Bloggang.com : newyorknurse :

รุ้นลูกคนที่สอง ให้เป็นหมอ

พอลูกคนโต อายุได้ 7 ขวบ ก็ได้ของขวัญชีวิต -ลูกชายคนที่สอง เป็นที
ดีใจของทุกคน แต่ลูกก็ก่อนกำหนด แข็งแรงดี แต่ก็ต้องอยู่รพ เกือบ 3 เดีอน ยังดีที่มีพี่เลี้ยงมาช่วย เราก็ไม่ได้ทำงานหลายเดือน ดูแลลูกให้เข้าที่ สอนน้าสมให้ดูแลเด็กเล็ก เขาก็เจริญเติบโตไปเรื่อย ๆ ตามปกติ น้ำหนักก็ดี ดูก็เป็นเด็กที่ไม่มีปัญหาอะไร สำหรับการเกิดก่อนกำหนด เขาเกิดแค่เจ็ดเดือนครึ่ง

พออายุได้ 4 ขวบ หมอก็พบว่าเขาเป็นโรคหอบหืด เราก็เสียใจมาก ลูกก็ต้องใช้ยาประจำ บางทีเป็นมากก็ต้องไปหาหมอที่ office เขาก็ให้ใช๋ยาพ่น ตกลงเราก็ชื้อเครื่องพ่นยามาหนี้งเครื้อง เวลาลูกเริ่มเป็นหวัด หมอก็จะสั้งให้ใช้เครื่องพ่นยาทุก 3-4 ชม ใหม่ ๆ เราทุกมาก พอลูกใช้ยาคุมไปเรื่อยๆ ก็ไม่มีอาการอะไร แต่ถ้าเขานอนไม่พอก็จะเป็นหวัด ก็จะเริ่มมีอาการหอบทันที ปอดก็จะมีเสียงครืดคราด ตกลงลูกก็ต้องมียาติดต้วตลอดเวลา มีคนปลอบใจว่าเดี่ยวโตก็จะหายเอง เราก็ฟังไปอย่างยั้นเอง ไม่ได้ช่วยคลายทุกข์ของเราหลอก ลูกโตขี้นเขาก็เป็นน้อยลง ไม่เคยเป็นมากจนต้องเข้ารพ. และก็เป็นความจริงพอลูกเรียนมหาวิทยาลัย อายุ 19-20 เขาก็ไม่ใช้ยาพ่น จนเดียวนี้ก็ไม่ใด้ใช้เลย

นับว่าโชคดีที่มีน้าสมดูแล หน้าหนาวเขาก็ไม่ต้องออกจากบ้านโดยไม่จำเป็นก็ทำให้โรคหอบเขาน้อยลง เพราะเขาไม่เป็นหวัดบ่อย แต่พอเริ่มไปเข้า Nursery school ได้ไม่กี่วัน ลูกก็ไม่สบาย มีไข้ต่ำ ๆ ไม่เอี้ยวคอ พาไปหาหมอเราก็กลัวเป็นเชื่้อไวรัส ขี้นสมอง ปรากฎว่าเป็นโรคที่ไม่มีใครเขาเป็นกัน เป็น
Kawasaki ต้องรักษาที่ รพ.เป็นอาทิตย์ ตอนนั้นเราทุกข์จริงๆ สงสารลูกต้องให้ยาทางน้ำเกลือ แต่ลูกได้ผ่อนคลายความทุกข์ของเราเกือบหมด เพราะลูกไม่ร้องไห้ เวลาเขามาทำอะไร ก็ไม่ร้อง ถามว่าเจ็บไหม ก็จะบอกแม่ว่า นิดหน่อย เราก็ค่อยสบายใจ ก็ผ่านวิกฤษ ไปได้อีกเปลาะหนื่ง ชีวิตเรามาถึงตอนนี้ก็ผ่านทั้งความสุข ทุกข์ ผิดหวัง สมหวัง มากมาย ตอนนี้ก็ค่อนข้างจะเข้าใจชีวิต อ่านธรรมะ ฟังธรรม จะไปปฎิบัติธรรมเมื่อมีโอกาศ

จากนั้นลูกก็เรียนไปตามขั้น การเรียนก็ดีมาก เป็นคนที่มีความจำดี อ่านครั้งเดียว ก็จำได้ เรียนตามหน้าที่ ไม่ต้องพยายามมากเท่าไร ได้อยู่ห้อง Honor ตลอด พอถึงเวลาที่เราจะย้ายไป Catholic School ลูกคนนี้สู้มากๆ ไม่อยากไป แต่ก็ยอมไปในที่สุด สองปีแรกก็บ่น แต่ก็เริ่มมีเพือนใหม่มาก เขาเรียนดี เขาก็ได้ทุนเรืยนตลอด พอปีที่สามเพือน ๆ ก็เลีอกให้เป็น President ของ class ก็ต้องมีงานพิเศษทำมากขี้น แต่ก็ไม่ได้เสียการเรียน พอขี้นปีทื่สี่ ปีสุดท้ายของ High school ก็ได้รับเลือกเป็น president ของโรงเรียน ตอนจบก็เป็น King of the Prom

Prom Party เป็นงานใหญ่ของคนเมืองนี้ เพราะพ่อแม่ ที่นี่ถือว่าเป็นการสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของลูก บางบ้าน เขามี Party ใหญ่อย่างกับจบปริญญา เราเพราะส่วนมากเด็ก ที่จบก็จะหางานทำ หาเงินเรียนต่อเอง พ่อแม่ถือว่าจบหน้าที่แล้ว บางครอบครัวก็คล้ายๆ บ้านเราก็คือส่งเสียลูกให้เรียนจบปริญญา
ตอนเดือน June ก็จะมีงาน Prom party ทุกโรงเรียน เด็กๆ ก็เริ่มทำอะไรๆ เพื่อหาทุนไว้จ้ดงาน พอจบก็จัดงานใหญ่ Graduation ที่โรงแรม งานProm ก็ต้องแต่งชุดราตรีกัน ไปก้นเป็นคุ่ๆ ต้องมีรถ Limo มารับ เขาจะนัดก้นไปรวมกันที่บ้านใดบ้านหนี่ง แต่งต้วกันเต็มที่ ค้าใช้จ่ายคนละอย่างต่ำ 300 เหรียญ รวมค่า Limo ด้วย จากนั้นก็ไปเที่ยวต่อ ไปเทื่ยวตาม disco บาร์ ไปก้นเป็นกลุ่มกว่าจะกลับก็สว่าง แล้วก็นัดไปทะเลกันอีก 1-2 วัน จากนั้นก็ไปงานตามบ้านเพื่อนๆที่พ่อ แม่จ้ดให้อีก ตอนนั้นก็รู้กันแล้วว่าจบแล้วจะไปไหนกัน เรียนที่ไหน หรือทำงาน นับว่าเป็นงานจใหญ่สำหรับเด็ก โชคดีที่เราไม่มีลูกสาว หรือ เป็นคนยิว ก็ต้องมีงานใหญ่เรียกว่า sweet sixteen บางคนก็จัดใหญ่อย่างกับงานแต่งงาน โดยเฉพาะคนฟิลิปปินส์เขาจัดใหญ่มาก คนยิวก็จะมีฉลองใหญ่เช่นกัน

ตกลงลูกชายก็ไปเรียนมหาวิทยาลัยเดืยวกับพี่ชาย ได้ทุนเรียนทั้งสี่ปี
จากน้ันก็ไปเรียนแพทย์ พ่อ แม่ ไม่ต้องรุ้นมาก เพราะเขามีพี่ชายที่รุ้นเขา และเขาสนิทกันมาก ก็คุยกับพี่ชายมากกว่าพ่อแม่ ตอนหลัง ๆ ลูกโตๆ เราก็ไม่ค่อยได้มีโอกาศคุยกับลูกมาก เพราะเขาเริ่มไปเรียนมหาวิทยาลัย ก็ไม่ค่อยมีเวลากลับบ้าน ตอนนี้ก็เป็น Intern ปีที่สอง ทางรพ.ก็ตกลงให้ทำChief resident ต่ออีกหนึ่งปี จากนั้นก็ต้องไปทำ Specialist อีก 3 ปี เห็นว่าจะเป็นหมอรักษาโรคไต
มีครอบครัว เป็นแขก ทำงานที่เดียวกัน เป็นหมอเด็กเพืงไปแต่งงานที่เมืองไทยมา จะมาแต่งงานแบบอินเดียเดือนเมษานี้ จะมาเล่าให้ฟ้งนะคะ

Create Date : 21 ธันวาคม 2553

0 comments

Last Update : 12 เมษายน 2555 22:08:52 น.

Counter : 1872 Pageviews.