จงทำสิ่งที่คุณทำได้...ด้วยสิ่งที่คุณมี...ณ จุดที่คุณยืนอยู่ - ธีโอดอร์ รูสเวลท์
Uploaded with ImageShack.us
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
23 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
สมาธิ (ทางโลกย์)



ริมแม่น้ำสะแกกรัง






สมาธิ

โดย โดม วุฒิชัย



การตกปลาของฉันถือว่าเป็นการหาอาหารและเป็นการพักผ่อนไปในตัว ถ้าได้ปลาก็เอาไปทำกับข้าวกิน ถ้าไม่ได้ก็ถือว่าเป็นการพักผ่อนที่แสนจะเพลิดเพลิน เบ็ดของฉันทำง่าย ๆ จากเรียวไผ่ เหยื่อก็หาไส้เดือนใต้ดินแถวนั้น ฉันไม่มีความชำนาญในการตกปลาเลย แต่ก็คิดว่าเรื่องตกปลาไม่ใช่เรื่องยากจนเกินความสามารถ

ไม่ห่างจากที่ฉันนั่งตกปลาอยู่นั้นมียายแก่ ๆ คนหนึ่งกำลังนั่งตกปลาอยู่เช่นกัน ฉันสังเกตเห็นว่าแต่ละครั้งที่แกวัดคันเบ็ดแทบจะไม่เคยพลาด และแต่ละครั้งก็มักได้ปลาตัวใหญ่กว่าที่ติดเบ็ดฉันเสมอ

บ่อยครั้งที่ฉันตะลีตะลานรีบร้อนวัดคันเบ็ดทันทีที่ปลาตอด เป็นผลให้ปลาที่กำลังกินเหยื่อยังไม่ทันเรียบร้อยหลุดลงน้ำไปหลายตัว

ก่อนที่ฉันจะเลิกตกปลา ฉันเดินเตร่ไปใกล้ ๆ ยายคนนั้นแล้วถามแบบชวนคุยขึ้นว่า“ทำไมยายตกปลาเก่งจังล่ะ สอนผมตกบ้างสิ”
“เรื่องนี้ยายไม่รู้จะสอนกันยังไง มันต้องใจเย็น ๆ ด้วย”
ยายพูดโดยไม่ยอมหันหน้ามามอง

ฉัน พลางค่อย ๆ หย่อนสายเบ็ดลงน้ำอย่างแผ่วเบา มือของยายที่จับคันเบ็ดแน่นิ่ง สายตาจ้องมองอยูที่ทุ่นเบ็ดที่ลอยอยู่เหนือน้ำ ฉันสังเกตทุกส่วนในร่างกายของยายเต็มไปด้วยสมาธิ

ท่าทางของยายในตอนนี้ทำให้ฉันนึกถึงเรื่องการทำงานต่าง ๆ และรู้สึกว่าการงานที่เต็มไปด้วยสมาธินั้นทำให้ผลของงานออกมามีค่าสูงเสมอ


----------------------------------------



Concentration
Translated by Chakrapong Pongwecharak



I viewed fishing as a means to search for food and a relaxing activity, as well. If I succeeded in getting a fish, a meal would be there. If not, I just took a pleasure in fishing. I fished with a simply-made bamboo rod. Earthworm found underground in the proximity was my bait. Fishing was not my expertise at all but I never thought it was beyond my ability.

Not far from where I was fishing, there was an old woman also fishing. I noticed she never missed even once whenever she whipped her angling rod from the water. Each time she got a bigger fish on the hook than I did.

Quite often I hurriedly whipped my angling rod from the water once a fish was nibbling my bait. The result was the fish, not yet firmly hooked, wiggling themselves free into the water.

Before giving up, I took a stroll near to where an old woman was fishing. I asked a question just to start a conversation with her….
“Why are you so good at fishing? Could you please teach me how?”
“I don’t know how to teach you. You must be calm and cool”, she responded without turning her face to look at me.

Then she gradually and quietly lowered a fishing line into the water. Her hand was holding the fishing rod firmly. Her eyes were staring at the fishing float on the water. I noticed every part of her body was full of concentration.

Her act reminded me of whatever we did, if we did it with full concentration, a precious result would always be born.



-------------------------------------------------








แม้มีกรอบและขอบเขต
หากดวงเนตรยังเห็นธรรม
จิตชุ่มฉ่ำสงบงามยามรุ่มร้อน


Iron frame forms a boundary
Deep down is ultimate truth of glory
Beauty of cool mind lies calmly
Upon fire shining wildly



ภาพและคำ โดย จักรพงศ์ พงศ์เวชรักษ์



Create Date : 23 มิถุนายน 2552
Last Update : 23 มิถุนายน 2552 17:46:46 น. 19 comments
Counter : 1934 Pageviews.

 
นายเก่าของเราก็ชอบตกปลา เคยถามว่าทำไมถึงชอบ เขาตอบว่า ที่ไปตกปลา ไม่ได้หวังอยากได้ปลา แต่อยากได้สมาธิ ได้คุยกับตัวเองเงียบๆ ทบทวนตัวเองเงียบๆ ขณะตกปลา

เราฝันไว้ว่าสักวัน จะมีบ้านริมน้ำแบบรูปที่พ่อพเยียเอามาแปะบลอกไว้ แต่ภาวะโลกร้อนตอนนี้ เราว่าบ้านริมน้ำคงเสี่ยงกับการเป็นบ้านกลางน้ำมากกว่า

เราก็ชอบตกปลาค่ะ
แต่ตกในกระทะ : )


โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:11:19:57 น.  

 
สวัสดีโดม
มาชวนไปอ่านงานของลุงบูลย์ แกเขียนเรื่องความจำเสื่อมกับวิถีที่เปลี่ยนไปในบล็อกของแก


โดย: แพรจารุ วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:11:26:33 น.  

 
ง่ายๆสไตล์เซนเลยนะคะคุณยายคนนี้


... พี่โดมคะ...

วันนี้อัพน้ำตกที่ตะกั่วป่า..ไม่รู้ว่าสนใจมั้ย ?



โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:15:51:30 น.  

 
"ดวงใจดวงน้อยสับสน วุ่นวนในกระแสสะแกกรัง"


โดย: นิว ชัยนาท IP: 202.28.62.245 วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:16:40:23 น.  

 
สวัสดีครับทุกๆท่าน

วันนี้หลังจากทำงานเล้กๆน้อยๆเสร็จเรียบร้อยก็หยิบหนังเรื่อง The english patient ซึ่งเคยดูมานานแล้ว นานจนลืมรายละเอียดไปบ้างแล้ว

แปลกจังที่เมื่อเอ่ยชื่อหนังเรื่องนี้ผมนึกถึง 'ปราย พันแสง ผมจะเรียกชื่อหนังเรื่องนี้เป็นภาษาไทยว่า "คนไข้ชาวอังกฤษ"

ที่นึกถึง'ปราย พันแสง ก็อาจเป็นเพราะว่า คงได้อ่านเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้จากคอลัมน์ของเธอในมติชนสุดสัปดาห์เมื่อหลายปีก่อน

ถ้าไม่ใช่อย่างนี้ก็คงเป็นเพราะผมจำผิด - แต่มั่นใจว่าจำไม่ผิดแน่


ดูหนังเสร็จก็มาเลือกรูปทำโปสการ์ดต่อ

คอมเม้นท์แต่ละท่านมีคำตอบในตัวเองอยู่แล้ว คงไม่ต้องตอบอะไรนะครับ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:17:55:06 น.  

 
สวัสดีคุณอาเจ้าของบล็อกค่ะ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับ "วนาลี"เคยหัดตกปลาอยู่พักหนึ่งค่ะ แต่แล้วก็รู้สึกว่าไม่รื่นรมย์กับมันเลย

ก็เลยต้องโบกมืออำลา


โดย: ปณาลี วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:20:11:07 น.  

 






dome's postcard วางจำหน่ายแล้ว
ที่ ร้านลมหวน ชั้นใต้ดิน ห้างพันธุ์ทิพย์ สาขางามวงศ์วาน


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:20:52:59 น.  

 
^
^
เก๋มากๆ เลยค่ะน้า
ไว้จะหาโอกาสไปเยือนร้านลมหวนบ้างนะคะ


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:21:41:32 น.  

 


เคยหลวมตัวไปนั่งเฝ้าเพื่อนตกปลาที่ห้วยตึงเฒ่า
หน้าตาคนตกมีความสุข เหมือนมีโลกส่วนตัว รื่นรมย์

สุขจนลืมไปว่า..ตกปลาคนเดียวก็ได้
สมาธิ(ทางโลกย์) ก็ต้องทำเอง
ไม่ได้ต้องการเพื่อนอย่างเราจริง ๆ
แล้วจะชวนคนอย่างเราไปทำไมนะ

--

คิดเหมือนน้องหมีเลยค่ะว่า เก๋จัง^^
แต่คงไม่ได้ไปเยี่ยมเยือนร้านลมหวนหรอกค่ะ
เพียงแต่..
อยากเห็นโปสการ์ดมีอนาคตอย่างต่อเนื่อง
พอ ๆ กับอนาคตของหนังสือที่ท้าทายเทคโนฯที่วิ่งไว


สวัสดียามเช้าค่ะพี่โดม


โดย: ภูเพยีย วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:7:12:30 น.  

 
สวัสดีค่ะ พีโดม
ขอบคุณที่ระลืกถึงกัน ความจริง ก็มีสาวใต้ อยู่ใกล้ๆ แล้วนิคะ

มุมโปสการ์ดในร้าน ลมหวน ดูสะดุดตาดีค่ะ อ่านแล้วรู้สึกว่า พีโดมมีค่วามสุขกับกิจกรรมนี้จังเลยนะคะ


โดย: PenKa วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:11:42:04 น.  

 
สวัสดีครับภูเพยีย

ตอนแรกที่ได้ยินชื่อ ห้วยตึงเฒ่า ครั้งแรก แล้วไม่อยากเดินผ่านเลย เพราะเฒ่าแล้วยังหูตึงอีก (ฮา)

เรื่องผมไปนั่งตกเบ็ดเรื่องนี้ผมจำได้ว่าผมเขียนในช่วงที่ผมไปพักอยู่ที่บ้านสว่างอารมณ์ จ.อุทัยธานี

อายุน่าจะอยู่ที่ 26-27 จำได้ว่าประมาณปีก่อนแต่งงาน

ไปพักต่างจังหวัดแล้วก้ไปนั่งตกปลาเพื่อมาทำกับข้าว แต่เชื่อไหมผมคนทำบาปไม่ขึ้น ตั้งแต่เกิดมาตกปลาไม่เคยได้เลย

ถ้าวิดน้ำแล้วจับเอาพอได้บ้าง
เดี๋ยวนี้งดฆ่าปลาอย่างเด็ดขาด กินอย่างเดียวครับ

เรื่องโปสการ์ดก็ยังไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร แต่ที่รู้ๆยังขยันทำอยู่ครับ





โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.22.157 วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:12:51:49 น.  

 
วันนั้น วันโน้น ก็จะต้องทำวันนี้
เดี่ยวนี้ ก่อน


โดย: แอน IP: 118.173.10.169 วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:12:56:11 น.  

 
สวัสดีครับคุณเพ็ญ

สาวใต้ที่บ้านอยู่ไม่เหมือนสาวใต้เลย
เหมือนหมวยมากกว่า


คนอยู่ใกล้กันเห็นหน้ากันทุกวัน
ไม่ต้องคิดถึงหรอกครับ
จะไปหาช่องว่างตรงไหนให้คิดถึงล่ะครับ ?

เอาไว้ตอนที่ออกเดินทางอยู่ที่อื่นนั่นแหละค่อยคิดถึง

(ส่วนใหญ่คนที่คิดถึงกันต้องไม่ค่อยเจอกันมากกว่า)



โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.22.157 วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:12:59:05 น.  

 
สวัสดีครับคุณแอน

คุณพูดไม่มีผิดเลย

พูดแบบนี้ใครจะโต้ได้ล่ะครับ ?


โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.22.157 วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:13:02:38 น.  

 
สวัสดีค่ะ พี่โดม
ได้อ่านหนังสือของพี่หลายตอน (ในขวัญเรือน) ชอบมาก ชอบการอ่าน อยากเขียนเรื่องเล่าอย่างพี่บ้าง ขอคำแนะนำ หรือเคล็ดลับหน่อยได้ไหม และถ้าต้องการจะคุยกับพี่โดยนะส่งเมล์ได้ทางไหนบ้างค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะที่ให้โอกาสได้อ่านเรื่องดี ๆ
สาวแอน


โดย: แอน IP: 118.173.10.169 วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:13:03:38 น.  

 
สวัสดีคะคุณโดม
เพิ่งเคยได้ยินร้านลมหวน ทั้งที่ไปแถวงามวงศ์วานบ่อย

ไม่ไกลกับหอหนูเลย
อยากได้โปสต์การ์ดฝีมือคุณโดมมากคะ

ส่วนเรื่องตกปลา หนูกลัวเวลาปลามันดิ้น เลยไม่กล้าตก --



โดย: pangz วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:13:22:19 น.  

 
สวัสดีครับคุณแอน

เคล็ดลับของการเขียนหนังสือก็คือลงมือเขียนนั่นแหละครับ ไม่มีใครจะบอกได้หรอกว่าเราจะเขียนหนังสือได้หรือไม่ได้

จนกระทั่งเราลงมือเขียนเราก็จะรู้เอง
ยิ่งเขียนนานไปก็จะยิ่งรู้เองว่าเราจะเขียนเรื่องอะไร

ผมต้องขอยืมคำพูดเก่าๆมาพูดอีกว่า "การเขียนสอนกันไม่ได้ แตเรียนรู้กันได้"

แต่ทุกๆวันนี้ก็มีการเปิดอบรมสอนการเขียนกันบ่อยๆ ถ้าอยากเขียนก็สามารถสมัครเข้าไป"เรียนรู้"ได้ครับ


อีเมล์ผมก็ที่เห็นอยู่ในคอลัมน์ขวัญเรือนนั่นแหละครับ ยินดีรับจดหมายทุกประเภท

เขียนมาคุยกันดีกว่า แต่ทว่ากรุณาอย่าขอคำแนะนำการเขียนหนังสือเลยครับ

เพราะผมก็ใช่ว่าจะเก่งถึงขนาดแนะนำใครได้

ทุกวันนี้ผมก็ยังฝึกฝนการเขียนอยู่เสมอ



สวัสดีจ้ะหนูpangz

อยู่ใกล้ๆพันธุ์ทิพย์งามวงศ์วาน
ถ้าวันไหนไปเดินเล่นก็ลองแวะไปดูนะครับ

เห้นหนูกถ็ถ่ายรูปสวยๆไว้เยอะ ไม่นึกสนุกทำเองบ้างหรือ ?

ที่ร้านนั้นเขายินดีรับโปสการ์ดอินดี้และหนังสือทำมือด้วยนะ - ช่วยประกาศ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:13:50:49 น.  

 
สวัสดีครับพี่โดม


แม้มีกรอบและขอบเขต
หากดวงเนตรยังเห็นธรรม
จิตชุ่มฉ่ำสงบงามยามรุ่มร้อน


.
.

.

ชอบประโยคนี้จังเลยครับ

ผมเป็นคนไม่ตกปลา
และไม่นั่งสมาธิครับ






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:16:45:50 น.  

 
ยินดีต้อนรับในโลกของคนชอบทำโปสการ์ดค่ะ

มุมโปสการ์ดที่ร้านลมหวน เท่จัง
ชอบๆ พี่ชายมาชมก่อน เรียกมาดู
อยากสะกิด ให้ทำแบบนี้บ้าง
แต่เอ...โปสการ์ดพ่อพเยียวางเคียงๆกับหนังสือ หนุ่มสาวเลยนะ

เอาลิงค์นี้มาอวด มีร้านใครไม่รู้ แถมมีภาพโปสการ์ดใครอีกไม่รู้.. ตรงตู้แดงน่ะ
//www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8004961/E8004961.html#58


โดย: วีดวาด วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:17:06:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พ่อพเยีย
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]







ด้วยความยินดี...
หากมีผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่าย,บทความ
หรือข้อเขียนต่างๆ
ใน Blog นี้ไปใช้
ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด
สามารถทำได้เลยทันที
โดยไม่ต้องขออนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

เว้นเสียแต่ว่า…
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย
กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย

อ่านเรื่องของ "ปะการัง" ที่นี่



โหลดเพลง คลิปวีดีโอ นิยาย การ์ตูน


www.buzzidea.tv
Friends' blogs
[Add พ่อพเยีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.