หมูสามตัว

คาแรคเตอร์ใหม่ๆ เริ่มแสดงออก ลูกจะพูดคำว่า I don't care พร้อมน้ำเสียงนักเลง แสดงว่า ไม่แคร์จริงๆ กับชอบแก้ตัว แต่ก่อนนี้ ก็ใช้วิธีเลี่ยงคัมภีร์ เช่น ถ้าเล่นกับเพื่อนใกล้แพ้ ก็จัดการเปลี่ยนกติกาการเล่นเสียเลย ตอนนี้ ชักเลยเถิด จะเป็นโกหกไปซะแล้ว วันก่อนแม่เลยต้องจับไทม์เอ้าท์... สงสัย ต้องหา นิทาน "เด็กเลี้ยงแกะ" มาทบทวนกันแล้วละมั้ง

นิสัยฝ่่ายดีก็มี อย่างวานนี้ กลับจากทำงานดึกมาก (ซวยเจงๆ น้าบ่าวกดปุ่มปิดบัญชีผิดปุ่ม จากที่จะได้กลับเร็วกลายเป็นห้าทุ่ม) แม่วางสีเจลบนโต๊ะทำงานของนู๋ ตื่นเช้ามา นู๋จัดการนั่งละเลง หนุกหนาน ไม่สนใจหรอกว่า แม่ตื่นสาย เด๋วไปโรงเรียนไม่ทัน ระบายไปสบายใจเฉิบๆ อีกเรื่องคือ การแต่งตัว ยอมรับว่า นู๋แมทซ์เสื้อผ้าเก่ง (ได้มาจากพี่มากิเอะ) พอๆ กับที่ปล่อยเสื้อผ้าเกลื่อนพื้น (ได้มาจากพี่โทๆ)

อ๋อ เมื่อเช้าฮามาก พอนู๋หม่ำเสร็จ ขึ้นไปแปรงฟัน นู๋เกิดลมดี เล่นละครหมูสามตัว โดยสวมทุกบทบาท ยืนหน้าประตูห้องนอนตัวเอง แล้วร้องเพลงเสียงกร้าว (เป็นหมาป่า) เรียกให้เจ้าหมูเปิดประตู เสร็จแล้วก็วิ่งตื๋อ อ้อมไปทางห้องน้ำเพื่อไปยืนอยู่อีกฟากของประตู ไม่ยอมเปิดประตูเข้าไปตรงๆ เด๋วเสียมู้ดละคร จากนั้น ร้องเพลงเสียงหนุงหนิง (เป็นหมูน้อย) ไม่ยอมเปิดประตู ร้องแล้วมีทำท่าจับคางด้วยนะ

ทีนี้ เจ้าหมาป่าโกรธจัด เป่าบ้าน ทุบกำปั้น กระทืบเท้า
โอว์ มายก๊อด แม่แอบยืนดู หัวเราะซะฉี่จะราด
นู๋โตขึ้นจะกลายเป็น Bipolar ไหมเนียะ เพราะไม่ได้แค่ทำเสียงสลับไปสลับมา หน้าตาก็เปลี่ยนไปพร้อมๆ กันด้วย นี่ยังวิ่งสลับไปสลับมาเพื่อจะได้ยืนคนละด้านกะประตู แถมเป่าลมพรวดๆ หน้าไม่มืดหรือไง
แม่แอบอัดวีดีโอไว้ เสียดายออกมามืดตื๋อ ไม่ค่อยเห็นอะไร ได้ยินแต่เสียง

ตอนเย็นไปรับนู๋กลับบ้าน ถึงได้รู้ว่า วันนี้มีคลาสร้องเพลงนี่เอง มิน่า นู๋ถึงบิวท์อารมณ์แต่เช้า นู๋ยังบอกข่าวดีให้แม่อีกข่าวคือ ครูอัพเกรทนู๋จาก "ก้อนอิฐ" ให้เป็น "narrator" แล้ว เย้

นู๋บอกแม่ว่า คาร์ลสันไม่ตั้งใจอ่าน ครูเลยเปลี่ยน (เฮ้ย ไม่ใช่งั้นมั้ง)
"คาร์ลสันเป็นวูลฟ์ แล้วก็ทุบกำปั้นได้ดังๆ นู๋ทำไม่ได้ แม่สอนนู๋หน่อย"

ถึงบ้าน นู๋ชวนแม่ซ้อมบทละครต่อ แม่ก็นึกว่า นู๋จะซ้อมอ่านเฉพาะส่วนของคนเล่าเรื่อง อ้าว กลายเป็นว่า แสดงละครทั้งเรื่องให้แม่ฉี่ราดอีกรอบ 55
คราวนี้ สนุกมาก เพราะนู๋สวมทุกบทบาท บทแม่หมู ก็ดูเอางานเอาการ สมกับเป็นแม่ขี้บ่นแต่รักลูก (สงสัยเล่นจากประสพการณ์จริง อิอิ) อดแปลกใจไม่ได้ ที่นู๋สามารถจำบทของทุกตัวละครได้ ก็รู้นะว่า ครูสอนร้องเพลงละครนี้มาหลายเดือน แต่นึกไม่ถึงว่า นู๋จะอินขนาดนี้

เย็นนี้ สังเกตว่า นู๋ร้องเพลงละครเสียงดังชัดแจ๋ว ท่าทางผู้กำกับคงอบรมมาดี ปีที่แล้ว เสียงอ่อนมากเลย (ตื่นเวที 55)

แม่ชอบเนื้อเพลงทุกเพลงในละครนี้จังเลย ความหมายดี โดยเฉพาะเพลงสุดท้าย Home is a dandy place

Create Date : 03 พฤษภาคม 2554		2 comments
Last Update : 3 พฤษภาคม 2554 10:34:22 น.
Counter : 924 Pageviews.
Share Tweet