จงทำสิ่งที่คุณทำได้...ด้วยสิ่งที่คุณมี...ณ จุดที่คุณยืนอยู่ - ธีโอดอร์ รูสเวลท์
Uploaded with ImageShack.us
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
11 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
ความเชื่อมั่น






ความเชื่อมั่น

โดย โดม วุฒิชัย



เธอเคยบอกว่า เธอเป็นคนขี้ขลาด กลัวเจ็บตัว กลัวได้รับบาดแผล เธอจึงถีบรถจักรยานไม่เป็นสักที…

ครั้งนี้เธอรู้สึกมั่นใจว่าปลอดภัยเมื่อมีฉันอยู่เคียงข้าง ฉันจะสอนให้เธอถีบรถจักรยาน ฉันบอกกับเธอว่าไม่ต้องกลัวอะไร สองมือจับแฮนด์รถข้างหน้าให้มั่น ทรงตัวตามสบาย เท้าทั้งสองถีบบันไดไปเรื่อย ๆ สายตามองถนนข้างหน้าพอประมาณ ฉันอยู่ข้างหลังเธอไม่ต้องกลัวอะไร ฉันจะจับให้ไม่ต้องกลัวตกหรือรถล้ม

รถจักรยานเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยแรงถีบจากเท้าของเธอ ฉันวิ่งเหยาะตามหลังอยู่ใกล้ ๆ แต่ไม่ได้จับต้องที่ตัวรถ จักรยานเคลื่อนที่ไปข้างหน้าโดยไม่ล้มหรือเสียหลักแต่ประการใด เธอหัวเราะร่าเริงอย่างชอบใจที่สามารถถีบจักรยานไปได้ตั้งไกล

แต่พอฉันวิ่งแซงไปข้างหน้าแล้วบอกเธอว่า ฉันไม่ได้จับรถแล้วนะ พูดไม่ทันขาดคำรถจักรยานก็ล้มลง ฉันบอกกับเธอว่าอันที่จริงฉันไม่ได้จับรถเลยตั้งแต่รถเริ่มออกตัวแล้ว เธอสงสัยว่าเมื่อกี้นี้เธอถีบรถจักรยานไปได้อย่างไร

ฉันบอกกับเธอว่าเธอถีบจักรยานไปได้เพราะ "ความเชื่อมั่น"



-
--------------------------------




Confidence
Translated by Chakrapong pongwecharak


She once told me she was a coward. She was afraid of getting hurt. She was so fearful of being wounded. So she was never able to ride a bicycle.

With me staying beside her, she felt confident she would be safe. I was teaching her to ride a bike. I told her not to be afraid of anything, hold the handles firmly, keep her body steady and be at ease while her feet kept pedaling continually. I told her to look ahead to some distance. I was right here behind her, holding the bike. Don’t be afraid of falling.

Her power of pedaling drove the bike ahead. I trotted behind her but with my hand going free from the bike. It just went ahead. There was neither fall nor her loss of balance. She laughed a cheerful laughter for she could ride a bike for a long distance.

Once I overtook her and said that I didn’t hold the bike any more, the bike fell down immediately. I told her I didn’t even hold the bike since the bike began to move ahead. She wondered how she was able to pedal.

I told her she was able to do it because of her confidence.





-
------------------------------------




Create Date : 11 มิถุนายน 2552
Last Update : 11 มิถุนายน 2552 12:16:01 น. 25 comments
Counter : 2415 Pageviews.

 
สวัสดีรอบสองค่ะ

ความเชื่อมั่นบางทีก็มา บางทีก็ไป ..

ไปๆ มาๆ ..

ใครจะรู้

เฮ้อ ..


โดย: แค่เพียงสายลม วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:13:09:53 น.  

 
สวัสดีค่ะอาโดม
ความเชื่อมั่นสามารถลบความกลัวถอยความกล้าออกมาได้
ทำให้อะไรๆง่ายขึ้นกว่าที่คิดจริงๆด้วยค่ะ


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:13:27:24 น.  

 
ที่ปั่นจักรยานได้ทุกวันนี้ เป็นเพราะ ความเชื่อมั่นที่มอบให้กับตัวเองค่ะ

หัดเอง ล้มลุกคลุกคลานเอง...แต่ก็ปลื้มนะคะตอนขับเป็นเนี่ย ^ ^


โดย: ploy666 IP: 124.157.206.65 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:13:35:21 น.  

 
จักรยานคันนั้น ยังอยู่หรือเปล่า พี่โดม



โดย: J IP: 58.137.145.222 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:17:23:47 น.  

 
อิจฉาจริงมีรูปใหม่ๆทุกวัน...
ใครเขียนภาษาอังกฤษให้คะ..อ่านง่ายดี เก่งนะคะ
เหตุการณ์บางเหตุการณ์ก้อทำลายความเชื่อมั่นได้โดยสิ้นเชิงนะ แต่เราก้อต้องพยายามสร้างขึ้นมาใหม่แม้จะยากเหลือเกิน


โดย: รอนร้าว IP: 124.120.76.235 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:18:14:28 น.  

 
สวัสีดครับทุกๆท่าน

ช่วงนี้ผมกำลังสนุกกับการจัดการบล็อก

เดี๋ยวเปลี่ยนแบ็คกราวด์รูปนั้นรูปนี้ จากรูปถ่ายที่เราถ่ายเอง

เพราะแต่ก่อนไม่คิดว่าตัวเองจะสามารถทำได้

ถึงอย่างไรก็ต้องขอขอบคุณป้ามดกับคุณดอกหญ้าในดงผู้ดี คลิกดูได้เลยครับถ้าใครอยากลองทำบ้าง
วิธีเอาภาพส่วนตัวมาทำแบ็คกราวด์ ของคุณดอกหญ้าในดงผู้ดี


เพราะกำลังเห่อ เพิ่งทำได้ คนอื่นเขาทำได้ตั้งนานแล้ว

ช่วงนี้ก็เลยเปลี่ยนหน้าตาบล็อกบ่อยหน่อย ส่วนถ้อยคำวิ่งก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆตามใจว่านึกอยากเปลี่ยนก็เปลี่ยน


งวดนี้ก็เลยขอตอบคุณรอนร้าวคนวัยใกล้เคียงกัน

คนที่แปลภาษาอังกฤษเก่งๆที่คุณถามนั้นก็คือคุณ J ที่อยู่คอมเม้นทืเหนือคุณนั่นแหละครับ

จักรยานคันนั้นไม่อยู่แล้วครับ เพราะตอนนั้นจำได้ว่าเรายังไม่ได้แต่งงานกันเลย แล้วเธอไปเที่ยวบ้านผมที่ต่างจังหวัด
ผมเลยหัดให้เธอถีบจักรยาน

ขอตอบแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะไปจัดการปรับแต่งบล็อกอีก


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:18:47:49 น.  

 
ตอนเป็นเด็กเคยปั่นจักรยานลงเนิน...เบรคไม่ทันชนเด็กเหมือนกันต่างคนต่างเจ็บ...แต่ก็ยังไม่เข็ดนะคะก็ปั่นจนเก่งเลยล่ะ


โดย: Dangjarunun IP: 118.172.93.86 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:11:05:17 น.  

 
สบายดีนะครับพี่โดม...
ผมทดลองทำหน้าบล็อคเหมือนกัน แต่ฝืดจริงๆ เลย เรื่องแนวนี้ HA


โดย: pu_chiangdao IP: 118.175.184.138 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:12:30:42 น.  

 
พ่อพเยียสบายดีนะคร๊า ดอกไม้ในตะกร้าจักยาน สวยจัง เลย แวะมาเยี่ยมยามบ่ายวันศุกร์สุดสัปดาห์


โดย: บี๋ (Yushi ) วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:15:51:39 น.  

 
เรื่องราวสั้นๆ แค่ห้าพารากราฟ

แต่ความหมายของเรื่องราว มันกว้างไกล ยิ่งใหญ่จริงๆนะคะ

เพียงอ่านเรื่องนี้ เชื่อว่า ทำให้ทุกคนนึกไปถึงอดีตของตัวเอง

อยากทำบีจีจากรูปที่ถ่ายเองเหมือนกันค่ะพี่โดม...

แต่ยังไม่ได้ศึกษา...จะกลัวเรื่องอะไรก็ตามที่เป็นเทคนิค

ไม่เชื่อมั่นเลย ...ไม่เหมือนตอนหัดจักรยาน

ตอนนั้นเชื่อมั่นค่ะ...เลยเป็นเร็ว



โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:17:12:29 น.  

 
วันนี้ได้หนังสือมาหนึ่งเล่ม ชื่อวอลเดนอ่านแล้วก็คิดถึงคุณโดม หวังว่ากระท่อมที่สวนก็คงใกล้เคียงกับกระท่อมของเฮนรี เดวิทธาโร ไว้คอยตอนรับคุณโดม ถ้ามีโอกาส มีกลอนมาฝากคุณโดมด้วย
จิตเอ๋ยจิตเขลา นอนในกายเน่า เฝ้าสมบัติดิน กินอสุจิ ตริไม่เห็นเลย หลงเชยชมงาม เดินตามทางรก มุ่งหมกเพศบ้า อวดกล้าสู้ตาย ไม่หน่ายหนีโลก นั่งโงกงมแก่ หลงแลว่าคน รูปตนคือผี เห็นดีสิ่งใด ภายในเหม็นนัก หลงรักจูบกอด ตาบอดใจบ้า เป็นข้าความรัก เหนื่อยนักไม่รู้ หลงอยู่ช้านาน สมภารไม่บอก เชื่อหลอกหมู่มาร สังขารเขาลวง หาห่วงผูกคอ ใครหนอทำได้ ตัวใบ้ใจบ้า เที่ยวหาแต่ยาก อย่าหลงทางเดิน อย่าเมินเหยียบขวาก อย่าลากเรียวหนาม เดินตามทางพระ ไกลพระจะโง่ มักโอ่เสียของ เอาทองแต่งลิง อวดจริงแก่บ้า อวดกล้าแก่ผี อวดมีแก่ดิน อวดกินแก่ขี้ อวดดีแก่ตาย อวดสบายแก่โรค ทุกข์โศกเสียเปล่า อย่าเดาผิด ๆ อย่าคิดโดยโง่ อย่าโตแต่เปลือก อย่าเลือกหาทุกข์ อย่าสนุกในบาป อย่าคาบเหล็กแดง อย่าแต่งแผ่นดิน อย่ากินของร้อน อย่านอนในไฟ ให้หากินอย่างแร้ง ให้แสวงบริสุทธิ์ ให้หยุดเหมือนใจพระ ให้ละความโง่จะได้โตเต็มโลก ข้ามโอฆสงสาร นิพพานไม่ไกล รีบไปอย่าช้า จงเร่งภาวนา เถิดนะท่านทั้งหลาย

จากหลวงตาแสง


โดย: สุดใจ เลี้ยงพันธุ์สกุล IP: 118.173.209.86 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:18:13:45 น.  

 
สวัสดีครับคุณ Dangjarunun

ถีบจักรยานตอนไหนก็ไม่สนุกเท่ากับตอนถีบเป็นใหม่ๆ

ผมยังจำได้ว่าหัดจักรยานใหม่ๆนั้น หน้าแข้งถลอกปอกเปิก แต่ก็สนุก ถึงวันนั้นจนถึงวันนี้ผมยังชอบอยู่บนหลังอานอยู่เลย

สวัสดีภู เชียงดาว

ของบางอย่างพอรู้เสียแล้ว
มันก็ทำไม่ยาก
แต่บางอย่างทั้งๆที่รู้ก็ยังยากอยู่ นั่นแหละ


สวัสดีจ้ะทากชมพู

โถ...มันก็แค่เรื่องความหลังธรรมดาแหละจ้า...ไม่มีอะไรพิเศษหรอก
ทากชมพูพูดเสียทำเอาเขิน
แต่ก็แอบชอบใจในคำชมนะเนี่ยะ



สวัสดีคับคุณสุดใจ

ดีใจที่เห็นชื่อคุณอีก

ผมก็ได้อ่านแล้วครับสำหรับเรื่อง "วอลเดน"

คนอะไรก็ไม่รู้สันโดษสุดยอดเลย
ทั้งเป็นปราชญ์ทั้งสันโดษอย่างที่เอาเยี่ยงอย่างยากมาก

แต่ก็มีคำคมข้อคิดของเขาให้นำมาได้ใช้อยู่จริงมากมาย

ขอคารวะจริงๆสำหรับท่านผู้นี้

หวังว่าคงจะแวะเวียนมาอีกนะครับ



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:19:21:32 น.  

 
คุณสุดใจครับ

ลืมขอบคุณสำหรับบทกลอนภาวนาของหลวงตาแสงครับ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:19:22:52 น.  

 
เพลงฝนอีกรอบใช่ป่าวตาโดม

เงาะหมดไปแล้ว ทุเรียนก็ซาแล้ว
เหลือแต่มังคุด ยังพอทยอยเก็บเป็นค่ากับข้าวได้.....เฮ้อ

ชิคุนกุนย่าอาละวาดมาถึงปลายวาแล้ว มอญอยู่ในสวนเป็นกันทั้งบาง

ปลายแปรงก็ทำท่าจะจับเอาให้อินเทรนด์กะเขา แต่ได้ยาสูตรโบราณ ยาเขียวชงกับน้ำมะพร้าว กินหมดซองก็โอเคแฮะ
ตอนแรกก็ครั่นเนื้อ ครั่นตัว เมื่อยๆตามข้อแขน ข้อเข่า เหมือนกัน สงสัยเป็นระยะฟักตัว โดนน๊อคด้วยยาเขียวไปเรียบร้อย
ปลายเดือนนี้ก็คงปิดเทศกาลผลไม้บ้านปลายฟ้าได้แล้วกระมัง โชคดีที่ปีนี้ เงาะสุกก่อนเพื่อนยังได้ทันขายโลละ 15 หนหนึ่ง แล้วก้อ 9 บาท ตอนนี้ร่วงยิ่งกว่าตลาดหุ้นแล้วกระมัง

ช่วงนี้มีเวลาว่างตบแต่งบล๊อคนะตานะ...หลานตาโดมเลยต้องมาทำหน้าที่แทนป้า ซึ่งขี้เกียจเหลือร้าย



โดย: ปลายแปรง วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:8:21:42 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณโดม

ดอกไม้ในตะแกรงจักรยานสวยจังค่ะ ได้ฟังเพลงเก่า ๆ รุ่นคุณแม่ยังสาวก็นึกถึงตอนเล็ก ๆ ที่บ้านชอบเพลงของแกรนด์เอกซ์กันทั้งบ้านน่ะค่ะ

ไว้จะแวะมาอ่านบ่อย ๆ นะคะ


โดย: Kitsunegari วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:17:56:35 น.  

 
สายัณห์สวัสดีค่ะพี่โดม โดม
+----------------------------+

จำไม่ได้ว่า "ปั่นจักรยานเป็นเมื่อไร"
แต่รู้ว่า.. ตอนเด็ก ๆ นั่งซ้อนท้าย
เคยเผลอเอาเท้าหลุดเข้าซี่ล้อจักรยาน จนได้แผลเลยค่ะ
เจ็บมั่กม๊ากกกกกกก

จักรยานเท่ด้วยดอกไม้ในตะกร้าที่หน้ารถ
อยากนั่งซ้อนท้ายเกาะเอวใครคนนั้นจัง อะคึ่ ๆ


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:20:46:16 น.  

 



















สวัสดีครับทุกๆท่าน


วันนี้ตั้งแต่ก่อนเที่ยงเล็กน้อย
ผมกับภรรยาลุยทำโปสการ์ดทำมือ
ซึ่งผมอัดรูปไว้รอและตัดกระดาษปะหลังไว้เรียบร้อยแล้ว



ขั้นตอนคือ...

หนึ่ง - ใช้กาวสเปรย์ฉีดหลังรูป(ขนาด 4 คูณ 6 )

สอง - ใช้กระดาษหลังโปสการ์ดที่เตรียมไว้ติดกับรูป

สาม - ตัดขอบทั้งสี่ด้าน เป็นอันว่าโปสการ์ดเรียบร้อย


เราสองคนช่วยกันทำตั้งแต่ก่อนเที่ยง (พักกินข้าวช่วงบ่ายโมง)

กว่าจะเสร็จ 5 โมงเย็นกว่าๆ

ได้โปสการ์ด 390 แผ่น (เสีย 2 แผ่น เพราะปิดกลับหัวและตัดขอบพลาด)

นับว่าเป็นการเริ่มต้นทำที่บ้านนทบุรีเป็นครั้งแรก
โดยที่มีภรรยาเป็นคนช่วย (อันที่จริงผมเป็นผู้ช่วยเธอมากกว่า)

งานละเอียดแบบนี้เธอทำได้ดีกว่าผมแน่นอน


จะว่าไปแล้วดูเหมือนไม่ยากเลย
เมื่อมาถึงขั้นตอนตรงนี้เพราะเรารู้วิธีทำมาหมดแล้ว

แต่เมื่อนึกถึงตอนที่วีดวาดทำตะกั่วป่าโปสการ์ดใหม่ๆ
กว่าจะลงตัวต้องทดลองเรื่องกาวหลายชนิด
ตั้งแต่กาวลาเท็กซ์ กาวยางพารา กาวน้ำ ฯลฯ

จนกระทั่งมาลงตัวที่สุดที่กาวสเปรย์

ผมยังเอ่ยชมวีดวาดกับภรรยาว่า
ถ้าเธอไม่มีใจรักจริงก็คงเลิกทำโปสการ์ดทำมือไปแล้ว

เพราะในช่วงแรกว่าจะติดกาวได้ 1 ใบนั้นใช้เวลา
และไม่เรียบร้อยเหมือนใช้กาวสเปรย์เหมือนตอนนี้

เมื่อมาถึงตอนที่เรากำลังทำอยู่นี้ไม่มีอะไรยากแล้ว
เหลือแต่เคล็ดลับทำอย่างไรจึงจะรวดเร็วและเรียบร้อยกว่าที่ทดลองทำมา


ผมกับภรรยาใช้เวลาจัดการทำรูปถ่ายธรรมดาๆกลายเป็นโปสการ์ดทำมือ
สามารถใช้ส่งความรักความคิดถึงถึงกันได้

ใช้เวลาไปเพียง 5 ชั่วโมงเท่านั้น

แต่ผมพลิกโปสการ์ดแต่ละใบคือรูปถ่ายที่ผมถ่ายมาจากระหว่างการเดินทาง

รูปโน้นที่เกาะปันหยี รูปนี้จากดอยวาวี นั่นรูปจากตะกั่วป่า

รูปนั้นจากที่โน่นที่นี่ ฯลฯ

บนโปสการ์ดประดับด้วยถ้อยคำคมของปราชญ์หรือนักเขียนที่เดินทางผ่านกาลเวลา

จากยุคก่อนมาจนถึงสมัยนี้ ซึ่งส่งต่อๆกันมาผ่านหนังสือ จนถึงนักอ่านและเลือกสรรมาเพื่อส่งผ่านกันต่อไป

ผมหยิบโปสการ์ดที่ผมทำกับมือขึ้นมาดูทีละใบอย่างมีความสุข

ลืมความเหนื่อยล้าที่นั่งบ้างยืนบ้างขณะทำโปสการ์ดในวันนี้เสียหมดสิ้น



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:21:00:49 น.  

 
สวัสดีจ้ะปลายแปรง

ไม่ว่าฟ้าฝนจะเป็นอย่างไร
ขอให้ร่างกายแข็งแรงไว้ก็แล้วกันนะ

ฝากความคิดถึงตานุของปลายแปรงด้วย


สวัสดีครับคุณ Kitsunegari

ชื่อคุณอ่านว่าอย่างไรครับ
ผมสะกดไม่ถูกเลย

ยินดีที่เข้ามาทักทายกัน

ผมน่ะตอนเป็นหนุ่มชอบเพลงแจ้อยู่หลายเพลง พอได้ฟังแล้วก็คิดถึงความหลังเมื่อครั้งยังหนุ่มยี่สิบเศษ


สวัสดีจ้ะสาวบ้านนอก

อยากบอกว่ารูปนี้ถ่ายที่หมู่บ้านบุไทร วังน้ำเขียว โคราช

เป็นการถ่ายรูปกล้องดิจิตอลครั้งแรก คือตอนนั้นต้องใช้กล้องสองตัวเพราะเผื่อเสีย ถ่ายกล้องฟิล์มด้วย

ถ่ายกล้องดิจิตอลด้วย

วันนั้นไปซื้อดอกไม้ที่สวนดอกเบญจมาศมา เขาขายเป็นกิ
โล จำไม่ได้แล้วว่าโลละเท่าไร แต่ไม่แพงนัก

ไปคุยกับเขาก็อุดหนุนเขาและขอซื้อดอกไม้กลับที่พัก (เรียกว่าโฮมสเตย์แต่อยู่คนเดียว ไปกินข้าวกับเจ้าของบ้านอีกหลังหนึ่ง)

ชอบบรรยากาศช่วงนั้นจัง

เย็นๆก็ปั่นจักรยานไปตามถนน โดยไม่มีคนซ้อน (สบายไม่หนักดี)



โดย: พ่อพเยีย วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:21:21:55 น.  

 
อยากได้โปสการ์ดคุณอาจังเลยค่ะ
(เข้ามาบ่นเรื่องเดิม)

ช่วงเดือนหลังๆ ของปีหนูจะลงไปใต้ ไปซื้อโปสการ์ดคุณอามาไว้ในครอบครองให้จงได้

ถ้าจำไม่ผิดมีขายที่บุ๊คทรีใช่ไหมคะ


โดย: ปณาลี วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:22:50:42 น.  

 
สวัสดีรอบดึกค่ะคุณลุงโดม ...

มาชวนไปดูโปสการ์ดชุดที่สองค่ะ (ส่วนชุดแรกนั้น ไม่ค่อยพึงพอใจเท่าที่ควร เลยเก็บไว้เป็นความทรงจำเมื่อเริ่มแรกทำโปสการ์ด)

ฝันดีค่ะ


โดย: แค่เพียงสายลม วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:0:15:03 น.  

 
"ใช้เวลาไปเพียงแค่ 5 ชั่วโมงเท่านั้น"

...เหรอคะพี่โดม...?

ถ้าคนทำไม่ทำด้วยความสุข

คงต้องบอกว่า ใช้เวลาตั้ง 5 ชั่วโมงอะค่ะ...อิอิ

..................

สวัสดีเช้าวันหยุดนะคะ แฮปปี้มากๆน้าพี่โดมคนเก่ง


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:9:20:40 น.  

 
หวัดดีครับพี่

แวะมาเยี่ยมอีกรอบ เห็นพี่กำลังสนุกกับงาน เลยอ่านเพลินเลย แล้วจะแวะมาเยี่ยมเรื่อยๆครับ อิอิ..


โดย: นายปลาดาว.. (yjam ) วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:9:55:46 น.  

 
สวัสดีค่ะ

ได้เห็นวิธีการทำโปสต์การด์แล้ว น่าสนุกนะ

ได้เห็นที่พี่เขียนถึง "หนังสือเล่มเล็ก ๆ ที่ชื่อ เบียทริซ ฉันรักเธอ" ในเซ็คชั่นวรรณกรรม ของกรุงเทพธุรกิจ วันอาทิตย์แล้วค่ะ ภาพสวยและน่าอ่าน

ได้อ่านหนังสือเบียทริซแล้วก็ยิ่งเข้าใจที่พี่เขียนถึง

เป็นหนังสือเล่มเล็ก ๆ ที่อ่านง่ายและงดงาม เล่มนึงค่ะ ชอบเหมือนกัน


โดย: หนอนฯ IP: 58.9.170.153 วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:13:17:51 น.  

 
สวัสดีค่ะพ่อพเยียมือใหม่ ที่ดูโปรด้านทำโปสการ์ดมาก...

สวัสดีพี่หนอนฯ ชอบคุณยายเบียทริซด้วยค่ะพี่โดมทิ้งไว้ให้อ่าน

สวัสดีคุณนักล่าฯ และ ทุกๆคนด้วย

บีจีใหม่ สวยๆ ขยันเปลี่ยนนะคะ
ภาพที่ฉายให้ดูขั้นตอนการทำโปสการ์ด
โหย..โปรมากๆ ขอบอก ดูตำแหน่งการวางข้าวของแบบไม่บอกไม่เชื่อนะว่าเพิ่งครั้งแรก อิอิ เพิ่งทำโปสการ์ดเองครั้งแรกน่ะ ใช้เวลา5 ชั่วโมงด้วย ชื่นชม พี่สาวคนเก่งของเราจริงๆ ชีสามารถมาก
เป็นวีดวาดเหรอ รอบนึง 50 ใบก็เยอะโขแระ คริๆ




โดย: วีดวาด IP: 117.47.214.207 วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:18:46:49 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณโดม...

แอบตามอ่านมาระยะหนึ่งแล้วค่ะ ไม่ได้มารายงานตัว แต่พอได้เห็นโปสการ์ดแล้วอดใจไว้ไม่ไหวจริงๆค่ะ สวยจริงๆ ถ้าสนใจติดต่อได้ที่ไหนคะ ชอบสะสมเก็บไว้เป็นที่ระลึกค่ะ


โดย: กิ๊ก IP: 125.25.151.64 วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:13:02:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พ่อพเยีย
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]







ด้วยความยินดี...
หากมีผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่าย,บทความ
หรือข้อเขียนต่างๆ
ใน Blog นี้ไปใช้
ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด
สามารถทำได้เลยทันที
โดยไม่ต้องขออนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

เว้นเสียแต่ว่า…
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย
กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย

อ่านเรื่องของ "ปะการัง" ที่นี่



โหลดเพลง คลิปวีดีโอ นิยาย การ์ตูน


www.buzzidea.tv
Friends' blogs
[Add พ่อพเยีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.