คุยกันเล่าเรื่อง
ห่างหายบล๊อกไปนาน
ตั้งใจจะเขียนบล๊อกร่วมกิจกรรมของคุณเป็ดสวรรค์
"คนพันธ์ุบีรียูเนียน"
จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้เขียน
ไม่ได้เขียนไม่ว่า
ไม่ได้แวะเข้ามาทักทายเพื่อนบล๊อกอีกด้วย
ทำท่าเหมือนจะหนีบล๊อกไปหาเฟส
ความจริงเฟสก็ไม่ค่อยได้โพสต์
หายหน้าหายตาไปเหมือนกัน
จากที่น้องๆญาติๆ ของแม่ซองฯ
ตั้งให้เราเป็น"เจ้าแม่เฟส" ในสายตาพวกเขานะคะ
แต่ลองมาเทียบกับพวกเราในบล๊อก
หรืออดีตบล๊อกเกอร์ เราไม่ได้ปลายขี้เล็บ อิอิ
ปีนี้เหมือนจะเป็นความโชคดีที่ไม่ค่อยดี
เอ๊ะ! มันยังไง
ที่โชคดีคือปีนี้เป็นปีที่เที่ยวเยอะมาก
ได้เที่ยวนี้ชอบมากค่ะ เพราะ ไม่ต้องทำกับข้าว
ก่อนนอนไม่ต้องคิดเมนูมื้อเช้า กลางวันและเย็น
เที่ยว กินและนอน สามอย่าง ไม่ชอบได้ไงเน๊อะ
ส่วนเรื่องของความโชคไม่ดีก็คือ เจ็บตัวบ่อย
ปีนี้ยังไม่ได้เข้าวัดทำบุญถวายสังฆทาน
ได้แต่ไปไหว้พระ ทำทาน ทำบุญ
ในวัดที่เราเข้าไปเที่ยวเท่านั้น
ปีที่แล้วก็เจอแต่เรื่องร้ายๆ
ผีหลอกมั่ง ไม่สบายมั่ง หกล้มมั่ง
แต่ปีนี้ ป่วยเรื่องตาที่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่
อยู่ๆช่วงที่ลูกสาวพาครอบครัวมาจากเยอรมัน
ตาข้างขวาเกิดมัวกระทันหัน
เราเป็นคนอึด
มัวได้มัวไป ภาระกิจมีเยอะ ที่ต้องทำก่อน
ทำๆไปไม่ค่อยไหวแหละ
มันมัวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ปรึกษาคุณสามี แล้วนัดไปที่รพ.บ้านแพ้วสาขาสาธร
(ที่คุณสามีไปผ่าต้อกระจกกับคุณหมอพรเทพ ผอ.รพ.บ้านแพ้ว)
แต่นัดไม่ได้ คิวยาวมากได้ตอนกลางเดือนเดือนสิงหาฯ
ตาเริ่มมัวตั้งแต่ปลายมิ.ย.
ท่าไม่ดี เรื่องตาสำคัญ กลัวจะบอดซะก่อน
เลยเข้าไปเช็คที่รพ.รามคำแหง
ปรากฎว่า หลอดเลือดดำมันตีบไปทับหลอดเลือดแดง
ทำให้เลือดไหลไม่สะดวก มีเลือดกระจายในตาดำ
เป็นต้นเหตุให้ตามัว
การรักษาคือต้องฉีดยาเข้าในตาดำ
และต้องรักษาระดับความดันโลหิตสูง
ซึ่งเป็นต้นตอทำให้เลือดตีบ
ความดันโลหิตสูงเป็นโรคประจำตัวของแม่ซองฯ
ได้รับมรดกตกทอดมาจากคุณแม่ค่ะ
ถ้าเปลี่ยนมรดกอันนี้เป็นทรัพย์สมบัติพันล้าน
คงสบายกว่านี้แยะ!!!
คุณหมอก็นัดฉีดยา
แล้วเราก็ไปตามนัดหลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์
หมอก็ทำขั้นตอนก่อนฉีดยา เสร็จแล้วส่งเข้าห้องผ่าตัด
ห่ะ !!! ฉีดยานี่น่ะ
ใครจะคิดว่าต้องเข้าห้องปลอดเชื้อด้วย
ความดันขึ้นปรี๊ดเลย แถมต้องนั้งคอยคุณหมออีกเป็นชม.
พอคุณหมอมา
จับเรามัดเรียบร้อยปิดหน้าปิดตา เอ๊ย...ปิดแต่หน้าเหลือแต่ตา
คุณหมอทำเสร็จภายในสิบนาที
ไม่คุ้มกับความดันที่ขึ้นสูงปรี๊ดตั้งชม.
ใจคอไม่ดีเลย 55555
นัดตรวจอีกหนึ่งอาทิตย์
จบที่รพ.รามคำแหง
มาตามนัดหมอเมื่อ วันที่ 18 สิงหาคม
คุณหมอพรเทพบอกว่าการรักษาที่รพ.รามคำแหง รักษาแค่ประเด็นเดียว
ความจริงต้องรักษาสองแบบพร้อมกันไป
แต่ทำไงได้ฉีดยาไปแล้วต้องคอยดูอาการของยาที่ฉีดไปก่อน
ยาที่ฉีดต้องรอผลสามเดือน
คุณหมอพรเทพ เลยต้องรอ แล้วค่อยรักษาขั้นที่สอง
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
รพ.เอกชนสมัยนี้ชอบให้เราเสียตังเยอะๆ
ค่าฉีดยา ค่าตรวจและค่ายาที่รพ.รามฯ
หมดไปสองหมื่น โชคดีมากค่ะ
อันนี้ยังไม่รวมค่ารถค่าอาหาร อิอิ
เรื่องเจ็บตัวบ่อยอีกสองสามเรื่อง
เป็นเรื่องความขยัน
คือขยันทำสวน ปลูกต้นไม้
แต่ไม่ค่อยเจียมบอดี้
คิดว่าตัวเองยังสาวน้อย
(คิดแบบนี้จริงๆคือสาวน้อยแต่แก่มาก)
ให้เด็กมาช่วยบ้างก็ไม่ค่อยถูกใจ
ตอนต้นปี เอาเสียมจวกดินเอง
ผลคือแขนขวาเดาะ ปวดแขนยาวไปหลายเดือน
กินข้าวต้องใช้มือซ้าย ใส่เสื้อผ้าต้องคุณสามีช่วย
จนเดี๋ยวนี้ยืดแขนขวาไม่ตรงร้อยเปอร์เซ็นต์
ต้นเดือนที่แล้วไปสาวเถาตำลึง
มือขวาถือกรรไกรมือซ้ายกระชากเถา
ผลคือตอนกระชากข้อมือซ้ายประแทกเข้ากับกรรไกรที่ถือมือขวา
เลือดซิบ แค่เลือดซิบไม่มีปัญหา แต่มันไปกระแทกเอ็นข้อมืออย่างแรง
ตอนโดนร้องไม่ออก มันเจ็บมาก
เสียงร้องมันหายเข้าไปในท้อง
บอกไม่ถูกอ่ะ ข้อมือบวมไปถึงนิ้วมือทั้ง 5
ตอนนี้ทำกับข้าว ยกกะทะมือซ้ายยังไม่ค่อยได้
แต่ทำงานได้ปกติแล้ว
แค่บางจังหวะอย่างยกของด้วยมือซ้ายจะทำไม่ค่อยได้
เจ็บแขนครบสองข้างล่ะ
จะคอยขาอีกสองข้างดีไม๊ คิดอยู่ค่ะ อิอิ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า แข่งเรือแข่งพายแข่งได้
แข่งกับความแก่มันแข่งไม่ได้
แก่แล้วแก่เลย
รักษาสุขภาพกันนะคะ จะได้มีต้นทุนที่แข็งแรง
อย่าลืมออกกำลังกายกันบ้าง
จะได้ผ่อนหนักให้เป็นเบาค่ะ
พบกันบล๊อกหน้า เรื่องอะไรขอคิดก่อนนะคะ
ขอบคุณเพื่อนๆที่มาอ่านค่ะ
| Create Date : 02 กันยายน 2561 |
| Last Update : 2 กันยายน 2561 21:31:13 น. |
|
28 comments
|
| Counter : 2300 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณเนินน้ำ, คุณtoor36, คุณALDI, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณnewyorknurse, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณกะว่าก๋า, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณเรียวรุ้ง, คุณวลีลักษณา, คุณJinnyTent, คุณRinsa Yoyolive, คุณSweet_pills, คุณหอมกร, คุณhaiku, คุณเริงฤดีนะ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณเกศสุริยง, คุณmambymam |
โดย: เนินน้ำ   วันที่: 2 กันยายน 2561 เวลา:22:05:17 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 2 กันยายน 2561 เวลา:22:09:40 น. |
|
|
|
โดย: ALDI  วันที่: 2 กันยายน 2561 เวลา:22:14:31 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 3 กันยายน 2561 เวลา:6:24:25 น. |
|
|
|
โดย: เรียวรุ้ง  วันที่: 3 กันยายน 2561 เวลา:16:20:55 น. |
|
|
|
| โดย: วลีลักษณา วันที่: 3 กันยายน 2561 เวลา:19:57:33 น. |
|
|
|
โดย: mambymam  วันที่: 3 กันยายน 2561 เวลา:20:34:30 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 3 กันยายน 2561 เวลา:20:53:14 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 3 กันยายน 2561 เวลา:20:54:49 น. |
|
|
|
โดย: JinnyTent  วันที่: 3 กันยายน 2561 เวลา:21:39:27 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 กันยายน 2561 เวลา:23:02:43 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 4 กันยายน 2561 เวลา:0:50:22 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 กันยายน 2561 เวลา:6:32:58 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 4 กันยายน 2561 เวลา:7:38:19 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe  วันที่: 4 กันยายน 2561 เวลา:8:55:45 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 4 กันยายน 2561 เวลา:13:05:35 น. |
|
|
|
| โดย: mcayenne94 วันที่: 4 กันยายน 2561 เวลา:18:59:08 น. |
|
|
|
โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า  ) วันที่: 4 กันยายน 2561 เวลา:22:08:42 น. |
|
|
|
โดย: เกศสุริยง  วันที่: 5 กันยายน 2561 เวลา:10:39:03 น. |
|
|
|
| โดย: mambymam วันที่: 6 กันยายน 2561 เวลา:10:39:02 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
อย่าทำงานหนักเกินไป
และอย่าคิดว่าตัวเองเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์ด้วยนะคะ