อาศัยใจสู้จ๊ะ

วีคที่ผ่านมา แม่เดี้ยงสุดๆ เจ็บทรมานมาก กลางคืนนอนไม่ค่อยจะหลับ ตอนนี้ ต้องเลิกหยิบจับงานบ้านแล้ว ทนดูบ้านรกๆ หันมาทำงานเพื่อสังคม เบาๆ คือ อาสาช่วยปรับปรุงเว็บไซต์ของวัด //www.atamma.org นี่แม่ก็ดีไซน์หน้าโฮมเพจเสียใหม่ ใช้เวลาคืดแค่คืนเดียว ได้ออกมา เป็นประมาณนี้

ชาวบ้านฮือฮาดีใจกันใหญ่ ว่าหน้าตาวัดจะได้ดูดี "นี่ขนาดหญิง(แขน)เดี่ยว และไม่เคยทำงานด้านคอมมาก่อนหรือคะ"
หุ หุ แม่ไม่อยากจะตอบว่า อย่าเพิ่งรีบดีใจกันไปคะ หนทางข้างหน้า ยังหนาวนัก เพราะตอนนี้เดาใจพี่อาสาสมัครที่เค้าเป็นคนทำเว็บเดิมไม่ออก แต่แม่ก็มุ่งมั่นละว่า ถ้าพี่เค้าไม่ทำ แม่นี่แหละจะเขียนโค้ดเองเลย 55 ตอนนี้ ลุยอ่านวิธีทำเว็บอยู่ แหม๋ ถ้าทำสำเร็จนะ เหมือนเราได้สร้างวัดเสร็จหนึ่งหลังเลยอะ บุญหลายๆๆๆ

วานนี้ ไปหาหมอกระดูก แม่โกรธๆๆ หมอมาก ทุกทีแค่ให้แม่จับนิ้วหมอกำ งวดนี้ หมอเล่นง้างแขนแม่ แล้วส่งตัวไปเอ็กซ์เรย์หัวไหล่ พร้อมกะแจ้งว่า
"หัวไหล่ลงต่ำ" ยังไม่ถึงขั้นหลุด แต่แม่ใจเสียมาก เพราะผลกระดูกต้นแขนดูไม่ดี จนแม่ต้องซักหมอว่า ควรผ่าตัดเพื่อเร่งให้ดีขึ้นไหม

ครั้งนี้ นึกว่า หมอจะทดสอบเส้นประสาท ก็กลับเป็นว่า ที่คลีนิคไม่มีเครื่อง ต้องทำใบส่งตัวไปอีกคลีนิค ซึ่งกว่าจะได้คิว ก็นู้นนน 9 กพ. แม่จึงเซ็งหัวใจมากว่า ทำไมหมอไม่ทำใบส่งตัวตั้งแต่ครั้งที่แล้ว และนี่ส่งตัวไปอีกคลีนิค เพื่อไปพบ medical doctor แม่เดาว่า เป็นหมอเชี่ยวชาญด้านปัญหานักกีลา (หา ล. จุลา ไม่เจอวุ้ย)

แม่จึงจิตตก ด้วยความระแวงว่า หมอใหม่จะเฟอะฟะเหมือนคราวที่แม่พบนักกายภาพในเครือรพ.นี้หรือไม่

วันนี้ แม่เลยไปร้องไห้ รำพันให้หมอฝังเข็มฟัง ซึ่งก็ได้ผล สบายใจขึ้นแยะ 55 ตะแรก แม่ไม่รู้ว่า นู๋เป็นห่วงแม่มาก เพราะพอกลับมา แม่นอนพักผ่อน นู๋ก็นั่งเล่น โดยเกาะบันไดบังเกอร์ข้างเตียง (จะได้เห็นอาการแม่ชัดๆ) ทั้งๆ ที่ขอแม่เล่นเกมคอมไว้ตั้งแต่อยู่ในรถ จนแม่นึกออกนี่แหละ ถึงไล่ให้ไปเล่น นู๋ไม่ไป แม่ต้องขู่ว่า เด๋วพ่อกลับมา แย่งนู๋ๆ อดเล่นนะ
น่านแหละ ปรู๊ดดดดด
ปล่อยแม่นอนตายบนเตียงด้วยความสงบ
เขียนสั้นไปหน่อย
ปล่อยแม่นอนหลับเป็นตายบนเตียง ด้วยความสงบ ๆ จริงๆ เพราะถ้านู๋อยู่ข้างๆ นูู๋จะเจื้อยแจ้ว (อี๋จิ๋มนึกออกชิมิ)

Create Date : 29 มกราคม 2555		1 comments
Last Update : 29 มกราคม 2555 10:45:10 น.
Counter : 1133 Pageviews.
Share Tweet