Bloggang.com : พ่อพเยีย : ขุดบ่อบนดอย

ขุดบ่อบนดอย

วันนี้นับเป็นอีกวันหนึ่งที่ผมรู้สึกดีใจมาก เพราะสิ่งที่ผมรอคอยได้สำเร็จไปอีกเปลาะหนึ่ง นั่นคือการขุดบ่อน้ำสำหรับไว้ใช้ ส่วนเรื่องไฟฟ้านั้นช่างได้มาตั้งเสาเดินสายรอหม้อเรียบร้อยแล้ว แต่ยังใช้ไม่ได้เพราะรอให้การไฟฟ้าเอามาหม้อไฟมาติดตั้งให้ในวันจันทร์นี้

ไม่ว่าจะสร้างบ้านที่ไหนสิ่งสำคัญและจำเป็นต้องใช้ก็คือไฟและน้ำ อันที่จริงดอยวาวีมีน้ำประปาภูเขาให้บริการประชาชน แต่ที่ของผมนั้นอยู่ไกลและสูงเกินไปที่จะได้ใช้น้ำประปาภูเขา และคนที่นี่ก็มีวิธีการใช้น้ำได้หลายวิธี มีทั้งที่ใช้น้ำประปาภูเขา บ้างใช้วิธีดึงน้ำจากลำธารขึ้นมาใช้ บ้างขุดบ่อแล้วปั๊มน้ำขึ้นมาใช้ สำหรับในพื้นที่ต่ำๆนั้นไม่ค่อยขาดน้ำ แต่สำหรับบ้านที่อยู่บนเนินนั้น บางจุดจะขาดแคลนน้ำ

บริเวณที่ผมจะปลูกบ้านนั้นอยู่ในตำแหน่งที่น้ำประปาภูเขาประจำหมู่บ้านไปไม่ถึง ทางเลือกทางเดียวที่จะมีน้ำใช้ก็คือขุดบ่อที่ข้างลำธารแล้วติดตั้งปั๊มน้ำขึ้นมาใช้

ผมไม่มีประสบการณ์ในเรื่องแบบนี้มาก่อนในชีวิต วิธีเดียวที่จะขุดบ่อปั๊มน้ำมาใช้ได้ก็คือจ้างเขาทำทุกอย่าง ตั้งแต่ขุดบ่อจนกระทั่งฝังท่อดึงน้ำขึ้นมาใช้ที่บ้านซึ่งตอนนี้ยังไม่ได้ปลูก (กำลังรอช่างอยู่) แต่ผมเตรียมขุดบ่อน้ำและเตรียมไฟฟ้าไว้ก่อนสำหรับให้ช่างใช้ในการก่อสร้าง

ผมตกลงจ้างทีมงานคนหนุ่ม 5 คนสำหรับการขุดบ่อ และทำแท็งค์น้ำไว้หลังบ้านบนเนิน สำหรับบ่อน้ำนั้นจะต้องขุดที่ด้านริมลำธารซึ่งห่างจากบริเวณที่ผมจะสร้างบ้านนั้นราว 100 เมตร บริเวณพื้นที่หน้าบ้านผมนั้นไม่มีพื้นที่จะขุดบ่อได้เลย

ผมต้องไปขุดบ่อใกล้ๆกับบ่อน้ำของเพื่อนบ้าน โดยใช้ท่อหนึ่งต่อจากลำธาร อีกท่อหนึ่งต่อลงไปในบ่อ ซึ่งผมจะมีน้ำใช้สองประเภทคือน้ำในลำธารและน้ำในบ่อ และเป็นน้ำสำหรับใช้เท่านั้น

ผมตกลงว่าจ้างในลักษณะเหมาค่าแรงตั้งแต่ขุดบ่อวางท่อประปาและเดินสายไฟจากปั๊มน้ำขึ้นไปด้วย ผมเป็นผู้ออกค่าวัสดุทั้งหมด ส่วนแท็งค์น้ำด้านบนนั้นถือว่าเป็นอีกงานหนึ่งที่ต้องจ้างทำอีกต่างหาก

พวกเขาเริ่มลงมือทำงานตั้งแต่เมื่อวานซืน จนถึงตอนเย็นวันนี้ งานเดินหน้าไปอย่างรวดเร็ว ปั๊มน้ำสามารถใช้ได้เป็นอย่างดี และเขาก็ช่วยกันก่อแท็งค์เสร็จในชั่วเวลาไม่นานนัก

ผมกลับมาที่พักก่อนค่ำ เห็นแท็งค์น้ำเกือบเสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงแค่รอปั๊มน้ำขึ้นมาทดลองใส่ดูเท่านั้นว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง

วันนี้จึงนับว่าเป็นวันที่ฝันของผมก่อเป็นรูปเป็นร่างขึ้นไปอีก ทั้งน้ำและไฟเตรียมพร้อมรอให้ช่างสร้างบ้านที่บอกว่าจะเริ่มลงมือในราวต้นเดือนธันวาคมนี้

--------------------------------

นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน (โดม วุฒิชัย - ปะการัง)

พบกับ นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน ปลายเดือน พฤศจิกายนนี้ แน่นอน !!

เมื่อแรกที่ผมกับ ปะการัง เริ่มเขียนจดหมายถึงกันที่บล็อกชบาฉายนั้นอาจดูเหมือนเป็นเรื่องส่วนตัวของเราที่เขียนถามไถ่สารทุกข์สุขดิบระหว่างกันในฐานะเพื่อนซึ่งไม่ได้พบหน้ากันมานานมาก แต่หากจะว่าไปแล้วเมื่อก่อนนั้นเราก็เป็นเพียงเพื่อนนักเขียนรุ่นราวคราวเดียวกันที่รู้จักกันแบบห่าง ๆ ซึ่งต่างฝ่ายต่างก็มีใจรักการเขียนหนังสือเหมือนกันเท่านั้น

เมื่อเอ่ยถึงชื่อ “ปะการัง” ชื่อของนักเขียนรุ่นราวคราวเดียวกันก็ปรากฏขึ้นมาเป็นทิวแถว เช่น แก้ว ลายทอง ปัจจุบันนอกจากเขาจะเขียนบทกวีบ้างแล้วก็ยังสนใจใฝ่ธรรมะที่ไม่ธรรมดา, รักษ์ มนัญญา ก็เช่นเดียวกันเขาหันไปทางธรรมถึงขั้นเข้าวัดอยู่เป็นประจำ,

สมพงษ์ ทวี’ ทุกวันนี้เป็นเซียนพระเครื่องอยู่ที่ห้างพันธุ์ทิพย์พลาซา สาขางามวงศ์วาน, มายา หรือ แดนอรัญ แสงทอง เป็นนักเขียนมหัศจรรย์เกริกไกรกว่าใคร ๆในรุ่นราวคราวเดียวกัน เพราะมีผลงานนิยายแปลเป็นภาษาต่างประเทศมากมาย, วิสรรชนีย์ นาคร หรือจิราภรณ์ เจริญเดช ตอนนี้เธอนอนป่วยเดินเหินไม่ได้มานานนับปีแล้ว,

กานท์ นิรนาม (เจน สงสมพันธ์) ถึงจะหยุดเขียนบทกวีมานานแต่ก็เกี่ยวข้องกับงานเขียนโดยเป็นหัวเรือใหญ่ของสำนักพิมพ์นาครตลอดมา, นิรันศักดิ์ บุญจันทร์ บรรณาธิการจุดประกายวรรณกรรม ซึ่งทำหน้าที่บรรณาธิการไปด้วยและเขียนหนังสือไปด้วย, วิมล ไทรนิ่มนวล ที่ดูเหมือนจะเป็นรุ่นพี่แต่ก็ถือว่าได้เห็นผลงานตีพิมพ์ไล่เรียงกันมา เขาเคยได้รับรางวัลซีไรต์จากนิยายเรื่อง อมตะ ทุกวันนี้เขาก็ยังเขียนหนังสืออยู่,

เตือนจิต นวตรังค์ ออกจากเมืองหลวงไปอยู่ที่ราชบุรีหลังจากหยุดเขียนบทกวีไปนานแต่เมื่อไม่นานมานี้เขาเพิ่งได้รับรางวัลบทกวีนิพนธ์ยอดเยี่ยม รางวัลนายอินทร์อะวอร์ด, สำรวม ศุกร์ หรือ มูฮัมหมัด ส่าเหล็ม ตอนนี้ไม่ค่อยได้เห็นผลงานของเขา แต่คนที่เป็นกวีแล้วไม่ว่าจะทำอะไรเขาก็ยังคงเป็นกวี

ส่วนรุ่นน้องที่ไล่หลังมาติด ๆ ในตอนนั้นก็มี ขจรฤทธิ์ รักษา ปัจจุบันเป็นนักเขียนนิยายฝีมือดีและเจ้าของสำนักพิมพ์ “บ้านหนังสือ” ซึ่งพิมพ์ผลงานคุณภาพออกมาอย่างสม่ำเสมอ, ชีวี ชีวา ซึ่งเป็นทั้งกวีและนักเขียน ปัจจุบันคือจตุพล บุญพรัด อาจจะห่างหายจากการเขียนบทกวีและเรื่องสั้นไปบ้างเพราะผันตัวเองไปทำหน้าที่บรรณาธิการสำนักพิมพ์แพรวในเครืออมรินทร์

ยังมีใครต่อใครอีกมากมายที่เริ่มต้นเขียนหนังสือมาใน พ.ศ.ใกล้เคียงกัน แต่ในช่วงอายุยี่สิบต้น ๆ ที่ป๊อปปูลาร์ที่สุดในกลุ่ม “วัยหวาน” ก็เห็นจะเป็น ปะการัง คนนี้ เขามีชื่อเสียงโด่งดังในบรรดาเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันทั้งในฐานะกวี นักเขียน และในฐานะนักแต่งเพลง เพลงที่เขาแต่งหลายเพลงเป็นเพลงฮิตติดอันดับได้รับความนิยมเป็นอย่างสูง

วันที่ผมเห็นชื่อของเขาเข้ามาทักทายในบล็อกพ่อพเยียของผมนั้น ผมรู้สึกดีใจมากเมื่อรู้ว่าเขายังมี “ใจ” จะเขียนหนังสืออยู่ เพียงแต่เขาหยุดเขียนไปหลายปีแล้ว ถึงแม้เหตุผลของการหยุดเขียนหนังสือระหว่าง ปะการัง กับผมจะแตกต่างกันมากก็ตาม แต่ผมคิดว่าผมเข้าใจความรู้สึก “ปรารถนาที่จะเขียน” นั้นได้ดี

เพราะเหตุนี้ผมจึงชวนเขามาเขียนจดหมายถึงกัน มาทำความรู้จักกันอีกครั้ง มีอะไรก็แลกเปลี่ยนเล่าสู่กันฟัง ผมอยู่ประเทศไทยขณะที่เขาอยู่สหรัฐอเมริกา เรื่องเล่าของผมอาจจะออกแนวลูกทุ่งซื่อ ๆ ตรงไปตรงมา ส่วนเรื่องเล่าของเขาค่อนข้างศิวิไลซ์ทันสมัย ภาษาสวยงาม แต่นั่นไม่สำคัญเท่าความจริงใจที่เรามีให้กัน

จากวันแรกจนถึงวันนี้ที่เราเขียนจดหมายถึงกันนั้น ผมสัมผัสได้ว่ามิตรภาพของเราเติบโตขึ้นตามเรื่องราวที่ได้พูดคุยกันทางตัวหนังสือ เมื่อถึงตอนนี้ที่จดหมายซึ่งเราเขียนถึงกันได้กลายมาเป็นหนังสือชื่อ “นกทุกตัว มีฟ้าให้บิน”

สำหรับผมแล้วรู้สึกว่ามันเป็นมากกว่าหนังสือเล่มหนึ่ง เพราะข้างในนั้นบรรจุด้วยความรักและมิตรภาพที่ค่อย ๆ ก่อเกิดจากตัวหนังสือที่เราเขียนถึงกัน

เขามักจะเขียนขอบคุณผมเสมอว่าทำให้เขามีกำลังใจกลับมาเขียนหนังสืออีกครั้ง ผมตอบเขาด้วยความจริงใจไปว่า ไม่ใช่เป็นเพราะผมหรอก หากแต่เป็นเพราะ “ข้างใน” ของเขานั้นยังปรารถนาที่จะเขียน หรือจะเรียกว่าเป็นพระประสงค์ของพระเจ้าก็ตาม ผมเองก็เชื่อว่าไม่มีสิ่งใดในโลกนี้เกิดขึ้นโดยบังเอิญเช่นกัน

ด้วยความสัตย์จริงผมรู้สึกขอบคุณเขาเช่นกันที่ทำให้เกิดหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา เพราะแน่นอนว่าถ้าไม่มีเขาเขียนโต้ตอบกับผม ผมก็คงไม่สามารถเขียนจดหมายถึงเขาข้างเดียวได้

ขอบคุณที่เขาเปิดใจและเปิดเผยตัวเองให้ผมได้รู้จัก ความคิด ชีวิตและตัวตนของเขาผ่านตัวหนังสือทางจดหมาย ด้วยเพราะว่ามันส่งผลสะท้อนกลับทำให้ผมได้รู้จักตัวเองเพิ่มขึ้น

อีกทั้งทำให้ผมยิ่งเชื่อมั่นว่าในโลกนี้ยังมีความรักและมิตรภาพรออยู่เพื่อให้ใครต่อใครได้ค้นพบ ไม่ใช่เพียงแค่เขียนสะกดเป็นถ้อยคำลม ๆ แล้ง ๆ เท่านั้น

จริงใจ

โดม วุฒิชัย

(จากคำนำในส่วนของผมในหนังสือเล่มนี้)

ร่วมสร้างศาลาเอนกประสงค์ วัดวาวีหลวง

วัดวาวีหลวง ตำบลวาวี อ.แม่สรวย จ.เชียงราย

ผมมีโอกาสได้ไปร่วมทำบุญสร้างศาลาเอนกประสงค์ที่วัดวาวีหลวง
เท่าที่ได้พูดคุยกับพี่อินสอนซึ่งเป็นผู้นำในงานนี้
พอจะทราบว่าทางวัดยังขาดทุนทรัพย์สำหรับก่อสร้างอีก
(คือขณะสร้างไปก็รับบริจาคไปด้วย ) ซึ่งตอนนี้เพิ่งเริ่มต้น
ที่สามารถเริ่มต้นได้ก็เพราะมีคณะกฐินจากกรุงเทพฯมาทอดเมื่อเร็วๆนี้
ได้เงินมาจำนวนหนึ่ง
สำหรับเรื่องค่าแรงช่างก็มีทั้งที่ว่าจ้างเป็นรายวัน
และชาวบ้านที่เป็นช่างมาช่วยกันทำ ใครทำอะไรเป็นก็ทำงานนั้น
บางคนก็ทำโดยไม่เอาค่าแรง บางคนก็รับค่าจ้างบางส่วนและทำบุญบางส่วน เมื่อได้เห็นและรับรู้เรื่องแบบนี้ก็รู้สึกดีครับ

ผมชอบใจคำว่าศาลาเอนกประสงค์
เพราะตามความหมายคือใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง
ไม่เฉพาะเจาะจงที่จะใช้เฉพาะกิจของสงฆ์หรือเฉพาะคนที่นี่เท่านั้น
ที่ดอยวาวีไม่มีที่พักให้คนต่างถิ่นได้เลือกเหมือนที่อื่นๆ
นั่นหมายความว่าเวลาคนที่ต่างบ้านต่างเมืองเดินทางมาแล้วไม่มีที่พัก
ศาลาเอนกประสงค์ยังเป็นที่พักที่นอนได้

พื้นที่กำลังเตรียมก่อสร้างศาลาเอนกประสงค์

ขอเชิญท่านผู้มีจิตศรัทธาร่วมสร้างศาลาเอนกประสงค์วัดวาวีหลวง
ตำบลวาวี อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย
กรุณาโอนเงินเข้า ชื่อบัญชี เพื่อ วัดวาวีหลวง
บัญชีเลขที่ 501 - 2 - 49389 – 2
ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขาวาวี

------------------------------------

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 21 พฤศจิกายน 2552 22:25:05 น.

41 comments

Counter : 9603 Pageviews.

แวะมาปรบมือให้กับความฝันที่เป็นจริงค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:05:47 น.

โดม ผมเห็นรูปนายอำเภอพัลลภ ศรีภา ในงานแต่งลูกสาวคุณภาณุมาศ ภูมิถาวร รู้สึกคุ้น ๆ ชื่อนายอำเภอ
เลยเปิดหนังสือ ชื่อ ดาวระยิบฟ้า ของกลุ่มวรรณกรรมพินิจ ที่ประกาศผลบทกวียอดเยี่ยมประจำปี พ.ศ. 2521 และ พ.ศ. 2522 คัดจากงานเขียนทั้งหมดที่พิมพ์ในนิตยสารต่าง ๆ รอบปีนั้น ดำเนินการโดยคุณชมัยภร แสงกระจ่าง นายกสมาคมนักเขียนคนปัจจุบัน กับเพื่อนพ้อง
ปี 2522 บทกวีที่เข้ารอบสุดท้าย จำนวน 12 บท เป็นผลงานของ วาณิช จรุงกิจอนันต์, พนม นันทพฤกษ์, เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์, คมทวน คันธนู, พันรบ สีพา
พันรบ สีพา กับ นายอำเภอพัลลภ ศรีภา คุ้น ๆ ไหม
บทกวียอดเยี่ยมในปีนั้น ชื่อ “เขมรกล่อมลูก” ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ปี 2522 ที่โดมกับผมคงจะเริ่มรู้จักกันแล้ว บทกวีของผม ชื่อ “นาแล้งไร้” ก็เข้ารอบสุดท้ายกับเขาด้วย

โดย: เตือนจิต นวตรังค์ IP: 118.174.31.79 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:56:18 น.

โดม เห็นบ่อที่โดมขุด เลยคิดถึงงานที่ผมเขียนค้างไว้ จะเล่าถึงตอนที่พ่อสร้างบ้านบนเชิงเขากลางป่า ครั้งที่ผมยังเป็นเด็ก โดมก็เคยไปที่บ้านหลังนี้นานมาแล้ว

ขุดบ่อที่ริมลำธารร้าง
หมากพลูปลูกข้างตอไม้ใหญ่
มะพร้าวปลูกเป็นแถวแนวตรงไป
ชายเนินปลูกไผ่ไว้แกงกิน

โดย: เตือนจิต นวตรังค์ IP: 118.174.31.79 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:14:40 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม ติดตามอ่านบล็อกเสมอๆ ค่ะ บรรยากาศที่วาวีน่าอยู่จัง ยังไม่เคยไปสักที ถ้ามีโอกาสคงได้ไปเยือนกับเค้าบ้าง

เข้ามาวันนี้เห็นชื่อ "เตือนจิต นวตรังค์" อยากฝากบอกไว้ด้วยว่า ชอบบทกวีพี่เตือนจิตมากๆ ค่ะ ยังเป็นหนังสือเล่มโปรดเสมอไม่ว่าเวลาจะผ่านมานานแค่ไหนก็ตาม

อยากอ่านผลงานใหม่ๆ อีกนะคะ

โดย: การะเกต์ IP: 124.157.130.97 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:04:57 น.

คุณโดมคะที่ที่จะปลูกบ้านสวยมากเลย บ้านบนเนินถ้ามองลงมาเหมือนกับทุกบรรยากาศอยู่ในสายตาเราหมดเลย...ดีใจกับฝันที่เป็นจริงของคุณด้วยค่ะ...อยากเห็นบ้านบนดอยของคุณจริงๆ ขอเป็นกำลังใจให้...ดอกไม้ ต้นไม้ที่คุณโดมเคยเขียนถึงคงจะอยู่บนนั้นด้วยนะคะ

โดย: Dangjarunun

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:08:38 น.

ยินดีกับก้าวย่างแห่งความสำเร็จด้วยค่ะ

ทางดอยวาวีเริ่มหน้าหนาวแล้ว ส่วนทางใต้ น้ำท่วมมากในหลายพื้นที่ น้ำป่าหลากไหลแรง ดินถล่ม บ้านพังทับชาวบ้านเสียชีวิตหลายคน

นอกจากภัยธรรมชาติที่โหดร้ายแล้ว ภัยจากน้ำมือมนุษย์ด้วยกันก็เป็นสิ่งที่ยากจะหลีกเลี่ยงได้พ้น

โดย: บินหลาแสนสวย IP: 210.246.86.126 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:13:53 น.

คุณโดมคะ...

เมื่อวานนี้ ได้ซื้อคอม ฯ ใหม่หมดทั้งชุด รวมทั้งโต๊ะและเก้าอี้คอม ฯ ด้วย

ตั้งแต่ได้รู้จักคุณมา ได้เฝ้ามองความมุ่งมั่นตั้งใจในการทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดให้สำเร็จจงได้ แล้วรู้สึกชื่นชมคุณมาก

ถึงเวลาแล้วที่ตัวเองควรลงมือทำในสิ่งที่รักเสียที แม้ว่าวัยจะล่วงเลยมามากแล้ว ไม่น่าจะคิดเริ่มต้นอาชีพใหม่ในยามนี้

ในเมื่อมีแรงบันดาลใจจากนักเขียนที่ชื่นชอบหลายท่าน โดยเฉพาะจากจานโจ๊ก คนที่สามารถเขียน "พิมานรัถยา" เนื้อเรื่องยาวมาก ได้จนจบเรื่องในขณะที่ป่วยมากถึงป่วยที่สุด

ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร อย่างน้อยเราก็ได้ลองแล้ว ดีกว่าได้แต่คิด ยังไม่เคยลงมือทำสักที เคยอ่านเจอว่า "คนที่คิดว่าตัวเองล้มเหลวตั้งแต่ที่ยังไม่ได้ลงมือทำ คุณเป็นคนล้มเหลวตั้งแต่เริ่มต้นคิดแล้ว"

เมื่อคืนนี้ได้เริ่มต้นลงมือเขียนไดอารี่ส่วนตัวก่อน ตั้งใจไว้ว่าจะต้องมีวินัยเหมือนจานโจ๊กให้ได้คือ จัดเวลาสำหรับการเขียนหนังสือทุกคืน เขียนอะไรก็ได้ เพราะการกระทำกำหนดความเคยชิน ความเคยชินกำหนดเป็นนิสัย

โดย: บินหลาแสนสวย IP: 210.246.86.126 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:31:52 น.

มาดูเขาขุดบ่อ

เห็นเมืองบนเนินเขาที่ฝั่งโน้นแล้ว สวยเหมือนเมืองนอกนะคะ

บ้านพี่โดมวิวดีจริงๆ...

กทม.หนาวแล้วค่ะ...ดอยวาวีคงหนาวเยือก สมใจพี่โดมละ

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:45:25 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

วันนี้ผมออกจากห้องพักตั้งแต่เช้าตรู่
เพื่อไปดูเขาจัดการทดลองปั๊มน้ำใส่แท็งค์น้ำใบใหม่

ก่อนเที่ยงช่างขุดบ่อทำพิธีไหว้เจ้าที่
ด้วยเหล้าขาวสองขวดและไก่ดำสองตัว

กว่าจะทำให้ปั๊มปิดเปิดอัตดโนมัติก้เสียเวลานาน
ในที่สุดก็มีช่างปั๊มมืออาชีพมาช่วยจัดการให้จนสำเร็จ

วันนี้อากาศหนาวทั้งวัน
ทดลองปั๊มน้ำเต็มบ่อ
ก่อนจะเดินกลับที่พักท่ามกลางความหนาว

สวัสดีครับเตือนจิต
รู้สึกดีใจที่เห็นชื่อคุณที่มาเขียนคอมเม้นท์ตรงนี้
ถ้าผมทำบ้านเสร็จก็ลองเดินทางมาเที่ยวเล่นดูบ้างนะ

สวัสดีจ้ะการะเกต์

เชียงใหม่กับดอยวาวีไม่ไกลเกินไป

ว่างๆลองมาเที่ยวเล่นแถวนี้บ้างสิ
ถ้าอยู่ที่วาวีขณะที่มาเที่ยว
ยินดีพาเดินเที่ยวรอบหมู่บ้าน

สบายดีนะจ๊ะ

สวัสดีครับคุณ Dangjarunun

ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจที่มอบให้ตอนนี้ก็เพียงแต่รอให้ช่างลงมือสร้างบ้านเท่านั้นเอง

ต้นไม้ที่ว่าน่าจะเป็น "หมอหมื่นลี้"ใช่ไหมครับ ? ผมตั้งใจว่าจะหามาปลูกใกล้ๆบ้านสักต้น

สวัสดีครับคุณบินหลาแสนสวย

ขอบคุณมากสำหรับหนังสือและสิ่งที่ส่งมาให้ แล้วผมจะนำไปให้ห้องสมุดนะครับ

และขอให้คุณมีความสุขกับการเขียน

สวัสดีจะนักล่าน้ำตก

วาวีหนาวมาก(หนาวกว่าลำปาง)

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:38:18 น.

มาสวัสดีคุณอาค่ะ

โดย: ปณาลี

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:31:14 น.

หวัดดีค่ะคุณโดม...
ไม่ได้แวะเข้ามาเยี่ยมเลย
หนึ่งเพราะวุ่นๆหลายเรื่อง
หนึ่งเพราะมีปัญหาเรื่องสายตา
ที่ทำให้ตกใจมากมาย คือปกติเป็นคนสายตาสั้นมาตั้งแต่เด็ก ถึงวัยนี้ก้อทั้งสั้นทั้งยาวตีกันอุตลุต อ่านหนังสือต้องถอดแว่นมองอะไรๆต้องใส่แว่น...เริ่มจะชินๆ เมื่อเดือนก่อนตื่นขึ้นมารู้สึกเหมือนมีอะไรลอยไปลอยมาที่ตาข้างขวาก้อไม่สนใจคิดว่าเพิ่งตื่น จนสายก้อยังไม่หาย ชักจะแปลกใจ ถามใครก้อไม่มีใครเคยเป็น วันรุ่งขึ้นก้อยังไม่หายตัดสินใจไปหาหมอ หมอบอกว่าไม่เป็นไรหรอกครับวุ้นในตาเสื่อม...แล้วทำไงคะ...ทำอะไรไม่ได้ครับรักษาไม่ได้ไม่มียา...อ้าว แล้วจะเห็นหยากไย่ลอยอยู่อย่างนี้เหรอคะ....ครับเดี๋ยวก้อชิน...
ตั้งแต่วันนั้นไม่กล้านั่งจ้องคอมพ์ กลัว หมอบอกว่าเพราะวัยและสายตาสั้น...ถึงวันนี้ชักจะชินนิดๆและเพราะเปิดเน็ทดูแล้วคนเป็นเยอะเหมือนกัน
เล่าสู่กันฟังค่ะ..ตอนหมอบอกว่าไม่มีทางรักษาใจหล่นเหมือนกัน เฮ้อ....

โดย: รอนร้าว IP: 124.120.81.176 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:03:15 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม
บ้านเสร็จเมื่อไร เจ้าของบ้านและคนรอบข้าง รวมไปถึงผู้มาเยือน ต้องได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศของยอดดอยและขุนเขาที่แสนสวยงามนะคะ

วาวีเกือบได้ไปเที่ยวแล้วค่ะ เพราะก่อนหน้านั้นน้องที่รู้จักกันสอนที่วาวี แต่ตอนนี้ย้ายกลับมาบ้านที่อำเภอเทิงแล้ว ก็เลยอดได้ไปเที่ยว
น้องเคยเล่าให้ฟังว่า หน้าฝนจะขึ้นดอยแต่ละครั้ง สุดจะทรหด และวันศุกร์จะสอนครึ่งวัน เพราะคนอยู่ข้างล่างต้องเดินทางกลับบ้านกัน ใช้เวลานานทีเดียวในการลงจากดอย

แต่สิ่งที่ดึงดูดให้อยากไปเที่ยวคือ น้องบอกว่าบนดอยสวยมาก เต็มไปด้วยสวนส้มและไร่ชา ชาวาวีนี่ขึ้นชื่อเลยนะคะ

โดย: กันย์นลิน

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:1:35:39 น.

อย่าลืมสร้าง run way ให้หนูด้วยนะลุงโดม...หนูจะได้ขับ เฮ.(ฮา) ส่วนตัวมาไถอาหารมื้อค่ำ กับ ห้องสูทสวีท cabriolet นอนดูดาวซักคืน

โดย: สุวดี IP: 87.212.143.101 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:2:09:02 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โดม

เหมือนได้เห็นโครงการบ้านของพี่โดมคืบหน้าไปทุกวันเลยครับ

ถ้าช่างขันขันแข็งแบบนี้
บ้านพี่โดมคงใช้เวลาไม่นานก็คงสร้างเสร็จครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:13:21 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

ฤดูหนาวยามเช้าที่วาวีวันนี้เต็มไปด้วยหมอก

แวะมาอ่านคอมเม้นท์ของทุกๆท่าน

แต่ขออนุญาตไม่ตอบนะครับ

มีงานที่ต้องทำรออยู่ครับ

แล้วค่อยคุยกันอีก

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:26:20 น.

แวะมาทักทายค่ะลุงโดม

อากาศหนาวจริงแล้วคราวนี้ ดูแลตัวเองนะคะ

ช่วงนี้งานยุ่งมากๆๆๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวว่างแล้วจะแวะไปเยี่ยมค่ะ

คิดถึงค่้ืะ

โดย: แค่เพียงสายลม IP: 118.175.146.16 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:07:07 น.

สวัสดีครับโดม

ดีใจไปกับคุณที่เห็นงานคืบหน้าด้วยดี

ตื่นเต้นอยากเห็นบ้านหลังน้อยเสร็จไวๆ

สวัสดีครับเตือนจิต ยังไม่มีโอกาสได้คุยกันเลย สบายดีนะครับ

โดย: ปะการัง IP: 72.197.60.18 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:07:51 น.

หวัดดีค่ะพี่โดม

โห น่าไปมากๆ มีคนพาเที่ยวด้วย น่าสนใจๆ ถ้าไม่ติดงานไปทันทีเลยนะเนี่ย ฮา

อยากเห็นบ้านพี่โดมเร็วๆ ค่ะ ขอให้ทุกอย่างราบรื่นๆ

ดีจัง มีที่พักในที่สวยๆ ที่ชอบๆ ถ่ายรูปไว้เยอะๆ นะคะ จะได้แวะมาดูบ่อยๆ

โดย: การะเกต์ IP: 124.157.130.91 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:00:18 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม

เห็นรูปที่พี่โดมต้องขุดบ่อน้ำไว้สำหรับใช้แล้วก็เป็นชีวิตที่ทรหดอดทนจริงๆ นะคะ ยังไงก็คิดว่านั่นคือความสุขของชีวิตส่วนหนึ่ง
ขอเป็นกำลังใจให้และขอ Happy Birthday ย้อนหลังนะคะ

จาก...นางพญา (สาวเมืองจุนเจ้าค่ะ)

โดย: นางพญา IP: 118.172.86.208 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:21:13 น.

สวัสดียามเย็นในฤดูหนาว

วันนี้ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

ค่ำนี้นัดกับช่างสร้างบ้านพุดคุยกันอีกครั้งว่าจะลงมือสร้างแน่นอนวันไหน

สวัสดีจ้ะเพียงสายลม

เรื่องต้นไม้ที่บอกว่าจะเอามาใหปลูกขนมาให้ได้เลย เพราะตอนนี้มีน้ำแล้ว

สวัสดีครับปะการัง

ผมเองก็รอลุ้นเหมือนกันว่าบ้านน้อยหลังนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป
ตอนที่ซื้อบ้านเมืองนนนท์นั้นก็ไม่ได้เป็นอย่างนี้

เพราะซื้อทาวน์เฮ้าส์บ้านสำเร็จรูปเลย

สวัสดีจ้ะการะเกต์

มาเมื่อไรก็เจอเมื่อนั้น นั่นหมายถึงว่าถ้าอยู่ที่วาวีนะ เพราะวาวีเป็นหมู่บ้านเล็กๆ

สวัสดีจ้ะนางพญา (สาวโสด)

จุน - วาวี ไม่ไกลกันเท่าไรหรอก
เพราะอยู่ภาคเหนือเหมือนกัน
วันไหนว่างๆเชิญแวะมาได้
ยินดีต้อนรับจ้า !

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:06:49 น.

พี่โดมคิดว่า บ้านจะเสร็จเมื่อไหร่คะ

สามเดือน จะเห็นเป็นหลังมั้ยคะ

จาก...นักล่าฯวัยรุ่นใจร้อน...

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:17:52 น.

สวัสดีโดม

สุดยอดเลย
ผมขอยกนิ้วให้ และเคารพนับถือ
การตัดสินใจของคุณ
รวมทั้งความมุ่งมั่น
ถ้าผมได้สักกระผีกของคุณก็ดี
โดยเฉพาะยามนี้
ที่ต้องตัดบางสิ่งทิ้งบางอย่าง
ถ้าต้องการให้ชีวิตดีขึ้น
นั่นแหละ ยากยิ่งสิ่งเดียว.......

เห็นรูปแล้ว ก็นึกถึงบ้านที่ร้างสองหลัง ทั้งที่ตลิ่งชันและเหย้าริมยม
วันวานผ่านเลยไป
ขับซาเล้งให้วสันต์จากนครสวรรค์
บ้าสรางบ้านพอกัน ขนไม้หมอนแสนหนักกับไวท์ ขับรถขึ้นล่องขนไม้ฉำฉาจากคลองเตยมาสร้างกระท่อม
ไสไม้ ตอกตะปู สร้างตู้สร้างเตียง
กะจะทำด้วยตัวเองไปซะทุกอย่าง
โอ้...ชีวิต วันนี้เท่านั้น
วันพรุ่งช่างมัน
วันวานช่างแ ม
ไม่รู้พลังมาจากไหนตอนนั้น
ขอบคุณที่ช่วยจุดไฟฝันให้
กระพือโหมอีกครั้ง
ทำไมหนอผมถึงไม่เขียนเรื่องนี้

แผนมันเปลี่ยนไปนิดหนึ่งนะ
ผมต้องโบยบินไปปายก่อน นัดพยัต โอ้ และอยากเจอเฮียมาโนช รวมญาติโยมสมัยเชียงใหม่ด้วย ไม่ได้เจอกันนาน
คอนเสิร์ตเป็นแค่ข้ออ้างของเรา รู้แล้วว่ามันไม่ได้เงินหรอก
แต่หาเรื่องพบเพื่อนมากกว่า
มันเป็นความสุขทางใจกับมิตรสหาย
อธิบายยาก โดมก็คงซาบซึ้งดี
วาวีที่ตั้งใจมั่น คงต้องเลื่อนไป
ทั้งที่อยากไปมีส่วนร่วมในความสำเร็จของคุณไวๆ
คิดว่าจะวาดกระท่อมหลังใหม่เป็นประเดิมใจ ติดกรอบให้กระท่อมวาวี

ดูแค่ภาพช่างมาทำงาน
ผมก็พอจะรู้แล้วว่าผู้คนที่นั่นเป็นอย่างไร และคุณจะอยู่ที่นั่นได้อย่างสุขไหม ทำดี-ดี
ดีที่ทำเห็นผลแล้ว ไม่ต้องรอชาติหน้าเลย

ขอเอาใจช่วยให้สำเร็จลุล่วงได้ ดั่งใจ

(อ้อ เตือนจิต ผมอยากดูรูปอ.ทวี จัง
คุณยังเก็บไว้ใช่ไหม ผมเพิ่งวางรูปคุณใส่ชุดนอนหน้ายุ่ง ที่โซฟาบ้านริมคลอง มีเจ้าธณิต อยู่ด้วย แปลกไหม มาพบคุณที่นี่)

โดย: สัญจร ดาวส่องทาง

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:36:27 น.

โดม
มากวนอีกที
เรื่องคนไม่สำคัญ(ขี้เมา)นั้น
เจ๋งมาก
คุณน่าจะเอาไปขยายเป็นเรื่องสั้นนะ
เสียดายพล็อต
มาเล่าแล้วจืดเลย
ทำไมต้องเล่าทุกเรื่องหมดสิ้นด้วยก็ไม่รู้ นั่นผ้าไหมห่มศพเลยนะ
ไม่ใช่ผ้าขาวธรรมดา

ด้วยรัก
คนเสบียงขึ้นรา

โดย: สัญจร ดาวส่องทาง

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:57:47 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โดม

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:09:43 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม

เมื่อวานเพิ่งรับตุ๊กตาแม็กเน็ตจากคุณจู๋ค่ะ มีตุ๊กตาเป็นรูปพี่โดมด้วย ครบเครื่องทั้งแว่นตา หนวดและกล้องถ่ายรูป 555 อยากเอามาฝากชมน่ะค่ะ (แต่ไม่ให้นะ)

ภูเพยียเพิ่งกลับจากเมืองหลวง อากาศเย็นเหมือนกัน ลมหนาวมาแล้ว แต่ที่บ้านนอกนี่สิ หมอกเยอะและหนาวจริง ๆ

ติดตามความเคลื่อนไหวเรื่องการสร้างบ้านของพี่ที่นี่นะคะ
ดูรูป อ่านตัวหนังสือของพี่ก็ทราบว่าพี่มีความสุขมาก
หนาว ๆ คงดื่มกาแฟ จิบชาอร่อย ได้ดื่มด่ำกับธรรมชาติและมิตรภาพอันอบอุ่นอีกต่างหาก
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

..

โดย: ภูเพยีย

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:42:04 น.

สวัสดีจ้ะนักล่าน้ำตก

ถ้าช่างลงมือสร้างจริงจัง
ก็ไม่น่าจะเกิน 1 เดือนหรอก
เพราะขนาดของบ้านมันเล็กๆเรียกว่ากระต๊อบดูจะเหมาะกว่า

และอีกอย่างให้เขาเหมา - ถ้าเหมาแล้วช่างก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องช้า

แต่ตอนนี้ช่างยังไม่ได้สังวัสดุเลย
ได้แต่ตกลงกันเรียบร้อยแล้วว่าจะลงมือสร้างต้นเดือนธันวานี้

สวัสดีครับพี่ปอน

ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจ
ผมว่าผมไม่ได้มุ่งมั่นอะไรมากมายเลย

ผมอยากบอกด้วยความรู้สึกจริงๆเลยว่า...ต้องขอบคุณคนที่บ้านผมนั่นแหละครับ เธอไม่หวงห้าม ซ้ำยังสนับสนุน

เพราะรู้ว่าผมสร้างกระต๊อบที่นี่ไว้เพื่ออะไร

เพราะถึงอย่างไรผมก็ไม่ได้คิดจะมาอยู่ที่นี่อย่างถาวร

เพียงแต่อยากมีที่ทางแบบไม่ติดยึดไว้สักแห่งหนึ่ง
เผื่อว่าถ้ามีใครชอบเหมือนกันก็ดีใจ
ก็ยินดี

อาจจะเป็นที่ๆมานั่งๆนอนอ่านหนังสือ เขียนหนังสือบ้าง
พาครอบครัวมาพักผ่อนบ้าง

เพื่อนฝูงมาเที่ยวบ้าง ฯลฯ

ผมไม่มีเชิงช่างอะไรสักอย่าง
ปลูกต้นไม้เป็นอย่างเดียวเท่านั้น

ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำเรื่องไหมห่อศพของผู้ชายขี้เมาคนนั้น

แล้วพบกันเมื่อโอกาสอำนวย ตามเหตุปัจจัย แบบสบายๆนะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:57:06 น.

สวัสดีครับภูเพยีย

ดีใจจังที่เป็นตัวเองกลายเป็นแม็กเน็ต (ฮ่า ฮ่า)

เดี๋ยวต้องสั่งครูจู๋สักชุดแล้วหละ
ขอบคุณภูเพยียที่เอามาให้ชม

ก็เลยต้องชมครูจู๋คนปั้นว่า เก่งมากและรู้สึกดีใจที่ครูจู๋ปั้นให้

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:03:52 น.

ดีบใจด้วยกับฝันที่เป็นจริงวิวสวยมาก
บ้านที่เขาลูกตรงข้ามนั้นสวยเหมือน
บ้านในนิยายเลยบ้านเสร็จแล้วขอเรากับยายเม้ยไปเที่ยวบ้างสิ

โดย: สมคิด IP: 127.0.0.1, 58.147.19.157 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:11:44 น.

สวัสดีจ้ะสมคิดเพื่อนรัก

ที่วาวียินดีต้อนรับคนสว่างอารมณ์
ชวนยายเม้ยมาได้เลย แต่รอให้บ้านเสร็จก่อนนะ

งานคืนสู่เหย้าที่โรงเรียนสว่างอารมณ์จัดขึ้นในปีนี้ ได้ข่าวว่างานใหญ่มาก

ครูภาษณ์โทรมาแจ้งข่าว

ใจจริงตั้งใจว่าจะไปกับพี่ๆน้องๆ
แต่ตอนนี้อยู่ที่ดอยวาวี เชียงราย
เลยไม่ได้ไป เพราะต้องดูช่างสร้างบ้านน่ะ

ฝากบอกเพื่อนๆด้วยนะ ว่าไม่สามารถไปได้จริงๆ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:43:25 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

มาเขียนบันทึกไว้ว่า
วันนี้ช่างได้มาเบิกเงินส่วนหนึ่งไปแล้ว
สำหรับการใช้จ่ายในการสร้างบ้าน
เขาตกลงว่าจะลงมือสร้างวันที่ 1 ธันวาคมนี้

ถึงวันนี้จึงเหมือนกับว่าได้ก้าวไปอีกหนึ่งขั้นตอน

หม้อไฟยังไม่เรียบร้อย เลื่อนเวลาไปนิดหน่อย แต่คิดว่าเดี๋ยวก็คงเรียบร้อย

มาเขียนไว้อย่างนั้นแหละ เผื่อจะมีคนอยากรู้ว่าบ้านที่จะสร้างนั้น ไปถึงไหนแล้ว

แล้วค่อยคุยกันใหม่นะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:47:09 น.

วันนี้อัพบล็อกด้วยกลอนแนวฝัน ๆ อีักสักบทครับ...

"...แดนฝันฟ้า"

"...จะเรียงรุ้ง จรุงรัศมิ์ จรัสหล้า

ให้ผ่องฟ้า พาฝัน ในวันฝน

แล้วน้าวโค้ง ลงครอบ ขอบสกล

ต่างถนน ตรงถนัด ลัดถึงนาง..."

โดย: ลุงแว่น วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:50:36 น.

บ้านบนดอย อากาศคงดีมากๆ สิ่งแวดล้อมสงบ บ้านคงเริ่มก่อร่าง สร้างสมบูรณ์ในไม่ช้า ยินดีด้วยค่ะพี่โดม

โดย: Nokske

วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:08:30 น.

พี่จู๋ปั้นรูปพี่โดมน่ารักจังเลยครับ
วันนี้ผมตื่นแต่ตีห้า
ปีก่อนคงลุกมาซิทอับ
ปีนี้หนาว(แต่อุ่นกว่า)ปีก่อน
หนูDยังหลับปุ๋ย
ผมเตรียมตัวลงข้างล่าง
แล้วคุยกันครับ

โดย: แก้มหอม IP: 203.172.208.153 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:5:51:20 น.

สวัสดีตอนเช้าครับทุกๆท่าน

เมื่อคืนตอนหัวค่ำได้รับอีเมลจากคุณเล็กฝ่ายประชาสัมพันธ์ของอมรินทร์
เขียนมาบอกว่า....นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน ซึ่งเป็นหนังสือของประการังกับผมเขียนร่วมกันนั้น เสร็จเรียบร้อยแล้ว

เธอรายงานข่าวสดๆจากสำนักพิมพ์ทันทีที่หนังสือเสร็จเมื่อ 1 ชั่วโมงหมาดๆที่ผ่านมา (เมื่อคืนนี้)

ส่วนหนังสือจะวางแผงทั่วประเทศวันไหนนั้นผมคิดว่าถึงตรงนี้คงไม่นานแล้ว

ตามความน่าจะเป็นก็คือวันนี้หรือพรุ่งนี้ก็น่าจะมีวางแล้วตามร้านนายอินทร์หรือร้านหนังสือทั่วไป

หลังจากที่รอมานาน คงอีกไม่นานนักผมก็คงได้เห็นหนังสือเล่มนี้แล้ว บางทีอาจได้เห็นช้ากว่าบางคนที่อยู่กรุงเทพฯ

ทางฝ่ายประชาสัมพันธ์บอกว่าจะจัดส่งมาให้ถึงดอยวาวี - ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:59:19 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โดม

ไม่รู้หนังสือเล่มใหม่ของพี่โดมจะมาถึงเชียงใหม่เมื่อไหร่นะครับ
แต่ตามไปอุดหนุนแน่นอนครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:16:25 น.

ตรวจสอบเมื่อสี่โมงเย็นวันนี้

หนังสือรออยู่ที่สำนักงานใหญ่ กำลังรอการกระจายไปวางขายยังสาขาต่าง ๆ (พร้อม ๆ กัน)

อาจต้องใช้เวลานิดหน่อย (แต่คิดว่าไม่น่านาน)

ลุ้นมานาน...
ใกล้จะได้เห็นในอีกไม่กี่อึดใจ

ตื่นเต้นไม่น้อยค่ะ

โดย: หนอนฯ IP: 10.20.3.30, 202.28.180.202 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:30:03 น.

พี่โดม...

หนังสือวางขายเมื่อไหร่ ขอให้ยอด

ขายพุ่งกระฉูดเทียมฟ้าแข่งกับนกทุก

ตัวเลยนะครับ

และขอให้พิมพ์ครั้งที่ 1...2...3...4...

5... ในเวลาอันรวดเร็ว

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:03:42 น.

เธชเธงเธฑเธชเธ”เธตเธเธฃเธฑเธเธเธธเธ“เธเธฒเธฃเธฐเน€เธเธ•เน

เธชเธงเธฑเธชเธ”เธตเธเธตเนเธเธญเธ เธฃเธนเธเธ—เธฐเน€เธฅเธชเธ”เธชเธงเธข เธ”เธนเนเธฅเนเธงเธฃเธนเนเธชเธถเธเธงเนเธฒเธเนเธณเนเธชเนเธฅเธฐเธเธฃเธฃเธขเธฒเธเธฒเธจเธ”เธตเธกเธฒเธ

เธชเธงเธฑเธชเธ”เธตเธเธฐเธเธฒเธฃเธฑเธ เน€เธฃเธฒเนเธกเนเนเธ”เนเธเธเธเธฑเธเธเธฒเธเน€เธซเธฅเธทเธญเน€เธเธดเธ เธ–เนเธฒเนเธเธฃเนเธฒเธเธเธฒเธขเธญเธดเธเธ—เธฃเน เธเธฐเธฃเธตเธเธซเธฒเธซเธเธฑเธเธชเธทเธญเธเธญเธเธเธฐเธเธฒเธฃเธฑเธเธเธฑเธเนเธ”เธก เธกเธฒเธญเนเธฒเธเธ—เธฑเธเธ—เธต

เนเธ”เธกเธเธเธซเธฅเธฑเธเนเธฅเนเธง เธ”เธญเธขเธงเธฒเธงเธตเธเธเธซเธเธฒเธงเธกเธฒเธ เธเธกเธญเธขเธนเนเธซเนเธฒเธเธฅเธเนเธเธซเธฅเธฒเธขเธฃเนเธญเธขเธเธดเนเธฅเน€เธกเธ•เธฃเธเนเธขเธฑเธเธซเธเธฒเธงเน€เธฅเธข

โดย: เน€เธ•เธทเธญเธเธเธดเธ• เธเธงเธ•เธฃเธฑเธเธเน IP: 118.174.20.182 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:17:57 น.

สวัสดีครับคุณการะเกต์

สวัสดีพี่ปอน รูปทะเลสดสวย ดูแล้วรู้สึกว่าน้ำใสและบรรยากาศดีมาก

สวัสดีปะการัง เราไม่ได้พบกันนานเหลือเกิน ถ้าไปร้านนายอินทร์ จะรีบหาหนังสือของปะการังกับโดม มาอ่านทันที

โดมคงหลับแล้ว ดอยวาวีคงหนาวมาก ผมอยู่ห่างลงไปหลายร้อยกิโลเมตรก็ยังหนาวเลย

โดย: เตือนจิต นวตรังค์ IP: 118.174.20.182 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:27:48 น.

มาทุกวัน แต่ไม่เม้นท์สักวัน อิอิ

โดย: สาวนนท์ IP: 124.121.49.133 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:57:20 น.

มาส่งข่าวค่ะ

ได้เห็นหนังสือ "นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน" แล้ว

สอบถามทางร้านแล้ว วางทั่วแล้วล่ะค่ะ ทั้งเหนือ ออก ตก ใต้

ปกหนังสือเรียบ เก๋ ชื่อปกหนังสือเป็นตัวนูน เรียกว่า เป็นปกหนังสือเทรนด์ปัจจุบันนี่แหละค่ะ ชื่นชมได้นาน ๆ

แต่เนื้อหาข้างใน พร้อมภาพประดับ

อือม์...อยากให้ได้เห็นได้อ่านเองค่ะ

ยินดีกับพี่โดม (พ่อพเยีย)

ขอให้หนังสือปกนี้ขายดีค่ะ แต่อย่างน้อย วันแรกที่วางหนังสืออย่างวันนี้ หนอนฯ ก็ประเดิมไปเรียบร้อยแล้วค่ะ

รีบมาส่งข่าว แควน ๆ บล็อกจะได้รีบไปอุดหนุนและหามาอ่านกัน

โดย: หนอนฯ IP: 58.9.170.45 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:46:57 น.