Bloggang.com : พ่อพเยีย : ไปแต่งงานในป่า (คืนนี้...ที่แม่สอด)

ไปแต่งงานในป่า (คืนนี้...ที่แม่สอด)

ซ้ายแม่เจ้าสาว,ขวาสุด ตำรวจดีเจผู้มีน้ำใจมาเป็นพิธีกรให้ในงานนี้

น้องเจ้าสาว จบวารสาร ธรรมศาสตร์ ขณะนี้กำลังศึกษาต่อต่างประเทศ

ขวาสุด พ่อเจ้าสาว

นายอำเภอพัลลภ ศรีภา นายอำเภอผู้รักการเขียนหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ
ขวามือคือคุณนายนายอำเภอ

แพงคำ ป้องจันลา กับ ภาณุมาศ ภูมิถาวร (แม่เจ้าสาว)

เด็กคนนี้ชื่อรักขิม เพราะพ่อรักขิมมาก และสอนให้เธอตีขิม

มาดช่างภาพของประชาคม ลุนาชัย
นักเขียนชื่อดัง เจ้าของรางวัลมากมาย

สภาพภายในห้องพักคืนละ 270 บาท (ก็โอเคน่ะ)

เมื่อวันที่ 28 ผมนั่งรถทัวร์จากหมอชิต 2 เวลาเที่ยงครึ่ง รถวิ่งอย่างเอื่อยเฉื่อยกว่าจะถึงแยกทางหลวงจังหวัดตากก็มืดค่ำแล้ว สามีของภาณุมาศมาขับรถกระบะมารับเข้าบ้าน ซึ่งอยู่ห่างจากทางแยกที่ลงรถประมาณ สี่ห้ากิโลเมตร

มีโต๊ะกินเลี้ยงที่จัดบริเวณบ้าน มีผู้คนสมควร บรรยากาศครึกครื้นด้วยเสียงเพลง เพราะอย่างน้อยมีคนในวงการเพลงอย่างคำแพง (นักแต่งเพลง)มากับเพื่อนอีกสองคน และมีชาวบ้านที่ชอบร้องเพลง มีคาราโอเกะคอมพิวเตอร์ บรรยากาศในบ้านของเธอเป็นป่าชัดๆ

ผมชอบล้อภาณุมาศว่าสหายผู้ที่ไม่ยอมออกจากป่า เพราะบ้านเธอนั้นมีต้นไม้หนาแน่นเหมือนป่าดีๆนี่เอง

นั่งสนทนากันไป ฟังเพลงกันไป จนเวลาพอสมควรเธอก็มาส่งผมกับประชาคม ลุนาชัยเข้าที่พัก ซึ่งเธอจองไว้สองห้อง ให้นอนกันคนละห้องอย่างสะดวกสบาย - ขอขอบคุณเธอมา ณ ที่นี้ด้วย

วันที่ 29 ผมตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวมางานพิธีแต่งงานในตอนเช้า ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น จากนั้นผมตัดสินใจเดินทางมาแม่สอด พอดีคณะของคำแพง ซึ่งประกอบด้วยเป็ด (เจ้าของวงอามาตา) และจิ้งหรีด (นักร้องเพลงเพื่อชีวิต) เพื่อนรุ่นน้องเพิ่งรู้จักกันในวันนี้ ส่วนแพงคำนั้นเคยพบปะหน้ากันครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เขาชักชวนให้ติดรถไปด้วยกัน ผมก็ยินดี เพราะเขาก็มีธุระที่จะเข้ามาหาเพื่อนฝูงในแม่สอดพอดี

ทั้งสามคนอัธยาศัยใจคอดีมีน้ำใจ ระหว่างท่งก็สนทนากันเรื่องเพลงและเรื่องเพื่อน แต่เมื่อเอ่ยถึงเพื่อนคนไหนก็รู้จักกันทั่วถึงหมด จนกระทั่งถึงแม่สอดตอนย่ำเย็น มีคนจัดการหาห้องพักให้อีก (นอนฟรีสองคืนแล้วนะ) กลางคืนกลุ่มคนหนุ่มเขาก็ไปร้านเหล้าพรรคพวกกัน

ผมขอตัวนอนพักที่ห้องของโรงแรม และโทรหาญาติที่อยู่แม่สอด เราเป็นญาติสนิทกัน เพราะแม่ของเขาคือพี่แม่ของผม เพิ่งเสียไปเมื่อไม่นานมานี้

นานทีปีหนจะได้พบกันสักครั้ง เราไม่เคยติดต่อกันเลย แต่ด้วยสายใยของความเป็นญาติและวัยใกล้เคียงกัน ในสมัยเด็กเราเคยเล่นกันและคุ้นเคยกันจึงทำให้ต่อกันติดไม่ยาก ผมโทรบอกให้เขามาหาผมที่ห้องพัก เพื่อที่จะได้คุยกันเพื่อประกอบการตัดสินใจในวันรุ่งขึ้นว่าผมจะอยู่แม่สอดหรือเดินทางต่อดี

(เช้าวันที่ 30 เขามารับผมที่ห้องพัก) เมื่อตอนผมอายุ 23 ปีผมเคยมาหาเขาที่แม่สอดครั้งหนึ่ง ตอนนั้นเขากับภรรยาอยู่บ้านหลังเล็กๆ แต่เขาก็มีน้ำใจดูแลผมอย่างดีในฐานะแขกที่เป็นญาติ

ผมจำได้ว่าเขาพาผมไปดื่มเหล้าเวลากลางคืน ทั้งที่เขาก็ ไม่ได้ดื่มด้วย ทุกอย่างลางเลือนมาในตอนนั้น ผมจำอะไรไม่ได้มากนัก แต่แม่สอดวันนี้เปลี่ยนไปมาก ผมจำได้ว่าครั้งนั้นผมได้เขียนสารคดีสั้นๆเรื่องจากริมเมยถึงเมียวดี จำไม่ได้แล้วว่าเขียนอะไรไปบ้าง

ปัจจุบันญาติผมคนนี้ งานประจำของเขาทำอยู่ที่กรมป่าไม้และที่เขาทำเสมอมาก็คือการค้าขาย ปัจจุบันเขามีฐานะร่ำรวย ผมต้องพูดว่าร่ำรวยสินะ เพราะเขามีบ้านหลังใหญ่เหมือนบ้านเศรษฐีทั่วๆไป และยังมีเกสต์เฮ้าส์ และหอพักให้เช่าหลายแห่ง เขาเสนอให้ผมพักที่บ้านของเขาอีกหลังที่ยังว่างอยู่ ซึ่งเขากำลังต้องการขายในราคาสองล้านเศษ แต่ตกลงกับผู้ซื้อตรงเศษไม่ได้ ผมนึกดูว่าเขามีบ้านหลายหลังจริงๆ เขาพาผมดูเกสต์เฮ้าส์ที่ลูกสาวเขาเป็นเจ้าของอีกเพื่อเปรียบเทียบการตัดสินใจ

แต่ผมอยากไปพักที่ริมเมย เขาก็ขับรถพาไป ปรากฏว่าที่พักที่ริมเมยถูกเหมาหมดทุกห้อง ผมบอกให้เขากลับก่อน ผมขอเดินเล่นริมเมยสักพัก เดี๋ยวผมนั่งรถสองแถวกลับแม่สอดเอง เพราะริมเมยกับแม่สอดห่างกันเพียงสี่ห้ากิโลเท่านั้น

ในที่สุดผมก็ตัดสินใจเลือกมาเช่าโรงแรมที่ First Hotel ก็ไม่ถึงกับถูกใจมากแต่ก็โอเคในแง่ราคาและความเหมาะสมทั้งปวง เพราะอยู่ใกล้ตลาด ผมอยากตื่นแต่เช้าและเดินถ่ายรูปในตอนเช้าของเมืองแม่สอด

ช่วงนี้ห้องแอร์เดี่ยวเต็มหมด เหลือห้องพัดลม ราคา 270 บาท ขอโทษทีพื้นห้องปูหินอ่อน ห้องน้ำก็ปูหินอ่อน และมีงานไม้ประดับไปทั่ว แค่หัวเตียงก้มลังเมลืองเกินราคาแล้ว ผมตัดสินใจพักทีนี่ รู้สึกว่าได้นั่งลงเพื่อทำอะไรได้หน่อย

ผมโทรไปจองห้องพักห้องเก่าที่ดอยวาวีแล้ว ตั้งใจว่าจะขึ้นดอยภายในเวลาไม่เกิน 1 สัปดาห์นี้ แต่ชั่วโมงนี้ยังขอพักอยู่แม่สอดก่อนแต่ยังไม่รู้ว่าจะอีกกี่วัน

--------------------------------------

เพลงนี้สำหรับคนไม่สมหวังในรักเท่านั้น

Create Date : 30 ตุลาคม 2552

Last Update : 31 ตุลาคม 2552 19:16:39 น.

24 comments

Counter : 5193 Pageviews.

บรรยากาศงานแต่งดูอบอุ่นดีจังค่ะ ขออวยพรให้บ่าวสาวมีความสุขมาก ๆ ด้วยนะคะ

โดย: thainurse@norway

วันที่: 30 ตุลาคม 2552 เวลา:22:11:00 น.

ตามมาดูคนเขาเคียงคู่
บรรยากาศน่าสนุกจัง
ใกล้หนาวแล้ว
แต่บ้านใต้คงได้แค่เย็นๆ
สบายดีครับ
ไม่ได้เข้ามาแลบล็อกเลย
งานกับการเดินทางมาพร้อมกันเลย
ขอบคุณที่ไปแจ้งข่าว
เดี๋ยวจะตามเขคดูนครับ

โดย: ตาพรานบุญ

วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:2:27:40 น.

ห้องนอนน่าพักจังเลยครับ
ราคาก็แสนถูก
ที่เชียงรายแพงกว่านี้แต่ไม่สวยเท่า
นอกจากจะโชคดีเรื่องผู้คนแล้ว
พี่โดมยังโชคดีเรื่องที่พักอีกนะครับเนี่ย....
วันนี้ผมก็จะไปร่วมงานแต่งงานที่เชียงรายครับ
ลูกสาวของภารโรงคนเก่า
น่าจะแต่งงานแบบคริสต์ เพราะพ่อแม่เขาเป็นคริสเตียน...
รอเวลาครับ จะเดินทางไปรถเที่ยวแรก อากาศกำลังหนาว
อ้อ...กล่องที่พี่โดมส่งมาได้รับแล้วนะครับ ผมจะเก็บเอาไว้ให้
ส่วนเสื้อผ้าของพี่
ขออนุญาตเอาไปซักให้นะครับ
ที่ร้านพี่นา

โดย: แก้มหอม IP: 203.172.208.153 วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:5:45:33 น.

สวัสดีครับพี่โดม

เป็นการจัดงานแต่งงานในบรรยากาศที่ผมไม่เคยเห็นเลยครับ
เหมือนได้ต้นไม้ใหญ่เป็นสักขีพยานแห่งรักเลยครับ

แล้วก็ชอบห้องพักคืนละ 270 มากเลยครับ
เห็นหัวเตียงไม้แกะสลัก
นึกถึงงานของอาจารย์ถวัลย์ ดัชนีเลยครับ 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:5:52:10 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

ตั้งแต่เช้าเพิ่งได้เข้าบล็อกก็มืดค่ำแล้ว

ออกจากห้องตั้งแต่เช้าตรู่ ต้องการไปถ่ายตลาดยามเช้าของแม่สอด แต่ถึงกระนั้นก็ยังสายไปนิดนึง

อากาศเย็นเล็กน้อยในตอนเช้าทำให้เมืองเล็กๆแห่งนี้ดูน่าอยู่ขึ้นมาอีก

วันนี้วันทั้งวันไม่ค่อยได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันนัก แต่ได้อ่านเรื่อง "ลูกผู้ชายไม่ตายเปล่า" ที่ขจรฤทธิ์ รักษา เขียนถึงพี่แคน สังคีต ต้องบอกว่ามันมาก ทั้งเรื่องที่เล่าและวิธีเล่าเรื่อง ที่อ่านดูเหมือนเรียบง่ายธรรมดาๆ แต่ไม่ธรรมดา

ผมอยากบอกว่าขจรฤทธิ์ทำเรื่องนี้ได้ดีมาก อ่านสนุก ไม่รุ้ว่าเป็นเพราะว่าผมมีโอกาสได้รู้จักพี่แคนในช่วงเวลาหนึ่งด้วยก็ไม่รู้นะ

แต่ผมคิดว่าถ้าผมไม่รู้จักก็ยังอ่านสนุกอยู่นะ เพราะพี่แคนมีปรัชญาในการดำเนินชีวิตไม่เหมือนคนทั่วไปอย่างแน่นอน

ผมขอคุยสั้นๆแค่นี้ก่อนนะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:20:29:24 น.

สวัสดีค่ะ

แหม! ...เห็นแม่สอดแล้วอยากจะไปเดียวนี้ๆ คงมีสักวันน่า...

ตอนนี้มีโปรแกรมไปดูบ่อน้ำทิพย์บนยอดดอยที่ทองผาภูมิ พวกอุทยานฯชวนอยู่กำลังเซ็ตเวลาและสำรวจสุขภาพอีกนิด แล้วจะนำรูปสวยๆมาฝากนะคะ

โดย: sontonglom IP: 222.123.93.78 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:53:27 น.

อะไรเอ่ย ควรจับยัดใส่ลังแล้วเอาไปฝังเสียให้เร็วที่สุด....?

ตอบ....

ก็เจ้า... "ลังเล" นั่นไง...

"เอาลังเล ใส่ลงลัง แล้วฝังเสีย

กลบแล้วเกลี่ย ก้าวให้ข้าม ความคาดหวัง

ใช้หัวใจ ที่ใฝ่ธรรม เป็นกำบัง

คิดให้จริง ทำให้จัง เลิกลังเล..."

โดย: ลุงแว่น วันที่: 1 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:03:56 น.

สวัสดีโดม
อยู่บนภูผาตั้ง
เทิง
ภาณุมาศไม่ยักบอกเรานิ
พัลลภก็เพื่อนกัน
แต่เออ เรานั่นเองที่ไม่ต่อสายพวก
เป็นปีแล้วนับแต่สัมนาค่ายที่ตากคราวที่แล้ว
เออ สมแล้วที่ใครเขาไม่คิดถึง
ดีแล้วนะ
จะแวะไปหาวาวีสักวันน่าจะดี
ดูเรื่องรถก่อน
บ้านเราเป็นจุดบอดการเดินทางไปแล้ว รถไม่ผ่าน
นี่วานรถร.ร.เวียงแก่นเขามาส่ง
เพราะอยากขึ้นภู
คนอื่นเขากลับหมด
นั่งเครื่องกลับ
เราไม่ได้เรียกร้องอะไร
มาช่วยด้วยเต็มใจ
แบบช่วยเจ้าภาพเขาประหยัดงบ
บ้านนอก ก็รู้ ๆ
สบายดีนะ
สะดวกค่อยคุยยาว

โดย: สัญจร ดาวส่องทาง

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:5:27:23 น.

นักล่าฯยังอยู่นะคะ

มาดูทุกวัน แต่ไม่ได้เมนต์...

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:00:31 น.

เหมือนข้างบน อิอิ

โดย: น้องนนท์ IP: 124.121.51.130 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:11:17 น.

บริเวณบ้านแม่เจ้าสาวนี่เป็นป่าจริง ๆ ใช่ไหมคะ เพราะดูครึ้มจริง ๆ ค่ะ

ขอให้เจ้าบ่าว-เจ้าสาวรักและเข้าใจกันตลอดไปนะคะ

โดย: Kitsunegari

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:02:00 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

สุขสันต์วันลอยกระทง
ผมมาถึงดอยวาวีก่อนเที่ยงวันนี้
ยังรู้สึกล้าๆจากการเดินทางมาตลอด

นั่นคงเป็นเพราะเราแก่แล้วหรือนี่ ?
(แกล้งว่าตัวเองไปงั้นแหละ)

ออกไปดุเขาจุดประทัด ลอยดคมกันิดๆหน่อยๆ
อากาศบนดอยวาวีเริ่มเย็นแล้ว
แต่คงไม่หนาวเท่าปีที่แล้ว

กลับมาพักห้องเดิม
วันนี้ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันนัก

วันต่อไปค่ยอๆคุยกันนะครับ

ขอโทษทีที่ผมไม่ได้ตอบคอมเม้นท์ของมิตรสหายพี่ๆน้องๆ

แล้วคุยกันอีกนะครับ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:58:56 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่โดม

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:50:05 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม
ได้เดินทางอีกแล้วนะคะ
บรรยากาศงานแต่งงานดูอบอุ่นดีค่ะ
จังหวัดตาก แม่สอด ทำให้นึกถึงคนที่ได้รู้จัก ที่ตาก

ตอนนี้ที่นครศรีฯ ฝนเพิ่งเริ่มตกค่ะ

โดย: เพ็ญ IP: 192.168.1.115, 202.129.48.35 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:19:40 น.

สวัสดียามเช้าฤดูหนาวครับทุกๆท่าน

ช่วงนี้ผมยังไม่สะดวกจะตอบ
คนเรียบง่าย เรื่องมาก ใช้เวลาจัดห้องหับ สัมภาระ กระติกน้ำร้อน ถ้วยกาแฟ กาน้ำร้อน, ที่วงของ ถังขยะ,กล่องสบู่ ,ต้นไม้ในห้อง, ก้อนหิน ฯลฯ

อีกวันสองวันคงได้อัพบล็อก

ขอส่งข่าวแค่นี้ก่อนนะครับ

ใครไม่ส่งที่อยู่มาผมสงวนสิทธิ์ไม่ส่งโปสการ์ดนะครับ

แล้วค่อยคุยกันใหม่

ด้วยความคิดถึง

โดย: พ่อพเยีย IP: 202.149.25.241 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:06:26 น.

โดม
ช่วงวันที่ 5-10 ธันวาคม ผมอยากไปพักที่วาวีมีที่พักให้เช่ามากไหม กะจะไปนอนที่ภูชี้ฟ้า 2 วัน แล้วเลยไปวาวี ถ้าไม่มีที่พักมีที่กางเต้นท์หรือเปล่า

โดย: เรวัตร IP: 180.183.83.57 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:08:14 น.

ใครไม่ส่งที่อยู่มาผมสงวนสิทธิ์ไม่ส่งโปสการ์ดนะครับ
...............

ชะอุ๊ย!..ส่งแล้วๆๆๆ

รีบส่งมือไม้สั่นเลยค่า...

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.95.48 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:49:31 น.

สวัสดีค่ะคนเรียบง่ายแต่เรื่องมาก...

อ่านข้อความของคนส่งข่าวแบบรีบ ๆ แล้วขอแวะมาคุยด้วยแบบรีบ ๆ เหมือนกันนะคะ เพราะว่า
เอ้อ, ...
อู้งานมาเล็กน้อย ;)

ติดตามการเดินทางไปดอยวาวีด้วยคนน่ะค่ะ แต่ใจคนตามย้อนเลยไปถึงดอยปู่ข่อ ดอยแม่เหาะ ดอยแม่จัน และ ฯลฯ

สมัยก่อนเป็นครูดอยแบบชั่วคราวค่ะ เดินย่ำมาไม่รู้กี่ยอดดอย
แต่นั่นก็นานมากแล้ว
นึกภาพครูดอยมีกระติกน้ำร้อน (ไฟฟ้า) ไม่ออกอ่ะ

แต่พออ่านเจอคำว่าเรียบง่ายแต่เรื่องมากแล้วสะกิดใจตัวเองบนดอยสมัยก่อนนู้นจริง ๆ

เพราะตอนรุ่งสาง
เคยนั่งมองหมอกลอยอยู่ต่ำกว่าสายตา
อากาศเย็นจัด
สิ่งที่คิดถึงตอนนั้นคือกาแฟร้อน ๆ
ในถ้วยกาแฟสวย ๆ หวาน ๆ สักถ้วย
แบบว่า..
เป็นคนเรียบง่าย
นอนกระท่อมไม้ไผ่ หุงข้าวต้มน้ำด้วยฟืน...แต่อยากจิบกาแฟในถ้วยกระเบื้องเนื้อดีน่ะ
(แต่ก็ได้แต่จิบถ้วยสวยในฝันนะคะ เพราะใครจะแบกถ้วยกาแฟแบบนั้นขึ้นไปล่ะคะ แค่ข้าวสารอาหารแห้งก็ไหล่ลู่แล้ว สมัยก่อนเดินทางสู่ยอดดอยด้วยการ "เดิน" จริง ๆ)

ขอบคุณที่ทำให้ได้นึกย้อนถึงอดีตที่แสนสดชื่นแจ่มใสของตัวเองค่ะ
:D

อีกไม่กี่วันจะเดินทางเหมือนกัน
คราวนี้ไปภูแลนคา...
คงมีเรื่องเล่าจากยอดภูที่อีสาน
มาแลกเปลี่ยนกับเรื่องจากยอดดอยทางเหนือนะคะ

อากาศตอนนี้กำลังดี
ขอให้มีความสุขบนดอยวาวีค่ะ
:)

โดย: กังสดาล IP: 125.25.224.157 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:01:08 น.

นานๆจะได้เห็นหนุ่มสาวที่หล่อสวยแบบไทยๆซักครั้ง (ปกติเขาไปสวยหล่อแบบเกาหลีกันหมด) เลยอดยิ้มให้กับจอภาพไม่ได้

ขอให้ความรักจีรังนะคะ
จาก...สวยแบบแขก

โดย: สุวดี IP: 87.212.143.101 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:01:43 น.

โดม
ขอบคุณมากที่ไปร่วมงานตามคำเชิญ และทำหน้าที่ช่างภาพให้อย่างดีมาก ๆ แต่แขกต้องดูแลตัวเองซะงั้น ก็มือใหม่หัดจัดงานก็งี้แหละ
ถ้ามีโอกาส ไปสวนภาตา กระท่อมสหาย เห็ดโคนและผักหวานป่ายังรอเสมอจ้ะ
พี่ปอนคะ
ความจริงก็คิดถึงพี่อยู่นะคะ แต่ไม่กล้าส่งข่าวมา เพราะค่อนข้างไกลด้วย นายอำเภอก็คงคิดถึงพี่ปอนเช่นกันค่ะ โอกาสหน้าผ่านไปตาก แวะเยี่ยมหนูบ้างนะคะ

โดย: ภาณุมาศ IP: 115.67.91.43 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:57:51 น.

ว้าวว
คนข้างบนคุ้นๆนะคะ อิอิ
น้าโดมบรรยายได้บรรยากาศมากเลย ขอบคุณมากนะคะที่มาร่วมงาน
แถมมีรูปสวยๆมาฝากด้วย หนูหอบมาถึงเวียดนามแน่ะ
ว่างๆแวะมาบล็อค Thuha ได้ค่ะ มือใหม่หัดทำ

โดย: ฮาธู IP: 113.162.85.100 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:12:15 น.

ห้องพักสวยมากๆๆ

ขออนุญาตฝากข่าวหน่อยนะคะ

ขอเชิญและชวน เพื่อนๆ เรื่องเล่าสั้นๆ ความยามไม่เกิน ๒ หน้ากระดาษเอสี่ ขนาด ๑๖พ้อยท์
โดยมีคอนเซป “ความสุขจากการแบ่งปันหรือการให้”
ขอให้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการ “ให้” หรือการ “แบ่งปัน”
เพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อื่น
และเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างสังคมแห่งการแบ่งปัน
เพื่อจัดทำหนังสือทำมือ "ในท่วงทำนองเดียวกัน"

***ส่งต้นฉบับเป็นไฟล์เวิร์ด มาที่ windy_poo@hotmail.com ภายในวันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ นะคะ ***

*** หากใครต้องการจะช่วยออกแบบดีไซด์ปกหนังสือทำมือเล่มนี้ก็ยินดีค่ะ ***

ตอนนี้มีเพื่อนๆ ทยอยส่งต้นฉบับแล้วค่ะ ขอบคุณมากมายนะคะ

คลิกอ่านรายละเอียดที่รูปค่ะ

โดย: สายลมอิสระ

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:28:46 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม
ก็ขอให้คู่ใหม่คู่นี้อยู่ควงคู่กันตลอดไปนะคะ

ทราบว่าพี่อยู่ที่ดอยวาวี จะอยู่นานไหมคะ ถ้าหากมีเวลาก็แวะมาเที่ยวจุน เชียงคำบ้างซิคะ

โดย: นางพญา IP: 118.172.128.15 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:19:18 น.

เราชอบมากจังหวัดตาก โดยเฉพาะที่อุทยานตากสิน ก็ทางไปแม่สอดนั่นแหละ อากาศดีมาก ที่ไหนเขาหนาวเขาร้อนกัน ที่นี่ก็หนาวอย่างเดียว นอนเต้นท์นะ เราทำงานมีเวลาแค่เสาร์ - อาทิตย์ เท่านั้น ตรงนี้ก็เลยเป็นที่ที่ทำให้หัวที่พองอยู่ยุบลงได้เสียดายไม่ได้คุยกับวุฒิก่อนที่วุฒิจะไป หรือวุฒิอาจจะเคยไปแล้วก็ได้ เราชอบห้องพัก 270 จังน่าพัก อีกอย่างที่ชอบ ก็คือการไปเดินดู ตู้ โต๊ะ เก้าอี้ ที่ริมเมยถูกใจมากเลยเพื่อน อยากได้แต่ไม่มีปํญญาเอากลับมาบ้าน เราขอให้เพื่อนมีความสุขในการเดินทางนะ

โดย: แดง IP: 58.10.9.128 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:08:29 น.