ลูกชายคนโต เกือบต้องไปเป็นพยานให้เพือนที่ศาล

ประสพการณ์ นี้ก็เป็นสิ่งที่นักเรียน นักศีกษาทีอยู่หอ นอนกับเพือนได้รู้ไว้เป็นบทเรียน การเรียนมหาวิทยาลัยที่นี่ เด็กที่เรียนตอนใกล้จบ คิดว่าตอน grade 11 พ่อ แม่ ก็จะตื่นเต้นมาก ว่าจะให้ลูกไปเรียนที่ไหน การติดต่อเข้ามหาวิทยาลัย ที่นี่ เขาก็จะดูคะแนนเกรดตลอดปี และปีก่อนๆ ถ้าเป็นมหาวิทยาลัยที่ดังๆ เด็กก็ต้องสอบ SAT คะแนนเต็ม 1600 ไม่ืทราบว่าตอนนี้เปลี่ยนหรือยัง


ระยะที่ลูกเตรียมสอบ SAT ก็หาที่ให้ลูกไปติวก้น เรามาอยู่ที่อเมริกา รู้สึกจะเป็นรุ่นแรก ๆ ก็ไม่ค่อยรู้ระบบต่าง ๆ ของเมืองนี้ต้้งแต่การเลี้ยงดูลูก การซื่อของเล่นให้ลูก เราเห็นลูกชอบอะไรเราพอซื่้อได้ ก็ซื้อให้ ที่จริงเขาจะซื้อของเล่นที่สนับสนุนการเจริญเติบโตของเด็ก เช่นเด็กต้อง เรียนรู้สี รู้รูปร่างต่างๆ รู้การนับเลข


เราก็ไม่รู้เรื่อง สอนก็ สอนไปอย่างนั้นเอง ตอนนี้คนที่เขาสอนลูกก้นต้ังแต่ อยู่ในท้อง พ่อแม่พูดคุยกับลูกในท้อง อ่านหน้งสือให้ลูกในท้องฟังกัน เราทำงานห้องคลอดพ่อแม่ ทุกคนก็อยากให้ลูกคลอดออกมา ดีไม่มีป้ญหา แถมที่อเมริกา ให้พ่อแม่ มีสิทธิฟ้องหมอที่ทำคลอดได้ จนเด็กอายุ 10 ขวบ


จนมีหมอบอกว่าทุกคนก็อยากให้ลูกไปเรียน Harvard แล้วอีกหน่อยจะมีพวกคนงานต่างๆหรือ? ตกลงเราก็เป็นคนหนึ่งทีรุ้นจะให้ลูกสอบ SAT ให้ได้คะแนนดีๆ ก็เสียเงินไปติวกับ Kaplan เพึ่อน ๆ ก็ทำไป ตาม ๆ ก้น แล้วก็สอดส่าย
ไตร่ถามว่าใครเขาทำกันอย่างไร บางคนมีเงิน เขาก็จ้าง Personal tutor มาที่บ้านเลย ชม.ละร้อยเหรียญ เราก็ไม่สามารถทำได้ ก็รู้สึกเสียใจเหมือนกันท เราทำให้ลูกเราได้ไม่เท่าเขา แต่ก็ไม่เป็นไร ลูกก็สอบได้ไม่เต็มแต่ก็คะแนน สูงพอที่มหาวิทยาลัยดีๆเขารับเข้าเรียน


พ่อ แม่ ที่สนใจการศีกษาของลูก ก็รุ้นกันใหญ่ ส่วนมากคนไทยที่มาที่นี่ ก็สนใจเรืองการศีกษาของลูกกันทุกคน ทางมหาวิทยาลัยก็หานักศีกษาเหมือนกัน เขาก็ส่งเอกสารมา ให้ดูและนัดว้นให้เราไปดูสถานที่และชึวิต นักศึกษา พ่อ แม่ก็สนใจมาก เพราะเป็นครั้งแรกที่ลูกต้องจากบ้านไปอยู่หอ เด็กก็ตื่นเต้นที่จะไปอยู่หอ กลัวๆ กล้าๆ แต่ก็อยากไป จะได้ไม่มีคนบังคับ ส่วนมากฝร้่ง เขาก็ถือว่าเด็กเป็นผ้ใหญ่แล้ว


บางคนก็ออกจากบ้าน ไปทำงาน เช่า apartment อยู่ มีครอบครัวเรียนไปด้วย ทำงานด้วย ตกลงก็เห็นมีหลายแห่งรับ เราก็ต้องเลือกว่าเราจะไปที่ไหน ถ้าไปของรัฐ ก็เสียค่าเล่าเรียน รวมทั้งค่า อาหาร ที่พัก ราว ๆ ปีละ หมืน สองพ้นเหรียญ ก็ดูจะพอใหว


สำหรับเรา ทำพิเศษ หน่อย ถ้าไปเรียนที่ U Private ค่าใช้จ่ายจะเป็นราว ๆ สามหมืนห้าพ้นเหรียญ หรือสี่ห้าหมื่นเหรียญ เราก็บอกลูกว่าเรียน ของ state จะไม่ต้องกู้เงินเรียน แม่จะส่งเองหมด ตกลงลูกก็ไปเรียนที่ Binghamton University ,state University of New York


ระยะสองปีสุดท้ายของ High School ก็เป็นระยะที่ พ่อแม่ และลูก ก็ไป tour มหาวิทยาลัยต่าง ๆ ที่สนใจคิดจะไปเรียนทุกเสาร์อาทิตย์ ก็จะไม่ว่างเลย ถ้าเรียนไม่ไกลก็ขับรถไปดูกัน ก็ถือเป็นการไปเที่ยวดูเมืองไปด้วย ถ้าอยากไปเรียนต่างร้ฐก็ บินไปก้น เป็นระยะที่พวกเราเดินทางมากทีเดียว เด็กก็จะรู้ก่อนจบแล้วว่าจะไปเรียนอะไรที่ไหน

ลูกคนโตของเราก็จะไปเรียนเตรียมแพทย์ที่ Binghamton University อยู่ห่างจากบ้าน ถ้าขับรถไปก็ประมาณ 3 ชม ทางมหาวิทยาลัยก็จะบอกว่าเด็กต้องอยู่ห้องละ 2 คน ถ้านักเรียนรู้จ้กเพื่อน เวลากรอ ใบสมัครเข้าหอ ก็ให้ใส่ชี่อเพือนก้นไปด้วย เขาก็จะพยายาม จ้ดให้อยู่ด้วยก้น พร้อมก้นน้ันเขาก็ให้น้กเรียนกรอกอุปนิสัย ของต้วเองไปด้วย เป็นคำถาม ให้เราตอบ เขาจะได้หาเพือนให้เรา ในกรณีที่เราไม่มีเพื่อนไป



ตกลงปีแรกลูกชายก็ได้อยู่ร่วมกับเด็กยิว จะเรียนแพทย์ เหมือนก้น เวลาเข้าหอ เราก็ขนของก้นเต็มที่ ตั่งแต่เสื้อผ้า ของใช้ส่วนต้ว เครื่องนอน Microwave TV ตู้เย็นเล็กๆ ในห้อง ก็มีสองเตียง ใครถึงก่อนก็เลือกเตึยงก่อน วันไปส่งก็ขนของกัน วุ่นวายมาก ทางมหาวิทยาลัยก็จัดการช่วยเหลืออย่างดี มีที่ลาก ช่วยผ่อนแรง รุ่นพี่ก็มาช่วยอำนวยความสะดวก เราก็ได้พบผู้ ปกครองเพือนที่นอนห้องเดียวก้นกับลูกเราด้วย เราจำได้ว่า เขาเรียบร้อยมากมีกล่องใส่เสื้อผ้า ให้ลูกเขาเป็นกล่อง ๆ เสื้อผ้า พับมาเป็นระเบียบเรียบร้อย เราก็สบายใจว่าเพือนลูกก็คง เป็นคนสะอาด ก็เป็นจริง




หลังจากนั้นเราก็ไปเยี่ยมลูกทุก สองสามอาทิตย์ ทุกครั้งที่ไปก็เห็นเพือนของลูกขยันเรียนมาก อ่านหนังสือทุกทีเลย ถามลูกว่าเขาเป็นอย่างไร ลูกก็บอกว่าโอเค ไม่ค่อยได้เจอก้น เพราะเรียนไม่ค่อยตรงกัน ปรากฎว่าเพือนคนนี้ ไม่ได้เอา TV มา ของเราก็เป็นแบบที่ใส่ VCR ใช้สมัยนั้น คุณเพือนลูกชายก็ใช จนเราใช้ไม่ได้ภายในสามเดือน ลูกก็บอกว่าไม่ต้องซ่อมเพราะ ไม่มีเวลาดูอยูแล้ว ตอนส่งลูกครั้งแรกก็ห่วงเรื่องเงิน ก็บอกลูกว่าเวลาไปไหนก็ให้เอาติดต้วไปตลอด เพราะในห้องก็ไม่มี ทีที่จะ Lock

เด็กมหาวิทยาลัย วันแรกเขาก็มีธนาคารมา ให้เปิดบัญชี ให้บัตรเครดิด เดบิด นักเรียนก็ไม่ต้องมีเงิน ติดต้วมาก มีสมุดเขียนเช็คด้วย เรากลัวนัก สอนลูกให้ซ่อนไว้ให้ดี อย่าให้ใครเอาไปได้ ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี

Create Date : 22 ธันวาคม 2553		6 comments
Last Update : 12 เมษายน 2555 22:28:29 น.
Counter : 2427 Pageviews.
Share Tweet