จุดที่มองข้าม เมื่อวันที่ 27 ที่ผ่านมา ผมไปเดินดูคอมพิวเตอร์มือสองที่ร้านจตุคอมห้างพันธุ์ทิพย์ สาขางามวงศ์วาน ผมรู้สึกชอบใจคอมตัวหนึ่งยี่ห้อ Gateway ที่เรียกว่า all in one คือมันถูกออกแบบให้จอกับเครื่องอยู่ติดกัน คล้ายๆเอาโน้ตบุ๊คมาผสมกับเครื่องแบบตั้งโต๊ะ เขาเขียนกำกับไว้ที่เครื่องว่า.... P/4 3.0 G HDD 80 G Ram 512 M DVD combo คนขายบอกว่ากำลังลดราคาเหลือ 7,900 บาท ผมไม่เคยเห็นคอมรูปร่างแบบนี้มาก่อน แต่รู้สึกชอบรูปทรงและประโยชน์ใช้สอย หลังจากเดินไปเดินมาก็ตัดสินใจต่อเขาเหลือ 7,000 บาทถ้วน ภรรยาผมจ่ายเงินให้ก่อนเพื่อซื้อคอมให้น้องชายที่ตะกั่วป่า (เขาฝากซื้อและวานให้ผมเลือกให้ด้วย) เพราะที่บ้านเขายังไม่มีคอมใช้ เวลามาเล่นเกมหรืออินเตอร์เน็ตก็มาเล่นที่ร้านตะกั่วป่าโปสการ์ดร้านน้องสาวอีกคน และถ้าซื้อคอมพิวเตอร์ที่พันธุ์ทิพย์ก็น่าจะราคาถูกกว่าที่ร้านคอมต่างจังหวัด เมื่อคอมตัวนี้มาอยู่กับผมหนึ่งคืน ผมทดลองใช้ดูก็รู้สึกถูกชะตากับคอมตัวนี้เข้าแล้ว ผมบอกกับภรรยาว่าขอเอาคอมตัวนี้ไว้ใช้เอง และยกตัวเก่าตั้งโต๊ะของผมให้เขาฟรีก็แล้วกัน เพราะผมคิดว่าตัวนี้เหมาะกับโต๊ะทำงานของผมมากกว่าตัวเดิม เพราะเครื่องเดิมเป็นแบบเก่าก้นยาวชิดฝาผนังเมื่อวางแล้วบนโต๊ะไม่สามารถเขียนอะไรได้ นอกจากใช้พิมพ์อย่างเดียว ผมโทรไปบอกเขาว่าถ้าผมยกของเก่าให้ฟรีจะรังเกียจไหม เขาบอกว่ายินดีและเต็มใจรับ แต่ไม่อยากได้จอแบบเก่า ต้องการจอ L C D ที่รูปทรงทันสมัย ผมอาสาไปเดินดูให้ แต่เขาต้องออกค่าจอเอง เขาก็ยินดี ผมก็ไปเดินพันธุ์ทิพย์อีกครั้ง ตกลงได้จอยี่ห้อ Acer ขนาด 18.5 สีขาวตามที่ต้องการ ผมขอแถมคีย์บอร์ดและเม้าส์สีขาวของไมโครซอฟท์อย่างดีให้ก็แล้วกัน ผมจัดการขนกลับบ้านทดลองต่อเครื่องว่าใช้งานได้เรียบร้อยก็เก็บใส่กล่อง เพราะภรรยามผมจะกลับตะกั่วป่าในวันที่ 4 นี้ ทุกอย่างเรียบร้อย แต่เหลือจอรุ่นเก่าที่มีมีคู่ขนาด 15 นิ้ว ผมตัดสินใจยกให้คนเก็บขยะไปฟรีๆ เพราะจะเอาไปขายก็ได้ไม่เท่าไร เขาบอกว่าลูกเขากำลังเรียนคอมอยู่พอดี ผมยกจอให้ แต่ไปหา CPU ก็แล้วกัน หรือจะเอาไปขายก็ไม่ว่ากัน เพราะว่ามันยังใช้งานได้ เมื่อคืนขณะที่กำลังเพลิดเพลินกับคอมตัวใหม่ (สภาพเก่า) ผมชอบมันมาก ทั้งจอกว้างขึ้นกว่าเดิม (ขนาด 17 นิ้ว) เมือยกหิ้วจับต้องดูแข็งแรงบึกบึน ลำโพงในตัวเสียงดังกว่าตัวเดิม ทุกอย่างเป็นที่ถูกใจของผมมาก ดูแล้วน่าจะใช้งานได้ดี แต่เมื่อคืนผมต้องนอนก่อนเวลา เพราะขณะที่ใช้เน็ตอยู่ดีๆก็ต้องสะดุด เมื่อหน้าจอก็ดับวูบไป ผมใจเสีย เปิดใหม่อยู่หลายครั้งก็ติดวูบหนึ่งแล้วก็หายไป รู้สึกหนักใจ ไม่พอใจ ก้มไปดูสายไฟที่เสียบไว้กับสามตาใต้โต๊ะก็ยังแน่นเปรี๊ยะ เพราะช่องสามตาตัวนี้แน่นกว่าปกติอยู่แล้ว เวลาเสียบแล้วอย่าหวังว่าจะดึงตัวเสียบออกง่ายๆ ทดลองเปิดอยู่หลายๆครั้ง แรก ๆก็หน้าจอเปิดแล้วก็หายไป แล้วจากนั้นก็เหลือแต่ความดำมืด เข้านอนก่อนเวลาด้วยความรู้สึกเป็นกังวลเล็กๆ ติดยึดเพราะชอบตัวนี้ไม่อยากเปลี่ยนเป็นตัวใหม่ มันจะซ่อมให้ดีได้ไหม เพราะเกิดความรู้สึกไม่เชื่อมั่นขึ้นมาว่ามันจะน็อคง่ายๆไหม ? เห็นท่าทางบึกบึนน่าจะทนทาน และของมือสองที่ถูกใจก็ใช้ว่าจะหาซื้อได้ง่าย ๆ มันต้องจังหวะของมันถึงจะมาถึงมือเรา เตรียมใจว่าจะยกไปให้ที่ร้านดูว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะอย่างน้อยที่ร้านก็รับประกันสามเดือน ทำใจว่านั่งใช้โน๊ตบุ๊คทำงานไปก่อน เตรียมถอดสายต่างๆออกจากเครื่องเพื่อยกไปซ่อม ขณะที่ถอดสายไฟออกจากตัวเครื่องรู้สึกนิดหนึ่งว่าสายที่เสียบกับเครื่องนั้นหลวมกว่าปกติ ยังสามารถดันเข้าไปให้แน่นกว่านี้ได้อีก ตัดสินใจเสียบสายให้กระชับแน่นอีกครั้ง เปิดหน้าจอใหม่ทุกอย่างทำงานปกติ รู้สึกดีใจมาก เมื่อรู้ว่ามันไม่ได้เสียหาย แต่เป็นเพราะเราเสียบปลั๊กไว้ไม่แน่นนั่นเอง พอขยับเครื่องแล้วทำให้มันเลื่อนหลุดได้ เกือบแล้วไหมล่ะ พ่อคนละเอียดรอบคอบ โชดดีนะที่ผมเฉลียวใจลองเสียบปลั๊กใหม่แล้วเปิดดูอีกครั้ง ถ้าไม่งั้นก็ต้องเหนื่อยขนไปขนกลับอีก ทั้งเสียเงินและเสียเวลาและค่าแท็กซี่ และหากไปถึงร้านมันกลับใช้ได้เป็นปกติ แต่มันก็จะทำให้ผมค้างคาใจไม่หายว่ามันเกิดจากอะไร เพราะถ้าเรารู้สึกไม่มั่นใจเสียแล้วอะไรๆมันก็ไม่ดีทั้งนั้น บางทีปัญหาเล็กๆน้อยๆนั้นอยู่ตรงที่จุดเราคาดไม่ถึง ถ้าผมละเอียดรอบคอบกว่านี้สักหน่อยผมน่าจะรู้ตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว แต่ที่ผมไม่รู้และมองไม่เห็นก็เพราะมองข้ามจุดเล็กๆไปนั่นเอง โชคดียังเป็นแค่จุดเล็กๆ เครื่องมือเครื่องใช้ในชีวิต แต่ในการใช้ชีวิตคุณเคยมองข้ามจุดเล็กๆไปแล้วทำให้เกิดปัญหาใหญ่โตตามมาทีหลังบ้างไหมครับ ? ------------------------------------------- ป.ล. รู้สึกคิดถึงวาวี เลยเอาเพลงนี้มาใส่บล็อก พร้อมกับภาพที่หน้าจอคอมพิวเตอร์คือถนนเข้าหมู่บ้านวาวี   Create Date : 30 มิถุนายน 2552 16 comments Last Update : 30 มิถุนายน 2552 17:59:44 น. Counter : 5013 Pageviews. Share Tweet

คอมฯ สวยมากค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าจะราคาถูกขนาดนั้น แต่ก็ต้องเอาใจมันมากๆ หน่อยนะคะ เพราะคอมอายุมากๆ กับคนแก่น่ะ มักจะขี้ใจน้อยเหมือนกัน (ล้อเล่นค่า...) วาวีก็คิดถึงคุณลุงเช่นกันค่ะ.   โดย: แค่เพียงสายลม 30 มิถุนายน 2552 12:24:33 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม คอมดูเท่ ท่าทางจะบึกบึนเหมือนเจ้าของนะคะ ไม่เคยเห็นมาก่อนด้วย ค่อย ๆ อ่าน จึงรู้ว่าพี่คงจะชอบมันจริง ๆ นั่นแหละ ได้ของถูกใจ ถูกชะตากัน อืมม.. เรื่องถูกชะตาก็ยังมีรายละเอียดมาถึงเรื่องของใช้อีกแน่ะ สมัยได้งานทำใหม่ ๆ ก็เคยแปลกใจว่าทำไมเจ้านายไม่ดูใบอะไร ๆๆ ที่จบมา เขามาเฉลยทีหลังกับเราว่า รับไว้เพราะโหงวเฮ้งดี พี่อย่าขำนะ นี่เรื่องจริงเลยแหละค่ะ แต่พอมาถึงเรื่องรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรามองข้าม เพื่อนแฟน เขาเป็นนักบิน(ไม่กล้าบอกหรอกว่าสายการบินไหน) เขากำลังจะนำเครื่องขึ้น แต่วิ่งไปถึงจุดที่มันควรจะเชิดหน้า มันกลับวิ่งตรง ชักยุ่งล่ะสิ เพราะเช็คเครื่องอย่างดีแล้ว ก่อนที่จะเกิดเรื่องไม่ดี เขาเหลือบไปเห็นกล่องป๊อกกี้ที่เขาชอบกิน มันขัดอยู่ตรงเกียร์ออโต้นั่น ทำให้มันรันไปไม่สุด นั่นแหละ... จะเรียกว่าสะเพร่า หรือมองข้ามตรงนี้ ก็เป็นหายนะต่อตนเองและคนอื่นด้วย กำลังนึกเรื่องใกล้ตัวที่ขุ่น ๆ เพราะตัวเองมองข้าม และอาจฟาดงวงฟาดงาไปกับคนใกล้ตัวอยู่แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว คิดว่ามีนะคะ แต่ตอนนี้นึกไม่ออก ไว้แวะมาใหม่ค่ะ ขอไปกินมื้อเที่ยงก่อนละกันค่ะ :)   โดย: ภูเพยีย 30 มิถุนายน 2552 13:39:41 น.

มาแอบดูคอมใหม่ของพี่โดมค่ะ   โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 30 มิถุนายน 2552 14:37:09 น.

สวัสดีครับทุกท่าน ช่วงนี้ผมอัพบล็อกรายวัน ตามอ่านกันไม่ทันเลย ไม่เป็นไรหรอกครับ อ่านบ้างไม่อ่านบ้างก็ได้ แต่คนเขียนนั้นหยุดเขียนไม่ได้ เพราะติดเขียนบล็อกมาสามสี่ปีแล้ว ไปเลิกที่ไหนก็เลิกไม่ได้ ก็ต้องเสพติดต่อไป สวัสดีจ้ะหนูแค่เพียงสายลม ราคานี้ก็ไม่ถือว่าถูกหนักหรอก แต่ถูกใจเจ้าของมากเท่านั้นเอง อายุคอมกับอายุคน ต่างกันนะหนู อายุคนมากขึ้นเขาเรียกว่ามีประสบการณ์ แต่อายุคอมมากไม่รู้ว่าเขาเรียกว่าอะไร สวัสดีครับภูเพยีย แหม...คอมมีเท่ด้วย สวัสดีครับรักแรกคลิก เขาเรียกว่า "เก่ามาจากไหนมาใหม่แถวนี้"   โดย: พ่อพเยีย 30 มิถุนายน 2552 18:18:36 น.

พี่โดม...โจ๊กได้รับการ์ดเเล้วนะคะ ตอบตรงนี้เลยค่ะว่า ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำอวยพร ในเรื่องไฟ... ไฟสร้างสรรค์งานนั้นไม่ค่อยร้อนเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ไฟที่จ่อบั้นท้ายให้ส่งงานนี่สิคะ...พยายามหาอยู่ แหม ทำไมโจ๊กไม่มีเวลาสี่สิบแปดชั่วโมงต่อวันนะ จะได้ทำงานเสร็จเท่ากับคนอื่น   โดย: สุวดี IP: 87.212.143.101 30 มิถุนายน 2552 21:08:41 น.

สายัณห์สวัสดีค่ะพี่โดม โดม +-----------------------------+ "ในการใช้ชีวิตคุณเคยมองข้ามจุดเล็กๆไป แล้วทำให้เกิดปัญหาใหญ่โตตามมาทีหลังบ้างไหมครับ ? ประโยคนี้น่าคิดนะคะ   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 30 มิถุนายน 2552 21:26:19 น.

มาแอบริษยาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่ไม่ได้เมนต์ค่ะ สวย เก๋กู้ด สังเกตว่าพี่โดมเป็นคนโชคดี ตรงที่ มักเจอแต่ของดีในราคาถูก ยกตัวอย่างการเช่าบ้านในที่ต่างๆเป็นต้นค่ะ   โดย: นักล่าน้ำตก 1 กรกฎาคม 2552 9:10:44 น.

สวัสดีครับโดม คอมพิวเตอร์สวยดีนะครับ แต่ถ้าเครื่องพัง คุณต้องทิ้งทั้งจอด้วยล่ะซีนี่ แหม ไม่ทิ้งลายนักเขียนเลยนะ ดูเหมือนจะเล่าเรื่องคอมพิวเตอร์ธรรมดาๆ แต่ยังจบได้คมกริบอย่างนี้ ยอดเยี่ยมจริงๆ!! (กระซิบเบาๆ... เป็นผมนะ เก็บไว้เขียนคอลัมน์แล้ว แหะ ๆๆ)   โดย: ปะการัง IP: 72.197.60.18 1 กรกฎาคม 2552 9:23:55 น.

สวัสดีตอนสายครับทุกๆท่าน นานมาแล้วที่ผมเคยนั่งทำงานที่ออฟฟิศ, แต่ก็นานมาแล้วอีกเช่นกันที่ผมไม่ได้นั่งทำงานที่ไหนเลย ทุกวันนี้อยู่ที่บ้านและเดินทางไปโน่นไปนี่อยุ่เป็นประจำ นึกไม่ออกว่าเดี๋ยวนี้ในออฟฟิศทำหนังสือเขาเป็นอย่างไรกัน สงสัยจะมีคอมอยู่บนดต๊ะคนละเครื่อง แต่ก่อนสมัยผมมีพิมพ์ดีด สวัสดีจ้ะทากชมพู โถ..ใช้คำผิดหรือเปล่า อย่างพี่โดมไม่น่าอิจฉาหรอกน่า ก็แค่กระเป๋าเ้งินจำกัดให้ชายตาแต่ของราคาไม่แพงเกินไป และต้องใช้งานได้ดี เพราะเป็นคนเรื่องมากนั่นแหละจ้า สวัสดีครับปะการัง คุณน่ะทำให้ผมมีมุมมองใหม่ ผมไม่ได้คิดก่อนเลยนะว่าถ้าจอเสียแล้วต้องทิ้งทั้งเครื่อง แต่ผมตั้งใจไว้แล้วเครื่องนี้ถ้าเสียแล้วจะเก็บไว้เป็นของเก่าแอนติค ผมก็เขียนเล่าไปตามเรื่องตามราว พอคิดเพิ่มลงไปอีกนิดตอนจบมันก็มาเป็นอย่างนี้แหละครับ   โดย: พ่อพเยีย 1 กรกฎาคม 2552 11:04:24 น.

สวัสดีครับคุณสุวดี ขอโทษทีนะครับ ที่ตอบข้ามคุณสุไป ขอบคุณที่ส่งข่าวให้ทราบ เพราะเกรงว่าลายมือภาษาอังกฤษผมจะมีปัญหากับสายตาไปรษณีย์เมืองนอก จ่าหน้าซองถึงแสดงว่าลายมือผมยังใช้ได้ นานๆจะได้เขียนภาษาอังกฤษสักที คุณเป็นนักเขียนนิยายน่ะสุดยอดอยู่แล้ว ไม่ว่าไฟจะลนตรงไหนก็ไม่สำคัญถ้ายังเขียนออกมาได้ดีและน่าติดตาม   โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.18.25 1 กรกฎาคม 2552 14:13:54 น.

ชอบอ่านเรื่องคุณโดมตอนจบนี่แหละค่ะ...มันสะกิดใจเราดี   โดย: Dangjarunun 1 กรกฎาคม 2552 17:39:08 น.

พี่โดม...เขียนโรมานซ์ออกมาตีตลาดซักเรื่องสิ เดี๋ยวพิมานรัถยาจบแล้ว จะส่งให้พี่โดมอ่านนะจ๊ะ แต่คิดว่าคงเป็นสองเล่มใหญ่มาก เพราะตอนนี้ก็เล่นไปแปดสิบกว่าตอนแล้ว... จบเรื่องนี้โจ๊กเขียนเรื่องฮาแล้วนะ ส่วนลายมือภาษาอังกฤษของพี่น่ะ โจ๊กจะโม้ให้ฟังว่า คนอังฤษแท้ๆยังเขียนไม่รู้เรื่องแบบพี่เลย แล้วมิสเตอร์โพสแมนก็รู้จักกับโจ๊กดี ขนาดคนส่งเขียนแค่ชื่อกับถนน เขายังเอาไปส่งถูก ยายเจ้าเนยส่งมันกุ้งไปให้ก็ไม่เคยเจอโยนทิ้ง (ของต้องห้ามเข้า) เขาหยวนให้ พอถามเขาว่ารู้ได้ไง...เขาบอกว่า ที่ไปรษณีย์เขารู้จักโจ๊กกันทั้งนั้นแหละ เพราะมีอยู่ปีนึง จดหมายจากเมืองไทยส่งไปหาโจ๊กวันเดียวห้าสิบฉบับ เขาเลยจำโจ๊กได้ค่ะ...   โดย: สุวดี IP: 87.212.143.101 1 กรกฎาคม 2552 19:52:41 น.

รูปถ่ายเครื่องพิมพ์ดีดเก่า เหนือคอมฯสมัยใหม่ เก๋มาก ชอบสุดค่ะ เข้าใจนำมาติดดีแท้เชียว ภาพสุวรรณีของพี่ทำให้น้องหนูได้ไอเดียกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ(ไม่บอกว่าทำอะไร ฮ่าๆๆ)   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน IP: 124.122.61.127 2 กรกฎาคม 2552 13:46:36 น.

แวะมาทักทาย จะบอกว่าคิดถึง เด๋วพี่โดมสงสัยอีก หุหุ เอาเป็นว่า ดูคอมพ์อีกรอบ...สวยจัง ถูกอีกตะหาก หน้าจอกว้างแบบนี้ เห็นน้ำตกบ้านเราเต็มตาแน่นอน...   โดย: นักล่าน้ำตก 2 กรกฎาคม 2552 15:13:34 น.

เป็นคอมที่หน้าตาน่ารักดีจังนะคะ ชอบภาพถ่ายที่หน้าจอด้วย ดูเป็นทางเข้าหมู่บ้านที่ดูอบอุ่น แถมอ่านเรื่องแล้วสนุกดีจังค่ะ ไว้จะแวะมาเยี่ยมใหม่นะคะ   โดย: quin toki IP: 58.9.130.134 3 กรกฎาคม 2552 22:10:08 น.

อิจฉา คอมตัวนี้เห็นทีแรก ยังไม่ได้อ่านนะ อุยชอบจัง ยิ่งได้รู้ราคา ยิ่ง งื้อ.....อยากได้ คอมเราเจต๊งแล้ว ยกมากองอยู่ข้างล่าง ไม่มีคนเก็บขยะจะให้หรอก อยู่นอกเขตเทศบาล รถก็ไม่มีจะขนไปให้โรงเรียนไหน วัดไหน เข้าใจแก้ก็ใช้ได้ดีแน่ แต่เราหมดใจ ทั้งอำเภอไม่มีช่างคอมโดยตรงเลย เคยยกไปที ยกก ลับมาทุล กทุเล พี่ยิ้มๆ แหะ ทำไม่ได้ครับ 555   โดย: สัญจร ดาวส่องทาง 8 กรกฎาคม 2552 20:02:51 น.