ความตายกับผู้ชายในฝัน

ผู้เขียนไม่ค่อยมีสติเข้มแข็งนักหรอก แต่มักมีโจทย์ให้ได้เจริญมรณสติบ่อยๆ
โดยที่ไม่ได้ตั้งใจทำ ธรรมะมักจะมาถึงตัวถึงใจอย่างนี้เอง
เช่นเรื่องที่ผ่านมาที่กลุ่มบล๊อก "ที่พึ่ง" หัวข้อเรื่อง "ชีวิตที่หมุนไปอีกรอบ"
ตอนนั้นเล่าเรื่องเจ้าอาวาสเทศน์ส่งท้ายปีเก่าว่า คิดไว้สักวันเราจะถูกเผา
หลังโพสต์เรื่องแค่สองวันก็ได้ข่าวสะเทือนใจรับปีใหม่กันเลย

สำหรับตอนนี้ เขียนไว้เมื่อเดือน พ.ย. 2551
ขอเล่าเรื่องเป็นของฝากจากต่างแดน
แด่ผู้ไม่ประมาททุกคนค่ะ

-----------------------



ณ ค่ำคืนที่สามของการเดินทางครั้งนี้ ในห้องหับโอ่โถงชั้นสองของบ้านโบราณย่านเมืองเก่า
ข้าพเจ้าเข้านอนแต่หัวค่ำ เวลาผ่านไปนานเท่าใดไม่อาจรู้
ข้าพเจ้าได้ฝันไปว่า...

ข้าพเจ้านั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นที่กว้างขวาง กำลังนั่งสนทนาเป็นภาษาอังกฤษกับชายนิรนาม
ชาวตะวันตก ผิวขาว ผมสีน้ำตาลอ่อน แต่งกายในชุดลำลอง เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีนวล สวมเสื้อกั๊กไหมพรมสีแดงเข้ม
อายุของเขาไม่น่าจะเกิน 35 ปี หน้าตาหล่อเหลาแต่ขณะนั้นดูเคร่งขรึมเกินวัย
ทำให้ข้าพเจ้าต้องสำรวมจิตหยุดฟุ้งซ่านในความหล่อของเขา

ข้าพเจ้าคุยกับเขาเรื่องทั่วไป ส่วนใหญ่เขาเป็นผู้ถาม เมื่อถามประเด็นที่ต้องแสดงความคิดฉลาดเฉลียว
เขาดูจะไม่พอใจคำตอบ หรือไม่สนใจในทัศนะที่แสนธรรมดาของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้ารู้สึกว่า กำลังอยู่ในรายการเสวนาอย่างเป็นทางการกับผู้มีความรู้สูง
ทำให้ข้าพเจ้าต้องใช้ความคิดหนักทั้งภาษาและความรู้ พยายามสรรหาคำพูดที่เหมาะกับผู้ฟัง
เขาคงผิดหวังเล็กน้อยที่สนทนากับผู้รู้ภาษาอังกฤษ ที่เอาตัวรอดแค่ไม่หลงทางในแดนไกล

เขานั่งพิงเก้าอี้ในท่าสบายๆ ข้าพเจ้าคงพอมีสติอยู่บ้างในความฝันนี้ จึงสามารถโต้ตอบกับเขาได้รู้เรื่อง
ท่าทีเฉยๆ ทำให้ข้าพเจ้าหยุดพูดและนิ่งเสียบ้าง คิดในฝันว่า จะคุยหัวข้ออะไรดีจึงจะออกรสกว่านี้
ข้าพเจ้าตกที่นั่งเจ้าบ้านและกำลังพยายามเอาใจแขกผู้มาเยือน ซึ่งข้าพเจ้าไม่ควรได้บทบาทนี้จึงหยุดสนใจเขาบ้าง
เมื่อนั่งนิ่งและหยุดพูด เขากลับแสดงท่าทีสนใจข้าพเจ้ามากขึ้น
หันมามองและถามด้วยน้ำเสียงจริงจังแต่ไม่เคร่งขรึมเหมือนตอนแรก

ฝรั่งหล่อ- วันๆหนึ่ง คนเราคิดอะไรกันบ้างหรือ
ข้าพเจ้า- คนเราชอบคิด ข้าพเจ้าชอบคิดไปเรื่อย บางครั้งความคิดผุดขึ้นมาแบบไม่ได้ตั้งท่าคิด
(ข้าพเจ้าใช้ศัพท์พื้นๆว่า ความคิดมันเบียดความเงียบขึ้นมา)
ฝรั่งหล่อ- จริงเหรอ สิ่งที่ผุดขึ้นนั้น เป็นความคิดแบบไหนกัน
ข้าพเจ้า- เช่น เรื่องความตาย
ฝรั่งหล่อ- ความตายอะไร ไหนลองอธิบายซิ (แสดงความสนใจมากขึ้นอีก)
ข้าพเจ้า- ข้าพเจ้ามักพบกับความรู้สึกไม่อยากตาย ในขณะนอนหลับ มีหลายครั้งที่
พลิกตัวหรือเปลี่ยนท่านอน รู้สึกกายและรู้สึกกลัว เพราะมีความคิดผุดผ่านความเงียบบ่อยๆ
เป็นคำหรือประโยคเดิมๆ ว่า “ตอนนี้ตายหรือยัง” หรือไม่ก็ “พร้อมที่จะตายไหม”
คำถามทำให้ข้าพเจ้ากลัววาบที่กลางอก เพราะข้าพเจ้ารู้สึกรักตัวกลัวตายเหลือเกิน
ความกลัวที่สะท้านสะเทือนเหมือนแผ่นดินไหว ร่างกายหมิ่นๆจะร่วงหล่นตกช่องว่างเวิ้งว้าง
แต่มันยังไม่มีแรงพอ ที่จะกระชากข้าพเจ้าออกจากความมีอยู่ของตนได้เลย
ฝรั่งหล่อ- เธอเห็นความตายเช่นนี้แล้ว เธอเห็นอะไรในความตาย
ข้าพเจ้า- ข้าพเจ้าเห็นแต่ความกลัว (ท่านผู้รู้เคยบอกข้าพเจ้าว่ามันคืออัตตา)
ความตายที่ว่ายังไม่ใช่สิ่งที่ข้าพเจ้ารู้จริง ข้าพเจ้าเพียงตอบและอธิบายได้
ตอบได้แต่ไม่เคยรู้จริง

เขายิ้มที่มุมปากอย่างพอใจในคำตอบ ข้าพเจ้าโล่งใจเพราะคำตอบนี้คงไม่แพ้เด็กประถม
รอยยิ้มนั้นทำให้ข้าพเจ้ามีความสุขอย่างประหลาด
ห้องก็พลอยสว่างไสวจนข้าพเจ้าตาพร่า
เมื่อเพ่งมองใหม่ เขาก็ได้เดินเข้ามาใกล้และจ้องตาข้าพเจ้านิ่งสักครู่
(บรรยากาศตอนนั้นไม่ได้ทำให้ข้าพเจ้าหวั่นไหวในความหล่อของเขาเลย)
ในที่สุด เขาบอกกับข้าพเจ้าชัดถ้อยชัดคำว่า
“You have a clean mind – คุณมีจิตใจที่สะอาด”
คำพูดนั้นทำเอาข้าพเจ้าพองโตคับห้อง ภาพพร่าเลือน และข้าพเจ้ารู้สึกสบาย หลับต่อจนถึงเช้า...



เช้าวันนั้นข้าพเจ้าตื่นมาด้วยความคิดมากมายตามปกติ
บรรยากาศครึ้มฝนน่าหดหู่ของมหานครก็เป็นเรื่องปกติ
ข้าพเจ้าเดินไปขึ้นรถบัสเพื่อต่อไปยังใจกลางเมือง
เดินผ่านอารามของเพื่อนต่างศาสนาที่แสนสงบ
และสวนสาธารณะที่มีแผ่นหินสลักชื่อหลายแท่งตั้งอยู่บนพรมหญ้า
อีกเช้าที่ข้าพเจ้าต้องเดินผ่านโบสถ์และป่าช้าฝรั่งโบราณ
ความตายในเวลาตื่นและความตายในเวลานอนอยู่ใกล้แค่นี้เอง.

----------------

Create Date : 07 มกราคม 2552		4 comments
Last Update : 7 มกราคม 2552 19:33:52 น.
Counter : 3582 Pageviews.
Share Tweet