Bloggang.com : newyorknurse : บล็อกที่ 72... กลับนิวยอร์ค หล้งจากเที่ยวเมืองไทยสามเดือน

บล็อกที่ 72... กลับนิวยอร์ค หล้งจากเที่ยวเมืองไทยสามเดือน

จขบ.กลับถึงนิวยอร์กด้วยความปลอดภัย และของที่ขนมาไม่ถูกตรวจ ขอบคุณพี่หลานๆ ญาติ และเพือนๆ สำหรับมิตรภาพที่อบอุ่นในระยะสามเดือนที่มาเที่ยวเมืองไทย

New York, New York - Frank Sinatra ความยาว 3.26 นาที

บรรยากาศวันก่อนกลับ เป็นวันครบคร้วของจขบ. จะมีการพบกันทุกเดือน หลานๆที่กรุงเทพก็จะมารวมกันที่ดำเนินสะดวกและไปทานอาหารด้วยกัน ทุกคนก็จะพยายามมาให้ได้ เป็นการดีสำหรับหลานๆจะได้ใกล้ชิดกัน โดยเป็นการแชร์ ผู้ใหญ่จะจ่ายสองครั้ง รุ่นเด็กที่ทำงานแล้ว จ่ายหนึ่งครั้ง ทุกครั้งที่จขบ.กลับมาเมืองไทยก็จะนัดวันครอบครัวเป็นการเลีัยงรับ และก่อนกลับวันครอบครัวก็เป็นวันเลีัยงส่ง เป็นกิจกรรมของครอบคร้ว " ศรีวัฒนา " มีพี่ชาย น้องชาย และหลานชายเป็นคนนัดวัน และจองร้านอาหาร ทุกครั้งไปกันทีก็อยู่จนดีก คุยกันสนุกสนาน หลานเล็กๆจะกลับบ้านก่่อน พีสาวอายุมากไม่ค่อยอยากไปไหน แต่ก็จะไม่ขาดวันนี้ จขบ.ประทับใจก้บการพบกันในวันครอบครัว หลานๆ,ที่ทำงานก็พยายามมากันจนครบ ที่แต่งงานแล้วก็มากันเป็นคู่น่าชื่นชม จขบ.ชอเก็บภาพต่างๆไว้ในความทรงจำ แม้บางภาพจะไม่ชัดแต่ก็ประทับใจกับผู้ที่มา วันนี้เพื่อนส่งเค็กมาร่วมด้วย

บรรยากาศ ร้านอาหารน้ำทิพย์ ตอนเย็นสวยงาม

เราไปทานอาหารกันที่ร้านน้ำทิพย์ อยู่สมุทรสาคร อาหารรสดี ราคาไม่แพง อาหารอย่างละสามชุด ราคาประมาณ 4500 บาท

ว้นเดินทางที่บ้านใหญ่ พี่สาวคนโต พี่สาว พี่สะใภ้ น้องสะใภ้ หลานๆก็มากัน วันนี้ทำอาหารกลางว้นเป็นข้าวต้มขาว กับข้าว และก๋วยเตี่ยวหมูสับ
ทำแบบก๋วยเตี๋ยวเรือที่ดำเนิน ลวกเส้นก่วยเตี่ยวทีละชามใส่เครืองกันเองตามใจชอบ

เช้าเตรียมด้วยแกะห่อมะขามหวานเขาแพคมาเป็นถุงละครี่งกิโลมี 35 กิโล 70 ถุง เอาน้ำตาลที่จะคลุกออก(ที่ร้านแยกใส่มาในถุง) แล้วปิดถุงใหม่ เป็นของฝากจากหลาน ปุ๊กที่เพชรบูรณ์

ที่บ้านใหญ่กำลังสร้างคร้วใหม่ เลยใช้ครัวเก่าอยู่ น้องสะใภ้ทอดปลาหมีก ตามด้วยปลาเค็มสามสิบชิ้น หลานสาวเตรียมน้ำส้มใส่ก๋วยเตี่ยว พีสาวสองคนเลือกถ้่วงอก รอเอาของทอดให้เย็น เอาปลาเค็มใส่ชิ้นละถุง ใส่กล่อง
ปลาหมีกต้วเล็กทอด ปลาเค็มเป็นวงๆ น้ำตาลปีบเป็นถุงเล็กๆ เหมาะสำหรับเวลานำมาใช้ จขบ.ก็อยู่คุยเป็นกำลังใจเล่าอะไรๆ สารพ้ดให้พี่ๆฟ้ง พี่สาวสองคน บอกว่าจขบ.ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยเข้าคร้วทำอาหารเลย ไปเรียนเป็นนักเรียนประจำ นานๆกลับที่ ก็ไม่ต้องทำอะไร ทุกวันนี้พี่สาวก็ปอกมะม่วง และผลไม้ให้ทาน เราคุยกันถึงสมัยเด็กๆ อบอุ่นดี

จากนั้นก็มาจัดกระเป๋ากัน มีอะไรบ้าง? ของฝากสองกระเป๋าเต็มๆ สายการบินให้ผู้โดยสารมีคนละสองกระเป๋า กระเป๋าละ 50 lbs. ต้องหาตาชั่งน้ำหน้กมาชั่ง เลยทดสอบนน.ของจขบ. ว่ามาเมืองไทย นน.เพิ่มเท่าไร??? อ้าว เพิ่ม 4 lbs ประมาณสองกิโลนี่ขนาดระวังนะ ถ้าไม่ระวังมีหว้งมากกว่านี่แน่ ก็ทุเรียนหลายครั้ง ข้าวเหนียวมะม่วง กาแฟเย็นทุกวัน กล้วยทอดอาทิตย์ละสี่ห้าครั้ง เอานะ มาเมกาของพวกนี้หายาก นน.ขีันนิดหน่อยค่อยลดเอาละกัน

น้องสะใภ้ พีสาว หลานๆ ช่วยกันจัดกระเป๋าพร้อมเตรียมของให้ไปทานบนเครื่องบินด้วย มีข้าวหลามสองกระบอกจากหนองมนแกะใส่ถึงพลาสติก หลานแวะมาหาซื้อมาฝาก ส้มหกผล และข้าวใสน้ำไก่ผัด แค่เค็มๆ ไม่เอาไก่ สี่ถุงเล็กๆ ส่วนมากจขบ.ไม่ชอบทานอาหารของเขา มีข้าวนิดหน่อยก็ค่อยยังช้่ว ต้องให้หมดหรือทิ้งก่อนเข้าที่ตรวจ ปีทีแล้วเอาข้าวหน้าไก่ผ้ดกระเพรา ทานไม่หมด ลืมทิ้ง คุณน้องสุนัขที่สนามบินมาตามติดเลย ตกใจหมด เจ้าหน้าที่มาบอกว่ามีอาหารอะไร ก็บอกมีข้าวกับไก่ผ้ดกระเพราทิ้งเลยก็ได้ เขาไม่ยอมให้ทิ้ง บอกต้องไปให้เขาตรวจกระเป๋าใหญ่ด้วย เสียเวลาอีก ตรวจก็ไม่มีอะไร ไม่ต้องเสียค่าปรับ และทีสำคัญคือถ้าถูกตรวจกระเป๋า ก็จะถูกเรียกแทบทุกครั้งที่เข้ามาอีก ยิ่งถ้าเขาตรวจพบสิ่งที่ไม่ควรนำเข้า เขาใส่ไว้ในคอมพิวเตอร์เลย

คราวนี้จขบ.ก็กลัวมากเพราะอาจจะถูกเรียกตรวจอีก จัดของทานมาเป็นสองกระเป๋า ถ้าถูกตรวจจะได้ไม่ยุ่งยากในการเปิด เอาอะไรมาบ้าง เสียดาย
ไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ชมกัน

ปลาเค็มสามสิบชิ้น ห่อเป็นถุงละชิ้นสองชั้น ใส่กล่องเรียบร้อย
มะขามหวานจากเพชรบุูรณ์ 35 กิโล 79 ถุง จากหลานปุ๊ก
เผือกฉาบ ยี่สิบถุง อร่อยมาก กรอบหวานเค็มนิดๆ ของฝากจากหลานสะใภ้
หมี่กรอบธรรมดาไม่ใส่อะไร ฝากหลานอิสซาเบลจากคุณย่าขา
ปลาหมีกตัวเล็กหนี่งกิโลทอด จากพี่สะใภ้
น้ำตาลปีบสีกิโล สำหรับทำเผือกกะทิ และส้มตำของโปรด
กุ่งแห้งครี่งกิโล ต้วใหญ่ รสจีด
น้ำพริกมะขาม ผ้ดสุก สองขวดจากพีสะใภ้
เมล็ดผ้กบุ้ง 12 ซอง ผ้กชี 6 ซอง และขี้นฉ่าย 2 ซอง เอามาปลูกทุกปี
แต่ไม่ค่อยอยู่บ้าน ไม่ค่อยได้น้ำเลยไม่ค่อยได้ทานเท่าไร แต่ก็ชอบปลูก

ภาพบางส่วน ของฝากที่นำมา

เดินทางไปสนามบิน สายการบินช้่งนน.กระเป๋าอีกที ดีใจที่นน.เราเอามาประมาณกระเป๋าละ 45-48 lbs ไม่เกิน เขาให้มาได้คนละ 50 lbs หมดกังวลครั้งแรกว่านน.ไม่เกิน กังวลครั้งที่สองก็คือ ไม่อยากโดนตรวจกระเป่าที่สนามบินนิวยอร์ก เราไม่ได้เอาอะไรผิดมา แต่ถ้าถูกตรวจก็จะเสียเวลาแถมของเราจัดมาดีๆ พอถูกเปิดตรวจก็จัดไม่ค่อยเข้าที่ ดูจะล้นกระเป๋าอีก

พี่ชายและหลานๆ มาส่งที่สนามบิน รู้สีกเกรงใจ กลับบ่อยๆเขาก็มาคอยรับส่งทุกครั้ง อยากจะมาเองก็ไม่ยอมกัน พี่ชายและพี่สะใภ้และหลานๆมาส่งที่สนามบินอีกหลายคน ถึงสนามบินสามทุ่ม เช็คกระเป๋าแล้วก็คุยกับพี่ๆ พี่สะใภ้หลานๆจนสี่ทุ่มครี่งก็ร่ำลาก้น ไปที่ตรวจคนเข้าเมือง มีการตรวจกระเป๋าถือ ผ่านเครื่องถ่ายเอ็กซ์เรย์ด้วย วันนี้คนไม่มาก ปกติคนมาก ต้องรอนาน ถ้าไม่มีเวลาพอ อาจจะไปที่ประตูขาออกแทบไม่ทัน ระยะทางไปที่ประตูไกลพอควร เราสว.ชักจะเดินไม่ไหวแล้ว เพื่อนๆ มาบางคนเขาขอรถเข็น พอไปถึงที่ประตูสายการบิน Koren Airline เขาก็มีการตรวจพาสปอร์ตอีกครั้ง

จากกรุงเทพบินไป ต่อเครื่องบินที่ประเทศเกาหลี รออีกสามชั่วโมงเราไปถึง 7 โมงเช้า ต่อเครื่องบิน 10.20 น. เลยไปทานก๋วยเตี่ยว UDON ชามละ 6-7
เหรียญแล้วแต่ใส่อะไร เช่น เต้าหู้ สาหราย อุ่นๆดี นอนหลับมาจากกรุงเทพ
พอขีันเครื่องบินที่ประเทศเกาหลี ต้องน้่งอีกประมาณ 12 ช้่วโมงกว่าถึงจะถึงนิวยอร์ก ก็ไม่ลำบากมาก เครื่องบินใหญ่ ไม่เต็มบางคนได้นอนยาวไปเลย ของจขบ.มีสามคน ว่างหนี่งเก้าอี้ นั่งสบายไม่เบียดกัน เคยน้่งสี่คน อีดอัดมาก ถ้าน้่งกับคนไม่สนิท ต้องระวังต้ว เหนื่อยทีเดียว เขาแจกอาหารสองมืื้อ และมีเครืองดีม พวกน้ำ น้ำส้มหลายครั้ง ตื่นบ้างหลับบ้าง ต้องหม้่่นเดินบ่อยๆ ที่ข้างหน้ามีจอทีวีเล็กๆ ให้เลือกโปรแกมต่างๆ มีหน้งหลายเรื่อง มีทั้งตลก น้กสืบ หน้งต่อสู้ หน้งสัตว์ มีเพลงให้ฟ้ง รายการหน้งเด็กๆ ก็ทำให้เวลาหมดไปได้เร็วเหมือนกัน บางคนก็นอนไปเรือยๆ ฟ้งเพลง ก็เป็นการทำให้เวลาผ่านไปได้โดยไม่เบืีอ ทุกคร้งที่ขี้นเครื่องบินนานๆ จขบ.ก็เริ่มคิดว่าเราจะทำอย่างนี้ไปได้อีกกี่ปีหนอ? แต่พอคิดถึงเมืองไทย .ญาติ พี่น้อง เพื่อนๆ ก็อยากมาอีก

ก่อนถึงสนามบิน JFK เจ เอฟ เค ก็ได้รับใบเคลมว่าเราเอาเงินหรือของเข้าประเทศมูลค่าเท่าไร ก่อนๆก็ไม่ค่อยได้กรอกอะไรมาก ระยะหลังๆเพื่อนๆบอกเขาตรวจเข้ม เพือนเอาข้าวเหนียวมีหมู เพื่อนเขามาฝากที่สนามบิน ก็ใส่กระเปถูกตรวจและถูกปรับ 300 เหรียญ ก็อยากบอกเพื่อนๆที่รักทั้งหลายว่าของฝากพวกของสด และพวกหมู เขาไม่ให้เข้า ยังจำได้ว่ามีคร้งหนีงจขบ.พบน้องที่บนเครื่องบิน น้องบอกเพื่อนปอกมะม่วงเขียวเสวยแยะมาก มาช่วยกันกินหน่อย เดี่ยวลงแล้วต้องทิ้ง เราสองคนก็ช่วยกันกินจนหมด คราวนี้จขบ.ก็กรอกเสียละเอียดเลย ว่าเอาไรมาบ้าง

ลงจากเครื่องบินก็ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง (Immigration) แล้วก็ไปเอากระเป๋า cartสำหรับใส่กระเป๋า ราคาcart ละ 5 เหรียญ ที่ประเทศไทยไม่เสียเงิน รออยู่พ้กก็ได้มาสามกระเป๋า อ้าว อีกกระเป๋าหายหรือไง โอ คงต้องยุ่งไปหมด ไปแจ้งกระเป๋าหายอีก คนรับก็มารอแล้ว ของก็ไม่รู้จะถูกตรวจหรือเปล่า? ต้องรอจนกระเป๋าเกือบหมดถึงจะเห็นกระเป๋าใบสุดท้าย ทั้งๆที่จขบ.ปิดกระดาษเทปสีไว้แล้ว โชคดีไม่หาย เดินผ่านที่ออกด้วยใจเต้นระทึก
กลัวถูกตรวจ ไม่อยากถูกตรวจเพราะเปิดกระเป๋าแล้วปิดไม่ลง เขาถามว่าไปเมืองไทยนานเท่าไร แล้วก็ให้ไปได้ โล่งไปที มีน้องมารอรับอยู่แล้ว กลับถึงบ้านเเที่ยงวันง่วงนอนมาก เอาของออกนิดหน่อยแล้วก็นอนก่อน แล้วค่อยตื่นมาเอาของเก็บเข้าที่

จขบ.ขอขอบคุณทุกท่าน สำหรับมิตรภาพที่อบอุ่นและประทับใจค่ะ

newyorknurse

Create Date : 06 ธันวาคม 2554

Last Update : 7 ธันวาคม 2554 1:04:54 น.

25 comments

Counter : 2692 Pageviews.

สวัสดีค่ะพี่น้อย

เห็นภาพบรรยากาศแล้วความอบอุ่นในครอบครัว
อบอวลในบล๊อกเลยนะคะ
พี่น้อยถึงบ้านอย่างปลอดภัย
พักอีกวันสองวันคงหาย jetlag นะคะ
แอบลุ้นเรื่องของในกระเป๋าไปด้วยเลย
ปีหน้ายังไม่รู้จะแพคอย่างไรดีเหมือนกันค่ะ
ของฝากเพื่อนๆหลายคนทีเดียว :)

โดย: A IP: 119.46.151.21 วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:14:36:53 น.

อ่านแล้ว..เหมือนได้เกาะกระเป๋าน้าน้อยกลับ NY ด้วยเลยค่ะ... ที่จีนก็เก็บค่ารถขนกระเป๋าเหมือนกันค่ะ..
ตอนปอมไป..เก็บ 2 หยวน...

ขอให้อาการ jet lag บรรเทาลงนะคะ

โดย: กาปอมซ่า

วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:18:34:14 น.

หวัดดียามค่ำ

ช่วงปรับสภาพตัวเอง ยังไม่ทันหายเหนื่อยดี อัพบล็อกแล้ว
ขอขมเชยในความอดทน ขยัน เป็นครอบครัวที่อบอุ่นครอบครัวหนึ่ง พี่น้องรักใึคร่กันดีขนาดสว.ทั้งนั้น สุขภาพแข็งแรงดีกันทุกคน
ถึงนิวยอร์คด้วยความมีสวัสดิภาพ ยินดีด้วย

รักษาสุขภาพด้วย

โดย: กาแฟสดกะพรรณไม้งาม

วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:18:44:34 น.

More Flowers Wishes Comments

สวัสดียามค่ำครับ

โดย: ก้อนเงิน

วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:21:35:09 น.

สวัสดีค่ะคุณน้อย

เป็นครอบครัวที่อบอุ่นกลมเกลียวกันดีมากจริงๆ
คุณพ่อ คุณแม่มองลงมาจากข้างบนท่านคงยิ้มปลื้ม

คุณน้อยสุดแสนจะขยัน ถึงบ้านพักไม่ทันไรมีบล็อกให้ได้ตามอ่านกันแล้ว
ป้ากุ๊กอ่านทุกตัวเลย อ่านไปยิ้มไปนะเนี่ย

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 6 ธันวาคม 2554 เวลา:21:39:24 น.

ดีใจด้วยครับที่การเดินทางกลับ NY ราบรื่น
มีญาติพี่น้องมาเลี้ยงส่ง และตามมาส่งถึงสนามบิน

คุณน้อยและพี่ลี คงจะเหนื่อยพอสมควรกับทริปมาเมืองไทยรอบนี้
เพราะได้ออกจากบ้านที่ดำเนินสะดวกบ่อย ๆ
แถมมาจังหวะที่เมืองไทยเจอแจ๊กพอต – มหาอุทกภัยพอดี
อาจจะสร้างความกังวล หรือประหวั่น ไม่มากก็น้อย

ผมเองโชคไม่ดี ไม่ได้ไปเที่ยวที่ดำเนินสะดวก
ที่จริง อยากจะไปเจอพี่ลีสักครั้ง
งั้นก็คงจะต้องรอในรอบหน้า คิดว่าคงจะกลับไปกรุงเทพอีกนะ

บล็อกวันนี้คุณน้อยขยันมาก รู้ว่ารีบทำอย่างด่วน
ผมอยากจะขอให้เพื่อนๆ และญาติ ๆ ของคุณน้อย
หากเข้ามาอ่าน เข้ามาดู
ช่วยส่งยิ้มให้คุณน้อยสักครั้ง คุณน้อยจะได้ชื่นใจ มีกำลังใจเขียนบล็อก
พร้อมส่งรูปสวยๆ ชุดใหม่มาลงในบล็อกให้ดูกันอีก

การทำบล็อกแต่ละบล็อก
ต้องใช้กำลังกาย เวลา และความตั้งใจมากเหมือนกันครับ
ผมเอง อยู่ตรงนี้มานาน พอจะรู้ความยากในการทำ
ยิ่งหากทำให้ดี อย่างที่คุณน้อยทำ ก็จะยากเป็นทวีคูณ

โดย: yyswim

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:0:06:24 น.

ขอบคุณ คุณสิน มากค่ะ สำหรับกำลังใจ น้อยทำบล็อก เพราะนอนไม่หลับ และอยากทำไว้เป็นที่ระลึก ถึงพีๆ
พี่สะใภ้ น้องสะใภ้ หลานๆทีให้ความรักและความอบอุ่น
กับน้อยทุกครั้งที่กลับมาเมืองไทย การทำอาหารวันเดินทางตอนเช้า เป็นเช่นนี้ทุกครั้งที่น้อยกลัยมาเมืองไทยค่ะ

ปีหน้าคุณสินต้องไปดำเนินให้ได้นะคะ ให้น้อยเป็นเจ้าภาพ
ชม Yanni ด้วยนะคะ

newyorknurse

โดย: newyorknurse

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:0:32:51 น.

สวัสดีคุณน้อย เดินทางมาราธอนจริง ๆ แถมมีวิตก
จากการตรวจด้วย ต้องบอกว่านำของกลับเยอะมาก

ทีแรกจะแวะมาตั้งแต่เมื่อวาน กลัวว่าจะยังปรับเวลา
นอนยังไม่ได้ เลยเงียบไว้ก่อน เช้านี้ไปเจอคุณน้อยที
บ้าน nulaw เลยรีบมาทักทายครับ

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:5:07:08 น.

คุณน้อย งง เวลาจริง ๆ ด้วย ตอนที่ไปเยี่ยมผม เพิ่ง
6 โมงเช้ากว่า ๆ ครับ(ไทย)

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:10:21:29 น.

โดย: Kavanich96

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:10:46:47 น.

สวัสดียามสายค่ะพี่น้อย..

ฟ้ามาร่วมเก็บเกี่ยวความประทับใจกับพี่น้อยด้วยคนค่ะ

เห็นความสามัคคี..และไมตรีของคนในครอบครัวที่มีต่อกัน
ฟ้าก็อดเป็นปลื้มแทนพี่น้อยไม่ได้ค่ะ

ความน่ารักและน้ำใจที่พี่มีต่อคนทั่วไป..ย่อมสร้างมิตรภาพให้คนใกล้ชิด มิตรสหายมีความอบอุ่นใจได้ตราบนานเท่านานค่ะ

ฟ้าขอบคุณพี่น้อยมากนะคะ

โดย: พิรุณร่ำ

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:10:51:39 น.

จำได้ว่าตอนที่ไปคุนหมิงในช่วงแรกของผมจะลาเพื่อนบล็อกยังไม่มีเวลาเลยครับ ลาเพื่อนในชีวิตจริงแค่ไม่กี่คนเองด้วย

เห็นของที่เอาไปแล้วคิดถึงเมื่อก่อนจริงๆ แบกของไปอย่างนี้เหมือนกัน มันช่วยคลายความคิดถึงบ้านเราได้มากทีเดียว (แต่ของผมเอาไปกินเองแทบทั้งหมด)

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:15:43:27 น.

สวัสดีครับพี่น้อย

เอาของกินมาเยอะนะครับ เป็นของแน่อยู่แล้วที่กลับบ้านเรามีแต่ของอร่อยๆทั้งนั้น ถ้าตามใจปาก รับรองพุ่งพรวด ผมเป็นอีกคนที่เดินทางไปต่างจังหวัดแล้วน้ำหนักเพิ่มทุกที เพราะมีของน่ากินให้ลิ้มลองมากมาย

บรรยากาศการจัดของ ทำให้นึกถึงตอนเรียนราม กลับบ้านครั้งไหน แม่เป็นทอดปลาเค็มบ้าง หมูคั่วเค็มบ้าง น้ำพริกต่างๆสารพัดจัดให้เป็นลังๆ เอามากินได้หลายวัน ประหยัดค่าใช้จ่ายไปเยอะ

มีความสุขมากๆนะครับพี่น้อย

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:15:52:32 น.

สวัสดีครับพี่น้อย

ทหารออกรบเป็นเดือนยังขนไม่เยอะเท่านี้เลยครับ

หลานทานมะขามระวังจะถ่ายท้องนะจ๊ะ ๕๕๕

ผมเคยแบกตัวอย่างอะไหล่สี่สิบกว่ากิโลตระเวณขึ้น ๆลง ๆเครื่องในทริปเดียวสักสามรอบได้ แทบกระอักครับ

โดย: find me pr

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:15:54:10 น.

สวัสดีครับพี่น้อย ยังไม่ทันมาหาพี่น้อยไปเยี่ยมที่บล็อกก่อนแล้ว อิอิ ^^

ดูแล้วอบอุ่นจังเลยนะครับ อิอิ อยากเป็นลูกหลานพี่น้อยด้วยสักคนจัง อิอิ

โดย: วนารักษ์

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:16:21:08 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะคุณน้อย ยังงงเวลาอยู่มั๊ย

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:17:35:47 น.

ครอบครัวสุขสันต์และอบอุ่น

อาหารน่ากินทั้งนั้นทำบุญมาดีจริงๆ

จึงประสบแต่ความสุขความเจริญ

ขอให้มีความสุขความเจริญยั่งยืนนาน

โดย: พรไม้หอม

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:21:15:56 น.

โอ้ว..เดินทางได้ทรหดมากค่ะพี่น้อย
เสียดายไม่ได้ไปหาที่ดำเนินนะคะ หนูอยู่แค่โพธารามแค่นี้เอง
ไม่เป็นไร รอพี่มาคราวหน้าอีกครั้ง
ตอนปลูกผักสำเร็จ มาเคาะบ้านไปดูผักด้วยนะคะ...อยากเห็นๆๆ รักษาสุขภาพนะคะพี่

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ

วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:23:43:10 น.

มัวแต่ยุ่งเตรียมงานวันที่ 5 ธค.อยู่หว่าเสียดายจังอยู่แค่โพธารามแต่ขับรถผ่านดำเนินกลับเข้ากรุงเทพทุกอาทิตย์เลยอดพบกันเลย....ไว้โอกาสหน้ากลับมาดำเนินเมื่อไรแจ้งด้วนนะจะขอแก้ตัวพาเที่ยวสวนที่โพธารามบ้าง..คุณน้อยอยู่ไกลรักษาตัวนะค่ะ...เป็นห่วงค่ะ

โดย: หมูตอนพ่อเต๊าะ IP: 58.137.174.228 วันที่: 8 ธันวาคม 2554 เวลา:9:31:41 น.

สวัสดีครับพี่น้อย มาส่งกล้วยไม้ครับผม อิอิ ^^

โดย: วนารักษ์

วันที่: 8 ธันวาคม 2554 เวลา:10:29:02 น.

ครับพี่กุหลาบมอญแดงใหญ่หอมมากๆครับ แต่ผมปลูกแล้วตายหมดเลย 555++ ไม่ได้เปลี่ยนกระถางไม่ได้ลงดินกี่ต้นๆก็ไม่เหลือเลยครับ แหะๆ ^^

โดย: วนารักษ์

วันที่: 8 ธันวาคม 2554 เวลา:14:05:38 น.

สวัสดีครับพี่น้อย

หายเหนื่อยแล้วยังครับ ก็ต้องเหนื่อยต่ออีกล่ะนะ ตอนเอาของไปแจกอีกแหละ

โดย: find me pr

วันที่: 8 ธันวาคม 2554 เวลา:14:18:20 น.

ไม่พลาดแน่ค่ะ คราวหน้าๆๆ

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ

วันที่: 8 ธันวาคม 2554 เวลา:16:34:17 น.

>

สวัสดีค่ะพี่น้อย เพิ่งกลับมาถึงเมื่อคืนนี้
เข้ามาเห็นข้อความที่ฝากไว้
รีบเข้ามาดูบล๊อก แต่อยากจะเม้นท์ที่บล๊อกนี้ค่ะ
เพราะเห็นพี่น้อยเล่าแล้ว ดีใจด้วยมากมายเลยนะคะ
ที่พี่น้อยเดินทางโดยสวัสดิภาพ และไม่ถูกตรวจอะไร
ให้ยุ่งยากเสียเวลา

เห็นภาพในครอบครัวแล้ว อบอุ่นมาก ดูแล้วทำให้มีความสุขไปด้วยเลยค่ะ
ถ้าพี่น้อยกลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่ คงมีโอกาสได้เจอกันอีกนะคะ
ทางโน้นอากาศคงหนาวมากแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 9 ธันวาคม 2554 เวลา:12:23:31 น.

ภาพไม่ขึ้น ส่งใหม่ค๊า

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 9 ธันวาคม 2554 เวลา:12:24:30 น.