝื่อนเล็กน้อย


สรรพคุณทางสมุนไพร

ตำรายาแผนไทย กล่าวว่า ราก ของ “มะอึก” มีรสเย็น

และเปรี้ยวเล็กน้อย ต้มน้ำดื่มเป็นยาแก้ดีฝ่อ ดีกระตุก

หมายถึง นอนสะดุ้งผวาชนิดหลับๆตื่นๆ

สาเหตุจากโทษน้ำดีกระทำ แก้ไข้สันนิบาต แก้น้ำลายเหนียว

 กัดฟอกเสมหะ กระทุ้งพิษ ดับพิษร้อนภายใน

ใบสด ตำพอกฝี ลดอาการปวดบวมผื่นคันต่างๆดีมาก

 ดอก ตำพอกแก้คันตามผิวหนัง

 เมล็ด เผาไฟ สูดดมเอาควันแก้ปวดฟันได้

ราก ช่วยกระทุ้งพิษไข้หัวทุกชนิด

 หรืออาการของไข้ที่มีตุ่มออกเป็นผื่นตามผิวหนัง

เช่น เหือด หิด หัด อีสุกอีใส

มะอึก เป็นไม้พุ่มล้มลุก อายุหลายปี

จัดอยู่ในตระกูลเดียวกับ มะเขือพวงและมะแว้ง

ต้นสูง 1-1.5 เมตร แตกกิ่งก้านสาขากว้าง

 ลำต้นเรียบ สีเขียว เมื่อต้นแก่เป็นสีขาวนวล

มีขนละเอียด และมีหนามแหลม ใบเป็นใบเดี่ยว

 ออกเรียงสลับ รูปรีกว้าง ขอบใบหยักเว้าลึก ปลายใบแหลม

ฐานใบ 2 ข้างไม่เท่ากัน มีหนามแข็งบนเส้นใบ

 ดอกออกตามซอกใบ 3–5 ดอก สีขาวหรือสีม่วง

“ผล” รูปกลม ผลอ่อนสีเขียว มีขนยาวปกคลุมทั้งผล

 ผลสุกเป็นสีเหลืองอมส้ม มีเมล็ดเยอะ ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด

ถิ่นกำเนิดในแถบเอเชียตอ.ต ซึ่งรวมไปถึงประเทศไทยด้วย

มะอึก มีชื่อท้องถิ่นอื่นๆ ว่า มะเขือปู่ มะปู่ มะเขือขน

 หมากขน (ภาคเหนือ), หมากอึก หมักอึก บักเอิก (ภาคอีสาน),

 อึก ลูกอึก (ภาคใต้), มะอึก (ภาคกลาง), ยั่งคุยดี (กะเหรี่ยง)



























ขอบคุณที่มา fb. Siriwanna Jill
ขอบคุณเจ้าของภาพทุกภาพ